Ik zou eerst de boel regelen en dan dat doen wat Lenka zegt! Als hij dan de opmerking zou maken die je eerder zei zo van: je had het al lang geregeld moeten hebben. kan je zeggen ooo schat! weet je nog?! heb ik toen ook gedaan! sterkte ermee. Krijg trouwens de indruk dat hij zich zelf aan het beschermen is en het allemaal doodeng vind. Terwijl jij gewoon lekker wilt zwijmelen en genieten. Het gebeurt ook allemaal in jouw lijf. Ook al heeft hij er al 2 blijkbaar vind hij het nog steeds eng. sterkte ermee.
het zou misschien kunnen komen, omdat zijn jongste dochter, met de 26 weken geboren is, en dat heeft indruk gemaakt, omdat de artsen toen riepen dat de kans groot was dat ze het niet zou halen, maar gelukkig ze is inmiddels 9, maar wat jij zegt zou heel goed kunnen, maar ik regel het gewoon zelf, heb net weer geprobeert om een gesprek aan te knopen, maar dat liep weer op niet uit, want dan zwijgt hij weer. kreeg net wel de opmerking van je hebt op de computer al meer getypt als dat je hier gezegt hebt, HIJ ZEGT OOK NIKS weer een verwijt alleen naar mij toe, hij zit ook als een zombie in de bank. en vanmorgen toen ik uit bed kwam, want meneer was er al uit, normaal komt ie tegen me aan liggen, maar dat zat er vanmorgen dus niet in, kom ik beneden, ik kijk hem aan, en hij gaf me nog geen blik terug, daarna kijk ik hem weer aan, en hij blijft gewoon recht vooruit naar de t.v. kijken, en gisteren avond stond ie om half 22 al op met ik ga naar bed, en weg was ie, niet vragen van ga je mee, en daarvoor sliep hij al om half 20. maar wie is er nu kinderachtig, en als ik er over begin, geeft ie eerst weer woord van nou je regelt het maar als jij het denklt beter te weten, je gaat je gang maar. en vervolgens gaat ie weer t.v. kijken, en dan wil ik het er over blijven hebben, en dan doet hij weer net of hij me niet hoort, moedeloos wordt ik ervan, het liefst zou ik nu gewoon bij mijn moeder op de koffie willen gaan, dat ik er gewoon even uit ben.
doen dan! Dan zeg je kom maar terug als je als een volwassene kan praten! Gewoon lekker zelf regelen.. ooo.. die van mij is niet zo.. maar soms.. mannen! je kan ze wel. Ik neem mezelf dan altijd voor om m idd in zijn sop te laten gaar koken.. ik hou het alleen nooit vol! hahah Wil dan toch praten. Hij klinkt bijna zelf als een hormonale vrouw! tis idd kinderachtig. Ik zou zeggen van hallo. JA t ligt allemaal aan mij! nou goed (lekker sarcastisch.) kan je nu een keer normaal tegen me doen? Zeg je JA ik ben zwanger het is nieuw. maar ook ik wil alles ontdekken. En als jij vind dat als ik dingen uitzoek dat het dan eigenwijzigheid is PRIMA! help me dan mee. praat dan met me? Ik mag mezelf toch ook voorbereiden op de komst van onze baby. Ik kan begrijpen dat je door de ervaring van je dochter wat angstig ben geworden. Maar ik ben nu 29 weken we gaan verder het kindje heeft zoveel % overlevingskans als het nu geboren zou! wat niet gaat gebeuren. Misschien helpt het om die dingen ook naar voren te brengen. En om te proberen dit niet boos te doen (misschien de dingen een btje omdraaien eerst zijn gevoel aankaarten en dan die van jou) Dat je ook aangeef dat hij jou heel veel pijn doet zo. Dat jij misschien door de hormonen veranderd ben maar hij ook zeker niet de liefste is. Ik hoop dat je er wat aan hebt
ik ben er net weer over begonnen, maar weer tot niks, het lag weer allemaal aan mij, en kreeg ook even te horen dat ik maar op mijn eigen moet gaan wonen, ik weet niet wat hem mankeert, zulke uitspraken heeft ie al vaker gemaakt hoor tijdens een ruzie, maar zit weer vollop te simmen, ben nu echt in alle staten, en moet hem misschien maar eens goed laten schrikken, voor de ene kant wil ik weg hier er even uit, maar voor de andere kant bij die gedachten voel ik me net zo als hem, ruzies ontvluchten!!
