Hihi Nou bij mijn zoontje was het echt suuuper onverwacht (dwars door de pil heen), en ik werd gewoon niet ongesteld in de stopweek. Dus toen had ik een test gedaan en die was meteen positief. heb er geen moment meer aan getwijfeld toen.
Ach het is gewoon zo anders om zwanger te zijn na een miskraam merk ik. Maar kan ook aan mij liggen hoor dat ik constant de bevestiging zoek. Maar nog 2 weken en 2 dagen tot de echo.. zucht
@cossy, ik had nog 1test liggen. mat care midstream? had ik de vorige keer ook gebruikt, maar dat was een paar dagen na mijn nod (hoeveel weet ik niet meer?) en die was gelijk erg duidelijk. en die had ik savonds net voor het eten gedaan. (toen waren ze binnen, via internet bestelt) bij leah heb ik 3testen gedaan, want ik vond het streepje te licht, dus dat kon niet vond ik zelf (nu weet ik dat een streep een streep is) straks toch nog maar even naar de kruidvat kijken of ze hier 2voor5euro hebben? mocht ik dan morgen nog niet ongi zijn kan ik die nog altijd doen. (en heb ik ze vast in huis)
Hmm ik heb dat eigenlijk helemaal niet. Was bij mijn eerste zwangerschap echt helemaal gestresst zonder dat er ooit iets mis was gegaan, en nu ben ik stukken rustiger en heb er wel vertrouwen in. Brenjomi -> Ja, zo lang je niet ongi bent is er nog hoop, dus ik duim voor je.
@ Brenjomi --> jammer maar misschien is het gewoon nog te vroeg en je bent nog steeds niet ongesteld... Hier wordt ook hard voor je geduimd! @ Noukje: ik herken die onzekerheid wel. Hoeveel testen heb je nu gedaan? Voor mij is het inderdaad anders om zwanger te zijn na een miskraam... In ieder geval heb ik bij de eerst keer echt niet zo vaak getest. Maar de laatste keer wel (5x getetst) en de volgende keer vast ook weer! @ Hier: zojuist de ovulatietesten binnen gekregen. Hopelijk krijg ik zo weer een beetje vat op mijn eisprong. Allebei de keren was het in de eerste ronde raak en nu al twee rondes niet... dat snap ik gewoon niet... zou mijn lichaam nog zo van streek zijn?! liefs
@ Cossy: bij mn tweede zwangerschap was ik zooo relaxt ik wist gewoon dat het goed zat en dat we eind mei 2010 een tweede kindje kregen. En toen was ik 7 weken en kreeg ik de echo BOEM zo hard kwam de klap aan toen er maar een klein stippeltje te zien was, wel met hartje maar goed je weet dan diep van binnen, ook al heb je nog zoveel hoop, dat het niet goed zit. Weekje later weer een echo, kindje was gegroeid maar ik moest een week later terug komen. Toen was er geen hartje meer te zien.. Nog een keer BOEM... en dan kan je ipv naar de Prenatal naar de drogist om maandverband te halen.. @ D1982: ik heb nu 3 gewone testen gedaan en 1 digitale test. Dus 4 testen totaal. Die gewone testen zijn kv 2 voor 5 testen en die doe ik vooral om te zien of het streepje donkerder wordt. En ja ik ben bang, ik weet nu hoe het is en hoe het voelt om je kindje kwijt te raken. Je mooiste droom wordt je grootste nachtmerrie..
Ik rekende eigenlijk al op een miskraam toen ik voor de eerste keer zwanger was. Heb altijd al gedacht dat het zo zou gaan. Mijn moeder had de 1e keer ook een miskraam. Dat zegt werkelijk helemaal niet, maar toch heb ik daardoor altijd gedacht dat het bij mij de eerste keer ook mis zou gaan. Dat maakte de onzekerheid en verdriet trouwens niet minder. Als je dan na meer dan een jaar EINDELIJK zwanger bent, dat hoop je zo erg dat je gevoel ongelijk heeft! De eerste maanden na de mk was ik erg bang dat ik van een volgende zwangerschap niet zou kunnen genieten. Nu ben ik er wat relaxter in. Als een tweede zwangerschap me gegund is, gaat het goed. Ik heb immers altijd gerekent op een mk bij de eerste zwangerschap en niet bij een volgende. Slata nergens op, maar goed. Ik hoop wel van harte dat ik gelijk krijg. Ik weet niet hoe ik me zal voelen als het weer misgaat. Eerst maar eens zwanger worden.
