mijn zus met haar dochtertje van net 2 jaar waren hier vanmorgen.. mijn dochter van 1,5 en zij waren aan het spelen of nouja als je dat spelen kan noemen tenminste! mijn nichtje sloeg mijn dochter steeds en ze was doodsbang voor haar.. haar koekje werd afgepakt terwijl ze allebei er 1 hadden gekregen... daarna kreeg ze ook nog eens haar vingetje tussen de speellaptop geslagen die mijn nichtje dichtsloeg... mijn dochter was helemaal van slag af.. vond het zo zielig ze durfde nieteens te huilen trok een pruillipje en wou alleen nog maar bij mij zitten.. heb dan ook op een subtiele manier duidelijk gemaakt dat ik liever had dat ze weggingen... en natuurlijk direct er wat van gezegd en mijn meisje beschermd... voel me er zo naar onder bah.. vindt het ook een naar kind, wel rot om te zeggen want het is mn nichtje maar ooh wat een rot karakter!! ze beet zelf mijn zus in haar nek!! toen ze weg waren heb ik lekker geknuffeld met mn dochter en haar rustig in bad gedaan.. vindt het zo zielig... zij is een heel gevoelig en sociaal meisje die graag alles wil delen met kindjes en leuk wil spelen en ze kent het niet dat er wordt geslagen en geschreeuwd en geduwd dus ze was erg van slag en spuugde daarna ook de hele fles eruit.. ik denk van de spanning... wil ook liever geen bezoek meer van hun... is dat zo erg?? wat vinden jullie hiervan? en hoe zouden jullie dit oplossen?
Wat vervelend voor jullie. Hoe is het contact normaal met je zus? Is deze relatie goed, dan zou ik ze zeker niet de deur wijzen. Als ze bij jullie zijn, dan zou ik je nichtje er zeker op wijzen als het gebeurt. En je zus uitleggen dat het echt niet kan en dat je dat niet wilt voor je kindje. Misschien uitleggen hoe jij en je kindje het de vorige keer hebben ervaren. Treed ze zelf wel op tegen het gedrag van haar kindje?
het contact is erg matig maar niet omdat we elkaar niet moeten ofzo... dus we zien elkaar eens in de zoveel tijd... ik wijs mijn nichtje er ook zeer zeker op maar ze doet er niks op uit en als je je omdraaid slaat ze zo weer... mijn zus zelf trees wel op maar zeer matig en corrigeert dat gedrag niet goed vindt ik zelf... ze zegt dan oooh dat mag niet he! en dan moet ze sorry zeggen maar wat snapt een meisje van 1,5 daar nou van...? ik kan er zeer slecht tegen dat mijn dochter zich zo bang voelde en heb er nog steeds een rotgevoel van... ik wil dat dit nooit weer gebeurd in iedergeval!!! ik denk dat ik eens met mijn zus ga praten hierover want anders hoeft het voor mij niet meer... mijn dochter gaat me voor, en als zij zich bang voelt en niet veilig door haar nichtje dan heb ik liever dat ze wegblijven....
Als jullie elkaar maar weinig zien, dan is die periode van slaan e.d. de volgende keer misschien wel voorbij. Misschien even aankijken en/of praten ja! Succes hoor!!
wat vervelend zeg, ik kan me voorstellen dat je ervan baalt en ik vind het heel goed dat je er wat van gezegd hebt. wel jammer dat je zus er dan niks van zegt he? ik heb ook zo´n gevoelig meisje, als ze een klap krijgt op het KDV dan kijkt ze alleen maar met open mond, zo van, wat gebeurt hier? dus ik begrijp het gevoel dat je haar wilt beschermen, alleen, nu is het wel zo dat je dit beter aan je dochtertje kunt leren in je eigen huiskamer met je nichtje dan dat ze er straks helemaal overstuur van raakt omdat ze niet weet en niet verwacht dat sommige kindjes plagen en slaan. nu kan je haar leren dat dit gedrag niet hoort maar dat het niet aan haar ligt. ik zou er wel met je zus over praten, vooral ook omdat ik het haar taak vind om haar dochtertje terecht te wijzen.
