Zijn er nog meer mensen die bewust maar 1 kind hebben? Wij hebben een zoontje van net 2 en hebben van het begin al gezegd dat het bij hem bleef. Mijn man is daar 100% zeker van maar ik twijfel nog wel eens heel af en toe. Ik denk wel dat ik een leukere mama ben met maar 1 kind. Ik hecht namelijk ook erg veel waarde aan tijd voor mezelf. Ik werk 24 u en heb een paardenhobby. Het eerste jaar is voor mij heel zwaar geweest, ik was achteraf gezien waarschijnlijk depressief en niet alles zat ons mee. Baby die bijna niet sliep, verborgen reflux, voorkeurshouding met redressiehelm als gevolg etc. Nu vinden we het helemaal geweldig maar ik denk toch dat 1 kind voor ons prima is. Ik twijfel nog wel eens omdat het vaak raar gevonden wordt, maar 1 kind. Je ziet het ook niet vaak. De meeste mensen hebben minimaal 2 kinderen. Nog meer mensen die bewust maar 1 kind hebben?
hey hoi, wij hebben ook 1 dochter en ook een paardenhobby die veel tijd vergt, ik heb altijd gezegd dat ik ook maar 1 kindje wilde (ben al wat ouder wordt 38 8) en ben gezegend met een vrolijke gezonde dochter! Ik vindt mijn hobby erg belangrijk en dat is nu allemaal erg goed te combineren met onze dochter. Soms denk ik wel nog aan een tweede maar ja, alles loopt nu super, met 2 is toch alles een stuk drukker en moeilijker te organiseren denk ik. En wanneer is een gezin compleet??? Ik twijfel nog!!!! jette
het is niet bewust gekozen voor 1 maar we zijn wel aan het denken gezet toen Esmee werd geboren. de kans op weer een streptokokken bacterie is groot als er nog een kindje zou komen en ik heb een aangezichtsverlamming gekregen toen ik 34 weken zwanger was wat noit 100% is over gegaan en de kans zit er in dat het weer terug komt. dat heeft ons erg aan het denken gezet. ene kant willen we wel een 2de maar aan de andere kant wil ik niet die risico lopen dat ik dat allemaal weer krijg.
Wij hebben bewust 1 kind, misschien dat we ons over een paar jaar bedenken maar ik denk het niet. Veel mensen vinden dat raar, meestal hebben die mensen zelf meer kinderen. En als ze dan op een verjaardag zitten zijn ze constant bezig hun kinderen onder controle te houden, imo kunnen ze geen minuut lekker zitten. Dan denk ik gelijk, pff, heerlijk, maar 1 kindje En nou vind ik Sterre ook zo leuk dat ik denk dat een 2e nooit zo lief kan zijn
Ja ik ervaar ook vaker dat mensen het raar vinden. Ik kreeg zelfs eens een verwijtende reactie "hij blijft toch zeker niet ALLEEN?" Sorry maar ik ken genoeg gezinnen waar de kinderen onderling niet met elkaar overweg zijn. Dus dat hoeft geen reden te zijn. En hij komt veel in aanraking met andere kinderen dus hij groeit echt niet "alleen" op.
Ik herken het wel. In elk gesprek komt het naar voren dat men verwacht dat er een tweede komt. Opmerkingen als "wacht maar tot de 2e er is", of "zal voor jou ook wel binnenkort raak zijn", hoor ik regelmatig. Af en toe best irritant, maar goed.....moet eerlijk bekennen dat ik ook vreemd opkeek toen ik hoorde dat mijn collega van de 3e zwanger was. Onbewust dacht ik dat het met 2 wel klaar zou zijn, dus ik maak mezelf er ook schuldig aan. Hier dus 1 dochter, waar we intens van genieten. Nu zeg ik dat er geen 2e komt, maar helemaal uitsluiten doe ik het niet. Ik heb ook met een partner te maken, die dolgraag liever vandaag dan morgen een 2e wil. Je kunt ook een heel gelukkig gezin zijn met 1 kind!
