Hallo allemaal, Ik ben nu 12 weken zwanger en ondanks ik had besloten geen nekplooimeting te doen twijfel ik nu. Ik ben net 26 jaar en we hebben geen gehandicapte mensen in de famillie,mijn man ook niet.Zelf ben ik nogal een onzeker persoon en kan ook erg in stress van iets zijn.Daarom denk ik ook dat het voor mezelf beter is het niet te doen. Mijn volgende echo is een geslachtsbepaling bij 18 weken en de laatste was bij 11+2 wk. Bij de laatste echo heb ik wel gevraagd naar de neklpooi maar hij zei dat nu nog niet te kunnen zien.Was niet bij de VK. Kweet niet zo goed wat ik nu moet doen!?Toch nekplooimeting?Of gewoon een echo laten maken bij een echoscopiebureau bij zeg maar 13 weken?Of gewoon niets en wachten tot de 18 en 20 weken echo's? Kunnen ze bij de 20 weken echo trouwen ook zien ofdat het kindje eventueel downsyndroom heeft? Zijn er hier vrouwen van mij leeftijd die mij hun beslissing willen vertellen? Alvast heel erg bedankt??
Ik doe het niet. Ben 2 jaar jonger dan jij. Val niet in de risicogroep, in mijn en mijn mans familie komen geen aangeboren afwijkingen voor. Heb al een gezonde dochter en het is sowieso welkom.
Ze kunnen met een nekplooimeting en met de screeningecho allebei niet zeggen of het kindje down heeft! Een nekplooimeting geeft een risico getal op downsyndroom in samenhang met je leeftijd! Ik heb in mijn 3e zwangerschap de combinatietest laten doen, dat is de nekplooimeting en een bloedonderzoek. Ik was toen ook 26 jaar. Echter heb ik die onderzoeken laten doen omdat ik al hiervoor 2 kinderen ben verloren in de zwangerschap met 8 maanden en 6,5 maanden. Had ik geen kindjes verloren, had ik ook niet die test laten doen. Ws. zal ik nu in deze zw-schap de test ook weer laten doen! Succes met je beslissing
klopt! Dus zonder nekplookmeting . Op het oog zag alles er goed uit tot nu toe en het hartje klopte, gelukkig.
Ik was 25 jaar toen ik zwanger werd van mijn tweeling. Wij hebben het bewust niet gedaan. Heb het altijd gezegt dat als mijn kindje down zou hebben dat ik er ook altijd voor zou gaan. Mijn gyn zei toen gelijk al van als je zo denkt hoef je het niet te doen. Doe wat je zelf wilt. Iedere mening is hier anders over. Maar volg je eigen gevoel daar over
Wij hebben er voor gekozen het niet te doen (en dan was ik AL 29 toen ik zwanger raakte). Hier ook geen risicogroep en in de families geen aangeboren afwijkingen. Het is en blijft een KANSBERKENING (het geeft geen 100% uitsluitsel op wel of niet) Dat was voor ons de doorslag. Zit je dadelijk je hele zwangerschap in de stress (omdat je een kans hebt van bv 1 op 350) en komt er gewoon een gezond kindje te wereld! Ik geloof dat ze pas onder de 1 op 200 verder onderzoek doen....
De stress is eerlijk gezegd ook een van de redenen dat ik het liever niet wil doen. Ik heb al best veel verhalen gelezen over een verdikte nekplooi en dat er dan alsnog een ''gezond'' kindje werd geboren.Ik kan me dan zo voorstellen dat dat vele maanden van stress veroorzaakt. Bedankt voor jullie antwoorden.Ik dacht eigenlijk dat de meeste vrouwen de nekplooimeting wel lieten doen,maar zo te lezen is het niet raar hem niet te doen.
Gefeliciteerd met de goede echo! Wij hebben er ook niet voor gekozen om een nekplooimeting te doen. Ik was 25 toen ik zwanger was. -Ik was dus nog jong -Wij hebben geen 'afwijkingen' in de familie -Het is een kansberekening, dus je weet uiteindelijk nog niet echt waar je aan toe bent Maar de belangrijkste reden voor mij is dat ik een kindje met het syndroom van Down nooit weg zou laten halen. Ik vind dat een persoon met het syndroom van Down zeker een goed leefbaar leven heeft en gelukkig kan zijn. Maar het blijft natuurlijk wel een zorgenkindje. Het enige 'voordeel' van de test is dat je dus eerder weet dat je kindje (eventueel) het syndroom van Down heeft.
