Na de intake duurde het bij mij, inclusief alle onderzoeken en nog een half jaar zelf proberen: 9,5 maand. En ja, de IUIs kunnen gewoon achter elkaar doorgaan, althans, als het fertiliteitslab gewoon open is (niet rond de kerst dus hier).
(je hoeft het niet te lezen....het was maar dat ik het ergens kwijt kon) Hoi, Ben niet nieuw op dit forum maar wel bij dit onderwerp. Probeer al een tijdje te zoeken waar ik thuis hoor en ik denk dat dit onderwerp wel het beste past. Kleine introductie: Mijn vriend en ik zijn nu 2 jaar samen. En vanaf het begin weten we dat we samen kinderen willen. Ik heb altijd gedacht dat er bij mij iets niet klopte. Mijn huisarts heeft mij direct doorgestuurd. In het ziekenhuis heb ik gezegd dat we niet direct kinderen wilden maar dat we wilden weten hoe met onze gesteld was en daarom een onderzoek wilden. De arts begreep ons direct en stelde coor om het onderzoek maar gewoon te starten, dan konden we altijd nog zien. Beter nu al die molen in dan straks als je echt aan kinderen toe bent zei de arts. Daar waren we natuurlijk erg blij mee. Dus.....in juni 2009 gestart (mijn vriend en ik waren toen zo'n 1,5 jaar samen): Zaadonderzoek 1: uitslag erg slecht! Bij mij was alles ok, cyclus is gelijkmatig, bloedonderzoek en inwendige echo was goed. Zaadonderzoek 2: uitslag was superGOED (verrassend!) Samenlevingstest 1: negatief (met het slechte zaad) Samenlevingstest 2: negatief (met het slechte zaad) Samenlevingstest 3: 1 dode zaadcel (met het goede zaad) Samenlevingstest 4: negatief (met het goede zaad) Conclusie: vijandig slijm (dit was in oktober 2009) Er werd ons direct verteld dat we met kunstmatige inseminatie ook kans hadden. Als ik wilde kon ik ook meteen mijn eierstokken laten onderzoeken, maar meestal deden ze dat na 3x insemineren dus kon er ook voor kiezen om het dan pas te doen. Ik kon ook meteen starten met insemineren in eerstvolgende cyclus, ik hoefde maar te bellen. Het ging mij allemaal een beetje snel dus heb gezegd dat we er even over na wilden denken. Nu zijn we er dus over na gaan denken en hadden besloten om het eerst op de natuurlijke wijze te proberen aangezien die kans er wel in zit, ook al is die klein. Mijn probleem is nu het volgende: Op natuurlijk wijze lukt het dus echt niet aangezien ik de al jaaaaaaren de pil niet slik en met mijn vriend nooit veilig heb gevreeen. Nu komen we op het punt dat we er voor moeten KIEZEN om te insemineren.....ik vind het zo'n rare gedachte om daar een AFSPRAAK voor te moeten maken. Ik begrijp wel dat mensen die er meer moeite voor moeten doen dit niet begrijpen hoor, ieder z'n problemen natuurlijk. Misschien ben ik ook wel bang dat dat insemineren de oplossing helemaal niet is, en dat er iets veel ergers aan de hand is . Maar tegenwoorig ben ik ook weer met een andere gedachte bezig: dat ik toch nog even liever lekker met z'n 2en ben, lekker doen en laten wat we zelf willen zonder rekening te hoeden houden met een kind. Genieten met z'n tweetjes nu het nog kan. En daar had ik me voortaan op ingesteld. Vanaf eind december had ik zoiets van, ik wacht nog lekker een jaartje en leg me bij het probleem neer. Maar toen belde mijn beste vriendin ineens, dat ze zwanger is. Dat kwam aan als een klap, heel