hier sluit ik me bij aan...Zelfs als mijn eigen moeder dit zou doen dan ging ie daar al niet meer heen.
Ow echt heh?! Bij Finn 2 weken geleden zn eerste hapje...EINDELIJK! Maakt ie twee foto's en ging weer zitten... Dus ik zeg tegen hem dat ie foto's moet maken reactie:"Ja...je hebt er nu toch een paar!" JAAAHHAAA...maar ik wil foto's van elk hapje en van zn schone gezichtje en zn vieze gezichtje en hij met zn lepeltje en hij met zn losse wortel...en hij met wortelprut in zn handen en en en en en... Hihi!
Begrijp dit dus heel goed! Onze tweede dochter was een ernstig ziek kindje en mijlpalen pfft we mochten blij zijn als ze het eerste jaar haalde. Op een dag in het ziekenhuis was mijn schoonmoeder er ook (super lieve vrouw) en de zuster stelde een fruithapje voor. Schoonmoeder (inmiddels al 5 kleinkids) nam het potje aan en ik zweeg..... Dochterlief is nu bijna 21 en over 4 maanden zelf moeder (ja een wonder!) maar ben het nooit vergeten. Mijn schoonmoeder is inmiddels overleden en mag dit wonder dus niet mee maken. Dat fruithapje destijds had voor mij moeten zijn ondanks het feit dat ik dol was op mijn schoonmoeder! Hoop als aankomende oma nooit zulke fouten te maken!
Oké, iedereen zijn eigen mening? Hier is de mijne. Ik vind het zielig voor je als je (schoon)ouders het een opgave vinden om op hun kleinkinderen te passen. Goed, vier tegelijk is wat anders, maar één baby'tje? Wat een onzin! En dat zal de schoonmoeder van TS ook best wel voelen, als TS de volgende keer een weekend weg gaat mét baby. Nu zal ze misschien wel denken dat TS wel bijdraait, maar als puntje bij paaltje komt, beseft ze misschien wel wat ze heeft gedaan. Ik vind het ook schandalig. Juist omdat TS heeft gezegd dat ze het niet wilde. En dat ze zich er zo druk over maakt, komt misschien niet alleen doordat ze voelt dat haar een mijlpaal is afgenomen (en ja, ik denk dat Leonie daar véél makkelijker over denkt, met vier kinderen, maar bedenk je even dat die mijlpalen bij je eerste kindje voor de meeste moeders wél heel belangrijk zijn!), maar ook omdat haar vertrouwen is geschaad. Als ik specifiek tegen mijn (schoon)ouders zou zeggen iets niet te doen, wat dan ook, en ik kom er achter dat ze het tóch hebben gedaan, dan zou ik me best verraden vinden en zou ik ook erg terughoudend zijn om mijn kind daar weer heen te brengen of ze hier te laten oppassen.
TS had dus specifiek gezegd dat ze dat niet wilde. Vind jij het normaal dat iemand dat dan toch doet? Jij snapt het echt niet. Het gaat er om dat je zelf bij die eerste keer bent. Welke moeder is nou niet (in meer of mindere mate) teleurgesteld als ze van iemand anders te horen krijgt dat in haar afwezigheid de kleine een eerste keer is gaan staan, de eerste stapjes heeft gedaan of het eerste woordje heeft gezegd? Dát zijn dan nog allemaal dingen die je niet in de hand hebt. Dit fruithapje was iets wat vader en moeder zélf konden plannen en er dus zeker van konden zijn dat ze er bij waren. Tot schoonmoeder hier dus een stokje voor stak. Nu zegt schoonvader dat schoonmoeder het verkeerd had begrepen en dat ze dacht dat het over het groentjehapje ging. Nou, dat kan hoor, dat dat verkeerd begrepen is, maar dan moet je wel erg dom zijn om de essentie van het verzoek van TS niet te begrijpen. En waarom anders verzwijgen? TS kan zelf het beste inschatten of schoonmoeder echt zo stom is om haar verzoek verkeerd begrepen te hebben.
je schoonmoeder heeft hierin een fout gemaakt maar jij ook, jij hebt niks gezegd, jij hebt dit laten gebeuren want je zat erbij en je keek erna. ik vind het verhaal van TS dan ook heel anders omdat dat achter de rug om was. ik had allang dat potje uit haar handen gegrist, dan wordt ik echt een loeder hoor, bij dat soort acties en als ik het zie druk ik het gelijk de kop in.
Inmiddels is de kerst weer achter de rug en heb ik het prima naar mijn zin gehad. Mijn schoonouders aan de ene kant van de grote tafel en ik aan de andere. Mede dankzij mijn schoonzussen , die mijn verdriet goed begrepen. Want kerst is natuurlijk wel een feest van vrede . Maar wat blijkt?! Bij mijn schoonzus is een paar jaar geleden precies hetzelfde gebeurd. Nu vallen de puzzelstukjes wel op zijn plaats, vandaar dat ze nu weinig langskomen bij haar ouders. Helaas heeft dus schoonmoeders er niets, maar dan ook helemaal niets hiervan geleerd.
Hey mamavanuk, had je verhaal al een tijdje niet gevolgt, maar er kwam nog een stukje achteraan dus. Mijn schoonmoeder leert ook niet van haar fouten. HEb haar 4 weken geleden gevraagd me even met rust te laten, nadat ze weer eens over mijn grenzen ging (we deden niet aan sinterklaas, maar ze kwam aan met een tas vol kadoos, incl voor hunzelf). Belt ze een week later op wanneer ze langs kunnen komen?????? Ik was nog zo boos, dat mijn man heeft gezegd dat het nog niet kon. Snapt ze niet. Wel fijn dat je een leuke kerst hebt gehad bij ze.
Ik geef aleen aan dat ik het gevoel begrijp en vergelijk mijn situatie ook zeker niet met die van haar maar herken wel dat gevoel.
Oh ik zou daar niet tegen kunnen! Ik zou gelijk verhaal gaan halen. Waarom ze zo graag dat fruithapje wilde geven terwijl ze wist dat jij dat vervelend zou vinden.
schoonmoeder is trouw(trau)ma is schoonloeder.... *denkt nog verder, maar vind dit een redelijk pakkende titel*