Onze Justin! Echt het is hopeloos! En ik ben heel wat gewend na 3 kinderen. Justin slaapt nu al zo'n 3 weken in ons bed tussen ons in.(als het al niet langer is) Ik weet niet waar ik moet beginnen. Wat doe ik toch verkeerd? Justin heeft een vast ritueel. Avondeten.....bad.......papfles...daarna naar bed. Dat ging altijd probleemloos en sliep meestal wel door. Sinds een aantal weken geleden,avondeten....bad......papfles......trap naar boven......gillen. Helemaal tegen mijn moedergevoelens in laten huilen,nou dat werkte helemaal niet dus!! Nu is het al zover dat papa(vandaag)al(pas) om 20.00 uur met hem in ons bed ligt(papa is niet meer naar beneden gekomen)papa zal wel moe zijn geweest,dat maakt ook niet zoveel uit verder,maar ik doe 's nachts echt geen oog dicht!! Ik wil Justin in zijn eigen bed,maar dat gaat niet! Ik heb zelfs al een extra ledikant gekocht en naast mijn bed gezet,maar ook dat is gillen!!! Heb zelfs van dat ledikant 1 zijkant uitgesloopt en tegen mijn bed bevestigd(zodat ons bed een stuk langer werd),nou krijg hem er niet in!!! Hij wil bij ons zijn,zo'n erge verlatingsangst(gekomen de dag nadat zijn tandjes zijn getrokken)....voor diegene die zijn verhaal kennen....... Heb ik een getraumatiseerd kind? Justin krijgt inmiddels(slaap)druppels van de huisarts,maar het werkt gewoon niet.......áls ik hem na een poging of 4(soms al 21.30 uur) eindelijk in zijn eigen bed heb,word hij standaard rond 1.00 uur wakker 's nachts en is niet te troosten.(ja bij mama in bed) Ben moe!echt moe! 'smorgens rond 7.00 uur is het huis weer in volle gang met 4 kinderen,en ja die wou ik zelf.........alleen als dat kleine ventje nu eens ging slapen...... Sorry voor mijn geklaag
Jeetje meid... Ik heb de verhalen van tandjes trokken gelezen en dat was echt afschuwelijk. Ik denk dat hij inderdaad wel heel bang is geworden daardoor. Laten huilen is moeilijk, maar hij weet nu wel dat hij bij jullie in bed mag. Hij is nu niet ziek meer en je hebt al veel geprobeerd, slaapdruppels helpen niet, tja.... heb geen tips maar wil je wel sterkte wensen!
Vind het ook moeilijk Chantal Ben vorige week nog bij de kaakchirurg geweest en die ''denkt'' dat hij geen pijn heeft aan die 2 slechte tandjes die hij nog heeft momenteel. Laten huilen heb ik geprobeerd! Voor mijn gevoel al te lang,ik zat beneden mee te huilen en inmiddels zaten er ook 2 kinderen beneden(oudste slaapt op zolder en hoort hem niet) Jamie en Max hebben dus ook beneden gezeten omdat ze niet konden slapen. Ik heb hem toen eruit gehaald en hij heeft zekers een uur na zitten snikken,vond dat zo erg Het jochie heeft al zoveel ellende meegemaakt,(nierafwijking,.....3 operatie's.....2 keer buisjes...neusamandelen....2 tandjes getrokken.....)wat moet je dan? Hopelijk is dit een fase die vanzelf weer overgaat?
hey het lijkt me erg moeilijk! zowel voor jou als voor je kindje even een vraagje; overdag, waar slaapt hij dan? IN zijn eigen bedje? en betreffende dat laten wenen; wat wij hier soms doen is het volgende: we stoppen hem in zijn eigen bedje als hij weent laten we hem 10 min wenen (dat is ongeveer wanneer hij echt overstuur raakrt) als hij dan nog weent, eruit bij mama of papa, maar we zeggen niks, spelen niet, troosten niet, alleen gewiegd worden, in een donkere kamer isie weer rustig, hup opnieuwq in bed (en ja, je kan in het begin wss heeeeel lang bezig zijn) maar na een weekje zal je wel succes boeken denk ik xxxx
waarom durf je zelf niet te slapen als justin bij je in bed ligt of kan je dan niet slapen? jayden slaapt nl ook heel slecht, maar als ik ff een nachtje wil bijtanken leg ik m tussen ons in. en verder ik zou echt niet weten hoe je t kan oplossen
Ik durf wel te slapen,maar Justin is zo bewegelijk en huilt soms in zijn slaap,daarnaast geef ik normaal gesproken mijn man een por dat hij op zijn zij moet liggen als hij weer zo erg snurkt en dat gaat nu ook niet goed. Heb dus ook nog eens een snurkende man ernaast liggen. Ik denk dat ik vandaag maar een 1persoons bed klaarmaak in Justin zijn kamer. Weet het ook niet meer.
