Ik zit al tijden eraan te denken om totaal iets anders te gaan doen maar vind het dood eng en financieel gaan we er dan op achteruit. Ik werk nu als ass. accountant al zo'n 6 jaar (ben 25 jaar). Ik vind het wel leuk werk maar om nou te zeggen dat ik met plezier naar werk ga, nee niet echt. Ik ben wel erg verwent in mijn werk. Het betaald goed en we hebben een auto van de zaak. Ik wil al eigenlijk heel lang naar de pabo om daarna les geven op een basisschool maar heb de stap nooit gemaakt. Ik kan de Pabo in deeltijd doen en nog steeds werken waar ik dus nu werk maar dat wordt wel super zwaar. De lessen zijn op woensdag middag en op zaterdag. Afgezien daarvan moet dat betaald worden en als ik van baan switch hebben we geen auto meer. Een eigen auto kopen kost echt zoveel geld al afgezien van benzine en onderhoud. Wat zouden jullie doen? De stap wagen en er vooral de eerste jaren op achteruit gaan (kopen eigen auto, studie betalen etc.) of voor je gezin blijven werken waar het goed betaald?
Wat goed dat je al zo duidelijk weet wat je wil, ik zou het doen. Ik vind het heel belangrijk dat je jou droom achterna gaat, dat is ook een goed voorbeeld voor jou kind. Misschien is het financieel wel even zwaar maar de uitdaging en het geluk is volgens mij ook een hoop waard1
Mijn moeder heeft altijd een hele goede baan gehad (en nog) dus vanaf jongs af aan is dat mijn voorbeeld geweest. Ik ben zonder op te scheppen goed in mijn werk en dacht ook altijd dat ik ook zo'n baan wilde hebben en carrière maken maar kom er dus de laatste tijd achter dat ik dat helemaal niet wil.
Met plezier naar je werk gaan is belangrijker dan je loon is mijn mening. Maar ik zie dat je kindje nog erg jong is. Ik zou er zelf voor kiezen om het een aantal jaar uit te stellen. Eerst genieten van mijn kindjes en later zelf studeren. Succes met je keuze.
Studeren doe ik ook al 6 jaar dus dat ben ik wel gewend. Als accountant ben je nooit klaar namelijk. Mijn huidige studie duurt nog tot en met januari maar daar ook de luxe dat dit wordt betaald.
Zo te horen (lezen) denk ik dat je je keuze al gemaakt hebt, maar heb je nog een duwtje nodig. Het lesgeven gaat je gelukkig maken als ik het zo zie en die auto en het geld van je andere baan zijn vooral gemakkelijk maar het werk is niet meer zo leuk. Denk je dat je ongelukkiger wordt van het feit dat je die auto niet meer hebt of dat je niet het werk doet dat je graag zou willen doen? Als je de pabo zo graag wilt doen, denk ik dat je voor je auto wel een oplossing vind! xxx
Gewoon doen!!! Je gezin heeft het meeste baat bij een moeder die doet wat ze wil, en daarvoor gaat. Jullie redden het financieel vast wel, al kan het in het begin even afzien zijn zal het wel goedkomen.
Ik heb ook de deeltijdopleiding pabo gedaan en je krijgt 2 jaar lan een tegemoetkoming van je studiegeld dus dat zijn de kosten niet, moet je even uitzoeken via ibg. Tis zwaar maar met goed plannen wel te doen! Als je vragen hebt dan hoor ik het wel
Gewoon doen en zien dat je financieel een aantal handige keuzes maakt. Zo kan een auto op LPG-3 installatie al uit bij 5000 km per jaar en betaal je aan wegenbelasting wel meer dan bij benzine, maar minder dan bij diesel... (en tanken blijft tenminste nog een beetje leuk). Bovendien kun je eens kijken of je een zo licht mogelijke auto aan kunt schaffen in de klasse die je nodig hebt, scheelt ook weer mooi in de wegenbelasting. En zo zijn er meer handige keuzes te maken Neem eerst eens de tijd om voor al je huidige kosten alternatieven te zoeken die (net zo) goed zijn en goedkoper... Je ziektekostenverzekering, je andere verzekeringen, (alle verzekeringen op 1 polis scheelt zo alweer een paar euro per maand). Kleding: waar koop je dat nu en kan dat (iig tijdens je studie) ook niet goedkoper, enz enz... Succes met je droom!
ik zou de stap wagen als ik jou was... het klinkt alsof je er hartstikke goed over nagedacht hebt.... en je wilt over 60 jaar toch niet op je sterfbed denken "had ik maar..."?
Ik zou denk ik, zolang het toereikend is, voor de pabo kiezen. Als dat is wat je graag wilt, dan is dat wel wat waard toch?