Hier ook bewust maar 1 kind en we zijn dolgelukkig. Ik ben zelf enig kind en weet dat je daardoor niet per definitie eenzaam bent. We genieten van onze prachtige meid en het is goed zo. Ook ik hecht veel waarde aan tijd voor mezelf en elkaar naast kinderen. Als ik sommige ouders zie rennen/vliegen/stressen met meerdere kinderen, ben ik zo blij met 1 heerlijke makkelijke dame! En de reacties....ach mensen weten ook vaak niet beter! Het is nooit goed, bij twee meiden komt er vast nog een derde, want je wil natuurlijk nog een jongen en bij een jongen en een meid is het wel genoeg zo, toch?! enz enz. Lekker doen waar jullie je goed bij voelen. Vooroordelen zullen er altijd zijn, aan ons om het tegendeel te bewijzen
Nou vandaag toevallig weer een collega die bekend maakte dat ze zwanger is. Welliswaar van de eerste maar toch dacht ik even "zou toch misschien nog wel leuk zijn...". Gek he dat je er toch over bezig blijft. Alsof het niet juist is om maar 1 kind te hebben. Terwijl ik dus inderdaad ook erg veel waarde hecht aan mijn eigen tijd, werk, winkelen, paardenhobby etc. En ik denk echt dat dat met 1 veel beter te doen is.
Wij hebben dan wel drie kids, maar de oudste twee zijn al 23 en 25 jaar, de oudste woont al op zichzelf en de tweede zal ook niet lang meer duren. Jesse is nog geen twee jaar, dus hij groeit zo ongeveer op als enig kind. Als ik jonger was geweest hadden we wel graag nog eentje erbij gehad, maar nu denken we dat het mooi is geweest. Jesse zal dus de hekkensluiter zijn. Op zich vind ik het wel een beetje sneu voor hem, maar voor mezelf is het nu wel heerlijk vol te houden, ik heb alle tijd voor hem alleen en ook nog genoeg tijd voor mezelf en m'n hobby's. En uit ervaring weet ik dat kindertjes heel veel ruzie maken en dat kost ontzettend veel energie, vooral als ze in de puberteit komen. Ik ben wel blij dat ik die ruzies straks niet mee hoef te maken als Jesse groter wordt. De puberteit wel, maar ach... daar denk ik nog maar niet aan. Dus eentje is veel makkelijker, dat is echt waar!
Helemaal mijn verhaal inclusief de paarden, maar exclusief de twijfels. Ik ben bijna 38, heb een goede baan, een gaaf paard, een lieve man met een eigen bedrijf en de aller leukste dochter van de wereld. Wat kan ik nog meer wensen? Ik kan me niet voorstellen dat een tweede kindje net zo leuk is als Juul dus ik begin er niet aan.
Ik kan je niet helpen, heb 5 kinderen. Moet er niet aan denken dat ik maar 1 kind heb. En van de mensen die ik ken met 1 kind (ook oudere kids) de kinderen zelf missen een broertje/zusje heel erg. En je moet ook niet vergeten naarmate de kinderen ouder worden krijg je ook weer meer tijd voor jezelf. Waar 1 kind "past" passen er ook 2. Maar volg vooral je eigen hart en gevoel. Dat is het belangrijkste
Ik vind het onzin dat 1 kindje 'zielig' is, en waarom zoveel mensen dat wel vinden snap ik niet. Grote gezinnen of kleine, het heeft allebei voor- en nadelen. Geen van beide is beter. Dat is gewoon onmogelijk te bepalen. Ik wilde vroeger helemaal geen kinderen en nu heb ik er 5 . Het was niet de bedoeling, want ik was 'klaar' bij de eerste twee, maar ben er wel blij mee. Als je tevreden bent met 1 kindje is het toch mooi? Laat diegene die er anders over denken maar lekker kletsen.
Waar 1 kind past, passen er ook twee, gaat alleen in letterlijke zin hier op. Qua ruimte passen er idd 2. Maar voor mijn geluk en indirect dus ook het geluk van mijn man en dochter, past er maar 1. Het is niet zo zwart/wit als er gesteld wordt. En sorry, maar ik denk dat een kind die alleen is niet per definitie een broertje/zusje mist, vaak is het zo dat wat ze niet kennen, ook niet gemist wordt. En ook heeft het te maken met hoe je op de sociale behoefte van jouw kind inspeelt. Nee, een enig kind kan net zo gelukkig zijn als een kinderen uit een groot gezin, daar heeft het aantal, naar mijn idee, niets mee te maken.
