Ondanks Jesse onze derde zoon is, en ik dus best wel ervaring heb, en ik wou me er echt niet druk om maken... doe ik dat onderhand toch wel een beetje. Jesse wordt volgende maand 2 jaar; en zegt nog geen stom woord! Onze tweede zoon was ook al laat met praten, dus ik dacht: oh, dat praten komt wel. Maar de tweede kon toen hij bijna twee was, toch al wel zo'n 20 eenvoudige woordjes zeggen, ook al was het wel wat krom. Maar Jesse zegt nog helemaal niets! Soms zegt hij mama, en als hij iets voelt wat warm is, zegt hij au. Da's ook echt het enige. Ik zit erover te denken om es even naar het inloopspreekuur te gaan, maar ik dacht: eerst hier eens even polsen of d'r nog meer kindertjes zijn die nog niet praten op deze leeftijd.
Hoi, hoi, tot vorige week waren Camila's woordjes op misschien 3 handen te tellen. Nu herhaalt ze opeens heel veel woordjes! Ze wordt eind van de maand 2. Het komt wel, maar ieder kind is anders. Zelf zei ik nog geen stom woord totdat ik ruim 3 jaar was. Ik kan je verzekeren dat dit aardig goedgekomen is Geef het de tijd.
Ze schelen elkaar dus maar twee weken... Tja, meestal denk ik ook wel: mens, maak je niet druk, maar soms bekruipt me dat nare gevoel van: stel je voor dat er iets niet in orde is met hem. Hij is verder gelukkig wel wijs zat. Hij snapt alles, en brengt ons met gebaren ook wel alles aan 't verstand wat hij wil. Maarja, praten zou ook wel fijn zijn...
Ik vind met 2 jaar nog geen enkele woord wel wat aan de late kant. Dat er voorbeelden zijn van kinderen die pas met 3 begonnen te praten en bij wie dat ook goed is gekomen, vind ik geen argument om misschien toch eens te informeren. Ik weet niet vanaf wanneer logopedie wordt aangeraden (waarmee ik dus niet denk dat het een probleem in de intelligentie is, maar misschien wel met bepaalde spraakontwikkelingen), maar het kan lijkt mij geen kwaad om daar eens naar te vragen. Misschien dat je dan ook direct kan worden gerust gesteld door mensen die er daadwerkelijk verstand van hebben.
He, bedankt, he! Dat komt weer eens rot je strot uit. Kisbaba's zoontje begrijpt alles en zij begrijpt blijkbaar ook wat hij wil/nodig heeft. Hij wijst alles aan en zij reageert hier op. Misschien is dat het probleem wel en zou ze hem, in plaats van hem inderdaad gelijk te voorzien van wat hij wil, kunnen vragen wat hij wil. Zo wordt hij gestimuleerd om het zelf uit te spreken. Vaak weten ze de woorden wel, hoor! Zojuist deed ik een spelletje Memory met mijn oudste (voor het eerst en met de plaatjes naar boven). Iedere keer vroeg ik haar mij de kaartjes te geven waar de uil, het kasteel, het huis, de hond etc. opstond en iedere keer gaf ze me de juiste kaartjes. Ze weet het dus wel, alleen maken wij het haar blijkbaar te makkelijk om het woord zelf al uit te spreken.
Volgens mij geef je zelf ook al een beetje aan dat ie met gebaren en zo ook komt waar ie wil. Jij kunt zn gebaren lezen, handelt ernaar en hij hoeft geen woord te zeggen. Vat het niet verkeerd op hoor, zo bedoel ik het helemaal niet!! Misschien omdat het niet zo'n prater is en er wat later mee is je juist erg gewend bent geraakt aan zn alternatieve manier van communiceren. Beetje vicieuze cirkel. Ons meisje is nu bijna 17 maanden en zegt nog niet veel, maar ze wordt 2talig opgevoed, nederlands en engels. Ik betrap me erop dat ik bij elk kreuntje, gilletje, zwaaitje en gebaartje al weet wat ze wilt, en er vaak naar handel. Maar ik ben nu begonnen met wat meer van haar eisen. Steeds woorden herhalen en dan gaat ze me nazeggen. Navraag kan in elk geval nooit kwaad hoor, ben het eens met bovengenoemde. Succes!
