Nou ik heb het er soms helemaal mee gehad het zwanger zijn. Ik vind het nu minder leuk als bij de 1e het kan niet snel genoeg gaan. Heb de laatste tijd ook steeds meer last van kwaaltjes Jeuk slecht/niet slapen BI en als je zwanger bent van je 1e kun je je ding doen, maar we hebben ook nog een manneke van 2 die zegt graag NEE rondlopen. Ik zit volledig in de ziektewet maar de bedrijfarts wil dat ik toch ondersteunend werk ga doen. (werk met verstandelijk gehandicapten) Ik vertelde hem dat het beperkt was wat ik kan kan niet lang staan of zitten. En dat ik thuis ook mijn gezin en huishouden heb nou zei hij daar zal ik even cru zeggen daar heb ik niks mee te maken dan moet je man maar meehelpen.. Na ja zeg. Ik moet nog tot begin februari werken maar dat trek ik echt niet en dan hebben we het slapen ook nog eens wat ik amper doe. Ik word vaak wakker van het gesnurk van mijn man en kan dan niet meer in slaap komen :x:x:x. Voorheen ging ik altijd in het logeerbed liggen en sliep daar heerlijk verder maar nu is dat de kamer van onze zoon geworden. En mijn hormonen en slaapgebrek is geen goeie combi pff We hebben nu een stretcher op de babykamer staan zodat ik toch mijn slaap krijg. Heb afgelopen 2 nachten op de bank geslapen zover je dat slapen kunt noemen... Nou laat het maar snel maart worden dan kan ik deze ellende vergeten en lekker genieten van ons 2e wondertje... Nou he he dit lucht ff op... liefs
uuuuhm JIJ moet op de bank/stretcher liggen??? Je bent zwanger hoor meid! Verder ...balen dat je je niet goed voelt...pff en die bedrijfsartsen zijn gewoon GEK.....lekker meelevend allemaal weer...sjonge.. x
Meiske, een goeie tip van een doorgewinterde snurk-man expert : Oordopjes, is voor mij echt dé oplossing hihi!
En hoe doe je dat met een man die als de kleine huilt/overgeeft/hoest overal doorheen slaapt? Zou hier dus geen optie zijn . Laatst was Eva aan het overgeven, ik stond op haar kamer mijn vriend te roepen om te helpen (babyfoon staat aan, geluid hard) en hij werd zelfs niet wakker. Ik naar hem toe gerend, een flinke por gegeven en toen werd hij wel wakker. Megamuts, belachelijk dat jij op de bank/stretcher slaapt omdat jouw man snurkt! Mijn vriend is 's nachts vaak onrustig en is zo bang dat hij mij dan wakker maakt dat hij op de bank beneden gaat liggen. Wij hadden ook een logeerbed maar dat is Eva's nieuwe bed en die staat al in haar kamer, gaat 'm niet worden dus. Verder herken ik het wel gedeeltelijk, ik ben het nog niet zat, maar ik vind het nu veel zwaarder dan toen ik zwanger was van Eva. Had bij Eva al snel last van mijn buik, nu ook weer maar een stukje erger. Voelde ik me bij Eva pas vanaf een week of 37 hoogzwanger, nu voel ik me al een week zo. Maar ik mag nog niet klagen. Maar ik geniet er wel veel minder van dan toen ik zwanger was van Eva. Waar dat nou precies door komt, ik weet het niet. Het duurde even voordat we zwanger waren van Eva (incl. medische molen), dit keer waren we snel zwanger zonder problemen (zelfs nog 1 miskraam gehad, daarvan waren we ook snel zwanger). Ik denk dat dat er bij ons ook wel mee te maken heeft...
