Ik vind het soms zo moeilijk he? Wanneer zeg je u tegen iemand, en wanneer je? Hoeveel ouder hoort de persoon te zijn dat je hem of haar u noemt? Hoe doen jullie dat? Ik doel hierop omdat ik maandagochtend iemand van hooguit een paar jaar ouder dan ikzelf hier krijg van het gastouderbureau waar ik voor ga werken. Het zal wel niet zo formeel zijn als een sollicitatiegesprek, want ik weet nu al dat ik de baan heb en dat ik er binnenkort mee ga beginnen. Maar vind het normaal gesproken heel onbeleefd om iemand die ik niet ken je te noemen. Als ze binnen komt, vraag ik dan: "Wilt U een kopje koffie" of "Wil JE een kopje koffie?" Ik hoef niet alleen altwoord op deze vraag, maar ik ben ook wel benieuwd wie jullie u noemen en wie jullie je noemen? Ik noem trouwens mijn ouders gewoon je, maar mijn schoonouders wel gewoon u. Ze hebben me nooit verbeterd in 'je' dus dan houd ik dat gewoon zo. Ik zou oudere mensen ook gewoon u noemen en ook mensen die ik zo'n 20 jaar ouder dan me zelf schat. Als ze me verbeteren, pas dan zou ik je zeggen. Jullie?
Ik noem iedereen die onbekend is U. (en ouder dan mij lijkt) Willen ze dat niet, dan geven ze het zelf wel aan om met JE aangespreekt te worden. Grootouders van mijn vriend zijn wel U voor me, en dat blijft zo. Maar verder zeg ik JE. Ik denk ook dat als je U zegt, het beter zit dan dat er gelijk JE genoemd word.
Oudere mensen plus schoonouders is u omdat ze het wel waarderen geloof ik. Mijn ouders en andere mensen noem ik je.
Onbekenden noem ik altijd U en mijn opa en oma ook. Merk dat er op school helemaal niet meer met U aangesproken hoeft te worden. Maar zoonlief moet van mij juf wel met U aanspreken! Vind ik gewoon netter
Ik vind het ook moeilijk, je kan bijv ook zeggen Zin in een kopje koffie dan hoef je geen je of u te zeggen . Dat probeer ik ook altijd van die zinnetjes te maken waar geen u of je in voor hoeft te komen, ik heb zelf al heel lang geen U meer gezegt maar ben ook niet echt ouderen mensen tegen gekomen. Wel kom ik eens senioren tegen die dan U tegen mij zeggen dat voel ik me gelijk zo opgelaten. Bij mijn oude werk zei ik wel altijd U tegen gasten (werkte in en hotel) tenzij ze jonger waren dan mij, maar bijv op school tegen mijn leraren weer niet.
Ik zou maandag gewoon het woord U gebruiken. Is eigenlijk nooit verkeerd. Of gewoon afwachten of hij/zij, je of u tegen jou zegt. Maar meid....ik zou me nue cht nog niet druk gaan maken over maandag, dat loopt vast wel goed
Hoe herkenbaar! Weet je, ik speel altijd maar op safe. Ik zeg liever te snel u dan je. Maar ik moet je ook eerlijk zeggen dat ik het ook wel ontwijk. Zoals: Het is koud buiten, zal ik een warm kopje koffie of iets anders inschenken? Dan kun je nog altijd zien hoe ze reageert en leer je haar beter kennen. Als ik het zo lees denk ik dat je in dit geval wel je kunt zeggen. "U" creeert ook afstand. Wanneer je "Je" zegt past het denk ik beter bij de functie als gastouder.
Alles wat grijs is spreek ik met u aan En verder iedereen die zo'n 20 jaar ouder lijkt als mij en onbekend is.
zeggen jullie JE tegen je ouders?? gek.... ik zeg mem en heit tegen mijn ouders, en als ik ze dan wat vraag dan is het van " Mem, heeft mem ook nog ...." of wil "heit, wil heit dit even doen" snappie? maar dat zal wel aan Fries zijn liggen dan denk ik? ik noem mijn ouders niet bij de naam en zeg ook zeker geen je.... dat klinkt niet int fries... maar als iemand echt maar een paar jaar ouders is dan mij zou ik denk ik gewoon Je zeggen... pas echt als het 35 plussers zijn (ik ben 23) zou ik gan twijfelen om U te gaan zeggen
Hmm ik denk er nooit zo over na, of ik U of je zeg is meer een gevoelskwestie, wat een ander uitstraalt etc. Dat heeft bij mij in principe niet veel met iemands leeftijd te maken.
