werkze Bebek Hier heb ik mijn eisprong zelf maar vastgezet, nadat FF hem WEER wilde verplaatsen. Nu ben ik het zat, we zullen zien wie hier de baas is
Lekker he die regen Bebek, neem aan dat je je geweldige regenoutfit weer aan hebt getrokken. Nat op je werk aankomen is zo vervelend. (ik pak dan voor dat kleine stukje altijd heel lui de auto) Naar verhaal trouwens zeg van dat meisje dat zichzelf in brand stak, naar om te zien ook. (Tja dat gevaar loop je als ramptoerist) Liesben, jeee wat een eigenwijs ei hahahah (of eigenlijk FF) Jij bent de baas over je eigen eieren hahaha. Hier heerlijk geslapen, zowaar niet naar de toilet geweest! Wel wakker geworden met gevoel dat ik moest plassen maar gewoon genegeerd. Morgen 20-weken echo in Leiden, toch weleen beetje spannend. Ben inmiddels een beetje doorgeslagen met de babyspullen. Tja wat wil je met 3 zwangerschappen, heb er eeuwen over na kunnen denken. Heb denk ik echt veeeeels te veel kleertjes , moet die kleine vent straks 5 keer per dag omkleden. Wel bijna alles van marktplaats, leuke kleding voor veel minder dan nieuwwaarde en ziet er nog super uit. Ennnn het ledikantje en de commode hebben we van het weekend opgehaald en het past in het kamertje Mijn vriend zucht af en toe eens diep als ik weer wat heb gekocht maar ondergaat het lijdzaam als het maar geen grote spullen meer zijn. Ik heb echt een te schattig badje gezien die ik moet hebben maar die mag nog niet Nou ja die hebben ze over een paar weken ook nog wel. Vandaag een heerlijke rustige dag. Enige minpuntje is dat ik er toch echt uit moet met die 3 harige monsters. Gisteren met een hondenvriendinnetje bij IJmuiden lekker gewandeld. Met 5 jachthonden van verschillende rassen toch altijd weer een leuk gezicht. Nog een fazantje en een haas gezien die vrolijk achternagezeten werd door de meute. (ze zijn wel ontsnapt hoor).
Oh Nicole wat lijkt me dat zalig om babyspullen te shoppen. En volgens mij heb je nooit teveel kleertjes hoor. Als ik bij mijn nichtje zie hoe vaak ze zich onderspuugt en poept (soms zit het na een slaapje tot onder haar oksels ). Nou dan wil je echt wel weer schone kleertjes aandoen hoor. Ieks wat is da smerig! Meiden ik heb vannacht weer eens gedroomd dat mijn moeder zwanger was. Dat droom ik wel vaker en is het zo idioot. Ze moest nog een week en iedereen was zenuwachtig, heel bizar. Ik zal eens gaan kijken of die droom iets te betekenen heeft. En vanmiddag is de overdracht van mijn flat.Weer een hoofdstuk wat afgesloten wordt.
Nicole, heerlijk is dat he? Babyshoppen. En ja, mannen moeten dat lijdzaam toezien. Haha. Met Yelina hadden wij in best veel kleertjes (nog over van Alyssa en nieuwgekocht voor haar, maar omdat ze een spugertje was en zich na bijna iedere voeding volkomen onderspuugde werd ze soms wel 4 tot 5 keer per dag volledig verschoond. We kwamen echt kleertjes tekort voor haar soms. Oh spannend, morgen 20 weken echo. Leuk om weer te loeren, maar toch ook wel weer een beetje spannend. Desmo, wat fijn dat je het hoofdstuk flat nu af kunt sluiten en aan een nieuw hoofdstuk kunt beginnen! Haha Liesben, groot gelijk. Laat dat ei maar eens zien dat jij de baas bent! Gelukkig is dat tempen maar voor een maand, dus nog even doorbijten meid!