ja maar hoe kan je je kindje van 1,5 dat nu op zo'n rotmanier bijbrengen dan... ze is heel bang geworden en keek direct nadat ze wakker was of ze er nog was.. en zegt kindje auw he... aaah dan breekt mn moederhart hoor.. ik snap dat ze dit helaas nog weleens zou gaan meemaken op school enzo maar vindt haar nu veel te jong om haar aan dat soort dingen bloot te stellen.. kan haar nog niet uitleggen dat het niet aan haar ligt dat haar nichtje haar slaat, ze begrijpt dat nog niet... gelukkig heeft papa haar meegenomen naar de stad en naar de supermarkt zodat ze er niet meer aan denkt... ik was thuis met mn zieke babymeisje... ik pik dat gewoon niet en dan mocht het iedereen zijn! in dit geval is het mijn zus en nichtje.. ik vindt dat je als moeder zijnde dan je kind aanpakt en zorgt dat zoiets niet weer gebeurd en anders dat je dan uit jezelf je excusses maakt voor het gedrag van je kind en dan ervoor kiest om naar huis te gaan als het uit de hand loopt... ik bedoel als mijn dochter iemand zou slaan zou ik dat direct aanpakken en heel duidelijk maken dat zoiets niet kan en absoluut niet weer gebeurd.. gaat ze alsnog door dan zou ik haar mee naar huis nemen.. straf zijn ze nog te jong voor maar als ik even boos kijk naar mijn dochter als ze iets doet wat niet mag dan snapt ze me wel hoor en komt ze een kusje geven haha... is een heel ander meisje eigenlijk dan mijn nichtje... mijn oudere nichtje (de grote zus van mn nichtje die hier vanmiddag was) was met deze leeftijd ook zoals mijn dochter, heel gevoelig en lief voor iedereen.. en dan ben je nogal gauw aan de beurd... ik zou mijn dochter graag wat assertiever willen maken en ervoor zorgen dat zij zich niet laat slaan, maarja hoe kun je dat aanleren en wat moet ze dan doen? terug slaan is geen optie...
Tja, ik denk dat het een beetje de leeftijd is en wat je zus doet, lijkt me eigenlijk heel OK om te corrigeren en haar dochter te leren dat dit dus voor een ander kindje heel vervelend is. Ik denk dat je het niet groter moet maken dan het is, het was natuurlijk heel vervelend voor je kleintje, maar je hebt denk ik een beetje de pech van twee karaktertjes die net even niet zo goed matchen. Thirza zou hier namelijk bepaald niet onder de indruk zijn van je nichtje, die duwt een ander kind wel weg als ze iets vervelend vindt (We hadden hier laatst visite van vrienden en hun dochtertje wilde steeds alleen spelen met Thirza's speelgoed. Haha, moet je net Thirza niet hebben, die vindt een ander kindje veel te interessant Was dus niet onder de indruk van al het gebler enzo) Ik zou gewoon eens zien hoe het de volgende keer gaat: dikke kans dat deze fase bij je nichtje dan wel voorbij is en het heel anders gaat, (misschien zelfs wel precies andersom omdat dan jouw kind in de fase is van opkomen voor eigen belang en nog niet doorhebben dat sommige dingen pijn kunnen doen bij een ander of vervelend zijn voor een ander).
Ik denk eigenlijk juist dat ze deels zo reageerde op de situatie door jouw reactie: op deze leeftijd nemen ze jouw gevoelens nog heel erg over, dus als jij uitstraalt dat het allemaal niet zo'n big deal is, zal het al heel anders lopen, denk ik... En het is bepaald heeeeel erg gezond dat je kind al vroeg leert om voor zichzelf op te komen. Dat doe je door idd het andere kind te corrigeren, (speelgoed weer terug laten geven als het afgepakt wordt, kusje als er geslagen wordt, enz enz). Daarmee leert je kindje: he, bepaalde dingen horen niet, en ik mag blijkbaar daar mezelf tegen verweren. Door op die momenten dus niet alleen op te treden tegen het kindje dat dingen afpakt, maar dus ook je eigen kind op dat moment te zeggen: X pakte jouw speelgoed net af, dat mag niet, X moet het teruggeven, dus neem het maar weer terug! Actief betrekken in de oplossing van de situatie dus Succes!