Mirre's neef ging pas met 2+ praten, maar sprak wel direct in prachtige volzinnen. Wilde gewoon niet zo sukkelig beginnen denk ik en het direct goed doen De derde van mn nicht was pas 3 toen ze begon met praten. Volgens mij valt het allemaal binnen het normale. Maar navragen bij CB kan natuurlijk nooit kwaad
Zowel neefje als nichtje van mijn man zijn met 2,5 pas gaan praten. Mijn schoonzussen zijn zo nuchter dat ze niet direct hulp zijn gaan zoeken. Ze zijn gewoon opgehouden met hun kinderen proberen te begrijpen. Ze merkten namelijk allebei dat de kinderen met gebaren erg ver kwamen en toen zijn ze gestopt om ze te begrijpen. Dus als de kids weer eens "uh uh" aan het roepen waren dan "begepepen" de moeders ze niet. En promt na een paar weken kwamen er volledige zinnen (welliswaar niet allemaal even verstaanbaar) uit. Hiermee wil ik natuurlijk niet zeggen dat het zo bij alle kindjes werkt, maar zo te lezen hier zijn er genoeg voorbeelden van kinderen die later beginnen met praten waar niets mee aan de hand is. Maar ik zou ook voor je gemoedsrust naar het spreekuur gaan.
Laatie nou juist vanavond een paar keer papa zeggen! Echt helemaal goed verstaanbaar! Hihihi, hij heeft het gevoeld!
toevallig weet ik van mijn nicht dat een logopediste niets kan veranderen aan een kind wat niet praat Haar zoon is 2 jaar en 2 maanden en stoot alleen maar klanken uit en als hij wat nodig heeft wijst hij het aan... Dus naar logopedie, maar daar konden ze dus niets doen. Zijn gehoor is goed, en hij begrijpt alles wel, maar praat gewoon niet. Dus afwachten...maar het cb vond het wel zorgelijk, vandaar dat ze het kereltje door verwezen hebben
Mijn dochterje word eind maart 2 en die zecht ook nog bijna niets ze begon et een maand of 9 met mama eten en dada(papa) en nou een paar dagen geleden zei ze papa ze zei wel meer maar toen ze een jaar en een week was is ze geholpen aan haar amandelen en na 2 maanden aan haar buisje en sinds dien zei ze alleen nog maar mama eten en dada Ze kunnen er niets aan doen pas als ze 4 zijn en ze praten niet of slecht kunnen ze naar een logopediste toe. Misschien als hij naar de peuterspeelzaal toe gaat dat hij dan wel gaat praten.
Vandaag heeft hij wel 25 keer papa gezegd, dus ik denk dat ik het nog maar een paar weken aanzie. Bedankt voor jullie reacties hoor!
Hahaha, leuk he! Vooral als het er ineens zo duidelijk uitkomt. Je staat dan gewoon met je oren te klapperen. Ik zat een paar weken terug met ons meisje foto's te kijken op de computer en er kwamen foto's van mn man's motoren langs. BIKE roept ze (we praten engels, en ik ook nederlands tegen haar). Excuse me??? En ze herhaalde het nog zo tig keer. En rond die tijd ook zei ze ineens BALL. Mn man zei vanachter zn krant alleen maar Hmm, hmm, yes, terwijl ons ukkie stond te springen, te wijzen en rare taal uit te slaat. Roept ze ineens BALL! Verrek, ligt die bal ergens waar ze er niet bij kan. Papa moet ook gewoon luisteren! Maar nu zegt ze beide ineens niet meer. Raar kind
Hier hetzelfde verhaal.. Ik was 2+ toen ik wat begon te vertellen! Het kwam doordat ik toen naar de psz ging! Zoals iemand hiervoor ook al zei; misschien proberen alsof te doen dat je hem niet begrijpt!