hier heel dubbel, ben heel blij dat ze nog binnen zit, omdat ik dus vorige week ben opgenomen met weeen en bijna vroeggeboorte (1e dochter ook te vroeg), maar ben het zwanger zijn wel zo beu!!! bedrust, maagzuur, rugpijn.. jakkes! en toch ben ik weer blij dat ze helemaal gezond is, en straks gezegend zijn met 2 pracht meisjes. maar mocht ze vandaag geboren worden... hmmm prima! dubbel dubbel dubbel dus allemaal
Mijn vrouw was het ook al een beetje beu. Komen we net de buurvrouw van de overkant tegen, die met 27 weken is bevallen...tja, dan ben je toch weer blij dat de baby nog even lekker blijft zitten
Alsof ik mijn eigen verhaal lees! alleen gebruik ik wel de oordopjes maar vanmorgen ook weer een mega-huilbui gehad omdat ik er zooo doorheen zit! Ik heb ook zo'n last van BI zit hele dagen thuis al maanden omdat ik niks kan, zit steeds verstopt, heb hoofdpijn en steeds moe! terwijl ik bij mijn eerste zoon nooit ergens last van heb gehad! word er nu voor gestraft denk ik Fijn om te lezen dat er nog meer meiden op een grijs donderwolkje zitten ipv puffig roze wolkje :x Het enige wat we kunnen doen is volhouden he! zodra we ons kleintje hebben zal alles goed zijn en inderdaad dat onze kindjes maar gezond mogen zijn en lekker tot het einde blijven zitten! kennissen van ons hebben ook een kindje gekregen met 27 weken en dat is echt alleen maar ellende! kindje is zoooo ziek en zwak! sterkte en dikke kus voor jou en alle andere bijna mama's
geloof niet in roze wolkjes... wordt zwangere aangepraat door de omgeving omdat die graag willen dat alles goed gaat met je krijg gewoon preken als ik eerlijk antwoord op de vraag "hoe gaat het met je":x Maar ik slaap al jaren met oordopjes, ivm katten die 'snachts uit de senseowatertank gingen drinken enzo. Ze voelde aan dat ik licht sliep en gingen dan miauwen voor de deur... zit me al behoorlijk af te vragen hoe ik dat straks moet gaan doen, mijn vriend is ook nog is doof aan 1 oor dus daar kan ik niet op vertrouwen! Zal afkicken worden van de oordoppen Ik ga ook regelmatig op de bank liggen, kan soms echt niet meer slapen en weet dan van gekkigheid niet hoe ik moet liggen (door de pijn in mijn bekken) ga dan lekker op de bank even tv kijken of boekje lezen, maar soms probeer ik ook nog even te slapen! Als ik weer genoeg rust heb in mijn hoofd kruip ik in bedje, anders lig ik alleen maar te draaien en dan slapen we allebei niet. Maar ben niet van plan standaard uit bed te vertrekken, als hij het vervelend vind moet hij de logeermatrassen maar voor zichzelf neerleggen! Merk wel dat ik 'snachts beter slaap als ik 'smiddags ook een rust momentje heb gepakt, maar dat zal lastig voor je worden met een kleine om je heen. Bedrijfsartsen kijken helaas maar naar 1 kant.... je weer aan het werk krijgen! Snap wel dat het lastig is voor bedrijven om langdurig je personeel kwijt te zijn enzo, maar ja... je hebt BI niet echt voor je plezier! Ik heb gelukkig een 0-uren contract, helaas is wel dat ik minder heb gewerkt dan normaal. Maar vond mijn eigen rust etc belangrijker dan het geld
Nou klaag maar lekker hoor meid!!! Het is ook echt zwaar allemaal! Ik zit er soms ook echt doorheen. Zit nu al bijna 20 weken thuis! Ben gelukkig arbeidsongeschikt verklaart tot ingang verlof, dus ben van dat gezeur af! Eerst de misselijkheid, toen een ischias, nu extreme bekken instabiliteit.. Maar ook nog genoeg 'kleine kwaaltjes'. Rugpijn, ribbenpijn, sinds deze week opkomend maagzuur, hoofdpijn, heeel moe... ach kan wel uren doorgaan! Ben vreselijk dankbaar dat ik eindelijk zwanger ben maar ooh, had toch gehoopt dat het niet zó erg was hoor. Moet zeggen, heb ook zeker wel momenten dat ik op een roze wolk zit.. Als ik ons meisje weer wild voel trappelen ben ik toch wel gelukkig. Maar sommige momenten.... !!! Moet ook echt eens in de paar dagen een keer een goede jankbui hebben om weer op te laden! Ff alles eruit.. bah! IEDEREEN EEN DIKKE KNUFFEL EN ZET 'M OP HOOR!
