ach ja ieder zijn mening he ik ben ook dolblij dat ivf bestaat! er worden genoeg stellen er door geholpen anders zouden die allemaal kinderloos blijven.
Al vraag ik me wel af of de mensen die zonder moeite kinderen hebben gekregen, er echt zo gemakkelijk over gedacht zouden hebben als zij juist niet gemakkelijk hun kinderen hadden gekregen. Stel je voor dat je je zoontje of dochtertje alleen had kunnen krijgen via de MMM, waren jullie daar dan nooit aan begonnen? Hadden jullie dan zoiets van "als het gebeurt, dan gebeurt het, zo niet dan niet?" dit hierboven, heb ik overigens niet geschreven nynke, maar be happy, ik gaf alleen aan dat ik het hier wel mee eens was. ik denk dat je pas over iets kunt beoordelen als je er zelf voor staat. wel vind het knap van de vrouwen die het hierbij laten als het niet wil lukken om op de natuurlijke manier zwanger te worden. maar zoals ik al beschreef denk ik dat je dat pas kan beslissen als je er voor staat.
Ik zeg ook altijd dat ik dat nooit zou doen... maar, inderdaad ik heb al een kind en ik ben zonder problemen weer zwanger. Dus hoe ik zou reageren als het echt niet zou lukken zonder IVf dat weet ik niet. Misschien zou ik dan heel anders hebben gereageerd.
oke dat mag ieder voor zich vinden, ieder heeft een eigen mening en dat is heel fijn. maar zo vind ik dat met alles, als je er zelf voor staat voor wat dan ook hoor dan denk je er mss heel anders over, dus vandaar mijn stelling. maar als jij hem niet eerlijk vind prima hoor, whatever!
Wat een domme opmerking zeg van Lopez... dat je "niet moet knoeien met dat soort dingen". Is toch geweldig dat IVF bestaat! Ennuh over knoeien gesproken, mevrouw laat zich wel met Botox injecteren... Lekker inconcequent.
@Lisa: sorry, dan had ik het verkeerd gelezen. Maar ik denk dat je gelijk hebt. Ik kan nu heel hard roepen: nee, dat wil ik nooit niet. Maar dat is makkelijk lullen nu. Ik heb geen flauw idee wat ik had gedaan als het krijgen van kinderen niet was gelukt.
Dit soort dingen maakt mij altijd aan het lachen. Grappig dat de mensen die het hardste schreeuwen dat ze nooit de MMM in zullen gaan al kinderen hebben of zwanger zijn en dat dit in een scheet en een zucht is gebeurd. En dan heb ik het niet alleen over Jennifer Lopez. Denken mensen werkelijk dat als zwanger zijn niet lukt je hup maar gaat IVF-en. Dit is een ontzettend lang proces, je groeit erin. Als mensen 3 jaar geleden tegen mij hadden gezegd dat ik nu voor een ICSI behandeling zou staan zou ik ze ook raar aangekeken hebben. De MMM is grens verleggend. En ook ik ben christen en heb het hier ontzettend moeilijk mee gehad, want ja, wat is juist? Op God vertrouwen en wachten op een wonder? Of de medische wereld een handje mee laten helpen? Wij hebben voor het laatste gekozen, maar niet over 1 nacht ijs. Wij weten dat God hoe dan ook een plan met ons leven heeft. Iedereen heeft recht op een eigen mening. maar ik durf wel te stellen, je weet niet waar je over praat als je het niet hebt meegemaakt. Ga er eerst maar eens aan staan.
Zora, helemaal gelijk. Je kunt niet ergens over oordelen ( in elk geval erg moeilijk) als je het zelf niet hebt meegemaakt. Ik weet wel dat de drang om zwanger te worden van een tweede er heel erg was en toen ik de eerste ronde niet zwanger werd al helemaal teleurgesteld was. Ik kan me zo voorstellen ( zover ik kan) dat als het erg moeilijk wordt zwanger te worden dat je er echt alles aan zult doen om toch je kindje te krijgen.
Het is niet de oplossing van je ellende, maar het kan je ellende wel verzachten. Ik ben blij dat er mensen in mijn omgeving zijn die mijn ellende wel aan willen horen. En andersom is dat ook zo. Daar zijn we toch voor hier op aarde? Om elkaar te helpen. Iedereen mag zijn haar mening geven, en als J Lo dat mag (van mij wel) mogen ik en anderen daar ook onze reactie/mening/kijk op geven toch?
ik moet zeggen dat ik toen wij een kindje wilden, ik ook niet zeker wist of ik er zover voor zou gaan. maar dat was meer omdat het traject me loodzwaar lijkt, en ik weet niet zeker of ik het aan zou kunnen. klinkt heel krom, want aan de andere kant is de drang naar een kind echt ontzettend sterk. ik weet niet wat ik doe als ooit echt voor de keus kom te staan.