@ tupp: wat apart dat jij dat gevoel altijd gehad hebt. Ik was bij mn eerste zwangerschap ook wel bang en onzeker maar nu is het gevoel anders omdat je weet hoe veel pijn het doet. Ik hoop dat je snel weer zwanger bent van een gezond kindje!
@ D1982: succes met ovutesten. Ik heb ze afgelopen ronde ook gebruikt. Die digitale van cb met een Hopelijk is het deze ronde voor jullie raak en ben je zwanger van een gezond kindje!
@brenjomi,Jammer hoor maar geen bloed geeft moed toch??? @noukje,Ik kan me voorstellen hoor dat je bevestiging zoekt. Zou ik ook hebben.
Hoi dames, Hier ben ik weer. Ik ben ff een tijdje niet geweest, omdat ik steeds zo moe ben. Zal de zwangerschap wel zijn . ik heb wel alles steeds gelezen. Er wordt hier een hoop gekletst, kan het bijna niet bijhouden . De meesten zijn dus zwanger nu. En ik zie dat bij de meesten dat toch ook best wel een beetje zorgen geeft, omdat het eerder mis is gegaan. Hier hetzelfde. Over het algemeen houd ik rekening met een echo waarop we weer geen hartactie zien. Aan de ene kant omdat ik denk dat als ik van het ergste uit ga, het alleen maar mee kan vallen. Aan de andere kant omdat ik altijd al het gevoel heb gehad (al voordat mijn spiraal werd verwijderd, ja zelfs al toen ik net aan de pil ging lang lang geleden), dat een zwangerschap iets is wat niet voor mij is weggelegd. Het klinkt heel zwartgallig, ik weet het, maar dat is mijn gevoel. Ik zal dan ook van de onderzoekstafel afvallen van verbazing als we wel een hartje zouden zien kloppen . Ik voel me wel zwanger, hoor. Enorme en pijnlijke borsten, moe en extreme honger. Niet te stillen, die honger, ben ook alweer 2 kg aangekomen. Maar misselijk ben ik helemaal niet en daar word ik dan ook weer ongerust van . Goed, goed, ik ben bang dat ik steeds in mijn achterhoofd zal hebben dat het ook nu weer niet goed is, totdat ik die echo gehad heb. Durf het gewoon niet te geloven. Cossy, jij mag donderdag al voor echo, spannend! Ik mag precies een week daarna. Hopelijk ben jij de eerste met een kloppend hartje!
@krokodieletje,Ik hoop ook voor jouw dat je een mooie kloppend hartje ziet. En dat je nie van de tafel/stoel valt daarna
@krokodieltje, ik begrijp je onzekerheid zo goed! te veel symptomen, te weinig, het zegt allemaal niets gelukkig! Ik hoop voor je dat de week snel voorbij is en je een goede echo hebt!