stom. In alles in ons leven zal zij nu de eerste zijn....eerste kind....eerste 1e verjaardag....eerste keer naar school....eerste keer blablabla. Tegen me zelf blijf ik zeggen dat mijn tijd nog wel komt en ik hou me groot door te zeggen dat ik echt nog geen kind wil het komende jaar. Maar het valt me zwaar, groot doen tegen mezelf haha. En nu ben ik er ineens niet meer uit wat ik wil. En iedere keer als ik op dag 28 zit van mijn cyclus hoop ik weer dat ik niet ongi wordt. Maar toch ook weer wel, want stel je voor.....vanaf nu nooit meer met z'n tweetjes.....en we hebben het zo gezellig samen.....lekker doen wat er op dat moment in ons op komt. Maar alles wat met babies, kinderen en zwanger zijn te maken heeft maakt me emotioneel. En het lijkt me heerlijk om zo'n kleine mini-me van ons 2en in mijn armen te houden. Shit ik wilde mijn verhaal kort houden.....maar het is me helaas niet gelukt. Sorry voor het gezwets.....maar moest het ergens kwijt en wist niet goed waar en hoe. Vooral nu ik mijn vriendin 'kwijt' ben. Ik kan het er nu niet meer met haar over hebben.....voor mijn eigen gevoel niet. En anderen wil ik er niet mee lastig vallen. Jullie zijn 'anoniem'....dat gaat me makkelijker af. Ik zal het vanaf nu voortaan kort houden....en jullie volgen....en af en toe mijn mening over de dingen geven. Bedankt en sorry als ik mensen gekwetst heb met mijn denkwijze.
Zyta, welkom! Ik begrijp je wel, zeker wat je zegt van dat zij overal de eerste in zal zijn! Bij slecht zaad en/of vijandig slijm is inseminatie de 'logische' optie. Voor veel meiden hier is dat de reden dat ze met IUI bezig zijn. Maar een spontane zwangerschap met deze probleempjes is niet uitgesloten, alleen wat moeilijker dan anders. Mocht je toch spontaan zwanger raken, dan heb je nog een maand of 8 om aan het idee van 'niet meer met z'n tweetjes zijn' te wennen, misschien dat dat je helpt bij kiezen wanneer/of je gaat voor IUI. Succes! En kom hier gerust je verhaal vertellen wanneer je dat nodig hebt!
Dank je, was toch een beetje bang dat ik onbegrijpelijk was. Maar is IUI dan hetzelfde.....ik heb me er namelijk nog niet in durven verdiepen. Ik ben benieuwd hoe het met de rest allemaal gaat. Ik zal proberen een beetje terug te lezen...misschien dat dat me ook helpt. Ik voel me nu al thuis bij dit onderwerp...prettig
@ Milk, de vibes zijn goed, maar ik probeer bij elke IUI iets minder hoopvol te zijn omdat het elke keer zo'n teleurstelling is en ik er dan enkele dagen helemaal depri van word als ik ongesteld word... Deze keer zoek ik ook niet naar symptomen en ik probeer het gewoon te negeren... ik weet dat het de hormonen zijn en wacht af... Nog 1 HELE week te gaan pffffffffff Ik heb nog niet echt teruggelezen, wanneer mag jij terug beginnen voor je IUI?
Milk; ach meissie toch. Jammer zeg, toch ongi geworden. Kan idd allemaal goed liggen aan de 'nieuwe' hormonen. Zyta; ik begrijp je verhaal goed hoor. Misschien heb je dat gevoel ook omdat jullie nog niet héél erg lang samen zijn. dan wil je daar eerst goed van genieten. Je bent altijd welkom hier hoor meid!
Hey Milk, heb even je berichtjes teruggelezen... Wat jammer dat je ongi bent geworden het zou zo mooi zijn geweest!!! Maar ik blijf voor je duimen!!!