Jeetje meid....dit is gewoon niet leefbaar meer. Helemaal omdat je overdag er ook naast moet liggen. Ik snap dat je hem niet wilt laten huilen....maar je geeft hem wel elke keer zijn zin. Hij weet gewoon dat als hij huilt....dat hij op den duur toch bij jullie in bed mag. Ik zou zelf toch echt doorzetten en hem in zijn eigen bedje huilen, dan maar 3 nachten gillen....maar dan is het waarschijnlijk wel klaar.
dit heb ik ook een keertje gedaan (kleetje op de grond, kussen en dekentje net camperen) maar je kan het proberen heeft justin nog een speentje? want als je bij hem op t kamertje ligt dan kan je een beetje druk op t speentje blijven geven. ik zou m ook niet laten huilen hor....
Ik las laatst een en ander over babytherapie, (is wat anders dan babyfluisteraar) en dat zou misschien voor jullie ventje wel een uitkomst zijn, met al z'n angsten en dingen die hij meegemaakt heeft? Ik geloof dat ik via www.babytherapie.nl een hoop links ook vond. Iig in Woerden in het ziekenhuis daar schijnen ze eea ermee te doen...
dit zou ik ook doen, anders wordt je gek. jij beslist en niet je kind, hoe moeilijk dat soms ook is, zeker nu hij al gewent is dat hij altijd bij je mag liggen.
Goh meid, elke keer als ik een topic van je lees, zit ik echt met tranen in mijn ogen. Wat heeft jouw mannetje al veel (te veel) meegemaakt in zijn jonge leventje. Ik denk idd dat het te maken heeft met wat er allemaal gebeurt is, het is niet niks en dan dat bij de tandarts... vreselijk! Daar zou ik ook nachtmerries van krijgen. Slaapt hij beter als hij paracetamol heeft gekregen? Ik zou denken dat hij toch pijn heeft aan zijn tandjes. Ik zou hem overigens wel bij mij in bed nemen, al is het maar om even bij te komen en een paar nachten te kunnen slapen, desnoods wat je al zegt, zet een bed bij hem en ga erin liggen met hem. Dan komt iedereen even aan zijn rust toe, het lijkt mij dat iedereen zo oververmoeid is. Wat Rozemarijke zegt :babytherapie. Baadt het niet dan schaadt het niet, ik zou het gewoon proberen. In elk geval veel sterkte!
Mischien heel hard mijn best doen om hem vanmiddag wakker te houden,zodat hij na het eten als een blok in slaap valt Mischien moet ik strenger gaan optreden en hem niet iedere keer zijn zin geven. Zal wel even moeilijk worden,maar dit werkt echt niet zo. Dochter van 14 vroeg vanmorgen of ik soms ongesteld was Heb dit overgens ook met mijn andere zoon gehad en toen hij een jaar of 2,5 was ging het steeds beter met slapen.
Jemig, wat een gedoe!! Dit is echt niet meer te doen zo! Ik zou net als hier eerder is genoemd echt heel streng zijn voor jezelf en voor je kind en doorzetten dat hij in zn eigen bed blijft liggen. Niet toegeven en hem bi je in bed nemen want dan krijgt hij zn zin en gaat hij nooit meer terug naar zn eigen bed. En ik begrijp heel goed dat dat heel moeilijk is. Zeker als je zelf zo moe bent dan is je eigen nachtrust ook wat waard! Maar wil je het echt doorbreken dan zou ik niet meer toegeven. De eerste paar dagen zal het vreselijk lastig zijn, maar hij wordt vanzelf een keer moe en valt in slaap! mijn zoontje zit momenteel ook in een lastige periode dat hij veel om aandacht vraagt en gefrustreerd is om alles wat hij wil maar nog niet kan. Ik moet mezelf echt toespreken dat ik m niet steeds help en bij m ga zitten, want uiteindelijk leert hij er niks van. Jouw zoontje moet ook leren om zelf in slaap te vallen. Ik denk dat door alles wat hij heeft meegemaakt dit best eng voor hem kan zijn. Misschien helpt een rustgevend steeds terugkerend muziekje voor het slapen gaan hem erbij? Of een nachtlampje oid? Het is goed voor zn zelfvertrouwen als hij ook leert om deze angst te overwinnen. Hij kan daar best wat hulp bij gebruiken maar als hij jullie steeds nodig heeft bij het slapen bevestigt dit ook dat slapen op zn eigen kamertje helemaal alleen ook echt iets engs is!
