Ik wist nooit goed hoe ik op babytjes moest reageren ze lagen je maar wat aan te kijken hahah, maar nu vind ik het geweldig. Ja ik ben ook zekerder van mezelf sinds de zwangerschap. Echt gek net alsof niets me meer wat kan doen . Maar zo voelt het ook wel eigenlijk, wij krijgen alles wat we wilden en ik ben daar zo dankbaar voor en voel me zo sterk. Als iemand iets te zeuren heeft over mij ofzo denk ik alleen maar "ach, hun probleem ik zit er niet mee!" terwijl ik het me voorheen heel erg aantrok.
Zoals jullie gemerkt hebben ben ik een tijdje niet op zp geweest. Ik had een zware klap te verwerken gekregen. Mr. Utrecht had aangegeven problemen te hebben met de afstand tussen ons, en met mijn kinderwens. Dus een relatie zal het niet gaan worden. Wel zullen we vrienden blijven. En ik ben behoorlijk blij dat sinds zijn beslissing we nog op een oude manier met elkaar omgaan. Echter sinds gisteren heb ik hele heftige stof om over na te denken gekregen. Niet alleen op het gebied van mijn kinderwens. Maar over alles in mijn leven. Ik loop al sinds een tijdje bij een reïntegratiecoach. We waren zowiezo al van plan om een omscholing voor mij te kunnen regelen. Wat mij wel heel mooi leek is een omscholing tot radiodiagnostisch laborant. Die wordt in Eindhoven gegeven, en we waren op internet gisteravond aan het uitzoeken hoe het bij andere ziekenhuizen geregeld is, of ik daar ook evt zou kunnen gaan werken. En toen kwamen we tot de ontdekking dat er een mogelijkheid is om eenzelfde opleiding in Amsterdam te gaan doen, met vergoeding van de boeken en het collegegeld. En laterna zagen we zelfs nog een vacature die al in maart ipv september begint, waar je zelfs een hoger inkomen hebt dan bij alle ziekenhuizen. Echter als ik dat ga doen, zal ik mijn geliefde limburg moeten gaan verlaten. En mijn kinderwens moeten opgeven (waar ik de laatste maanden zowiezo enorm aan twijfel of ik daar wel aan vast moet houden). Want als ik over een jaar of 3 klaar ben met de studie vind ik dat ik het niet kan maken om gelijk aan kinderen te gaan beginnen. En om na mijn 38ste nog aan kinderen te moeten beginnen? Dat zie ik dus helemaal niet zitten! Dus moet nu een hele belangrijke beslissing gaan nemen....
@Zethu, jeetje meis, dat is nogal wat stof om over na te denken! Maar is het niet een optie eerst te solliciteren en te kijken of jij die plaats krijgt?
Idd MP, hier precies hetzelfde!!! Grappig. Zethu, jeetje meis, dat is geen makkelijke beslissing...!!!! Volgens mij krijg je dan echt verstand en gevoel die tegen elkaar in werken.. Kan niet veel meer, dan je héél veel sterkte en wijsheid wensen!
Ik denk op dit moment ook heel ff stap voor stap. 1: kijken of het financiëel haalbaar is (kan ik morgen pas voor bellen) 2: kijken of ik die baan krijg 3: beslissen of ik het echt ga doen, heb zowiezo een introductieperiode van 10 weken, dus tijd zat om te beslissen denk ik...
humtiedumtie......viel van de muur! Ik moet hier opruimen....maar het het zuur! Humtiedumtie......viel in stukken! Ik hoor een meisje....dus die ga ik uit bed plukken! Humtiedumtie......huilde tranen en tuiten! Wij gaan samen....dadelijk naar buiten! Humtiedumtie.....hield ermee op! Mijn kleine meis.....die wil dat ik stop! Toedeliedoeeee
Nee is zeker geen gemakkelijke beslissing. Maar ik heb op het moment zoiets van: wat houdt mij nu nog in Limburg? Kansen op een baan zijn vrijwel 0,0. Ik heb geen relatie. Vrienden komen toch nooit op bezoek. Twijfel aan mijn kinderwens bestaat al geruime tijd. Vooral sinds de kerst ben ik nog meer gaan twijfelen.