@Timon: ha ha... you funny girl ! @MilkHd: Balen dat je ongie bent geworden Had je er deze ronde een ander gevoel bij dan anders of niet echt? Hoe heb jij je eerste IUI ervaren? Sterkte en geluk deze 2 IUI!!! @Helena: Ze gaan je eerst uitgebreid onderzoeken... (of is dat al gebeurd, zie in jouw banner staan dat de zaaduitslag slecht was...??) wij zijn eind 2006 gestopt met de pil en hebben het langggg zelf geprobeerd... Sinds 2009 in de mmm en omdat ik van mezelf geen regelmatige eisprong heb, ben ik de afgelopen 10 maanden aan de clomid geweest. Helaas zonder resultaat... Ik ben bij MCK Leiderdorp geweest en (zie paar pagina's terug) daar hebben ze ons dossier bestudeerd en na 1 ronde rust over op IUI met hormonen spuiten. Lekkere voortvarende aanpak dus !Maar als de zaadjes van jouw mannetje slecht zijn, gaan ze dan ook IUI doen of gelijk over op IVF? Suc6 in elk geval! Hopelijk krijgen jullie gauw jullie kansen! xxx @Zyta: 'Welkom' meid... Kan me je dubbele gevoel mbt je vriendin wel voorstellen hoor... Ik had gehoop de eerste te zijn bij ons thuis, zijn dus al een tijdje bezig, maar beide broers hebben we ingehaald . Geen eerste kleinkind van mij voor mijn ouders én schoonouders (ook de broers van vriendlief hebben al een wondertje rondwandelen...) ... Is lastig hé, als je eenmaal weet dat je een mmm in zal moeten... Toch hoor ik ook nog best wat twijfel bij je. Hoe denkt je vriend erover? Zijn jullie er echt klaar voor? Wonen jullie al lang met zijn tweetjes? Niet dat dat verschil maakt hoor... Je kan ook voor jezelf zeggen, we proberen het nog een paar maanden en als het in xxxx nog niet raak is, dan gaan we voor de IUI. Maar zal het in elk geval met vriendlief bespreken. Er komt emotioneel dan toch ook wel wat op hem af denk ik... Hoe dan ook: volg je gevoel! Enne, hier kletsen kan altijd. De meiden hier zijn allemaal superlieve kanjers!! (zit zelf ook nog maar kort op dit topic!) Suc6! @Ineke: wachten is waardeloos hé.... En duurt altijd veel te lang... Zat er maar een soort van luikje in ons buikje... opdat we direct konden zien of het raak is (bij wijze van spreke dan !) Duim voor je dat het raak is!!! xxx @updeetje: Zoals je ziet aan mijn banner: ook hier weer Game Over... Temp was zaterdagmorgen 36,9 en na een heerlijke ochtendvrijpartij, weer bruinverlies... en ik voelde al krampjes en jawel: een paar uur later ook rood Wel weer onwijs balen hoor... Al stel je je erop in, toch toch toch teleurstelling... Zoals jullie lezen, komende maand 'rust' (wil ik liever niet eigenlijk, is een gemiste ronde...mag heel misschien toch nog een ronde clomid slikken, hoor ik maandag, en dat hooooop ik, dan heb ik nog een allerlaatste kansje alvorens het spuiten!!! Ben namelijk nog niet resistent v clomid, heb tot nog toe iedere keer een bewezen eisprong gehad... zegt de gyn...!) @all: Fijne zondag nog!!! Zonder al teveel sneeuwduinen (bah, wil gewoon LENTE!) Dikke knuff voor allemaal... xxx Juulz
@Milk: balen dat je toch ongi bent geworden. Hopelijk brengt IUI 2 meer geluk! @Ineke: nog 6 daagjes! Al kwaaltjes die ergens op duiden? @Juul: goed dat je hebt gebeld meis. Ik hoop dat je nogmaals Clomid mag slikken en ik duim dat je dan niet voor IUI hoeft.
