Hallo allemaal, ik had mijn verhaal al verteld in een bestaand topic in het zwanger worden forum. Maar misschien dat het hier wat beter thuis hoort. Ben zo benieuwd naar reacties/meningen Ik ben deze week op sollicitatiegesprek geweest, ben namelijk op zoek naar een nieuwe baan omdat ik het niet meer naar mijn zin heb op mijn huidige werk en daar mijn contract binnenkort afloopt. Tijdens het gesprek werd mij gevraagd of ik gezien mijn leeftijd en leefsituatie een kinderwens heb. Ze zei wel, dat ze wist dat ze dit eigenlijk niet mocht vragen en dat ik niet verplicht was te antwoorden. Maar ze hadden laatst een werkneemster gehad, die aangegeven had nog geen kinderwens te hebben en zij werd snel zwanger, door onregelmatige diensten heeft zij toen haar baan opgezegd. Ik wist even niet zo goed hoe te reageren maar heb gezegd dat ik inderdaad wel een kinderwens heb maar dat dit van de natuur afhangt en ik niet in de toekomst kan kijken. (soms zou je dat weleens willen hè hi hi) Het gaat om een baan voor 32 uur en onregelmatige diensten, dus ik heb wel aangegeven, dat als ik een kindje zou krijgen dat ik zeker wil blijven werken daar en de onregelmatige diensten geen belemmering hoeven te zijn, denk juist dat het misschien qua oppas wel makkelijker is. (alhoewel ik denk dat ik 32 uur wel veel zal vinden). Ze gaf aan dat dit geen consequenties heeft voor de uitslag maar ik betwijfel dat. Als ik nu afgewezen word, vraag ik me toch af of dit dan geen invloed heeft. Wat vinden jullie, had ik beter mijn zwangerschapswens kunnen verzwijgen? Of heb ik het wel goed gedaan zo? Zijn er verder nog ervaringen, verhalen? Alvast bedankt voor jullie reacties!
Moeilijk... Ik persoonlijk zou het ook wel gezegd hebben, denk ik. In elk geval, veel succes ermee! Hopelijk kan je vlug positief nieuws komen posten hier!
Ik heb toen ik voor deze baan solliciteerde ook gezegd dat ik een kinderwens had, maar nog niet direct. Pas bij het volgende gesprek heb ik opgebiecht al zwanger te zijn, hahaha! Gelukkig toch aangenomen Wel voornamelijk doordat ik toegezegd had 4 dagen te willen blijven werken, hoor! En natuurljik omdat ik gewoon de beste kandidaat was. Als jij de beste kandidaat bent kan ik me niet voorstellen dat je wordt afgewezen, hoor! Ik ga voor je duimen!
Ik had t ook niet verzwegen. En even praktisch gezien is onregelmatig werken 32 uur niet helemaal ongunstig. Een collegaatje werkt ook 32 uur, zij moet in een maand gemiddeld 26 keer komen werken (ligt ook aan t uren patroon) Als je 24uur werkt, werk je parttime diensten dus geen 8uurs diensten (meestal dan) dus dan ga je in verhouding ook ongeveer 16keer naar je werk. Als je dan toch op je werk bent maakt t niet uit of je 6 of 8 uur werkt. Maar qua salaris natuurlijk wel een behoorlijk verschil Dus die uren hoeven geen probleem te zijn als je een goeie planner hebt.