Even ego. Het is even een verhaal maar ik zit een beetje (erg) met een dilemma. Ik ben geen fan van de vrouw van m'n vader. Maar goed, hij is er gelukkig mee en da's het belangrijkste. Toch? Alleen voel ik me totaal niet op m'n gemak in hun bijzijn. Moet op m'n woorden letten, want anders word ik later 'op het matje' geroepen door m'n vader. Nu heeft hij voor mijn gevoel in m'n jeugd zijn recht als opvoeder verspeeld doordat hij m'n moeder me voornamelijk geestelijk en een beetje lichamelijk heeft laten molesteren. Dit is nooit met hen uitgesproken omdat mijn moeder is overleden voor ik zover was om het met haar te bespreken en ik heb het tot heden nooit op kunnen brengen om hem hierover aan te spreken. Wat ik wel van hem weet is dat hij m'n moeder haar gang heeft laten gaan omdat hij het belangrijker vond de lieve vrede met haar te bewaren dan dat zijn kind(eren) correct werden opgevoed. Zij was nu eenmaal ook zo opgevoed en daar kon zij ook niks aan doen. Maar dat zij geestelijk en lichamlijk door haar moeder werd gemolesteerd gaf haar toch niet het recht om dat bij haar kinderen ook te doen? Dat zou mij namelijk het recht geven om dat bij mijn kinderen ook te doen. Maar ik heb zoiets van, vervelend dat je zo bent opgevoed, maar eenmaal volwassen en het huis uit ga je je eigen leven leiden en het hopelijk waar nodig anders en in mijn geval hopelijk beter doen dan je ouders. En tot nog toe slaag ik daar goed in. Maar goed, mede hierdoor kan ik van hem en z'n vrouw weinig hebben. En dat ik van z'n vrouw weinig kan hebben komt ook mede omdat zij altijd enorm kan doordrammen over dingen. Het helpt niet om haar een hint te geven om maar eens op een ander onderwerp over te stappen. Pas als je haar bot afbreekt dan stopt ze. Daardoor voelt zij zich weer op haar tenen getrapt maar zegt daar op dat moment niets over en een tijdje later word ik door m'n vader aangesproken over m'n gedrag. Dat zij het goed bedoelde en dat ik overdreven reageer en dat ik naar m'n schoonmoeder nooit pinnig zou reageren. Nu is dat laatste helaas niet waar, want omdat ik met m'n eten nog niet goed ingesteld zit reageer ik ook naar haar toe helaas heftiger dan ik zou willen. Maar goed, dat gelooft hij niet. Nu zijn er dus helaas weer toestanden. We zien ze niet zo heel erg vaak en ze wisten niet dat ik was afgevallen. En dat zagen ze nu dus voor het eerst. Complimentjes hierover zijn erg leuk, maar als iemand het zo weet te brengen dat je er met je oude omvang (en coupe) niet uitzag heb je zoiets van, OK wat moet ik hiermee. En ik heb het echt niet verkeerd begrepen hoe ze heb bracht, want ik ben hierover door andere aangesproken die haar woorden hebben meegekregen. Nu moet ik hierbij vertellen dat het 'complimenteuze' gedeelte voornamelijk over m'n nieuwe coupe ging waar ik zelf niet zo heel erg content mee ben, maar wel even zo hou tot de volgende kappersbeurt. Op een gegeven moment had ik er genoeg van en zei tegen haar. X, nu weet ik het wel weer, laten we het erop houden dat we hierin van mening verschillen. Vond ik zelf erg netjes opgelost en ik had gedacht dat de hint wel was begrepen. Kwamen ze eergisteren binnen en het eerste wat er werd gezegd was, tjee je ziet er nog steeds zo slank uit en je haar zit nog steeds zo leuk. Mijn man keek me even aan van: wat is dat nu weer voor een idiote opmerking, alsof je in 2 weken tijd even bijna 20 kg gaat aankomen waar je een paar maanden over hebt gedaan om ze kwijt te raken. Ik had toen ze over die coupe begon even het gevoel