heey, ja ik ben ook verwonderd hoeveel stemmen ik al heb gekregen. de foto is ook echt toevallig zo gemaakt, niks extra's voor gedaan. ze lag bij de kraamverzorgster op de hand in de tummytub en dommelde zo in slaap. is wel een aardig plaatje geworden he . fijn om te lezen dat zovele van jullie dat gevoel herkennen. ik denk toch dat het vooral "heimwee" is na de bijzondere tijd die zo snel voorbij is gegaan. ik hoop dat ik het nog een 2de keer mag meemaken...en de rest van jullie natuurlijk ook
Herken het ook hoor, denk dat het ook wel komt door de hormonen. Zou nog wel een 4e willen en gezien mijn leeftijd wil ik daar geen jaren op wachten. Maar nu eerst lekker genieten van nr 3. Gelukkig ben ik altijd in klusronde 1 zwanger...
ik herken het wel ik heb dat zelfs nu nog steeds maar ik weet gewoon dat 3 echt genoeg is en we hebben er de woonruimte niet voor, voor nog meer kids en we willen naderhand ook op vakantie kunnen gaan en dat gaat met meer kinderen moeilijk en we hebben veel kans op 2 en 3lingen. Dus wij zijn echt klaar. Ik denk dat het bij mij meer zit in het idee dat het echt de laatste keer is geweest
Hier geen verlangen voor een tweede kindje... zwangerschap mis ik wel.. Nouja, de schopjes, de buik enzo.. voor eenzelfde zwangerschap teken ik voor, maar de bevalling en de eerste week erna heeft er bij ons enorm ingehakt... met de kleine man ging het helemaal niet goed.. dus besloten om de eerste twee jaar zoieso geen kleine te plannen, komt het wel dan komt het, maar ligt niet in de planning...
hoi, ik herken het wel, Toen onze kleine ongeveer 4/5 maanden oud was miste ik het ontzettend. Ik wilde toen eigenlijk meteen al een tweede, terwijl ik na de bevalling had gedacht dat ik hier nog wel een aantal jaar mee wilden wachten (ivm vroeggeboorte en kans op herhaling ervan). Misschien ook (zoals een andere moeder eens heel mooi aan mij omschreef) omdat ik de laatste 3 maanden heb gemist. Ik ben door dit verlangen naar de verloskundige gegaan om hierover te praten, of het verstandig was en hoe de zaken ervoor lagen voor mij, en ze heeft me in elk geval op het hart gedrukt dat alle moeders eigenlijk eerst een jaar moeten ontzwangeren voordat ze weer zwanger worden. groetjes
hier nog eentje die een tweede wilt. maddox is nu 6 maanden en als het alleen aan mij lag was ik nu weer zwanger. heb het er ook met mijn partner over gehad en die schrok zich een ongeluk hahaha hij wilt ook wel een tweede maar pas eind 2011!!!!! JA DAAAAAAg dat is mij te lang hoor. als het nu niet mag dan alsjeblieft eind 2010. maar ook dat wilt hij niet. maar nog ff dorozueren mischien krijg ik em wel zover wat mis ik het zwanger zijn
Lennylenn: gewoon erin luizen! Ik wil ook gauw een tweede kindje alhoewel ik het een moeilijker idee begin te vinden naarmate ik Mini beter leer kennen, zeg maar. Maar ik ben een ouwe lul, dus kan gewoon niet te lang wachten en je weet maar nooit hoe lang het nog duurt voor het raak is.
hier ook heeeel erg het verlangen naar meer kindjes Wilde ltijd al een groot gezin maar het is ons helaas niet zomaar even gegeven had een moeilijke zwangerschap en een heftige bevalling door BI en epileptie die opspeelde maar pffff wat vind ik kinderen geweldig zeg manlief die saat eigenlijk ook al te stuiteren voor meer en ons meisje vind andere kindere ook geweldig Kan zich zeer goed vermaken met mn neefje van bijna 2 zo geweldig om te zien dus ons goeie voornemen dit jaar is verhuizen en zie mn onderschrift
Hier hetzelfde gevoel. Mijn dochter en haar broertje schelen maar 1,5 jaar. Ik was eerder zwanger geraakt toen mijn dochter net 20 weken was dus had zelfs een kindje kunnen hebben die nog minder scheelde. Helaas werd dit een ma met 12 weken. Ik moet zeggen dat de eerste maanden met 2 kleintjes is best heftig. Ook zwanger zijn viel me best zwaar omdat mijn dochter veel slaap problemen had en pas liep rond haar 16e maand. Maar nu we een paar maanden verder zijn begint het bij mij al weer helemaal te kriebelen. Dus in de toekomst wil ik zeker een derde kindje. Het idee dat ik de zwangerschap de geboorte enz nooit meer zal meemaken maakt mij ook verdrietig hoor. Het is namelijk iets heel moois.
Dat gevoel heb ik ook heel erg. Al is het nu wat minder dan een paar mnd geleden. Zo veel zin om weer zwanger te zijn. Zo erg zelf dat ik groen zag van jaloerzie toen er mensen om mij heen zwanger werden. Dat waren er dan ook wel 3 in 1.5mnd maar toch. Dit kwam vooral ook denk ik omdat mijn vriend toen duidelijk zei nooit meer een tweede te willen en ik dat dus wel wil. Sinds hij 2 weken geleden gezegd heeft dit misschien over 2 jaar wel weer te willen is mijn drang daarin wat minder en denk ik "het komt wel een keer". Wat ik vooral mis is die hele speciale tijd. Al die nieuwe dingen er omheen. Eerste test, tegen iedereen vertellen, shoppen voor babyspullen enz...
Ik herken het totaaal niet.. Toen ik lag te bevallen dacht ik echt bij mezelf.. ik ga dood ik snap niet dat mensen meerdere kinderen kunnen nemen. Uiteindelijk heb ik 6 uur gelegen en kreeg ik een keizersnede. Mijn mannetje zou wel nu al een 2e erbij willen maar ik absoluut nog niet.. Ik wil eerst lekker genieten van me kleine meisie..en als ze een jaar of 2 is dan klussen voor een 2e,