Ik kan niets anders zeggen dan je gevoel te volgen meis! Als Limburg the place voor jou is, dan kom je daar wellicht in de toekomst ook weer terug. Ik kom zelf uit Groningen, heb in Amsterdam gewoond, daarna weer terug en nu in Noord-Holland. Vrienden kun je overal maken!!! En als je in Amsterdam woont, kunnen we wel een keer iets afspreken
ja wie weet. Op dit moment is het enige wat me deze keuze nog tegenhoudt eigenlijk de onzekerheid van het financiële plaatje. Maar voor hetzelfde geld krijg ik nog wel iets via het uwv geregeld. En dat zou helemaal ideaal zijn...
Heey meiden!! @Lisa; helaas welkom hier @miran; nou hopen dan maar he, met zo;n waslijst aan kwaaltjes @Mp; hahaha, heel herkenbaar.. Had het ook met kindjes hoor, in het begin deed het me niet zo veel. Ik wist dat ik later kinderen wilde. Maar pas toen ik echt de wens had, vond ik alle kindjes schattig. Daarna kwam het nieuws van de PCOS, en wilde ik liever geen kinderen zien (denk jaloezie). En nu kan ik helemaal wegdromen bij zo'n murmeltje.. raar he hoe zoiets gaat. @Zethu; had in het andere topic al op je reageert Zo.. mn maag maakt herrie.. heb echt niet zo lang geleden gegeten.. mn hond schrikt er gewoon van en gaat zitten grommen naar mn buik Als manlief nou opschiet kan ik gaan koken..
@Lisa, welkom hier! @Cindy, heb jij ook last van vermoeidheid? Ik heb het vermoeden dat het bij mij door de Puregon kan komen....vandaag tot 15.30 uur geslapen (!) en ben nog moe .
@lisa helaas welkom hier meiss!!!! @duchess en hoe gaat het met je haartjes??? @mp zijn je hormonstertjes meid.. de vriendin van me broer was toen ze vorig jaar was bevallen,in een keer te enthousiast met alles na een week weer van alles doen enzo en nu 19januarie wordt de kleine 1 is mevr. overspannen dus let wel op meid.. een nicht vanmij heeft pas na 7 jaar een postnatale depressie gekregen dus als je wilt huilen,laat het maar lekker eruit komen meid.. een vrouwelijk lichaam moet ook minstens 1 jaar ontzwangeren he... @tumm hahahaha killerdogg hahahaha... @zethu jeetje dat is een lastige situatie... ik zou gewoon je hartje volgen,en kijken wat en wie er op je pad komt,je kan ook zwanger worden en studeren en werken tegelijk he...je hoeft er je kinderwens toch niet voor op te geven... @miran ik hoop ook op een zwaar posi test voor je meid!!! jij bent de eerste van de volgende babyboom hierzo... @hier nou we hebben vandaag heel de bovenverdieping opgeruimd en het is nu zooooo netjes en fris en schoon haha ik kan er de hele tijd naar blijven kijken...
@debby me vriend zegt dat ik het in de eerste ronde met spuiten ook heel erg had(heb het even nagevraagt haha) ik ben nu ook wel meer moe,maar meer tegen het luie aan zeg maar... en ik ben deze keer meer opgefokter zegt ie hahahahha hij zit hier langs me zichzelf kapot te lachen
Misschien moet mijn lichaam er weer even aan wennen, geef er maar even aan toe, het is niet anders...
ja ik denk dat je dat ook het beste kunt doen,mischien dat het over een paar dagen wat minder is?? en donderdag fm toch? spannend... voel je al niet wat groeien? ik heb dat soms wel en soms niet