dat ik ontplofte en reageerde vrij bits met: ik weet dat jij het leuk vind, maar ik vind er nog steeds geen reet aan. Daarna hebben we voor ons gevoel evengoed een heerlijk avondje gehad, maar zij dachten er blijkbaar anders over. Gisterenmiddag werd ik door m'n vader gebeld die even kwijt wou dat ik toch wel erg kort door de bocht reageerde op een zo goed bedoeld compliment van zijn vrouw. Zij voelde zich echt op haar tenen getrapt en dat kon hij zich heel goed voorstellen, hij stond helemaal achter zijn vrouw. Nou, mijn man stond helemaal achter mijn reactie, want hij wist van het akefietje op die verjaardag. Daar had m'n vader dus helemaal niks van meegekregen omdat hij aan de andere kant van de kamer zat en hij zou het met haar bespreken. Maar mijn reactie was toch echt te. Dat kon echt niet. Wij hebben zoiets van, zoiets zeg je dan toch meteen nadat het is gebeurd? Daar ga je toch niet eerst op zitten broeden en iemand daarover op het matje roepen. Dit is niet de eerste keer en zal ook zeker niet de laatste keer zijn. Ik kan me voorstellen dat iemand die dit leest nu denkt, ach, die complimentjes, waar maakt ze zich druk om, maar er speelt nog heel veel meer. Ik sta nu echt in dubio. Op deze manier heb ik echt geen behoefte meer in contact met hun. Het levert me teveel stress op en kost me teveel energie die ik liever aan de meiden besteed. Nu kan ik wel aan m'n vader vertellen waar ik verder ook meezit, maar hem kennende zal het niks uitmaken en zal hij er niks mee doen. Want het ligt allemaal aan ons en niet aan hen. Dat er een patroon inzit, dat zien ze niet. Zij heeft inmiddels met haar oudste zoon geen contact meer omdat zij niet kan leven met het feit dat hij zeg maar een soort van crimineel leven leidt. Met haar jongste zoon heeft ze weinig contact omdat ze niet kan leven met het feit dat hij en z'n gezin hun leven aan god weiden. Ze heeft zelf geen goede jeugd gehad (daar heb je het weer) en is daardoor op z'n zachtst gezegd een beetje vreemd. Van haar eerste man is ze gescheiden, die deugde niet, haar tweede echtgenoot is overleden en zijn kinderen wensen geen contact meer met haar. En dat kan ik me helemaal voorstellen. Want zelf neig ik er inmiddels ook naar om het contact te verbreken. Ik weet het, het is een hele stap, maar ik wil graag rust en alles nu eindelijk eens na al die jaren verwerken. En als ik die rust kan krijgen door te breken met m'n vader en diens ega, dan moet dat maar. Want ik weet gewoon dat als er iets gebeurt waar ik bij in m'n gelijk sta, dat hij dan toch achter z'n vrouw staat en voor haar op zal komen. Dat hij daarmee z'n kinderen veel verdriet doet, dat kan hem niet bommen, want anders hadden ze er een paar jaar geleden niet op aangestuurd dat m'n broertje niet meer thuis mocht wonen omdat zij vond dat ze geen privacy had. Dat heeft ons als kinderen echt ontzettend veel verdriet gedaan. Maar dit lag toch echt niet aan hun, dit lag echt aan m'n ontaarde broertje. Nou, het is echt een heel verhaal geworden zeg, maar het lucht wel even op.
Liesben is de baas!!!! Gats Suus, wat een nare dag in het ZH. Thnx voor de tip Nicole, ik had op internet idd gelezen dat stomen helpt dus dat doe ik nu braaf een paar keer per dag (heb er een bloedhekel aan). Gaat al wel weer wat beter, morgen maar weer werken want ik ben al een week ziek. Danique d'r koorts is gelukkig gezakt, nu 38.5 en ze speelt alweer. Morgen is het hier tantedag, hoeft ze lekker nog even niet naar het KDV. Jij heel veel plezier morgen met de echo!
