Wat ik ga vertellen zal heel ZP op zijn kop zeggen en weet niet of ik het wil vertellen maar ga het toch doen. Ik heb een hele hoop meegemaakt in mijn leventje, teveel. Zoveel dat ik slechte dingen heb gedaan mbt mezelf. Ben door een heel diep dal gegaan. Toen ik plots zwanger bleek was ik dan ook in de war maar kan het niet over mijn hart verkrijgen het weg te laten halen. Maar ik rookte toen de tijd en blowde heel veel om het verdriet en de pijn weg te halen. kon niet stoppen toen ik zwanger was, met beide dus niet. Wel heel veel geminderd met blowen (van 4 pd naar een halve pd) maar elke peuk maar vooral jiont is 1 teveel. Tot ik 30 weken was en ik in ene dacht van waar ben ik in hemelsnaam mee bezig idioot. Toen radicaal gestopt met blowen (niet met roken) Mijn zoontje is geboren met 38.3 weken en was maar 44cm en woog 2930. Zou het erdoor komen? Geen idee maar het heeft vreselijk lang geknaagd aan me. Wat voelde ik me een slechte moeder. Het er nu nog vreselijk spijt van maar heb me ook er over heen gezet in de zin van het is helaas gebeurd en nu niet meer terug te draaien.
Uit de grond van mijn hart:van mijn vorige huwelijk. Misschien heeft het me gemaakt wie ik ben,maar ik was vast ook nog wel leuk als ik niet gevormd was daardoor.
@draak86, tuurlijk is het vreselijk dat je bent blijven blowen. Maar het gaat erom dat je nu beseft dat het fout is geweest. Ik snap dat het aan je knaagt, maar meid zorg er gewoon voor dat je nu de beste mama bent die je maar kunt zijn.
Ik heb spijt dat ik vroeger niet meer voor m'n eigen mening ben opgekomen in m'n familie, waardoor mijn mening nu nog steeds niet mee telt. Verder heb ik nergens spijt van, ik heb altijd gehandeld zoals ik dacht hoe het moest, zowel in goede als in slechte tijden. Ik zou dus ook nooit de tijd terug willen draaien, ik ben hoe ik nu ben door mijn eerdere keuzes in m'n leven.
Dat ik nooit eerder ben weg gegaan bij mijn ex (de verwekker van mijn kind), helemaal nu ik een nieuwe vriend heb en zie hoe het wel kan. Daar heb ik nog steeds heel erg veel spijt van, dan was mijn leven nu totaal anders geweest. Alhoewel ik absoluut geen spijt heb van mijn dochtertje, ik had haar alleen liever in andere omstandigheden gekregen. maar gedane zaken nemen geen keer en het is goed zo. Ik heb heel veel geleerd.
draak: dat je nu inziet dat het niet goed is geweest is al het bewijs dat je een supergoede mama bent... en kan me echt wel indenken als je door een heel vervelende periode gaat dat de verleiding dan erg groot is om te roken, blowen etc.
Van bepaalde dingen die ik heb gedaan toen ik nog een "puber" was.. heb veel mensen pijn gedaan en was niet geheel respectvol naar mezelf toe.. Daar in tegen was het ook wel een hele mooie tijd. Erg dubbel dus..
Ik kan met mijn hand op mijn hart zeggen: niets Natuurlijk zijn er dingen waarvan ik denk: misschien had ik dat anders moeten aanpakken Maar alles heb ik gedaan met het volste vertrouwen dat het goed was en je weet vooraf nooit hoe het uitpakt Ook vorige relaties heb ik geen spijt van, hoe fout ze ook zijn afgelopen Alles wat er met me is gebeurd heeft me gemaakt tot wie ik nu ben En ja, er zijn wel dingen in het verleden geweest die ik liever niet had meegemaakt, maar die gebeurtenissen had ik niet tegen kunnen houden omdat ik ze niet bepaald heb Dus ik kan gelukkig zeggen, ik heb geen dingen waar ik spijt van heb
Spijt is een groot woord inderdaad, maar ik zou graag terug in de tijd gaan om mezelf even goed door elkaar te schudden en te vragen "waar ben je nou in Godsnaam mee bezig??" Ja toch wel spijt: dat ik zo lang bij mijn h*fterige bedriegende ex ben gebleven, die mij ook zo bitter heeft gemaakt wat betreft relaties dat ik een flinke deuk heb opgelopen en uiteindelijk bevestiging zocht op de verkeerde manier... Ook in mijn huidige relatie heb ik in het begin fouten gemaakt, omdat ik er zo van overtuigd was dat ook hij een enorme kl**tzak was net als elke andere man (dat was echt mijn overtuiging op dat moment: lang leve de lol want mannen zijn kl**tzakken en dat mag ik ook wel een keer zijn!). Achteraf zat ik fout, en heb ik een schat van een vriend die ik al vaak genoeg pijn heb gedaan met mijn h*fterige gedrag maar die er nog steeds is, ondanks alle tegenslagen (niet relatie gebonden trouwens) van de afgelopen jaren
Ik heb spijt van mijn one-night stand en over het gedrag tegenover mijn ouders. Maandag word ik 19 en ik woon sinds vrijdag samen met mijn zusje op een flat. Zij is 17. Het is natuurlijk wel een beetje te raden hoe rebels wij waren (A) Daarbij heb ik vanaf mijn (net, lees,2 weken) 15e tot mijn18,5 jaar een relatie gehad en dus totaal geen jeugd gehad qua uitgaan enzo. Heb ik allemaal overgeslagen, haal het nu dan ook mooi in (A) ben stiekem ook wel blij dat ik nu vrijgezel ben.