Overigens is 2 jaar een heel prima leeftijd om te straffen op dit soort gedrag, dat dan weer wel... Gewoon even op de gang, in de hoek, strafstoeltje, enz enz. Helpt erg goed hoor! En als je duidelijk aangeeft waarom ze daar heen moeten/even moeten staan of zitten, dan begrijpen ze dat allemaal al prima op die leeftijd
O, en dan nog 1 laatste opmerking Als kindjes echt maar door blijven gaan met slaan, heb ik de stelregel dat ze blijkbaar even moeten voelen dat dat pijn doet en geef ik het slachtoffertje altijd toestemming om even 1 keer te slaan, (dat zeg ik dus waar de dader bij staat, zodat duidelijk is dat dit onderdeel van de straf is). Heb nog nooit meegemaakt dat een kind daarna nog doorging met slaan...
Ik denk dat het vrij normaal is dat een kindje van twee zo soms kan reageren. Het is echt geen rotkind hoor. Je maakt het groter dan het denk ik is. Jou kindje is nog echt heel klein en kan ook helemaal nog niet goed samen spelen. en een kind van twee begint het net te leren. Isabella is ook wel geslagen en haar nichtje pakt ook vaak dingen af. Dat hoort bij het opgroeien. Straks als ze beide wat ouder zijn kunnen ze wel de beste vriendinnen worden. Je zult zien dat jou lieve dochtertje straks ook weleens lekker kan gaan puberen en haar nichtje ook weleens te pakken gaat krijgen.
hoi, draai het nu eens om naar jezelf jouw dochtertje is straks 2 en doet dingen die niet mogen bij een ander thuis. vind jij het dan leuk als ze je wegsturen? en dat ze meteen geen visite meer van jou wensen best wel hard..... ze zijn 1,5 en 2 jaar hoor! en ze krijgen echt allemaal een 2=nee leeftijd
ik vindt terugslaan geen optie hoor, wij slaan hier niet in huis.. ik hou er niet van... als mijn dochter zoiets doet bij een ander thuis en het kindje is overstuur zou ik het niet gek vindn dat we worden weggestuurd... misschien maak ik het idd wel groter dan het is, maar ik vond het zo erg sneu voor mn meisje... ik ga van de week wel ffe met mn zus praten hierover... het is ook niet normaal en leuk voor mijn zus als ik hierom geen contact meer wil.. we moeten het maar zien op te lossen samen... maar dat gemep gebeurd hier dus echt niet meer!! ik denk niet dat mijn dochter zo'n karaktertje heeft om een ander te slaan hoor.. zoiets weet je wel van je eigen kindje... nu ik alle reacties lees is het wel fijn om te zien hoe verschillend je zoiets kan opvatten en ermee kan omgaan.... dankjewel voor jullie berichtjes...
Ik kan wel begrijpen dat je dan liever je zus en nichtje weg wilt sturen al klinkt dat wegsturen zo raar haha. Je nichtje is het misschien gewoon niet gewent, kan dat? Heb hetzelfde ook hoor met mijn zus en haar dochter, haar dochter is 3 en half jaar en laatst zijn wij weggegaan ook omdat het gewoon niet leuk meer was. Mijn nichtje moest telkens maar gecorrigeerd worden, dan is de lol er ook gauw van af hoor. En het zal vast met de leeftijd te maken hebben, ze kunnen gewoon nog niet zo leuk met elkaar spelen. Jouw dochter zit in een andere fase dan je nichtje en het is ook wel de leeftijd van, mij mij mij. Misschien met je zus afspreken wat vaker bij elkaar langs te komen en dan een uurtje en het zo opbouwen zodat jullie kindjes ook aan elkaar zullen wennen?