Ik denk dat het wel een goede tip is om wat minder te reageren op zijn gebaren. Niet negeren, maar tegen hem zeggen dat je het niet begrijpt en zeggen: wat wil je hebben, zeg het maar! En als hij dan 'die' zegt, vragen wat hij precies bedoelt en als het dan niet lukt (en dat zal zeker in het begin zo zijn) dingen vragen die hij misschien bedoelt. En probeer hem wat meer uit te dagen, wat Yake ook al zegt eigenlijk, niet teveel voorzeggen. En het dus ook eens omdraaien, niet vragen ' waar is de/het poes/hond/paard/konijn'? Maar vragen 'wat is dat?' Misschien doe je dat al wel hoor, maar hier werkt het heel goed om te leren praten. Nu kan Eva al wel goed praten en ze vindt het ook erg leuk. Kan natuurlijk ook gewoon zo zijn dat Jesse er gewoon nog niet zo'n zin in heeft. Maar ik zou eerst wat zelf proberen en als je je dan nog zorgen maakt even langs het cb.
Gewoon even in de gaten houden. Mijn zoon zei ook niets,maar heeft ook problemen met zijn gehoor. (gevolg van hersenvliesontsteking toen hij 7 weken oud was) Zit al vanaf zijn 2e jaar op logopedie en heeft heel lang gebaren gebruikt. Hij is nu 7 en is nog steeds slecht verstaanbaar en heeft een ernstige spraak en taal ontwikkelings achterstand en gaat ook naar speciaal basisonderwijs. En ik zou zijn gebaren juist niet negeren,als het praten hem echt veel moeite kost en wil door gebaren iets duidelijk maken en dat word genegeerd krijg je alleen maar een heel gefrusteerd kindje. Wel kun je als hij bijvoorbeeld zijn beker aanwijst duidelijk zeggen wat je doet. Jesse drinken? Hier is beker(korte zinnen gebruiken) En eigenlijk bij alles wat je doet iets zeggen Sokje aan Jas aan Tv aan Noem maar op. (mischien is dit al gezegd,heb niet het hele topic gelezen)
mijn dochter wordt in april 2 jaar en zegt nu sinds kort echt alles na en snapt ook heel veel... ik heb eigenlijk geen flauw idee wat de normale gang van zaken is voor een kind van 2 en wat hij/zij dan allemaal al moet kunnen.. heb zelf zoiets van maak je niet zo druk ze gaan echt wel praten de een is sneller als de ander... mijn dochter zegt behoorlijk wat woorden en kan ze ook linken met dingen.. haar favorieten zijn mama, papa, zusje, baby, lissa(zusje), eten, koken, slapen, lief, auw, ohoo, oei, doeidoei, later, allerlei dierennamen en de geluiden ervan, buiten, broodje, drinken... verder zou ik het even niet weten... wel heb ik veel geoefend met haar en dan steeds de woorden blijven herhalen... nu begint ze echt alles na te zeggen wat ik zeg...
Denk niet dat ze op dit moment graag hoort wat andere kinderen van dezelfde leeftijd wél kunnen zeggen :s
Mijn buurjongetje (inmiddels 20 en op de universiteit) heeft tot zijn 3e geen stom woord gezet. Hij was ook het derde kind. Pas op zijn 3e ging hij praten, kwamen er meteen zinnetjes uit. Achteraf vermoeden ze, juist omdat hij de jongste is, hij gewoon wat lui was en niet hoefde te praten omdat alles al voor hem werd gezegd of meteen werd uitgevoerd als hij iets wilde. Als ik jou was zou ik het wel in de gaten houden, maar als hij goed begrijpt wat je bedoelt zou ik me nog niet zo veel zorgen maken. Dan is de passieve taalkennis in orde en komt het praten vanzelf wel.