spijt dat ik mezelf heel lang heb voorgehouden dat ik vast geen goede moeder zou zijn en daardoor geen kindje wou. maar gelukkig heb ik het licht gezien....... en ben moeder van een heerlijke dochter en we hebben het heerlijkl met zijn drieen.
Wat goed dat jullie zo eerlijk en open zijn, en Draak: petje af dat je dit opschrijft. Ik ben heel lang heel verslaafd geweest aan hasj en wiet dus ik weet wel een beetje waar je het over hebt. Goed dat je bent gestopt!
''Fijn'' dat je iig een beetje weet waar ik het over heb, dank je. Voor alle andere lieve reacties; Super bedankt, geeft mee een steuntje in de rug. En spijt zal ik altijd hebben. In mijn omgeving weet bijna niemand dit ook (nu misschien wel ) maar het zal geen verrassing zijn ook. Ben helemaal uit het dal. Rook alleen nog. En ja ik he echt rot momenten maar zo erg dat ik blow of andere slechten dingen doe NEE. Ik heb voor mezelf gekozen nu en zal toch zeker niet die klootzakken en alle andere die me gekwetst hebben laten winnen.
Waar ik het allermeest spijt van heb, toevallig gisteren nog over gehad met mijn moeder....ze vind dat ik niks heb om voor me te spijten en te schamen maar dat doe ik toch. Vorig jaar kreeg mijn moeder kanker, ik woon best ver van mijn familie vandaan, en mijn jongere zusje was net een maand uit huis (ze was toen 18 ) en is meteen met haar studie gestopt en mam gaan verzorgen....ik heb dat niet gedaan en ben niet zoveel langsgegaan omdat ik te bang was wat er allemaal ging komen. Heb een super goede relatie met mijn moeder, gelukkig nogsteeds maar dat ik er toen niet voor haar geweest ben heb ik echt het meeste spijt van en is helaas niet terug te draaien....Gelukkig is ze nu vrij en gaat het allemaal weer super goed...maar zit dit nu weer met tranen in mijn ogen te typen het is iets wat ik mezelf moet zien te vergeven, en hoop dat dat gaat lukken. Mijn moeder vind heel dit bovenstaande verhaal onzin en vind dat ik veel heb gedaan voor haar alleen zo voelt het niet.
Respect hoor, voor alle dames die zo open opschrijven waar ze spijt van hebben! Ik heb overwogen een ander account aan te maken om op dit topic te antwoorden... maar da's flauw. Dusss... daar gaan we dan maar. Naast het feit dat ook ik een vreselijke puber ben geweest (sorry voor alle mensen die ik gekwetst heb destijds) heb ik jarenlang een slechte gewoonte gehad waar ik heel veel spijt van heb. Ik kon erg slecht omgaan met mezelf en mn gevoelens en uitte die op de enige manier die ik kende: door mezelf te beschadigen. Inmiddels ben ik 2,5 jaar gestopt en weet ik zeker dat ik (ondanks dat ik het er soms nog best moeilijk mee heb) het noooit meer zal doen. Al was het maar voor het voorbeeld dat het mn dochter geeft... Maar.. als ik 's zomers in mn shirtje buiten loop en mn eigen littekens zie (die niet eens zo vreselijk opvallen, maar IK zie ze erg goed) heb ik echt heel veel spijt..
Ik heb ook respect voor mensen die dit toch allemaal toegeven. To be old and wise you must first be young and stupid. Gelukkig leer je er ook vaak van, al zou je sommige dingen graag overgeslagen hebben.