Dombo wat een verhaal. Moeilijk wat te doen hoor. Ik zou in ieder geval wel open kaart met je vader spelen, dan geef je hem in ieder geval een keus, ook al weet je misschien al hoe hij gaat reageren.... Maar boven alles gaat je eigen gezin en als die er zwaar onder leiden dan moet je inderdaad wat doen. Ik wens je veel wijsheid! Natas, stom he dat stomen, je kunt het wat snellen laten werken door er wat dampo of kruiden in te doen. Het is helaas het enige wat echt werkt, behalve medicijnen dan van de huisarts. Fijn dat Danique weer wat opgeknapt is. Ik ben blij om te horen dat je niet genoeg kleertjes kunt hebben Ik krijg zondagavond nog wat binnen en dan maar eens goed kritisch kijken wat ik heb allemaal.
Hmmm, ik neem aan dat je er niet op deze manier over kunt praten met je vader + echtgenote, Dombo? Ik zou ze een brief schrijven, dan kun je rustig nadenken over hoe en welke woorden je gebruikt. En uiteraard voor het welzijn van je gezinnetje kiezen, dan maar zonder hen. Nicole naar Leiden, spannend! Natas lekker aan het stomen. Op dat moment vind ik het wel lekker, maar daarna lijkt bij mij het snot nog erger vast te gaan zitten (zit te eten, en mijn kwarkje smaakt gelijk minder). Liesben is de baas, way to go! Babek, wat eng van die vrouw, zichzelf in brand steken! Hai Veronika! Molly hier! Kleertjes, lijkt me heerlijk om te kopen. Ik mocht van mezelf niet, maar goed ook. Ik had mezelf beloofd dat ik na een goede nekplooimeting (die vandaag zou zijn ) de minimonkey mocht gaan kopen. Lees dat met 12 weken je baarmoeder hoger komt te liggen en dat je dan minder vaak moet plassen. Dat is dus sinds vorige week bij mij zo. En prompt slaat de onzekerheid toe, want waarom zou mijn baarmoeder verder groeien en hoger komen te liggen als er een dood 2,7cm'tje in zit?
Dombo Jeetje, wat een verhaal. En wat een moeilijke keuze. Als ik zo lees wat jou vroeger is aangedaan, en dat je vader er eigenlijk niets aan heeft gedaan om dat te voorkomen....dan kan ik me voorstellen dat de problemen die nu spelen met zijn huidige vrouw/vriendin de druppel zijn voor jou. Wat anderen ook zeggen, of het nu je vader is of de wie dan ook, een slechte jeugd is zeker geen vrijbrief om jouw eigen kinderen hetzelfde aan te doen. Juist niet. Je zou dan toch beter moeten weten? In eerste instantie moet je natuurlijk altijd voor jezelf kiezen. Dat staat voorop. Maar nu betreft het je vader, en dat maakt de beslissing denk ik zo gecompliceerd. Ik zag al de tip om het in een brief bespreekbaar te maken. Dat lijkt mij een goed idee. Dan kan je heel rustig je tijd nemen en bedenken wat je wilt zeggen. En hoe je dat wilt zeggen. In een gesprek ga je toch weer anders reageren door emoties. Ik wens je heel veel wijsheid en kracht.
@Dombo....dikke knuf....van mij geen advies,want ben zelf erg goed in het abrupt afbreken van contacten met mensen ,die niets positiefs bijdragen aan mijn leven.Maar ja....in jouw geval is dat wat lastig,omdat het de vrouw van je vader betreft.Ik zou de communicatie met haar beperken tot het hoognodige,maar ja,daar wordt de sfeer ook niet veel beter van....maar zoals ik al zei....aan mij heb je niks op dit gebied,want ik ben er vrij hard in (gemaakt).Ik vind het heel naar voor je en snap,dat je ermee in je maag zit. En hele hele hele dikke knuf voor je nare jeugd. @Natas...beterschap voor jou en Danique. @Nicole....fijn aan het babyshoppen @Desmo....nog bedankt voor de cranberrytip trouwens...ik heb het gelijk diezelfde dag gehaald,maar was het vergeten te zeggen En mijn man gaat morgenochtend EINDELIJK naar de dokter. Verder ben ik een beetje aan het opruimen hier.En ik ben alweer bijgekomen van het zkh gister hoor heb voor de rest een hele leuke dag gehad.