Beste dames, Was even aan het door scrollen en zag deze topic. Ik herken zo veel terug,ik heb 5 jaar geleden bij 13 weken een miskraam gehad,en kon op dat moment heel lang niet blij zijn, omdat de angst bij de volgende zwangerschap erg groot was. ik kan jullie vertellen, dat vooruit kijken na een miskraam zeker een positieve instelling is. Ik heb inmiddels 2 heerlijke kereltjes van 4 en 1.5 jaar oud. Afgelopen kerst ben ik met spoed opgenomen en geopereerd ivm hevige buikpijn, en wat blijkt?? EEN BBZ bij bijna 5 weken, het verdriet is er weer, maar moet het toch een plek gaan geven. ik wil daarom zeggen, probeer te genieten van elke moment en probeer ergens een lichtje puntje vandaan te halen! Heel veel liefs My Angel
Noukje -> Tsja, helaas gaan gevoelens en realiteit niet altijd samen, zo zie je maar weer... Jij was zeker van je zaak en kreeg toch een mk, en ik was doodsbang terwijl het goed ging. Uiteindelijk zit er toch niets anders op dan afwachten enhopen... tupp -> Gelukkig is de kans ook het grootste dat het de volgende keer goed gaat, dat daar gaan we gewoon vanuit. Krokodieltje -> Ja nog een paar dagen, spannend!!! Ik zit morgen ook op 7 weken! Dat vind ik op de een of andere manier al heel anders klinken dan 6 weken, hihi. MY Angel -> Lief berichtje! Wij houden de hoop erin! Ik heb trouwens nog een nagedacht, omdat de meesten hier nu banger zijn dan eerst dat het weer mis kan gaan. maar ik denk dat hij bij mij niet zo is omdat die zwangerschap waarbij het mis ging van begin af aan fout zat. Ik verloor constant bloed, soms heel veel. Ik had buikkrampen. Ik was in 4 maanden tijd 5 kilo afgevallen in plaats van bijgekomen, en mijn buik was nog hartstikke plat... Het heeft gewoon nooit goed gezeten. ik denk dat ik er daarom meer vrede mee heb. Bovendien ben ik nu niet bang dat het onverwacht mis gaat, omdat de dingen er al zooo lang van tevoren op wezen dat het niet goed was... Dus als al die dingen nu niet gebeuren heb ik geen enkele reden om aan te nemen dat het mis zal geen.
@ krokodieltje: tsja de onzekerheid is hier ook bekend. Maar dat heb je vast al aan mijn laatste berichtjes gemerkt. Maar ik vind het heel erg voor je dat je denkt dat een zwangerschap niet voor jou is weggelegd @ My Angel: wat naar dat je een bbz had... sterkte! @ Cossy: vandaar dat ik mijn gevoel uitgeschakeld heb denk ik. Ik heb geen idee hoe mn gevoel is over deze zwangerschap en ik wil er ook niet over nadenken. Pure zelfbescherming! Ik tel trouwens met Tamar (12 januari) en Cossy mee af naar jullie echo en ondertussen draaien mn duimen voor jullie Cossy weet je al of je vriend met je mee kan?
Nee dat weet ik pas op de dag zelf... Mijn vriend werkt zo onregelmatig dat hij meestal pas na de middag weet hoe laat hij diezelfde dag naar huis komt...
Ik had de echo van Tamar over het hoofd gezien . Eerst is Tamar aan de beurt, dinsdag en dan Cossy donderdag. @ Cossy: als je bij de vorige zwangerschap al vanaf het begin bloedverlies had en nu niet, stelt dat natuurlijk wel enorm gerust. De vorige keer werd ik bij 5+2 wakker en voelde ik mijn borsten ineens niet meer, terwijl ze daarvoor zeer deden. Vanaf die dag heb ik me niet meer zeker gevoeld en vanaf een week of 6-7 voelde ik me niet meer zwanger. Nu doen mijn borsten nog steeds erg zeer, zelfs als ik me omdraai in bed voel ik ze. En die extreme honger die ik heb, was de vorige keer ook vrij vroeg verdwenen en nu heb ik er nog volop last van. Al met al voelt het dus beter dan de vorige keer. Ik heb er eigenlijk wel een goed gevoel bij, maar dat durf ik niet toe te geven, toch bang voor teleurstelling . De vorige keer voelde ik dus dat het niet goed zat, nu voel ik dat niet, maar ben ik gewoon een beetje negatief door de angst die ik voel. @ Noukje, wat naar dat dat de vorige keer dan zo onverwacht kwam. Als je het niet ziet aankomen, komt het nog harder aan. Alhoewel, ik zag het wel aankomen en toen kwam het alsnog keihard aan . Het blijft wachten tot de echo, hè!? Deze week Tamar en Cossy, mijn duimen draaien!
Ik ben inderdaad zwanger, dames. En we gaan er vanuit dat het goed zit! Wel gek, gisteren voelde de buikpijn die ik steeds had als: Ik hoop dat ik zwanger ben. Nu voelt de buikpijn ineens al: Ik hoop maar dat het goed zit! Vorige keer begon de mk met buikpijn. Maar ja, toen kreeg ik ook al snel bruinverlies gevolgd door bloedverlies. Daar is nu gelukkig geen sprake van! Zwanger zijn is net zo spannend als zwanger worden.