Mysore en dat is ook goed, het is knap van je dat je hier goed bij stilstaat en over nadenkt.. Ik zou ze de kost niet willen geven die Hun huidige vriendje 'erin laten tuinen' omdat ze oh zo graag een kindje willen! En babs, Dan moet je ook niet doen alsof het allemaal rozengeur & manenschijn is want ieder normaal mens, zo ook jij wat je al aangaf, heeft behoefte aan liefde! En idd wat je al zegt wij als alleenstaande moeders moeten dat missen en natuurlijk maak je er Dan gewoon t beste van, maar dat wil niet zeggen dat je het Dan niet liever net een tikkeltje anders gezien had en dat je echt wel meer Dan 1 x jezelf alleen hebt gevoeld!
Als je op mij doelt... Nee dat wil ik niet horen! Ik ben geen superwoman... Ben alleen hard voor mezelf... En ja... bij mij doet een ks ook wel pijn en ja dan zet ik mijn tanden op elkaar... Dat is iets wat IK wil... wat Ik moet van mezelf omdat Ik vind dat IK verder moet.. Dat hoeft niet iedereen van mij... daar beslis ik niet over... IK beslis voor MIJzelf... en daarvoor ben ik geen superwoman... Echt niet! En ik hoef ook geen complimentjes... daar zit ik echt niet naar te vissen... Ik heb gewoon proberen weer te geven hoe het voor mij is...
Nee dat is het niet rozengeur en manenschijn!! maar je kan het allerbeste van maken!!Natuuurlijk had ik een man gehad die tederheid pssie etc... maar geloof mij... als alleenstaande moeder heb je wel veel voordelen!!!!!
Zo zie ik het dus ook , dat degenen die het zwaar hebben gehad afgeschilderd worden als een stelletje mietjes ... @ topicstartster : mijn insteek was niet dat jij kinderen wil en die alleen wil gaan opvoeden , ik begrijp dat helemaal dat als jij geen partner hebt en kinderen wil dat je zelf gaat zoeken voor oplossingen dat is helemaal niet waar ik zo raar van op kijk , het is meer dat jij zei maybe een kind te willen van je huidige partner terwijl je weet dat er een grote kans in zit dat hij je gaat verlaten voor een turkse vrouw , meis dat ga je jezelf toch niet aandoen .... die pijn ga je jezelf toch niet vrijwillig aandoen , zoek dan een anonieme donor...
ooohhh jongens wat gaan jullie snel met die reacties ik houd het niet meer bij hier... ok ladies... sorrie.. ik heb een maatschappelijk werk opleiding afgerond... hahaha.... het samenvatten ed is er ingestampt bij mij... ik moet ff ingrijpen hier!! Ik ga even geen namen noemen, wordt te ingewikkeld We zeggen volgens mij allemaal hetzelfde maar het komt er gewoon verkeerd uit of wordt anders geinterpreteerd dan bedoeld wordt... Alles is ok.... het is ok als je het als zwaar ervaart als alleenstaande moeder, niemand noemt je een zwakkeling... echt niet... zo lees ik het in ieder geval niet. Het gaat er juist om dat iedereen het (alleenstaand) moederschap op haar eigen manier ervaart. En alles is ok! Ook de mensen die het als niet zwaar ervaren. Juist aan het begin van dit topic kreeg babs en anderen geloof ik daar ook wel in mijn ogen respectloze opmerkingen over.. maar dat is mijn mening.. Het gaat in dit topic (overal trouwens) toch om tips, adviezen, steun en ook discussies.. maar laten we elkaar niet gaan afvallen hier.. uiteindelijk willen we toch allemaal hetzelfde en dat is een zo goed mogelijke moeder zijn voor onze kinderen? Nou ja... ik ooit dan een keer.. haha....
En wat nicole zegt Ben ik het 100% mee eens, ts hou het Dan idd anoniem want anders zal je diep gekwetst worden!
Voor mij was anoniem ook het meest ideale... Beide kinderen zijn van een anonieme donor... en dat bevalt mij zeer goed.. Mijn dochter is 8 en half en tot op heden heeft zij er geen last van... Maar ik ben dan ook altijd eerlijk tegen haar... en zal dat uiteraard ook tegen mijn kleine man zijn... Dat is me nl. in mijn informatietocht wel opgevallen... De ouders die eerlijk waren tegen de kinderen hadden een goede band met hun kinderen... degenen die niet altijd even eerlijk waren hadden niet zo een goede band met hun kinderen... Deze kinderen hadden het ook wel zwaar... die wilden juist weten wie hun vader was dan... en wat voor een familie die andere kant was.... wat zij leuk vonden om te doen etc. Het maakt dus ook wel heel erg uit hoe je het naar je kinderen toe brengt...
ik ga slapen... trusten meiden.... degene die ik gekwetst hebt.... is niet de bedoeling geweest... dat is het laatst wat ik gewilt hebt.... slaap lekker....... en degene die alleenstaande ouder is.... slaap lekker... een rustige avondje... en morgen VOL goeie moed weer op!!! doeggieeej
Welterusten meid! En ik sluit me hierbij aan... Als ik iemand gekwetst heb... sorrie.. is ook niet mijn bedoeling geweest... Welterusten allemaal!!!