Hoi dames! Bedankt voor jullie reacties! Ik vind het interessant te lezen hoe het bij anderen gaat! Ik heb op internet eens gezocht en ze hadden het eigenlijk niet mogen vragen, dit is wettelijk bepaald. Toch ben ik blij dat ik eerlijk ben geweest. En als ze me hier op afwijzen, wil ik er niet eens meer werken! Neemt niet weg dat ik deze baan niet wil, er zitten zoveel meer voordelen aan dan aan mijn huidige baan. Ik werk nu ook onregelmatig en ik denk ook idd dat als we het goed plannen het straks alleen maar voordelen biedt. We zien wel of het dan 32 uur blijven ja of nee, is nog ver weg allemaal. Met de onregelmatige diensten (mijn vriend werkt wel ma-vr 9-5) hebben we alleen maar minder opvang nodig denk ik. Moeten dan denk ik wel oppassen dat we elkaar nog wel blijven zien want het gaat nu al vaak langs elkaar heen. Plannen, plannen! @mvs ben je alweer aan het werk, en lukt het met 4 dagen?? Hoe heb je de opvang geregeld? Ik hou jullie op de hoogte
ik vind het persoonlijk niet netjes om je zo voor het blok te zetten tijdens een sollicitatiegesprek!!! Als je nl aangeeft dat je die vraag liever niet beantwoord, dan weten ze natuurlijk al genoeg en als je he wel beantwoord (en wel met ja), dan kunnen ze wel zeggen dat ze het niet meenemen in de beoordeling, maar zo werkt het niet bij mensen helaas... En bovenstaande is ook precies wat ik tijdens dat gesprek eerst zou zeggen denk ik! En daarna dat je inderddaad een kinderwens hebt, maar dat je nog niet weet wanneer etc etc.
Ik ben toevallig gisteren weer begonnen Tot nu toe bevalt het werken op zich me alweer beter dan verwacht, dus ik denk niet dat die 4 dagen een probleem gaan zijn, maar ik hou een slag om de arm, hoor! Eerst eens kijken hoe het volgende week gaat (= mijn 1e 'volledige' week) Onze kleine gaat de ene week 3 dagen en de andere 4 dagen naar het KDV. Papa heeft om de week 1 dag vrij; kon helaas niet iedere week, maar dat komt hopelijk nog (heeft net een nieuwe baan). Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik het alleen maar trek omdat ik een heel goed gevoel heb over het KDV, hoor! Als ik daar twijfels over zou hebben zou het toch stukken moeilijker zijn...
Goed geregeld! En ik denk idd dat je dan ook echt wel achter het KDV moet staan. Leuk dat Papa ook een dagje met de kleine is! Mijn vriend zegt dat hij dit ook wel zou willen. Dus zoals jullie hebben geregeld spreekt mij ook wel aan. Hopen dat mijn vriend op zijn werk ook zoiets kan regelen. Maar ja zover zijn we nog niet, eerst nog maar zwanger raken en een nieuwe baan vinden.... Werk ze!
Ik werk ook 32 uur... dan wel niet onregelmatig maar wel 4 volle dagen van 8.15 tot 17.30 uur..(met 1 uur pauze) Hier hebben we 3 dagen kinderdagverblijf.. Manlief is altijd op maandag vrij (=papadag) en ik altijd op vrijdag... Onze kleine gaat di, wo, do naar kdv.. en hij heeft het daar vreselijk naar zijn zin... een enorme geruststelling is dat
Aan mij is de kinderwensvraag ook eens gevraagd. Ik heb toen geantwoord dat ik de 1ste jaren nog geen kinderwens had. Een jaar later was ik zwanger, maar dat was geen probleem. Wat iemand anders al zei over de uren: 24 uur geeft meer onregelmatigheid dan 32 uur. 32 uur geeft langere diensten en is daardoor handiger met plannen mbt kinderopvang. Verder is het belangrijk dat je weet waar je aan toe bent. Als het elke keer weer verandert is dat niet handig met plannen.
Hier hetzelfde. Heb gezegd dat de kinderwens er wel was, maar op dat moment nog niet. Dat was ook zo. Heb de baan toen gekregen. Een paar maanden later was ik zwanger (cadeautje), maar daar is nooit een probleem van gemaakt.
