Dank voor de knuffels meiden! Gek is dat he, dat je na al die jaren toch wat blijft houden met die dagen...Ik moet er dan altijd aan denken dat ze nooit mijn Lief ontmoet heeft (en ze zou hem echt geweldig hebben gevonden en zeer geinteresseerd zijn in zijn Turkse afkomst) en dat ze er nooit bij zal zijn als er kleinkinderen mogen komen...Life's a bitch!
Als er kleinkinderen mogen komen, dan zal je moeder ze beschermen, Bebek, echt waar. Ook vanuit hier een knuf <knuf>
Oh meis dit herken ik zo, ik heb het vreselijk moeilijk gehad met Xanders geboorte omdat zij dit helaas niet meer mee heeft mogen maken. Dikke knuff meis
Hier nog een dikke knuf Bebek! je bent onderhand platgeknufd nu Het is trouwens Roosje die naar de PSZ gaat hoor, Dracuul blijft voorlopig nog bij mama voor zo'n 2 jaar!
Kan me dat zo goed voorstellen! Alleen het feit dat je het niet met haar kunt delen als je een roze test in handen hebt...Ik weet nog dat ik ooit bij de gyn zat voor een onderzoek en zij was mee, vlak voor haar dood, en toen zaten er allemaal zwangere vrouwen daar. Toen zeiden we nog tegen elkaar: de volgende keer dat we hier zitten hoop ik ook dat het voor een zwangerschap is...Helaas, het heeft niet zo mogen zijn. Maar het is waar wat JFT zegt; ik geloof dat ze over mij en eventuele kindjes zal waken! Lotuss, best lomp ja, dat ik Dracuul intype, terwijl ik natuurlijk Roos bedoel... Voor Soppie is het nog een beetje te vroeg! Ben inderdaad plat geknuffeld nu, maar dat vind ik helemaal niet erg! Doet me goed! Jullie zijn lieverds!
Het is 11 maart alweer 7 jaar geleden dat mijn moeder overleed, na 12 jaar op en af vechten met kanker. Ik mis haar nog elke dag. Al was het maar op en top moeder zijn, en zich dus ook met dingen bemoeien waarvan ik vond dat ze zich er niet mee moest bemoeien Oef, eigenlijk moet ik naar huis toe... zit met vette druk in beide eierdingesen.
HiHi JFT, heel herkenbaar! Daarom moet ik ook altijd zo huilen bij het liedje van Karin Bloemen "de dag waarop je moeder sterft...." Daar zit zo'n zin in dat je dan geen kind meer bent en dat is echt zooooo waar! In alle opzichten! YouTube - Karin Bloemen-Geen kind meer Dit is de link! Het is een heel mooi, maar heel verdrietig nummer...
dop@ fijn dat je goed met de vk kan op schieten is een geruststelling kleine dop heeft gelijk ik zou ook mijn tanden op me kaar laten bij de tandarts .toen ik klein was wou ik ook nooit hihi wat grappig dat je vriendin zag dat je zwanger bent. bebek@ ook van mij een dikke knuf je mams waakt over je hoor hier flik uit geslapen heerljk om 12uur wakker blijkbaar had ik het nodig . verder geen nieuws
Ik heb (gelukkig!) mijn moeder nog, maar mis mijn vader nog elke dag! Zoveel dingen die hij niet mee mocht maken. Hij heeft mijn lief nooit gezien, zijn kleindochter...Niet eerlijk. Maar ik weet wel zeker dat hij er nog "is". Als ik het bij mijn moeder thuis (dus ook zijn huis) over heb gaat altijd het licht even zachter om vervolgens weer aan te gaan. Mijn moeder vroeg vlak na mijn miskraam ook of hij goed op ons kindje wilde letten, met hetzelfde resultaat. Licht even uit en weer aan. Toeval?
Liesben, ik geloof niet dat dat toeval is! Ik kan het niet verklaren, maar ook bij ons gebeuren er dingen waarvan ik denk; dat kan geen toeval zijn! En eigenlijk wil ik ook niet dat het toeval is....
snik..moet ik van huilen dat liedje Bebek..kende het niet en ik heb m'n moeder nog, ze is zelfs bij m'n bevalling geweest. maar het idee... Ga maar snel even naar buiten met de meisjes! Nog een knuf!
Wou je niet aan het huilen maken! Maar dat effect heeft het liedje ook op mij hoor! Ik ben niet zo'n makkelijke huiler maar soms moet ik het even kwijt en dan luister ik hier naar...of op dagen dat ik haar ineens erg mis. Vind het een prachtig lied en het is allemaal zo herkenbaar! Niet meer huilen hoor! Knuffel!
JFT, nog luciferhoutjes nodig? Dop, grappig dat je vriendin aan je zag dat je zwanger bent. Bebek, sterkte vandaag, dikke knuf. Morgen inderdaad het gesprek met vader en aanhangsel. Ik geloof dat broertje hoopt dat ik het verschuif, maar ik denk niet dat het goed is voor mijn gemoedsrust om het zo maar even 2 weken te verschuiven. Ben dan stiekem toch een beetje bang voor eetaanvallen. Gisteren en eergisteren was ik best onrustig, hele dag door trek ... maar niet aan toegegeven hoor. En vandaag gaat het gelukkig weer een stuk beter. Niet meer de hele tijd door trek.
Dombo, knap dat je er niet aan toegegeven hebt!! Het is ook hartstikke moeilijk en tuurlijk ben je daar mee bezig, ik zou het ook niet opschuiven als ik jou was, dan blijf je er helemaal tegenaan hikken! Ik ga puppie uitlaten en Lief opwachten buiten. Ik hoop dat hij met goed nieuws thuis komt over de Coonbaby, maar heb er een hard hoofd in, want hij zou bellen als ie nieuws had en heb niks gehoord...Nou ken ik mijn Lief; die vergeet nog weleens wat, dus ik hou toch een beetje hoop! Goed nieuws kan ik vandaag wel gebruiken! Tot straks meiden!
Bebek, ik hoop ook op goed nieuws voor je meid. Zou echt leuk zijn zo'n mooie coone baby. Desmo, natuurlijk duim ik dat je neefje dit weekeinde lekker weer in z'n eigen bedje kan slapen. En wat heerlijk, vandaag lekker op pad met vriendinnetje.
Geeft niet hoor Bebek! Had ik mooi een reden om me te laten troosten door m'n mannetje tijdens het dutje van de kinderen...
Lieve allemaal, dank voor jullie sterkte wensen aan mij. Het afscheid was gisteren zwaar, ontzettend zwaar, maar gelukkig heel mooi en warm. Nu komt met name voor mijn moeder de grote klap, ze is helemaal stuk en heeft niet dezelfde veerkracht denk ik als toen mijn vader overleed. Ik ga er dit weekend slapen, maar ja daarna begint helaas het gewone leven weer en zal ze het toch alleen moeten proberen. Ik vind haar zo zielig, net een ziek vogeltje. Dank Dombo voor de link naar dit nieuwe topic. Toen ik net begon met bijlezen stond de stand op 11 pagina's, toen ik klaar was op 14 Heb geen tijd meer om op iedereen te reageren, sorry. Wel nog even inhaken op het gemis van een ouder : mijn vader is dus ook , overleden, 24 jaar geleden alweer, en het went nooit.
Wat erg Natas..dat je moeder dit voor de tweede keer mee moet maken, haar man verliezen.. Sterkte voor haar en jou..