Wij hebben het niet laten doen. Waarom niet? Ik ben nog jong, geen down in de familie. Het is een kansberekening, tegen de tijd dat je het zeker zou weten (na vruchtwaterpunctie) dan ben je al veel verder en heb je een gestressde en bezorgde zwangerschap gehad. Dat hadden wij er niet voor over. Ernstige afwijkingen kunnen op de 20 weken echo gezien worden. Vaak hebben kindjes met Down een vergroot hart, of gaatjes in de kamers. Daarnaast wat zegt het nou? Je kan ook een kindje met Down hebben die verder prima in orde is. Daarvoor zou ik nooit een zwangerschap kunnen beeindigen. Dus doen we het niet. Trouwens je kindje kan ook helemaal supergezond zijn en bij de bevalling zuurstof tekort krijgen waardoor het gehandicapt zou kunnen raken.... je weet het toch niet. Dus gaan we er maar gewoon van uit dat het goed zit. Das wel zo makkelijk!
Doosje77, zolang je nog onder de 36 bent heb je geen verhoogt risico op down. Maar je kan het altijd laten doen, ikzelf had het ook met 32 niet gedaan.
Ik ben 25, en wij hebben het ook niet laten doen. In onze familie komt geen down syndroom voor, we hebben dus geen verhoogd risico, en eigenlijk maakte het ons niet zo veel uit. We hebben wel extra controles voor het hartje gehad aangezien hart afwijkingen wel voorkomen.
Thanx, appelsientje. Dan kan ik er nog wel een 2e uitpersen voor die tijd (grapje hoor....voordat ik gestraft word van boven ...)
Als je een stresskip bent (zoals ik ook) dan zou ik het juist wél doen. Dan heb je in ieder geval een getal. Ik ben 31 jaar, en ging eigenlijk heel onbevangen in de nekplooimeting. De uitslag bleek 1:200 op Down, een domper. Na goede overwegingen (onder andere: stress is ook niet goed voor de baby en als het goed zou zijn, zou ik rust hebben) besloten we een vruchtwaterpunctie te doen en die was gelukkig oké. Dat heeft me veel rust gebracht. Als jij een mens van zekerheden bent zou ik het gewoon doen.
Maar goed, dan alsnog.. Zo'n vruchtwaterpunctie is ook niet zonder risico's.. en wat als het dan niet goed was (dus wel down bijv)? Heb je dan niet alleen nog maar meer stress?
Hier 21 en het ook niet laten doen. Puur omdat het een kansberekening blijft, wij geen vruchtwaterpunctie willen ivm het risico op een miskraam en een kindje met Down zal ook welkom zijn. Ik vind dat het niet aan ons is om over leven en dood te oordelen. We zien wel hoe het loopt. 'k heb ook geregeld gehoord dat er dingen verkeerd gezien zijn op de echo wat achteraf mee bleek te vallen. Andersom kan natuurlijk ook maar zekerheid krijg je niet.
Hoi , dat had ik dus ook,wel of niet?? We zeiden in eerste instantie tegen de vk ja dat is goed.Maar eenmaal thuis gingen we toch twijfelen..ja waarom eigenlijk doen, net wat er word gezegd hier, je bent nog vrij jong, en de kans is 1 op 1000 dus ja...en ook in onze beide families komt er niks voor. Ik ben 27,19 dec geworden dus ook bijna geen risico. Als je er allemaal mee bezig bent, kun je ook niet genieten van je zwangerschap.Vond het wel moeilijk, naar toch uiteindelijk nee gezegd..Nu ben ik er eigenlijk wel blij om..geen gedoe met onderzoeken enz.. en ook al doe je zo'n test of meting, ze kunnen het toch niet 100% zeggen! En als je de 20 weken echo krijgt, kijken ze je kindje heel erg goed na, en zien ze heus wel of er iets niet goed zit...alles word precies gecheckt! Al kunnen ze natuurlijk niet 100% garanderen op een gezond kindje..maar ze zien wel veel! We gaan toch van het goede uit he!Toen we het hadden besloten om het niet te laten doen, dacht ik er nog wel even aan...maar 2weken later had ik zoiets van, wat ben ik aan het doen, LEKKER GAAN GENIETEN,EN WE ZETTEN EEN GEZONDE MEID OF JONGEN OP DE WERELD! En vooral als ze zeggen bij de echo, goed kloppend hartje gezien en lengte ook prima! DAS AL GENOEG HE! Lekker geneiten meid! En doen wat je gevoel zegt! liefs suzanne