Mijn zoontje is bijna 16 maanden en mijn neefje is 21 maanden en dat zijn ook 2 hele verschillende kinderen maar het spelen gaat eigenlijk heel goed maar dat komt ook omdat mijn zoontje een pittig karakter heeft en mijn neefje is juist wat braver. Mijn neefje zit nu in de mijn mijn fase maar mijn zoontje trekt zich er niks van aan. Die kijkt mijn neefje echt aan van "uhhmm waar ben jij mee bezig" Vorige keer sloeg mijn neefje mijn zoontje omdat mijn zoontje speelgoed in zijn handen had waar mijn neefje mee wilde spelen en toen zei ik wel dat hij gewoon terug mocht slaan. Hij moet zich niet onder laten sneeuwen door zijn grotere neef (of andere grotere kinderen) en nu is het zo dat mijn neefje dus voor zijn leeftijd een groot kind is en mijn zoontje is dus klein voor zijn leeftijd dus het verschil lijkt heel groot terwijl het in wezen maar 5 maanden is. Kan me voorstellen dat het heel moeilijk voor je is omdat je dochtertje heel gevoelig is en ik vind wel dat je je zus erop aan kunt spreken of het haar ook niet is opgevallen en om een oplossing ervoor te vinden. Want het is toch wel erg leuk voor die meiden om lekker samen te spelen lijkt mij.
Hier was het juist andersom. Toen m'n zoontje ongeveer 16 maanden was, begon hij andere kindjes heel hard te knuffelen.. maar zo hard, dat het andere kindje dan begon te huilen. Dat vond Mick dan maar niks en begon dan aan de haren te trekken of te meppen. Vond het zelf echt heel erg en heb dit dan ook meteen aangepakt. Consequent mick weggehaald bij het andere kindje, gezegd dat het stout is en dat het het andere kindje pijn doet.. dan ander speelgoed aanbieden. Herhaalde het zich nog een keer, dan nog bozer reageren en bij de 3e keer zette ik hem apart in een hoekje.. Heeft in totaal denk ik 2 maanden geduurd en nu is het zo goed als over.. Heb ook altijd uitgelegd aan de ouders dat ik het echt heel vervelend vind dat hij dit deed en liet ook duidelijk merken dat ik dit gedrag ook niet goedkeurde.. zou het zelf ook heel erg gevonden hebben als m'n vriendinnen met kinderen me hierdoor niet meer zouden uitnodigen!! En zeg nooit dat zal m'n kindje niet doen, want wij dachten ook altijd dat Mick dit niet zou doen. Maar uiteindelijk was het maar een korte fase van 2 maanden.. (gelukkig!!)
Boos worden omdat je zoontje goedbedoeld wilde knuffelen? Dat hij dat hard deed is wat aangepakt moet worden ja maar dat je daarom boos word? Dat begrijp ik dus echt niet he. Of ik moet het hier helemaal verkeerd begrijpen en bedoel je niet knuffelen.
Ow ok, ik las dat van dat haren trekken en slaan niet. Maar dan nog bedoelde hij het in eerste instantie goed, heb je hem dan wel positief benaderd voor dat knuffelen maar proberen uit te leggen dat dat slaan niet mocht? Ik denk trouwens ook dat het hier niet in de aard ligt van dochter maaruh stille wateren diepe gronden hahaha
Ja uiteraard hebben we wel gezegd dat knuffelen heel lief is, maar dat hij dat wel zachtjes moet doen..maar hij begon dus te slaan, meppen en haren trekken als het andere kindje begon te huilen (door het harde knuffelen) en dat kan natuurlijk niet.. en begrijp dat het voor zo'n kleintje allemaal nog moeilijk te begrijpen is, maar denk dat als je consequent blijft, het probleem vanzelf oplost (en dat is bij ons gelukkig ook gebleken)
ja vind ik ook hoor, consequent blijven zodra het gedrag zich vertoont en niet wachten tot je denkt dat je kindje het begrijpt want dat groeit gestaag, dat begrip, dus wanneer begin je dan met discipline?