@Emmie, nog even dit: ik kan me wel heel goed voorstellen dat je hem af en toe achter behang wilt plakken hoor! Zeker gezien het feit dat je zwanger bent en daardoor natuurlijk minder energie hebt. Kan me nog herinneren dat ik vooral heeeeeeeeeeel erg moe was in de laatste maanden, zo moe als ik nog nooit was geweest. En dan is het natuurlijk wel erg lastig dat er zo'n ondernemende dreumes rondloopt. Misschien een idee om hem eens "uit te besteden"? Of je man een dagje vrij te laten nemen, zodat jij iets leuks kunt doen met een vriendin ofzo? Of je laat je man juist een middagje op stap gaan met je zoontje, zodat jij even lekker kunt slapen 's middags? Niet dat je hiermee het gedrag van je zoontje onder controle hebt, maar je komt zelf misschien wel wat tot rust en als je uitgerust bent, kun je meer hebben. En af en toe moet je toch even voor jezelf kiezen als je zwanger bent.
Emmie, ik herken het hoor, ook al is die van ons nog iets jonger. Kasten leeg halen en vooral ondeugend/stout zijn bij mama. Als je zoontje het meest aan jou gehecht is dan zal hij dat vooral bij jou doen omdat hij bij jou veilig genoeg is om zijn grenzen te testen (zo legde het CB het hier uit). Wel erg vermoeiend helaas. Hier gelden duidelijke regels en die worden gehandhaafd. De boeken van mijn zoontje mag hij onder de tafel vandaan halen, papa's en mama's boeken blijven in de kast, want 'nee, die boeken zijn van mama'. En ondanks dat hij jong is begrijpt hij heel goed dat sommige dingen niet mogen. Brullen als hij voor de 3e keer wordt weggehaald omdat hij iets niet mag. Tja dan smelt mijn moederhart en moet ik heel goed tot tien tellen . Het stoute kindertjes hoekje komt hier straks ook als hij of wij ouders er aan toe zijn. Het CB was hier wel enorm voor strikte en zeer consequente handhaving van de regels op deze leeftijd mits de ouders dat zelf ook willen. Als ik goed zou volhouden zou het niet veel erger worden zeiden ze (I hope so). Verder kregen we vanwege het sterke karakter van ons zoontje de tip om hem nu al te leren dat hij wel boos mag zijn, maar niet met spullen mag gooien omdat hij boos is. Voor ons een waardevolle tip . We proberen wel 5 positieve dingen te zetten tegen over 1 nee, dat mag niet. Schijnt het beste te werken. Ik spreek hem daarom eerst bestraffend aan en haal hem weg. En als hij dan uitgeraasd en afgeleid is, maak ik even tijd om wat leuks te doen zoals boekje lezen of spelen. En het werkt gelukkig .
Heey Met dit soort onderwerpen krijg je altijd enorm veel verschillende reacties. Tja.. de een vindt dat het zo moet en de ander zo, opvoeden blijft een lastig ding! Mijn zoontje is morgen ook anderhalf en ook enorm pittig jongetje, bewegelijk altijd zijn grenzen aan het verkennen. Ik werk zelf al tig jaar in de kinderopvang, dus weet wel hoe je het moet aanpakken... MAAR je kan idd wel weten hoe het allemaal moet, alleen het uitvoeren bij je eigen kindje is wel een heel ander verhaal! Het is een lastige leeftijd, maar ook oh zo leuk, ik kan er af en toe ook erg hard om lachen En je moet maar zo denken het is ook goed dat kinderen dit doen, ze ontwikkelen zich en hebben een sterk karakter. En als je het bekijkt vanuit hun ogen; waarom mogen mama en papa de hele dag aan de computer zitten en ik niet?? Ze weten wel dat er dingen niet mogen, maar waarom? dat is nog wel erg lastig op deze leeftijd!
hallo allemaal Ik ben een geweldig boek aan het lezen: "En als we nou weer eens gewoon gingen opvoeden" van Gitty Feddema. Het gaat dus over opvoeden, waarbij je duidelijk bent naar je kind bent, grenzen stelt en niet in constante machtstrijdjes verwikkeld raakt. Ons kindje is nog veel te klein, maar heel fijn om alvast veel over te lezen. Wat ik mooi vond was, iets niet vragend te zeggen bijvoorbeeld: wil je nu je jas ophangen? Daar kunnen ze natuurlijk gewoon nee op zeggen! Als je je regels duidelijk aangeeft, met Ik wil dat je nu je jas op gaat hangen, zonder uitleg, zonder discussie. En positief belonen! Negatief gedrag negeren etc. Ik ben benieuwd of iemand het kent, en er iets aan heeft gehad.
Patriesja, wat leg je het helder uit zeg. Precies zoals ik me voel. Dank daarvoor! Lientje123, ik ken het boek niet. Maar ik heb zelf eigenlijk alle boeken overboord gegooid en ik doe het nu vooral gevoelsmatig, opvoeden. Maar reflecteer wel altijd uitgebreid op mijn eigen handelen en een forum als dit vind ik daarbij erg handig. Gewoon wat andere uitgangspunten lezen enzo.
kom maar over een jaar terug dan. je mag trouwens wel een beetje op je woorden letten. dat je geirriteerd ben dat je zo een kleine stuiterbal inje huis heb, kan ik niks aan doen maar die toon van jou bevalt me niet. buiten dat.. ik heb jarenlang in totaal 6 jaar lang met kleine kids in de weer gezeten van de leeftijd 1-3. dus ik weet waar ik het over heb.
Dan weet je toch ook dat die kinderen het verband helemaal niet kennen tussen ´ergens niet aan mogen zitten´ en daarom voor straf niet naar buiten gaan om te wandelen. Vind dat ronduit zielig.
Inderdaad voor straf niet naar buiten mogen voor een wandeling omdat een kind daarvoor iets heeft gedaan wat niet mag, dat verband is echt niet duidelijk voor een kind van anderhalf jaar. Wil je dat duidelijk maken dan moet je ingrijpen op het moment zelf en je kind dan even op een strafplekje zetten.
Idd meteen duidelijk maken werkt het beste nu! ze begrijpen het "strax" verhaal nog niet. Als mijn zoon iets doet wat niet mag en heb hem al tig keer gewaarschuwd dan straf ik meteen en ze ik niet strax gaan we niet naar buiten ofzo. Dit is een moeilijke leeftijd pffff. Negeren van slecht gedrag is ook moelijk want voordat ik het weet staat meneer weer op de bank te springen en valt er af... Dan lost het negeren niks op want hij doet zich zeer. Ik beloon goed gedrag wel altijd! en zolang ik slecht gedrag negeren kan negeer ik het ook.
Ik begon al met straffen toen mijn zoontje(nu bijna 20 mnd) nog geen jaar was! Hij is gewoon hartstikke goed bij en heeft heel goed door wat wel en niet mag. Ik geloof wel dat dit voor elk kind anders is, maar je moet nu consequent wezen, zodat je kinderen precies weten waar ze aan toe zijn. Ik hoef maar tegen mijn zoontje te zeggen "wil je in de box" en hij stopt. Sterker nog; soms loopt hij door de hele woonkamer en wijst alles aan wat voor hem verboden terrein is en roept dan bij elk dingetje wat niet mag "nee...." Voor ons erg humoristisch, maar dit is voor mij ook wel weer het bewijs dat hij supergoed doorheeft wat mag en wat niet.