@duivinnetje: het is ook niet te snappen soms. Hopelijk vind je uiteindelijk ook iemand die helemaal gek op je is. En de mmm is ook best een belasting voor je relatie. Merk ik zelf ook om eerlijk te zijn. Heel veel sterkte en hopelijk vind je ook ooit je geluk. Mannen willen vaak als vrienden uit elkaar, alleen werkt het meestal niet. Het kan natuurlijk dat hij je dankbaar is geweest en toch zijn gevoel verloren heeft. Maar leuk is het niet nee. Jammer genoeg heb je inderdaad nooit zekerheid in een relatie. @dreamer: gelukkig dat ze iemand zoeken die goed past. Maar lijkt me toch best lastig hoe dan ook hoor. De kansen zijn volgens mij hoger dan bij gewone iui inderdaad, want bij jullie is er "gezond" zaad. Je kan inderdaad aftellen, schijnt na het voorstel allemaal inderdaad snel te gaan. @zeehondje: ik heb ook weleens wat gelezen over het feit dat klaarkomen na de iui goed is. Zie google. Moet er zelf niet aan denken, gezien de pijnlijke iui bij mij. Schijnt dat je baarmoeder beter doorbloed werd ofzo. Weet het niet helemaal meer. Leuk he die sneeuw. Wat voor auto hebben jullie gekocht? Gelukkig kan ik mijn auto dichtbij ophalen morgen. @juulzon: 15 min is beter dan 5 min. Maar 5 min is beter dan helemaal niet. Normaal heeft zaad er ongeveer 5 tot 10 min voor nodig om bij het eitje te komen. Misschien op de achterbank in de auto liggen? Wij mogen gelukkig gewoon blijven liggen, dus hoefde ik niet te bedenken hoe en wat. Het beste is 2 dagen niet klaarkomen voor de iui. En max 6 dagen volgens mij. Wij zaten op de 3,5 dagen en dat was geen probleem volgens het lab. Heb het toen nog even nagevraagd. Dus ook met iui verplichte sex hebben en timen. Balen dat je ongi bent geworden. @esmee: jammer dat ze je niet even vertellen wat ze gaan doen. Hier de 1ste iui ook zoveel pijn gehad. Heb toen ook liggen janken inderdaad. En dus nog 2 weken daarna last gehad. Dus weet precies hoe je je voelt. Alleen bij mij vertelde ze wat ze gingen doen en het gevoelig kon zijn. Ook hier wist manlief niet wat hij moest inderdaad. En nee, tijd voor hem had ik toen ook niet. Maar wil hem er toch graag bij hebben. Heb je nog beetje het gevoel dat je het samen doet. Hier ook ervaring met ovutesten enz op vage parkeerplaatsen enz. Heeft ook wel wat vind ik hoor. Kan er later altijd wel om lachen. @hope: succes vanavond. @timon: dank je voor de uitleg. @milk: balen dat je ongi bent geworden, succes met de volgende iui. @marnat: bij ivf en isci moet je volgens mij altijd spuiten. Omdat ze een hoop eitjes willen hebben. Fijn is het niet, maar is niet zo heel moeilijk hoor. Zeker niet als je de voorgevulde pennen krijgt. Zijn kleine naaldjes gelukkig. @helena: het verschilt per ziekenhuis hoe lang je moet wachten. En of je nog onderzoeken moet doen. Kan hier dus weinig over zeggen. En iui mag je elke maand doen. Maar hoeft niet. @zyta: ik herken je gevoel. Ik wilde ook niet te snel beginnen met kinderen, eerst nog wat samen. Achteraf wil het niet lukken en was schoonzus dus eerder zwanger. En die zijn dus wel snel aan kinderen begonnen. Hier toen ook schuldgevoelens, waarom heb ik daar ook niet voor gekozen enz. Blijft lastig. Hier soms ook nog wel hoor, we kunnen nu nog wel dit samen doen enz. Met een kind veranderd toch je hele leven. Of niet en je brengt je kind steeds ergens naartoe zoals sommige mensen ook doen. Ik vond na 2 jaar ook iets te snel voor me, dus ben eerst getrouwd. Jammer genoeg nu al 2,5jaar bezig om zwanger te worden. Iui is inderdaad een optie bij jullie. Het zaad hoeft dan niet door het vijandig slijm heen. Het wordt in je baarmoeder ingebracht. Volg je hart en je gevoel. Zo alles weer bijgelezen en geantwoord. Werd even wat later dan zaterdag. Zaterdagavond hier geen internet. (was hier helemaal donker). En zondag ben ik dus zelf ziek geworden. Mannetje heeft me schijnbaar aangestoken. Vandaag dus maar ziek gemeld op mijn werk. Gisteren kon ik geen eten binenhouden en drinken ook minimaal. Goed voor de lijn dus. Gelukkig gaat het vandaag al beter en kan ik weer beetje wat eten en drinken en wat doen. Dikke knuffel van zonnetje wat naar de witte wereld zit te kijken. Wat een sneeuw toch elke keer.