Dat is wel een van de voordelen van alleenstaand moeder zijn , je raakt niet meer zo snel gekwetst Welteruste dames ..
dankjewel voor de adviezen meiden, maar zoals ik al eerder aangaf, de relatie met mijn vriend is te ingewikkeld om hier in een topic uit te leggen. Ik kies voor hem, en weet dondersgoed wat de gevolgen kunnen zijn. IK weet het echt. En makkelijk is het niet nee, maar ik weet wat ik doe. LovelyDK, ik 'tuin' mijn vriendje nergens in. Hij weet exact hoe ik denk. Hij weet zelfs wat er in dit topic besproken wordt en heb hem zelfs gezegd hoe er gereageerd werd en vroeg daar zijn mening over. Ik kan gelukkig heel erg eerlijk zijn tegen hem. En hij is het gewoon niet met jullie eens dat ik hem er in 'tuin' of wat dan ook. Dus... als hij er niet zo over denkt... ik denk er niet zo over... Dan is het dus ook niet zo! UIteindelijk zijn wij degenen die samen een relatie hebben..
Mysores waarom voel je je aangesproken? Ik zeg niet dat jij daarmee bezig bent hoor, nou juist niet en daarom toonde ik dat respect naar jou
Omdat je het had over er in laten tuimelen... of zoiets... omdat ik oh zo graag een kindje wilde.. Daarom eigenlijk... Maar sorrie als ik het verkeerd begrepen heb
Ik denk wat sommige bedoelen qua single mom zijn niet superzwaar hoeft te zijn is dat het ook mee kan vallen (dat je dacht dat het erger was maar dat het doenbaar was) het scheelt denk ik ook als je er bewust alleenstaand in gaat of je partner in de steek laat / of je de relatie verbreekt (dan dacht je het samen te gaan doen en vat het tegen, terwijl als je BAM mama bent heel goed weet waar je van te voren aan begint (daar zijn immers ook de psychische testen e.d. voor) en dat je daarop instelt, bv gezeik met een ex partner maken de stressfactor veel hoger en dat hebben sommige mama's niet.. Ik denk dat het wel mee kan vallen (bij sommige vrouwen zijn de omstandigheden gewoon heel anders waardoor het zwaarder word maar ook mentale instelling van te voren kan meewegen, als je niet beter weet dan weet je niet wat je mist, terwijl als je relatie word verbroken dan "mis" je een deel (voor je gevoel)) Ik vat de reacties in elk geval op die manier op, nee je hoeft geen supervrouw te zijn maar je mag toch best zeggen dat het je meevalt..?
Mag ook, maar je mag ook gerust zeggen dat het niet ALTIJD zo simpel ligt... Plus het begon allemaal over een zeer tegenstrijdig bericht.. het begon namelijk met aach het is niet zwaar blabla en het sloot af met dat ze het wel zwaar vond?! En idd zal er een groot verschil zijn of je een BAM bent & je daar dus op ingesteld bent, of als je gewend bent samen te zijn & je partner staat op en vertrekt en laat jou achter met je kindje... daarom denk ik ook TS dat je goed na moet denken over het evt. krijgen van een kindje van je huidige partner... dit zal ongetwijfeld aan je gaan vreten als hij een andere vrouw krijgt!
Je hebt dagen dat het meevalt en je hebt dagen dat het tegenvalt maar zoals dk al zeg het begon over dat tegenstrijdige bericht van Babs en ja sorry maar daar straalt de dommigheid vanaf! tuurlijk is het heerlijk je kind om je heen te hebben en het is niet altijd moeilijk nee maar je hoeft het ook niet te idealiseren zoals zij doet! en daar kan ik mij zo op ergeren!
Ik ben geen alleenstaande moeder, en op zich denk ik dat ik qua verzorging het wel alleen zou kunnen (doe ik nu ook, want mijn man is weinig thuis). Alleen het financiele gedeelte, hoe doen jullie dat? Als je 2 of 3 kids hebt en dan nog de hele dag moet werken?