Sorry maar je vriend klinkt echt als een enorme eikel. Hij zegtd (en schijnbaar niet voor het eerst) dat je maar op jezelf moet gaan wonen?!? Als ik jou was zou ik maar eens goed nadenken over de kwaliteit van jullie relatie. Sorry als dit hard klinkt maar misschien is het tijd dat je ogen open gaan. Sterkte.
het is inderdaad hard, maar dat is iets wat nu ook door mijn hoofd gaat, ik heb in het verleden al eens vaker met mijn koffers bij de voor deur gestaan, maar nooit echt weg gegaan, want iedere keer als ik weg wilde gaan, wilde hij wel praten. de laaste jaren ging het eigenlijk heel goed, maar nu, nu ik zwanger ben is hij ineens ontzettend veel aan het veranderen, weer terug bij af, en of dat nu door de spanning komt, omdat er een kleine op komst is, ik trek dit niet, ik laat het niet te koste gaan van mij en de kleine, hij is niet iedere dag zo hoor, maar met tijden, dat ik iets zeg, wat dan denk ik volgens bij hem dom over komt, en krijg dan gelijk een snauw, hij ergert zich aan alles en nog wat, soms aan mij, aan de honden, aan zijn 2 kinderen. net begon hij dus ook over van gister, dat ik dus had gezegt van dan ga ik wel met mijn moeder, dat ik dat gelijk uitgemaakt had dat ik met mijn moeder ga, en dat ik hem niet eens gevraagt heb, ik ken hem en ik weet dat hij daar niks om geeft, heb hem vaak zat mee gevraagt en dan kreeg ik als antwoord, nee hoor daar geef ik niet zo veel om, vraag anders of je moeder mee gaat, en nu voelt hij zich ineens gepasseert, en hij kwam dus ook met de opmerking dat ik tegenwoordig alles op eigen houtje regel zonder met hem te overleggen, zo dus ook met de kerst, dat we eerste kerstdag bij mijn ouders gaan vieren, en dat overleg ik dan niet met hem. toen heb ik dus voor zijn voeten gegooit, hij heeft zijn 2 kinderen om de 2 weken, in de even weekenden, en de oneven weekende moet hij dus werken, dus had hij dus een tijd geleden zijn ex vrouw aan de telefoon, want ze vroeg of wij ze een extra weekend willen hebben want ze hadden een feest, en man lief gaat akkoort, terwijl hij moet werken, en zonder met mij te overleggen, moet ik met mijn dikke buik, met zijn kinderen naar de voetbal, moet ik dus een halve dag met een dikke buik langs dat koude voetbal veld staan, vond ik ook ontzettend ego! maar dan ben ik ook niet de moeilijkste, maar als ik dan net als daarnet dat te horen krijg van kerst dan schiet ik uit mijn slof.
Ik zou vragen of hij zelf even uitvogelt wat het echte probleem is. Als ie daar dan lelijk over wil doen of over wil praten, prima. Maar toch niet jou de schuld aanpraten. Tsss...
heb het daarnet weer voor zijn voeten gegooit, over dat op mijn eigen wonen, ik zei nou dan ga ik morgen maar andere woonruimte zoeken want dat wil je toch?? zegt ie weer: je luistert maar half naar wat ik zeg, ik zei als jij vind dat je niet meer met mij door een deur kan, moet je maar op je eigen gaan wonen, nou dat klinkt voor mij het zelfde, dus het ligt weer aan mij!! en toen begon ik dus over die kinderopvang, dat we dat doen voor ons eigen best wil, zodat ik na de bevalling weer wat uurtjes kan gaan werken, "(zit namelijk op moment in de ww, waar ik niks aan kan doen) en dat hij nooit heeft om hoeven kijken naar kinderopvang, omdat zijn ex altijd te lui is geweest om te werken, kreeg ik dus weer te horen: of dat jij zo veel gewerkt hebt, je hebt de ene baas na de ander gehad. het bloed haalt ie onder mijn nagels vandaan, bij mijn laaste werkgever had ik eindelijk mijn plek gevonden, kan ik er aan doen dat ik ontslagen wordt om niks.