De verpleegkundige had mij het advies gegeven een naaldencontainer te vragen bij de apotheek. Die kan je gewoon gratis vragen. Deze zijn speciaal voor de naalden. Kan je ze dan als container vol is of niet meer nodig is gewoon weer inleveren bij apotheek. Ik heb toen een klein model gekregen. En anders kan je ook gewoon zelf een afsluitbaar potje maken. Succes morgen milk
Jeetje dat is ook zoiets irritants ja, je had het natuurlijk allemaal zo mooi bedacht. Lekker de eerste zijn......dat zou geweldig zijn. En dan zoiets....kom je er ineens achter dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is. Dat is wel balen!! Maar tegenwoordig maar hopen dat je snel een kleintje hebt, dan boeit het niet meer of je nu eerste of laatste was Ik heb het er nog eens met wat vriedinnen over gehad. Die zeiden ook, zolang je het er nog niet voor over hebt om die AFSPRAAK te maken is je wens naar een kind ook nog niet 100%....misschien wel 99% maar is niet voldoende. Mijn vriend was het liefst gisteren al vader haha. Maar hij is er ook wel een beetje bang voor hoor, wel schattig. Ik heb voor mezelf besloten nog 9 maanden te wachten. Ik wil pas eind dit jaar echt gaan voor het ziekenhuis, eerder niet. Ik ben alleen zo bang dat het dan ook nog maaaaanden duurt voordat het echt raak is. Maar dat zie ik dan wel weer. Word in feb 28 en wil echt voor m'n 30ste een kleine, maar ja is dus niet veel te willen aan, alleen maar hopen Maar mijn vriend en ik zijn nu 2 jaar samen en zijn na 2 maanden gaan samenwonen, en hebben nu sinds een paar maandjes ons eigen huisje. Mijn vriend vind het allemaal wel best, wil heeeel graag een kindje.....maar is ook wel zo nuchter om te bedenken dat daar tijd voor nodig is. Mentaal en relationeel kunnen wij het gelukkig super aan, alleen ik zit soms een beetje in de knoop.......vooral tegen de tijd dat de duiveltjes moeten komen hihi
Ja, je kan best voor je 30ste een kind willen. Wilde manlief ook. En die wordt dit jaar 32. Ik wilde ook graag voor mijn 30ste een kind. Wordt over een paar maanden dus 30. Mag blij zijn als ik dan zwanger ben. Want ook met iui is het niet te zeggen dat je zwanger wordt. Maar wat je zegt, geniet er nog even van. Op zich heb ik er niet echt spijt van eerst onszelf wat tijd te geven om samen te genieten. Ik zie dus ook mensen die dat niet gedaan hebben, maar nu dus hun kind regelmatig ergens droppen om zelf naar de bioscoop of concert te gaan. Dat gaat dan gewoon niet zo makkelijk. Als je alle onderzoeken hebt gehad, scheelt ook wel een hoop tijd weer. Heb zelf wel geleerd dat je geen kind neemt, maar je blij mag zijn als je ze krijgt. Succes
haha ik heb wel eens een dag me ingebeeld dat ik een kleine had, Vermoeiend hoor!! Ik heb 2 honden en wilde ze uit gaan laten, dat zou al een heel gedoe zijn geweest Maar goed daar wen je natuurlijk ook wel aan. Wat je zegt....je dankt dat wachten verstandiger is....en dan zo'n tegenslag. Ik ben daarom ook bang dat alleen IUI bij ons niet de oplossing is, ik weet niet waarom.....maar denk gewoon dat ik daardoor niet ineens wel zwanger ben. Maar ja dat kunnen we natuurlijk niet weten. Maar genieten jullie dan nou maar van die tijd samen, voor je het weet is het voorbij en heb je het hartstikke druk hihi. En je moet maar zo denken, als je toen meteen aan de kinderwens begonnen was, was je OOK gaan twijfelen. Wij vrouwen denken te veel na Je bent er nu tenminste mee bezig en dat is goed! Ik wijs mezelf er in ieder geval wel op, wil niet later denken 'shit had ik er nou maar meer van genoten ipv alleen maar met anderen dingen bezig te zijn'. Dus ik geniet er echt van en zie wel wat de tijd ons brengt. (ik hoop alleen wel dat ik zo kan BLIJVEN denken haha.) In het algemeen: Ik heb alles een beetje proberen terug te lezen, maar er gebeurt zooooo veel met jullie. En dan al die termen erbij waar ik maar de helft vanaf weet. Ik heb nu wel een beetje door hoe iedereen er een beetje bij zit maar is nog moeilijk onthouden. Er zitten ook zoveel meiden hier!! Maar goed, ik doe dus mijn best....leef ontzettend met iedereen mee.....en wens iedereen het meeste geluk!! Nieuw jaar nieuwe kansen!!!