BEGRIJP JE COMPLEET!!! En klagen mag. Moet zelf rond 17Februari bevallen en zit ook al maanden thuis met allerlei klachten. En inderdaad als het je eerste is kun je nog vanalles een beetje doen en je rust pakken wanneer het jou uitkomt. Nou mijn oudste is dus ook 17maanden en als hij slaapt ga ik ik ook als het maar even kan. Maar op bed slapen? Duh, vergeet het maar. Je kunt niet links of rechts en rond 3 uur of zo dan lig je echt te wachten van mag ik er al uit?? Trek me dan maar aan en ga lekker in de leunstoel van mijn man liggen. Daar kan ik tenminste nog wel wat slapen. Maar om 7a8 uur is de oudste weer wakker en ik dus ook. Mijn man kun je een kanon bij afschieten en hij slaapt nog door. Hij word tegenwoordig alleen wakker van mijn gesnurk. Doe ik verschrikkelijk erg nu ik verder in de zwangerschap zit. Dus ik snap het compleet als je roept van ik ben het zat. Je kunt O, zo gelukkig zijn dat je zwanger bent. Maar waarom kunnen we eigenlijk geen ei leggen ofzo? Dan mogen de mannen ook een tijdje. Want 9maanden zijn soms wel poepie lang zo Laten we maar proberen te blijven denken waar we het voor doen. Die kleintjes zijn wel erg mooi om mee gezechend te zijn Sucses Janna
hier helemaal het tegenover gestelde, ondanks alle kwaaltjes ben ik het nog lang niet beu, vind het heerlijk al dat gedraai en gefriemel in mijn buik. ben juist bang dat als ik straks bevallen ben, het enorm mis, dus geniet er met volle teugen van. ik vind het zo wonderlijk dat er zo'n kleine dreumes in mijn buik groeit, en geniet ervan dat ik hem nu zo dicht bij me heb, want straks moet ik hem iedere keer uit handen geven, aan visite noem maar op, kijk wel uit hoor naar de bevalling, maar dit ben ik echt nog niet beu.
Ik zou zeggen: je MAN mag wel op de bank of stretcher slapen, hoor! Jij bent zwanger. Verder herken ik je klachten wel (al werk ik niet). De zwangerschappen worden bij mij steeds zwaarder. (Dit is mijn derde). Sterkte ermee.
Ik had dit toen ik zwanger was van Eva precies zo. Ik genoot echt volop, ook toen ik van 37 tot 41 weken verschrikkelijke jeuk had over mijn hele lichaam. En ik vanaf 20 weken last kreeg met lopen. Het kon me allemaal niets schelen en deed me niet zo heel veel, ik genoot volop! Maar ik merk nu echt het verschil met een tweede. Ik denk ook dat ik daardoor nu wel meer last van mijn bekken heb en nog meer pijn met lopen. Je kan nu eenmaal niet wanneer je zelf wil even gaan zitten. En je beweegt je toch anders/meer met een kleine erbij, veel bukken bijvoorbeeld. En daarbij knelt dit kindje regelmatig zenuwen af en ligt regelmatig klem waardoor het behoorlijk pijn doet soms. Dat deed Eva allemaal niet Het is allemaal nog wel prima te doen hoor..... maar het echte genieten zoals bij Eva heb ik nu absoluut niet. Ik vind het echt heel jammer omdat dit hoogstwaarschijnlijk mijn laatste zwangerschap is. Bij Eva heb ik zó genoten en ik miste het wel toen ze geboren was, maar ik vond het prima omdat ik er juist zo bewust van genoten had. Ik hoop niet dat ik me straks schuldig voel omdat ik dit keer minder, anders, ervan genoten heb. Maar misschien komt het grote genieten hier nog wel als ik met verlof ben
Over die arbo arts trouwens, hoe hij reageert over dat je thuis nog een gezin en huishouden hebt.... de manier erop is natuurlijk belachelijk. Maar aan de andere kant heeft hij wel gelijk dat je man dan maar meer moet doen. Ik doe thuis haast niets nu. Na een dag werken moet ik eerst even een hele tijd zitten, dan even wat doen en de rest van de avond zit ik ook. Aan het eind van de avond doe ik dan nog een paar dingetjes en ga ik naar bed. Met Eva wil ik ook dingen blijven doen, ik ben met haar 2 dagen thuis doordeweeks en op 1 dag doe ik dingen met haar en zit ik vervolgens de hele middag/avond op de bank. We doen het huishouden wel een beetje, maar het kan beter, nou jammer dan. Als ik verlof heb ben ik maandag en vrijdag helemaal alleen thuis (Eva naar het kdv) en dan ga ik wel wat beter schoonmaken en opruimen, om daarna lekker uit te rusten Nu heb ik geen BI (al weet ik niet hoe het gaat verlopen met mijn bekken, want het zit niet helemaal lekker) en Eva is echt heel makkelijk, vooral thuis, buitenshuis kan ze nog wel eens last krijgen van de peuterpuberteit . Ik kan lekker op de bank zitten en ze vermaakt zich wel. Maar ik weet ook niet of ik dit nog 4 weken red (3 dagen per week werken), maar anders worden het halve dagen en dan hoop ik dat wel tot het eind te redden.