Ja heb inderdaad een duwtje nodig. Ik moet nu alleen de stap maken om andere studie te gaan doen of niet. Zolang ik studeer dan blijf ik werken waar ik nu zit en geef ik niet alles in 1 keer op. Ik kan het verkorte traject doen van 2 jaar en zo kan ik geleidelijk overstappen in plaats van in 1 keer me hele leven om te gooien haha. Mijn man moet ook nog achter me staan natuurlijk want het gaat nu wel om ons gezin en niet alleen meer om mij.
Ik heb de opleiding in Haarlem gedaan bij InHolland en deed op maandag en donderdagavond. De tijden zijn van 17.00 tot 22.15 uur maar het kon ook zo maar dat je later moest beginnen en eerder uit was. Naast de 2 avonden moest ik ook 1 dag in de week stage lopen, hou daar ook rekening mee Ik werkte 4 dagen, 2 avonden school een 1 dag stage, daarnaast nog alle werkstukken maken, tentamens leren, lessen voorbereiden... Het klint heel erg veel maar ik vond het goed te doen omdat we in periodes van 10 weken werkten. Ik maakte dan altijd een soort planbord met wat ik wanneer af moest hebben zodat ik niet achterop raakte en dat werkte erg goed En op een gegeven heb je ook snel door welke lessen wel belangrijk zijn en welke niet... wij hadden bij sommige vakken geen aanwezigheidsplicht dus daar kwam ik dan ook soms niet opdagen 8) Groetjes Ilse
Ik zou het zeker doen als ik jou was! Alleen wellicht nog even uitstellen omdat je met je kleintje zit. Ik ben zelf nog bezig met de 2 jarige deeltijd PABO (Hogeschool Leiden). Het eerste jaar raakte ik zwanger van mijn dochter. Toen ben ik er even tussenuit geweest. Nu moet ik het tweede jaar nog afmaken, maar nu dus zwanger van de tweede Ik vond het heel pittig. We hadden op dinsdag- en donderdagavond les van 18.00 tot 22.30 uur. Daarnaast 1 dag in de week stagelopen (mag niet op de woensdag, moet een hele dag zijn). Het eerste halfjaar werkte ik ook 4 dagen + 1 dag stage en 2 avonden school en in de weekenden studeren. Ik vond het dus wel heel erg zwaar en ben toen na een half jaar een dag minder gaan werken. Wel is het erg fijn dat je inderdaad voor 2 jaar een tegemoedkoming leerkrachten kunt krijgen. Ik kon daar in ieder geval mijn collegegeld van betalen en boeken kun je vaak tweede hands of uit de bibliotheek van de PABO lenen. Heel veel succes met je keuze! Groet Snoozie
bedenk dat je nog 40 (mss 42) jaar moet werken. dat is een lange tijd om te blijven hangen in een baan waar je het niet naar je zin hebt! Ik zou zeker mijn hart volgen! s6
Iets anders gaan doen dan je al doet is altijd spannend. Helemaal als je een kleintje erbij hebt. Belangrijk is om de voor en tegens goed naast elkaar te leggen en dat heb je denk ik ook wel gedaan. Het zal een heftige tijd worden, dat weet je zelf ook en als je dit ziet zitten zou ik ervoor gaan. Ik wil heel graag SPH gaan doen, ik werk nu 28 uur en hecht veel waarde aan mijn vrije tijd. De dagen dat ik vrij ben wil ik heel graag bij mijn dochter zijn. Voor mij is een studie nu niet haalbaar omdat die vrije tijd dan ook weg is. Het is een keuze die je uiteindelijk zelf moet maken. Als jij het echt ziet zitten zou ik het gewoon doen! Dan maar even een paar jaar wat krapper en op een houtje bijten, maar daar heb je straks wel wat voor terug! Pabo is wel heftig ( vond ik ) ik ben na 1 jaar gestopt. Maar waar een wil is, is ook een weg meid.
Ik heb nu ook best heftige studies gevolgd. Waar je minstens 2 dagen nog aan je huiswerk zat dus ik denk dat ik daar ondertussen wel aan gewend ben. Heb eerste mijn HBO afgerond waarbij 4 dagen werken, 1 dag studeren en dan in het weekend huiswerk. Daarna universiteit toen ik zwanger was en dat heb ik gecombineerd en heb toen bijna alles gehaald dus denk wel dat ik tenminste de ervaring heb om de studie ernaast te volgen.
Het lijkt me super om je droom te kunnen volgen, maar het moet inderdaad wel kunnen. Ik lees dat je werk je huidige studie betaalt.... Ik zou als ik jou was wel even nagaan of ze daarvoor geen verplichting hebben vastgelegd ergens dat als zij je studie betalen, dat je dan daarna nog wel 2 jaar voor ze moet werken ofzoiets (zulke regelingen heb ik al wel eens voorbij zien komen namelijk).