Als je hier wat langer leest kom je er vanzelf achter hoe en wat van iedereen hoor. Soms geniet ik van dingen, soms ook niet. Zeker niet omdat ik best problemen hier heb door de mmm. En daarbij heb ik ook regelmatig last van allerlei kwalen waar ik niet blij van wordt. Bv tussen ei en ongi ben ik elke maand helemaal niet fit. Met de pil niet, maar zonder dus wel. Daar wordt je toch niet echt blij van alle maanden. Veel last van ongi met buikpijn enz. Maar soms denk ik ook wel van als ik al kinderen had gehad had ik andere dingen misschien niet gedaan of gehad. bv een jaarplaats op een camping, een nieuwe auto (kost toch geld he). Maar hier is toch de wens voor een kleine heel groot ondertussen. Zit al zolang te wachten.
@ Zonnetje Precies....ooit denk ik 'we gaan gewoon 1x voor inseminatie, kijken of dat echt wel werkt' maar dat is natuurlijk belachelijk!! haha. Maar wil zo graag weten of dat wel werkelijk de oplossing is. Maar helaas, dat gaat zomaar niet. Het is gewoon een onderwerp wat je 'mind' helemaal op hol brengt!! En we hebben allemaal niks te WILLEN, wij hier kunnen alleen maar wensen en hopen. PS: heb een paar keer geprobeerd om met m'n beste vriendin wat af te spreken (heb er eigenlijk helemaal geen zin in, maar uit fatsoen) Ze is alleen maar moe en misselijk, dus alle afspraken zijn 'onder voorbehoud'.....erg he.....veel afspraken worden dus ook gecancelled . Nou lekker dan een zwangere vriendin.....ik hoop niet dat ik zo ben als ik zwanger ben haha.
Ja als je echt klachten hebt lijkt het me ook erg vervelend! En het herinnert je ook telkens aan waar je mee bezig bent natuurlijk. Mij lijkt al die afspraken bij het ziekenhuis ook zo vermoeiend (vond ik toen bij de onderzoeken al, werk 40 uur en moet toch telkens weer naar het ziekenhuis) Ik snap dat je wens heel groot is, en al die andere dingen zijn natuurlijk maar materialistisch.......dat is niet boeiend meer als je een kleintje in je armen kunt houden. Maar het houdt je voor nu tenminste gelukkig kun je daar lekker van genieten.
Hoi allemaal, Hoe is het met jullie? Alweer een tijdje niet geweest, zie dat ik nog veel terug te lezen heb. Zit nou ziek thuis, moet woensdag voor mn 1ste FM, best wel zenuwachtig! @ Duivinnetje: Wat erg allemaal meis! Heel veel sterkte! En ik hoop dat het allemaal nog goed komt tussen jullie.. Liefs
Wat is FM dan? Zie in je onderschrift: 1e en hopelijk de laatste. Hoop het ook voor je, zou heel mooi zijn Beterschap