Een beetje afhankelijk van het type gesprek heb ik deze antwoorden gegeven in het verleden: - ik geloof niet dat deze vraag relevant is voor de baan - of ik sex heb is hier niet ter zake doende (was een gezellig gesprek) Ik heb zelfs een keer gevraagd aan de potentiele werkgever (oudere man) of hij al van plan was om met pensioen te gaan. Toen hij vroeg waar ik dat vroeg, vroeg ik hem "waarom vraagt u mij naar mijn priveleven?" (Deze baan wilde ik tijdens het gesprek al niet) De overige gesprekken zijn altijd uitstekend verlopen en ik heb beide banen aangeboden gekregen. Ik ben uiteindelijk gaan werken bij iemand die er niet naar vroeg. Ik was 8 weken toen ik begon
ik was zelf ik geloof ik 3 mnd zwanger toen ik begon bij mn vorige werk, had dus eerst geen werk raakte onverwacht zwanger en we wilden ons inkomen toch wel wat zekerder maken en ben gaan solliciteren... er was nog niks te zien dus heb ervoor gekozen niks te zeggen tijdens het gesprek. mn vriend zei dat ik het beter wel kon zeggen maar toen ik hoorde dat er nog 2 kandidaten waren heb ik besloten eerst te kijken of ik aangenomen werd (had wel ervaring en kon snel alleen gezet worden al na 3 dagen inwerken ) heb toen de 2e week met mn baas gesproken en gezegd dat ik er net achter was gekomen dat ik zwanger was (dat leek me bter om te zeggen) en dat ik al een paar maanden op weg bleek.. langer verwzijgen had weinig zin aangezien mn proeftijd 2 maanden was en k bang was dat je het ging zien hij feliciteerde me en ging even met zijn baas overleggen (aangezien hij het geen probleem vond maar wel even wilde weten of er hogerop geen probleem van gemaakt zou worden) dat bleek niet het geval en hij zei zelfs heb je zien werken dus voor mij is het geen probleem en ook al valt je verlof tijdens einde contract dat word dan wel gewoon verlengd hoef je niet bang voor te zijn.. uiteindelijk voelde ik de laaste 2 weken van mn proeftijd toch nattigheid, heb nooit geklaagd! alles gewoon gedaan heb van die 8 weken zelfs 6 weken lang ook minimaal 2 nachten per week gedraaid!!! dus ik was echt kapot omdat ik ook bekkeninstabiliteit begon te ontwikkelen hiervoor ging ik 2x per week naar fysio en echt al mijn vrije uren dagen had ik nodig om bij te komen maar ik dacht ik zeur niet ik ga door en zie wel na mn proeftijd hoe ik het oplos als ik mn werk maar kan behouden.. de dag voor mn proeftijd afliep kreeg ik om middernacht!!! een smsje: of ik de volgende dag ff langs kon komen voor gesprek (toen wist ik al genoeg) ik heb gezegd dat ik al plannen had en niet langs kon komen dat ie me maar ff moest bellen en of het niet tot maandag kon wachten (als ie tot maandag kon wachten wist ik dat t toch wat anders zou zijn aangezien hij natuurlijk wel IN mn proeftijd me zou mede moeten delen dat het einde oefening was) nee maar het kon niet wachten.. dus heb hem gewoon laten bellen had echt geen zin daarhen te gaan om dat te horen aangezien ik net 3 nachten erop had zitten en me zwaar belazerd voelde omdat hij me zo laat pas op de hoogte zou stellen van dit .. ja meneer had er toch geen goed gevoel bij, ik voelde me zwaar gebruikt want heb wel al die weken de klotediensten gedraaid (niemand had elke week nachtdiensten ik draaide ze ondanks dat ik soms naderhand niet meer kon lopen of jankend thuis kwam van de pijn) en dat heb ik hem ook gezegd.. maar goed het was neit anders.. toen heb ik 3 maanden ww gehad en nu zwangerschapsuitkering van het uwv daarna ga ik weer werken maar leuk is anders want ik mis wel de helft van mn inkomen t.o.v. als ik daar was blijven werken... mij werd dus gezegd dat het geen probleem was, heb ook niks verkeerd gedaan met werken heb gewoon mn beste beentje voorgezet zoals hij vantevoren zei tevreden te zijn was het toen ineens wel een probleem.. nou achteraf wilde ik daar dan niet eens meer werken maar genaaid voel je je wel!
Iedereen een succesvol en vruchtbaar jaar toegewenst! @stampvamp Jeetje zeg wat een verhaal! Het is gewoon niet eerlijk, hoe ze je behandeld hebben! Ik zit nog op een reactie op mijn sollicitatie te wachten. Mocht ik aangenomen zijn, en zwanger zijn (ik hoop het zo!!!) dan hoop ik dat ik slechts een maand proeftijd zal hebben (even ook goed mijn contract in de gaten houden) en dan mijn proeftijd door komen zonder het te vertellen.