Denk dat je inderdaad strenger moet zijn... Je bent dit nu waarschijnlijk niet omdat hij al zoveel heeft meegemaakt. Maar je moet hem niet gaan verwennen juist omdat hij zoveel heeft meegemaakt. Een extra knuffel is prima natuurlijk, maar hem elke keer bij je in bed nemen niet. Het zal even een paar dagen heel moeilijk zijn...maar hij moet toch echt er weer aan wennen om in zijn eigen bedje te slapen.
He jeetje wat een drama. Zelf zou ik ervoor kiezen je mannetje lekker bij te laten laten slapen, tot het tandendrama wat op de achtergrond is geraakt. Zo krijgt ie ook weer wat vertrouwen. Nu lijkt hij erg op zn hoede, omdat ie aanvoelt dat hij eieieieiegenlijk in zn eigen bedje moet, en als ie even niet oplet, wordt ie daar nog ingelegd ook. Bij je houden, vertrouwen opbouwen, en dan langzaamaan weer eens proberen een grote jongen te zijn. Denk ik weken/maanden, niet in dagen.
Ik moest deze avond weg....(lang weg)....ben nooit weg,maar goed....... Justin heeft vanmiddag niet geslapen en viel in slaap in mijn armen(19.15 uur)heb hem al slapend aan mijn man gegeven en ben om 19.30 vertrokken.....Justin lag toen in man zijn armen te slapen.... Direct toen ik weg ging is mijn man met hem naar boven gelopen al slapend heeft hij Justin in bed gelegd. 10 minuten later een hevig gegil en mijn man is niet naar boven gegaan! Na een half uur een rechtop staande Justin met slaapzak en al in zijn bed. Bijna tot kotsend toe! Man heeft hem naar beneden genomen om rustig te worden. Poging 2 helemaal drama!! Uiteindelijk wéér in ons bed om 21.30 uur en meneer sliep binnen 2 minuten! Hij ligt daar nog.......met man....... Ik ben net thuis......... Tis wat hoor! Hij weet het gewoon en moet nu echt kei en keihard werken om hem weer in zijn eigen bed te laten slapen
hoi ik heb je verhaal gelezen, Jeetje, het is ook niet niks. dat overgeven kan ook komen doordat hij denkt: als ik ga schreeuwen dan komt papa of mama wel, en dat hij daardoor zo ontzettend overstuur is geraakt en hij daarom is gaan overgeven. maar overgeven kan ook komen door pijn. Het is moeilijk omdat hij je niet kan vertellen waar hij last van heeft, aan de ene kant kan het zijn dat hij eerst heel bang was en nu gewend is om bij jullie te slapen. Immers leg je hem uiteindelijk wel bij jullie in bed. Probeer dat eens niet te doen, of dat een van jullie bij hem op zijn eigen kamertje gaat slapen zodat zijn eigen bedje weer vertrouwd is. sterkte!
Hoi, Sjong wat een drama zo het slapen. Heb je al eens geprobeerd hoe het gaat als hij ergens anders slaapt (opa/oma o.i.d)? Sterkte!
Wat een drama! Ik kan me voorstellen dat je radeloos bent... Ik heb wel eens gehoord over een soort tijdschema waar je je aan houdt. Bijvoorbeeld om de 3/5/8 minuten ga je bij hem kijken. Je legt hem in bed (met bedritueel, zoals je altijd doet). Je gaat weg (buiten zijn kamer) en laat hem een vast aantal minuten doen wat hij doet (wss huilen). Daarna ga je naar hem toe, laat je hem in z'n bed maar troost je hem wel. Vervolgens ga je weer weg en ga je na dat aantal minuten hem weer troosten. Op deze manier hoef je niet meteen hem heel lang te laten huilen, maar leert hij om weer zelf in slaap te vallen, zonder dat je hem het idee geeft dat hij in z'n eentje is. Ik zou in ieder geval op dit moment de beslissing nemen om hem niet meer in jullie bed te laten slapen. Dan moet hij wel in z'n eigen bed en is het ook niet zo gemakkelijk meer om hem dan toch maar weer in jullie bed te laten slapen. Als het niet meer "kan", dan moet hij uiteindelijk wel in z'n eigen bed gaan slapen. Ga er vanuit dat dit je een paar slapeloze nachten gaat kosten, maar dan heb je daarna wel een vrediger huis! Je bent goed bezig hoor!