Bah, ik vind dat jouw vriend maar heel weinig rekening houdt met jou. En dat jij ook nog fijn zonder overleg voor zijn kinderen opdraait in een weekend? Echt onbegrijpelijk. Hoe gaat hij om met bezoekjes aan de vk enzo, is hij wel betrokken bij de zwangerschap? Je klinkt zo eenzaam
Nou lekker :x Vind jij het ook niet nodig? Wij gaan altijd samen behalve als hij echt niet kan qua werk... je bent toch 'samen' zwanger!? Weet je hoe hij deelnam aan de zorg van zijn andere kinderen in het begin? Aangenomen dat je ondanks deze dingen bij hem blijft, zul je wel goede afspraken moeten maken over zijn deel in het huishouden als je straks het kindje erbij hebt. Ik herken hier echt helemaal niks in, zo hoeft een man echt niet met je om te gaan hoor. Ik zit hier gewoon boos te worden als ik het lees, het is tijd dat hij verantwoordelijkheid neemt!
hoi esther1984.. Sorry maar ik vind dit echt erg om te lezen zeg pff. Wat een rottigheid zeg sjonge jonge. Ik ben dan wel niet zwanger (denk ik, ik weet het niet!!) maar ik kan mij best voorstellen hoe rot jij je wel niet moet voelen zeg. Hoe het op mij over komt word jij gewoon aan je lot overgelaten! Dat is toch niet normaal!!:x Ik denk dat ik al bij mijn ouders had gezetten heb namelijk niet zoveel geduld sterkte meis!!! *knuffel* liefs esseltje
de ruzie liep net zo hoog op, dat ik huilend naar boven ben gerend om mijn kleren aan te doen, had namelijk al mijn pyama aan, en toen kwam hij ineens wel achter me aan gehuppelt, wilde eigenlijk de deur uit gaan, maar toch maar niet gedaan, was zo overstuur, dat ik zo niet bij mijn ouders aan kon kloppen, ik moest maar rustig aan doen, en aan de kleine denken, heb er achteraan geroepen doe jij dat ook maar, ik weet het ook niet meer, daarnet sprak hij zo, dat het zo voor hem niet meer hoeft, en als ik dan zeg van dan ben ik morgen wel weg, zegt hij weer trek jij je conclussie maar. toen ik daarstraks weer begon over dat met zijn kinderen naar de voetbal, zei hij dus weer heel kinderachtig van jij hoeft niet meer met de kinderen naar de voetbal. zo'n erge ruzie als nu hebben we lang niet meer gehad. en net zei hij ook nog van en dat allemaal alleen om dat telefoontje van gisteren, waarop ik zei, dat het nu niet alleen maar om dat telefoontje gaat, er zijn nu ondertussen al heel wat meer verwijten bij gekomen. ik ken hem zo helemaal niet, in ieder geval sinds een paar jaar niet, want het lang geleden dat hij zo koppig en hard was. ik heb vaak zat tegen hem gezegd dat ik het wel leuk zou vinden als hij zich er wat meer bij betrok, bij onze zwangerschap. maar met de vk daar kan hij niet iedere keer vrij voor vragen, hij is nooit mee geweest maar goed, 15 dec. heb ik een informatie avond borstvoeding, krijg ik daar een brief van binnen, uitnodiging voor en mij en mijn partner, en je raad het al partner gaat weer niet mee, voor de ene kant snap ik het wel, maar voor de andere kant zou ik ook weer heel leuk vinden als hij mee zou gaan, want anders moet ik daar ook zo alleen naar toe, en krijg het dan alleen maar moeilijker als ik zie dat alle vrouwen met hun partner zijn, en ik niet. ik zou ook willen dat hij zich er meer bij betrokken was, maar hoe krijg ik dat voor mekaar?? heb het al zo vaak met hem aangehaalt.
Ohh Esther, had zo gehoopt dat het was opgelost, maar nu zie ik dat het alleen maar erger is geworden Misschien een idee om hem ff in zn sop gaar te laten koken en een paar daagjes bij je ouders te zitten? Kunnen jullie beiden even nadenken, en daarna bespreken hoe nu verder. Succes meis, hoop dat jullie dit kunnen oplossen Hier een man die uit zichzelf mee gaat naar controles, naar de borstvoedingsavond ging hem iets te ver, tenzij hij tieten kon zien die avond. (zijn woorden he.. niet die van mij ).