Ook al is haar uitspraak misschien niet zo tactisch gemaakt er zijn mensen die er net zo over denken. Toen wij na 1 jaar nog niet zwanger waren mocht ik van mijn huisarts en de neurologe (ik heb MS) naar de gyneacoloog toe. Wij hebben besloten dit niet te doen, dus al helemaal niet te beginnen met het voor traject enz enz omdat dit simpel weg niet bij ons past. En wij hadden er ons net bij neergelegd (dik een jaar later) toen ik toch zwanger was ................ en met 12 weken een miskraam kreeg. Ondertussen ben ik mama van 2 kinderen en super gelukkig met ze. Andere mensen (zoals mijn nichtje) kiezen er wel voor om de mmm in te gaan, wie ben ik om daar over te oordelen, ik ben echt niet naar haar toe gegaan om haar te overtuigen om het niet te doen hoor. Nee we hebben haar gesteund, met haar gehuild als er weer een poging mislukt was en samen gelukstranen laten lopen toen ze wel zwanger was. Groetjes Anita
Ach wat is er tegenwoordig nog zo natuurlijk aan een zwangerschap dan? Hooguit het 'maken' maar verder geniet iedere zwangere van alle mogelijkheden die er nu zijn. De techniek om je kindje kunnen zien terwijl het nog in je buik zit is toch al iets ongelooflijks en iedere vrouw maakt daar terecht gebruik van. De mogenlijkheid om weeen tegen te houden/opwekken,pijnstilling,KS enz enz. Het is allemaal medisch maar dat wordt als gewoon gezien. Persoonlijk vindt ik het geweldig wat er allemaal mogenlijk is mocht je ongewild kinderloos blijven. De lange weg die mensen willen afleggen met alle emoties lijkt me vreselijk zwaar.
Ik weet zelf ook niet of ik er voor zou kiezen... vooral omdat het me zo ontzettend zwaar lijkt. En meningen zijn altijd prima, hoor, maar ik vind deze mening wel erg makkelijk. Met (nota bene) een tweeling op schoot zeggen dat je IVF niet God's wil vindt... dat is natuurlijk wel erg makkelijk. Dat is net zo makkelijk als zeggen dat je nooit medicijnen tegen depressie, hoge bloeddruk of kanker zou nemen... ook onnatuurlijk. Tot je er zelf mee te maken krijgt. Dan ben je volgens mij maar wat blij dat het er is. Tja, het is maar goed dat ze "zangeres" is... en niet een persoon van wie de mening ook echt invloed heeft.
Dat was ik..... Persoonlijk vinden wij dat dus van niet. Er is altijd iemand anders die wel hetzelfde dna heeft als het kindje. Waar een kind ook het bestaan van te weten krijgt. Waar een kindje als het later zelf kinderen krijgt aan gaat vragen of er erfelijke ziektes zijn. Dus niet aan de vrouw die hem/haar op de wereld heeft gezet maar aan de donor. En WIJ hebben daarvan altijd gezegd, dat we dat dus niet willen, maar meteen het adoptie en evt.pleegzorg traject in. Maar dit is dus echt hoe wij er persoonlijk tegenaan kijken he. Vrienden van ons hebben ivf gedaan en zij staan er compleet achter, en het zijn superouders en ook superleuk om te zien Dan is het dus super dat het bestaat en kan. Alleen voor ons zal het niet de oplossing zijn. En ja ik weet wel hoe het voelt, want ik heb ook problemen met zwanger worden. Zijn nu al anderhalf bezig en ik heb geen eisprong. Ik ga dan ook in sept beginnen met hormonen.
Heb hier niet alle reacties gelezen... maar geef gewoon MIJN mening.... makkelijk praten voor iemand die (spontaan???) een tweeling heeft gekregen, toen iedereen sprontaan (?)een tweeling kreeg in Holywood..... ik had altijd al een grote kinderwens en wilde al vroeg kinderen. toen ik net een huisje had gekocht, bleek mijn vorige partner opeens zo ziek te zijn dat hij chemo's moest hebben.... zijn zaad moest dus ingevroren worden..... en eigenlijk zouden wij alleen nog maar kinderen kunnen krijgen met IVF.... We hebben hier nooit gebruik van gemaakt, want mijn vriend verloor de strijd tegen zn ziekte..... (wil van god???) Makkelijk praten mevrouw Lopez........... maar de volgende keer niet zeiken als er weer vanalles stukloopt bij je.... jammer... is godswil:x