Van mijn 1e zwangerschap genoot ik ook heel erg veel, maar nu met een peuter die ook aandacht vraagt is het gewoon anders. Ik zou het liefst met hem naar buiten in de sneeuw spelen en leuke dingen doen en dat gaat niet ik zou graag thuis de boel aan de kant hebben maar dat gaat niet en dat ben ik beu... Manlief doet ook heel erg zijn best hoor. Hij slaapt ook af en toe op de bank of op de stretcher. Ik ga ´s avonds vroeg naar bed (ons eigen bed) maar als ik dan wakker wordt ga vind ik het geen probleem om ergens anders te gaan liggen die paar uurtjes nog. Vind het zo zielig om manlief uit bed te "stampen" omdat ik niet kan slapen. Hij moet er ´s morgens weer vroeg uit en ik kan het rustig aan doen. We hebben nu een prima alternatief een matras op de stretcher en dat ligt best goed. Maar ik kijk zo uit naar weer lekker goed slapen (ookal zijn het gebroken nachten als de beeb er is) maar dan slaap ik veel beter gek he. En ik verlang zo naar ons 2e mupke... Iedereen bedankt voor de reacties het is fijn om te lezen dat ik niet de enige ben met dit probleem... Ik geniet toch wel van mijn zwangerschap ondanks de kwaaltjes... Af en toe mopperen hoort erbij toch liefs
nog 10 weekjes, die zijn zo om, tuurlijk kijk ik ook uit naar de bevalling dat we ons mupke kunnen vast houden en knuffelen, en slecht slapen, heb ik ook hoor, maar wij hebben geen peuter rond lopen dus kan mijn slaap overdag in halen. zet hem nog ff door zetten, voor je het weet is zo ver. xxx veel liefs
Voor mij is het mijn eerste zwangerschap en het is heel dubbel. Enerzijds, het bewegen en schoppen in mijn buik wil ik nog niet missen, dat vind ik helemaal geweldig, maar aan de andere kant... Het kan me niet snel genoeg zijn dat onze kleine komt. Voor mijn zwangerschap ook problemen gehad met zwanger worden, niet zo veel als wat ik hier heb gelezen. Maar ik het wel een goedaardige tumor (prolactinoom) in mijn hoofd en aangezien het de derde tumor al was, heel veel spanning gehad. Toen bleek dat tumor met medicijnen wegging en ik toen binnen een jaar zwanger raakte waren we superblij. Tot 18 weken op zich een goede zwangerschap gehad. Geen misselijkheid niets. Dat begon met 18 weken, tot nu nog.. bij 19 weken vochtverlies, wat gelukkig geen gebroken vliezen waren. Bij de 20 weken echo twee soft markers wat betekent dat ons kindje mogelijk een afwijking heeft. Voor ons welkom en geen reden om extra - in onze ogen - risicovolle onderzoeken te laten doen. Maar wel extra spanningen. Vervolgens bekken uit de kom en bijbehorende BI. Ook nog urineweginfecties, nierstuwingen, galstenen. Een randgeval voor zwangerschapssuiker. Nou ja zo kan ik nog even doorgaan. We zijn superblij met dit mooie wondertje en we zijn heel erg benieuwd naar hem/haar (ondanks vele extra onderzoeken door de softmarkers weten we niet wat het wordt), maar alle klachten en onzekerheden zorgen ervoor dat we heel graag willen dat de kleine komt... Maar ja officieel nog 4 weken....... Sorry moest ook mijn verhaal even kwijt. Herken veel in jullie verhalen, dus wilde me graag aansluiten...
@ witje ik las net je verhaal en toen dacht ik oeps en dan loop ik te zeuren... Jij hebt het veel moeilijker, jeetje ik snap heel goed dat je ook blij bent als de kleine er is. Ik wens je heel veel succes... Liefs
@ megamuts: nee joh, ik heb het niet moeilijker als een ander hoor. Een zwangerschap vraagt gewoon veel van een vrouw. Maar spanningen hebben we wel... Ik hoop dat het niet al te lang meer duurt, maar we hebben er niets over te zeggen he... En ik heb geen kleine rondlopen zoals jij. We hebben het gewoon allemaal zwaar, maar we zijn supervrouwen en we komen erdoor heen!! succes allemaal
Ik heb het nu al bijna gehad. De eerste 12 weken erg ziek geweest en nu begint mijn rug pijn te doen. Ik kan bijna niet wachten.... ( erg he! )