hoi dames even een vervolg op even een vraagje het is nou al weer 3 maanden geleden dat mijn vriendin haar zoontje heeft verloren alleen heb ik het idee gekregen dat er heel veel afstand tussen ons is gekomen zo is het dat ik altijd bel hoe het gaat en ze nooit terug belt (niet dat het moet )ik heb er alle begrip voor dat ze er niet aan toe is ik heb het al express niet over me zwangerschap maar nou lees ik op haar site dat ze weet wie haar echte vrienden zijn ik trek dit heel erg persoonlijk naar me toe en wil dit niet belasten bij haar vind het zo moeilijk dat ik steeds contact moet zoeken en krijg een beetje het idee dat ze me op afstand wil houden vanwege dat ik zwanger ben ik zou het zo ontzettend jammer vinden als onze vriendschap hier aan kapot zou gaan nou is mijn vraag hoe moet ik hier mee omgaan gewoon afwachten tot dat ze weer naar mij toe komt en haar de tijd gunnen (en natuurlijk wel blijven bellen ) ik wil haar echt niet laten stikken maar vind het ook moeilijk dat ik constant iets van me moet laten horen en als we vragen of ze een bakkie komen doen dan zeggen ze dat ze het nog wel laten weten en vervolgens laat ze niks meer horen ik en me man zitten hier erg mee en willen nog graag er voor ze zijn maar we weten gewoon niet hoe!
Waarom zeg of schrijf je dit bericht niet aan haar? Misschien is daar wel helemaal niet (bewust) mee bezig? Het kan zijn dat ze het moeilijk vind om jou wel zwanger te zien (dan kan ze dat zeggen) je kan en mag ook zeggen dat je haar mist en dat je die opmerking persoonlijk aantrekt omdat je WEL een goede vriendin wil zijn maar effe niet weet wat zij op prijs stelt en je ook haar de ruimte wil geven die ze (misschien) nodig heeft.. Gewoon bellen, mailen, op bezoek gaan... dan weet je meer nu blijf je gissen en dat staat alleen maar tussen jullie in! Is zonde lijkt mij!
Misschien kan jij uitspreken dat jij t een lastige situatie vindt omdat jij zwanger bent en zij haar kindje is verloren; geeft haar misschien een opening....Ik heb hetzelfde gehad met en vriendin die 2x een miskraam had en ik werd zwanger; dat is wel een tijdje heftg geweest.
hoi dames nou ik heb het er met haar over gehad gister vond het vrij moeilijk om te zeggen en zei ook tegen haar dat ik haar er niet mee wil lastig vallen omdat ze wel andere dingen aan haar hoofd heeft maar dat ik het toch even kwijt moet ze bedoeld het idd allemaal niet zo(wat ik al dacht) maar ze heeft het er onwijs moeilijk mee dat ik zwanger ben ze had ook zo graag een baby gewild, en dat is te begrijpen ik heb tegen haar gezegt als ze er behoefte aan heeft en er klaar voor is dat me deur altijd open staat voor ze en dat ze echt niet bang moet wezen om te bellen of wat dan ook dat vond ze super (maar daar zijn we vriendinnen voor ) ben blij dat ik het toch gezegd heb ookal vond ik het echt moeilijk om te vertellen
keifijn dat jullie zo'n goed gesprek hebben gehad, ik zie toch dat ze het niet express deed ofzo het is gewoon moeilijk voor haar... dat jullie alletwee elkaar toch missen maar de situatie gewoon even heel moeilijk is... ben blij dat jullie gepraat hebben, zo zie je maar directe aanpak is wel moeilijk maar je weet wel meteen waar je aan toe bent!
Hoi Hoi, Wij zijn in junie onze dochter verloren met 7.5 maand zwangerschap. Wij waren in die tijd met vakantie met onze (dachten we) goede vrienden die ons toen zo goed geholpen hebben. Toen ik een week uit 't ziekenhuis kwam vertelden ze tegen me, dat zij 7.5 maand zwanger was en dat het kindje niet welkom was; ik was stik en stik jaloers en ook tegelijk ontzettend boos, want waarom zij wel en wij niet!!!!. Wat ik ermee bedoel te zeggen: het is bij jou vriendin nog zo vers en het vedriet is zo intens groot dat alles en iedereen die om je heen zwanger daar ben je stik jaloers op. Uit zelfbescherming kan ik begrijpen van jou vriendin dat ze even pas op de plaats neemt. Dat komt vanzelf wel weer goed. Wij zijn nu 5 maanden verder en me andere vriendin wil nu ook zwanger worden. Vindt het hartstikke leuk voor d'r....en ik kan er met haar ook gezellig over kletsen. Wat betreft me andere vriendin die vertelden dat ze 7 weken zwanger was; die vriendschap is kapot, omdat zij met 8 weken een arbortus gedaan heeft. Zal je de details besparen, maar ze heeft vreselijke uitspraken gedaan Groetjes, Lynda
allereerst wat vreselijk voor je om je kindje te verliezen en gecondeleerd ik snap het van haar ook wel ik denk dat ik hetzelfde had gedaan, maar ik had het er wel moeite mee ik heb het verteld tegen haar van de week ze heeft uitgelegd en ik heb tegen haar gezegd dat me deur altijd voor haar open zal blijven staan en daar was ze echt blij om maar je komt er idd achter wie je echte vrienden zijn