JFT: Ik kan me je angst, zorgen of wat dan ook voorstellen. Je moet de 11e naar de gyn toch? Vraag zowiezo een echo (al doen ze dat waarschijnlijk toch wel). Dan weet je het zeker. Wat een ellende voor jou en je man zo, dat wachten. Die onzekerheid ook. Bah. Sterkte meis.
@ All: jeej, ik ben de baas, en dat voelt goehoed! Ik zit nu aan zak kruidnootjes, die had ik nog liggen. En volgend jaar zijn ze niet meer goed. Straks ga ik op de bank mijn boek uitlezen. Jippie, echt een vrije dag
JFT, ik kan me zo goed voorstellen dat de onzekerheid nu toch een beetje aan het toeslaan is. Dit is ook zo'n verrekte slopende tijd. Suus is gelukkig weer bijgekomen van haar ziekenhuisbezoek en haar man gaat eindelijk naar de huisarts. Gelukkig maar. Liesben, helemaal goed, JIJ bent de baas. Oh, en zijn ze lekker, de kruidnootjes? Meiden, jullie zijn lief! Dikke knuf voor jullie allemaal! Ik zat zelf ook inderdaad al met de gedachten te spelen om een brief te schrijven. Ze persoonlijk spreken is op dit moment even niet goed, want daarmee wordt meer stuk gemaakt dan goed besproken.
Eet smakelijk JFT Ik kan me goed voorstellen dat je hier onzeker van wordt, je blijft maar dubbele signalen krijgen. Ik zou ook eerst nog een echo willen. Lieve Inez, ik heb je al uitgebreid geantwoord in het andere topic, maar ook hier even een dikke knuf!
Haha, ondanks dit verdriet ben ik toch even heel erg trots op mezelf. Als rasechte emo-eter is mijn overgewicht grotendeels ontstaan omdat ik mijn verdriet over vroeger probeerde weg te eten. En nu ... ondanks dat het weer even actueel is taal ik er niet naar om in m'n oude gewoonte terug te vallen. Dat moest ik echt even kwijt. Alleen heeft de nagel van m'n pink het erg moeten bezuren. Ook een oude, slechte gewoonte. Maar gelukkig is het maar van 1 vinger, van de rest blijf ik lekker af!
Blurp Ja, dubbele signalen, heel irritant. Mijn vriendin, die niet door had dat ik zowiezo een echo krijg, schreef vanochtend Zou mooi zijn als Wurmpje 1.4 toch in leven zou zijn, maar dat is gewoon niet zo.
Pfff Dombo wat een nare situatie met je vader en zijn vrouw. Het is al eerder gezegd maar jij en je gezin zijn gewoon echt het allerbelangrijkste. Kies voor mensen waar je van houdt. Het idee van een brief lijkt me prima. Met een persoonlijk gesprek kunnen de emoties een rol gaan spelen. Maar dat is ook al gezegd. Een hele moeilijk beslissing meis, ik wens je veel sterkte en wijsheid. Hmmm JFT zulke verhalen zijn lief bedoeld denk ik maar je schiet er niet zoveel mee op he? Mezelf kennende zou ik stiekum toch weer hoop krijgen om vervolgens weer een knal te krijgen als blijkt dat de eerste echo gewoon goed was. Is het niet mogelijk om een "losse" echo te krijgen? Bijvoorbeeld bij de verloskundige? Je wacht nu al zo lang en ik kan me voorstellen dat de stress begint toe te nemen. Probeer de rust te zoeken door zekerheid te krijgen. Jij ook veel sterkte en niet teveel snoepen hoor Suus is je man nou nog niet beter dan?? Goed dat hij naar de dokter gaat