Ik had denk ik geen antwoord gegeven. Puur omdat ze het niet mogen vragen en ik vind dat beide partijen zich daar dan ook aan moeten houden. Als ik hier wel antwoord op geef, maar de volgende vraag vind ik dan weer te persoonlijk, dan geeft dat toch al aan dat mijn antwoord op de tweede vraag negatief zou zijn? Ik zou ook niet graag willen liegen.
Ik denk dat als ze er naar vragen....er dus wel een probleem mee zouden hebben. Anders zouden ze er toch niet naar vragen?
Ben ook bang dat ze er een probleem mee hebben. Ik had allang iets moeten horen maar tot op heden geen bericht. Ben bang dat het niets gaat worden. We zoeken weer verder, nieuwe ronden nieuwe kansen. Als mijn kinderwens echt de reden is dat ze me niet willen hebben, wil ik er al niet meer werken!
Bij mijn gesprek werd er ook naar gevraagd. Ik heb toen ook gezegd dat ik daar nog niet mee bezig was. Was toen net 3 maanden met mijn vriend samen. Ik heb dus een jaarcontract gekregen toen, zou daarna eigenlijk een vast contract krijgen. Mocht dat weer niet van de holding ivm de crisis. Dus een half jaar contract dat eind februari afloopt..ik verteld dus tot die tijd sowieso niets. Ik krijg dan zeker nog een halfjaar contract. Daarna vertel ik wel dat ik zwanger ben (als alles goed blijft gaan). Mijn verlof zou dan eind juli/begin augustus beginnen en mijn contract loopt 31 augustus af. Ben echt benieuwd wat ze dan gaan doen!! Maak me er stiekem toch wel een beetje druk over.
lieve dames, ik wil jullie even heeel erg bedanken!! ik zit namelijk al ruim een wk met deze vraag in mijn hoofd!! bij het eerste gesprek heb ik het niet verteld! er werd ook niet om gevraagd! er werd gevraagd of er dingen zijn die hun moeten weten wat van belang kan zijn. en daar heb ik nee op geantwoord. nou ben ik uitgenodigd voor een 2e gesprek en omdat het tegen mijn gevoel ingaat wil ik het wel vertellen! maar dan alleen dat we wel de wens hebben maar het gewoon nog niet wilt lukken (wij zijn bezig met iui) dus wanneer het zover is kan ik niet zeggen! en doordat mijn vriend thuis is wil ik 32uur blijven werken! dus missen ze me alleen tijdens het verlof! denk dat dat gevoels matig de beste uitweg is! en willen ze me dan niet....dan zit het vanaf mijn kant iig goed!!! bedankt!
Ik vind het echt volkomen bizar dat er blijkbaar zoveel werkgevers zijn die deze vraag durven te stellen. Als je zwangerschap zo'n groot probleem vindt, moet je gewoon nooit meer een vrouw tussen de 20 en 40 aannemen... Ik ben zelf nog nooit zo'n brutale vragensteller in een sollicitatie tegengekomen, maar ik denk echt dat ik zou zeggen dat ik daar geen antwoord op wil geven. (wel een keer een collega die me vroeg of ik kinderen wilde, een jaar of wat geleden. ook hem heb ik gezegd dat ik dat een te persoonlijke vraag vond - zo goed kenden we elkaar niet. hij vond dat vreemd, maar heeft het wel gerespecteerd en niet doorgevraagd. sommige dingen hoef je echt niet met iedereen te delen!) als je al zwanger bent, ligt het misschien anders (al is de vraag ook dan volkomen ongepast en niet toegestaan!); maar het hebben van een kinderwens zegt zooooo niets over iemands beschikbaarheid en dus is het volkomen irrelevant voor de beslissing of je iemand wel of niet in dienst wilt nemen. Het énige waarbij ik het me kan voorstellen, is als het werk zelf risicovol is voor een vrouw die ooit nog kinderen wil. Dus bijvoorbeeld als je dagelijks met radioactief materiaal moet werken - maar zelfs dan zijn ze verplicht bescherming te bieden.