hoi esther. vind het erg ot voor je pff.. Maar let goed op je zelf he meid!! Al die stres is niet goed voor jou en helemaal niet voor je beeb!! succes liefs esseltje
Ik zou het niet weten hoe je bij iemand anders de knop kunt omdraaien. Op de allereerste plaats moet jij zorgen voor jezelf en je kind, veel ruzie geeft stress, jouw lichaam is gestresst en dat merkt je kindje ook. Het moet in ieder geval anders dan nu, en ik vind echt dat je hem dat duidelijk moet maken. Ik ken wel meer meiden waarbij de kerel er niet op zat te wachten om mee te gaan naar de 'pufavond' van de zw-schapscursus. Toch zaten ze er allemaal. Met borstvoeding kan ik me wel voorstellen dat hij zich niet op zijn gemak voelt. Ik weet niet, ik vind dat zelf ook als iets dat ik alleen doe (en niet waar de mannen van anderen nog weer bij zitten, snap je?). Ik zou bij de vk even vragen of dat iets is waar mannen meegaan of niet. Maar dat staat even los van het issue: jij begint nu in een stadium van je zwangerschap te raken (althans als ik even voor mij spreek he) waar het best 'op je af kan komen'. Het zou fijn zijn als je aan hem echt een maatje hebt op wie je kan leunen. Dat zou ik hem zeggen. Ik vind het heel rot voor je. Hoop echt dat hij snel bijdraait.
dank je, we hebben het wel bij gelegt, en laten het even rusten en komen er over een paar dagen op terug, want zo wordt het van kwaad tot erger, want nu blijft er spanning. ik ben weer helemaal gekalmeert, heb net lekker een warme douche genomen, dat doet mij en mijn beebje altijd heel erg goed.
lieve esther, Ik snap helemaal hoe je je voelt,zoals ik jou verhaal zat te lezen is het helemaal zoals het hier ook ging van het weekend. Wij hebben het gelukkig nu ook weer uitgepraat maar het mocht wel even duren zeg. Ik was zaterdag zelfs zo overstuur op een gegeven moment dat ik begon te hyperventileren,nou toen schrok manlief wel even en was de ruzie meteen over( schrok er zelf ook van,heb nog steeds keelpijn) Wat betreft de afspraken bij de vk, mijn vriend is nu ook maar 2 keer meegeweest hoor,alleen de 1ste keer en het bevallingspraatje,toen moest hij wel, verder krijg ik hem er ook echt niet mee heen helaas. En een kdv regelen vond ie ook niet nodig heb ik ook zelf gedaan. Ik denk dat mannen op de een of andere manier ook last hebben van zwangerschapshormonen,en doordat wij wat minder kunnen hebben dan normaal, escaleert de boel gewoon zo nu en dan. Mijn man is echt wel een schat hoor maar ook hier barst de laatste tijd vaak de bom,misschien is hij ook gewoon wel berezenuwachtig voor de komst van de baby. Hier dus ook een die alles binnenhoud ,en nergens over kan praten,daarbij komt ook dat ie heel koppig is en geen sorry kan zeggen,hij probeert dat dan wel op een andere manier door uiteindelijk zaterdag einde vd dag een badje vol te laten lopen en kaarsjes neer te zetten( iets waar ik al 8 jaar op wacht,want romantisch,heeft ie echt nooit van gehoord)ik heb hem wel verteld dat ik het eens fijn zou vinden als hij zijn koppigheid ook eens overboord zou gooien en zelf met een excuus en/of sorry te komen,en iets uit zichzelf gaat uitpraten zonder dat ik steeds degene moet zijn die daar dus de eerste stap in zet,ik moet me ook over mijn boosheid en koppigheid heen zetten,dus dat mag hij ook weleens doen. Ik hoop dat het bij jullie ook weer helemaal goed komt,en ik weet dat je het nu liever niet hoort,had ik ook niet willen horen afgelopen weekend,maar onze hormoonsters spelen ook zeer zeker wel een rol in dit geheel, al is dat geen excuus voor je man hoor,want die moet gewoon proberen nu wat extra lief en aandachtig voor je te zijn,wij dragen 9 maanden een baby bij ons met alle kwalen en vermoeidheid die erbij komen kijken dan mogen hun wel wat vaker op de kaken bijten!
Hmmmmm ik vind je verhaal heel erg rot en vervelend voor je, maar de opmerking dat zijn vrouw op zijn zakken heeft geteerd vind ik behoorlijk kwetsend. Ik zit namelijk ook thuis en zorg voor mijn kindje...straks kindjes. En stilzitten doe ik niet...want ben de hele dag in de weer. Ook ik heb altijd gewerkt en moet zeggen dat me dit soms zelfs zwaarder valt dan een 40-urige werkweek. Dus hierbij neem ik het even op voor alle thuiszittende moeders! Nogmaals ik snap dat je boos bent op je vriend....ik zou het ook niet pikken als mijn vriend zo zou reageren.