Hier niet Fries (maar Gronings) en bij mijn schoonouders gaat het ook altijd zo (geen heit en mem dan ) en merk dat ik het bij mijn ouders ook snel doe. Ik merk ook dat ik minder snel u zeg. Komt ook omdat ik in de kraamzorg werk en overal kom en mensen vinden het raar als ik dan u zeg. Wel zeg ik dan weer u tegen het bezoek wat komt. Verder weet ik 't eigenlijk niet zo.
Dat is inderdaad Fries denk ik Ik zeg gewoon Pa en Ma en je/jij tegen mijn ouders en schoonouders. Hier gaat het ook weleens op z'n Rotterdams: hebbie trek in een bakkie? Ik zeg tegen iedereen die ik ouder schat u. Maar om eerlijk te zijn als iemand maar een paar jaar ouder is zeg ik gewoon je en jij. Mijn buurjongens zijn misschien 6 jaar jonger dan ik en zeggen dan u tegen me. Dan verbeter ik ze direct. Zo oud voel me nou ook weer niet
Ik zeg tegen onbekende altijd u.. En als ik iemand niet heb verstaan vriend/kennis/collega/vreemde/familie zeg ik altijd: wat zegt u? Toen ik op de basisschool zat had ik een meester zeker wel 30 jaar ouder dan ik ! Die zei altijd tegen ons ( de leerlingen dus ) U.. Maar ik denk dat het het beste is om gewoon met u te beginnen, je word vanzelf verbeterd.
Schiet me maar af, maar ik zeg gewoon tegen iedereen 'je' , behalve als ik echt duidelijk zie dat het een bejaard iemand is. ouderwets gedoe altijd, ben ik niet van.
Ik zeg eigenlijk altijd U tegen onbekenden en ouderen. Tenzij dat ze zelf aangeven liever met je aangesproken te worden. Mijn ouders en schoonouders noem ik gewoon bij hun voornaam en spreek ik met je aan, omdat ze dit fijner vinden. Mijn kinderen wil ik later ook aanleren dat ze altijd beleefd zijn en ouderen altijd met U aanspreken.
Ik laat het altijd afhangen van hoe de persoon zich voorstelt, dat doe je neem ik aan als eerste, als ze binnenkomt. Zegt ze haar voornaam erbij... en "Hoi....." zou ik het lekker op je houden. Als ze zo formeel is dat ze met u aangesproken wil worden zegt ze wel: "Goedemorgen, ik ben mevrouw Janssen (o.i.d.)". Zo doe ik het altijd. In winkels ed waar je jezelf niet voorstelt, spreek ik iedereen die jonger of van mijn leeftijd is aan met jij. De duidelijk ouderen (of bij twijfel), hou ik het op U.
Ik zeg dus tegen familie en bekende allemaal Je, ouders spreek ik aan met Je of Pap of Mam Wel ben ik bij mn oma wel s verbeterd, die is zelf niet moeilijk maar dan vond mn moeder dat ik u moest zeggen tegen vreemde die idd ouder zijn dan mij, en overkomen dat ze t zouden waarderen gebruik ik U, ik vind dat ook echt een beleefdheidsvorm.. ben bij mn schoonouders zo vaak verbeterd.. die haten U en dat zei ik automatisch altijd.. ondertussen weet ik t wel hoor.. Ik vind trouwens wat Annalise zei erg slim, opletten hoe ze zich voorstelt.. want t ene vraagt idd om een Je en t andere om een U..
Ouders, schoonouders, familie, collega's etc. zeg ik altijd Je tegen. maar dat is ook gebruikelijk waar ik woon. Winkelpersoneel ligt het aan de leeftijd, tegen ouderen zeg ik wel U. En op mijn werk uiteraard tegen mensen die langs komen of bellen zeg ik U. Het ligt inderdaad een beetje aan de situatie, je 'voelt' het wel aan denk ik.