Oja, gister nog vergeten te schrijven. Kennisjes van ons hebben bewust één kind. Hij is nu 8 jaar, en afgelopen zomer toen ze bij ons waren zei hij: ik moet er niet aan denken dat ik nog een broertje of zusje had, die altijd aan mijn spullen zit. Als ik me alleen voel, vraag ik wel een vriendje om te spelen. Dat vond ik wel grappig, zo'n jochie die zelf zoiets zei. En verder is het altijd nog de beslissing van jou en je partner. Er kunnen honderden mensen niet met jouw keuze eens zijn, maar het is altijd nog jouw keuze en jouw leven! Dus doen wat je ZELF wilt!
Mijn dochter is tot haar 10de enigst kind geweest en kan niet zeggen dat ze daar een probleem mee had....en ze was alles behalve "zielig" nuheeft ze sinds 2 jaar geleden er een broertje bijen dat vind ze ook prima...ik ben ook heel lang een alleen staande mama geweest dus de vraag voor een 2de kreeg ik niet...maar moet eerlijk zeggen dat toen mijn man in the picture kwam de vraag er heel snel was hoor...komt er nu nog een kindje... denk dat er net zoveel voordelen als nadelen zijn...ik ben zelf enigs kind en heb nooit iets gemist...maar ik weet ook niet was het is om een broertje of zusje te hebben dus kan het ook niet missen he...
Nou ik ben zelf enig kind en ik mis echt geen broertje of zusje. Zoals al eerder door anderen is geschreven, het is maar net hoe je het al ouder op pakt. Ik mocht vroeger een vriendinnetje mee op vakantie, geweldig!! Ben nooit eenzaam geweest. De zin waar 1 kind past passen er 2, vind ik zelfs kwetsend. In huis, praktisch gezien, passen er hier wel 5, maar ik WIL er maar 1! Mijn gevoel ( en die van de andere dames) neem je voor mijn gevoel niet serieus. Precies wat dus zo veel mensen doen. Ik respecteer dat je 5 kinderen hebt, respecteer jij dat ik er maar 1 wil? Op de een of andere manier is er een ongeschreven regel dat 1 kind, buiten de norm valt. Hoe vaak hoor ik niet "ach het gaat was nog wel kriebelen......" AAARRRGGGGGGG!!!:x
wij hebben er nu 1 en het lijkt ern u bi jte blijven bewust. Maar aan de andere kant ik zou er niet aan moeten denken dat ik mn broertje en zusje niet had , we hebben zo veel aan mekaar gezelligheid maar ook emotioneel.. dus lastig vind ik...
Je moet je echt niks van aantrekken wat andere zeggen dat eentje zo alleen is of weet ik wat voor reden. Jij kunt dadelijk je kindje alles geven wat het wil en hij hoeft niks met iemand te delen en daarbij is 1 kindje makkelijker oppas voor te vinden als je ergens belangrijk heen moet. Niet dat meer kinderen een last is ofzo maar sommige mensen krijgen een kindje beter geregeld dan meer. Je moet ook eigenlijk echt het type ervoor zijn voor meer kindjes. Ik wilde er altijd 3 en ik hou zo van die drukte maar voor sommige is de drukte gewoon te. En als ik eens ergens heen moet en iemand past op ze alledrie dan krijg ik best vaak te horen: hoe doe je dat? ik ben kapot van dat half uurtje. Zelfs mijn eigen moeder vind het druk de opmerking die mij nu heel erg stoort is dat mensen nu ervan overtuigd zijn dat we ook ooit een vierde krijgen. Wanneer komt de 4de? ja niet!vind 3 kinderen genoeg...ik wil ook nog genieten en vakanties zijn naderhand wat duurder dan met 1 of 2 kids. En later gaan ze ook nog studeren. Het moet wel te doen zijn.
Ik zeg toch niet dat alle kinderen n broertje/zusje missen, alleen die ik ken wel. En de zin dat er waar 1 past ook 2 passen is bijna altijd toch ook zo. Dat staat los van wat je WILT. Als het om praktische redenen gaat hoef je t daarvoo nietbij 1 te laten. Alles staat of valt wa je ZELF WILT. En als je mijn laatste zin goed gelezen hebt "volg vooral je eigen hart en gevoel" dan maakt dat toch alles duidelijk. Daaruit blijkt toch dat ik ieders keuze respecteer. Zoals jij ondervindt dat er een ongeschreve regel is dat 1 kind buiten de norm valt, ondervind ik precies hetzelfde, want 5 kinderen valt ook buiten denorm.