Ik sluit me bij de rest aan; maak het bespreekbaar, wees duidelijk en zorg ervoor dat ze de dingen die jij belangrijk vind ook op jouw manier doet. Ik heb dat helaas niet gedaan en heb daar achteraf spijt van..... Bij het wegbrengen heb ik elke week gezegd wat het schema van onze dochter was en hoe we met dingen omgingen, maar mijn schoonmoeder ging toch vooral haar eigen gang. Ik dacht steeds "ze zorgt goed voor de kleine en dat is het belangrijkste", maar ik merk nu dat het toch wel erg vervelend begint te worden. Ik ben bijv. vorige week met bijvoeding begonnen, ze krijgt alleen nog maar een beetje groente. Heb ik ook aan mijn schoonmoeder vertelden die dacht dus leuk!! en heeft haar vanmiddag brood gegeven . Belachelijk natuurlijk dat ze dat op eigen houtje doet, maar ook een beetje mijn eigen schuld omdat ik niet echt duidelijk grenzen heb gesteld..... Pfffff.... Manlief is bang dat zijn moeder boos wordt of bang is dat ze het allemaal niet goed doet, maar ze krijgt vanaf dus gewoon een schema mee. Succes!
Ik vind dat je er zeker wel wat van kan gaan zeggen omdat het jouw kindje is en jij het op jouw manier doet. Maar denk wel na dat onze ouders en schoonouders allemaal kinderen hebbben gehad en dat ze dus zeker wel weten wat ze doen. Lijkt me niet dat je schoonmoeder de hele dag op stap is geweest terwijl ze aan het huilen was. Want dat lijkt me ook geen doen. Ik heb als mijn zoontje bij mijn moeder gaat logeren of wat dan ook een briefje klaar. Nou was en is mijn zoontje heel makkelijk dus hij past zich wel aan maar ze doet het wel zoals ik het aan haar vraag dus dat is wel fijn. Misschien was het puur toeval dat ze ineens zo overstuur was. Maar maak het iig wel bespreekbaar. Ben benieuwd hoe het gisteren was het toch is gegaan bij je schoonmoeder.
tja weet je ik hoor gelijk alweer iedereen van hoe durft ze maar aan de andere kant vind ik het een beetje overtrokken. ze heeft toch goed opgepast? ok niet helemaal zoals jij het wilde maar het enige was dat ze aan het einde van de dag heel erg moe was. thats it. om daar nou zon punt van te maken. soms moet je voor (schoon)familie gewoon een beetje soepeler zijn.
Ik ben het met de anderen eens, je moet het bespreekbaar maken. Maar soms is dat erg moeilijk! Wij zitten eigenlijk in hetzelfde schuitje met mijn ouders. Al zitten mijn man en ik wel op 1 lijn daarover. Ik heb een aantal keer wat aangekaart bij mijn ouders, maar ze reageren dan teneergeslagen of helemaal niet! Ze doen de dingen op hun eigen manier en daar heb ik echt moeite mee. Steeds als Lenn bij hun is geweest, heb ik wel weer iets wat ik aan moet geven en dat wil ik niet. Soms vertel ik iets wat Lenn voor het eerst bij ons heeft gehad en dan hoor ik dat zij dat allang gegeven hebben, zonder overleg. Of ik vraag of ze niet willen gaan wandelen zonder voetenzak met dit koude weer en dan doen ze dat toch! En zo kan ik nog wel doorgaan... Lenn is ook altijd onrustig thuis als hij bij hun is geweest. Lenn is een mannetje die zelf wil spelen, maar ze pakken hem constant op en overspoelen hem met speelgoed. Ik zit dus ook met mijn handen in mijn haar.... Help!
Het ligt er denk ik aan hoe belangrijk je het vindt als ouder dat er rust en regelmaat wordt toegepast. Ik denk dat het voor alle kinderen heel erg belangrijk is, dat is de basis. Persoonlijk zit ik er ook niet op te wachten als ik uit m'n werk kom dat m'n kind de hele avond van slag is. Met familie (moeder) zou dit juist op een goede manier bespreekbaar moeten zijn. Maar goed.. dat is mijn mening.
Ik vind ook dat (schoon)ouders/ oppassers niet altijd alles kunnen doen zoals jij dat graag wilt. En natuurlijk hebben ze zelf kleine kinderen gehad en weten ze wat ze doen. Maar er is veel veranderd in de loop der jaren en daarbij: het is jouw kind, niet die van je (schoon)ouders/ oppassers. Dus de grote lijnen hoor je zelf te mogen bepalen, de nieuwe dingen zelf uitproberen en je wilt natuurlijk ook niet elke keer een huilend kind als je hem/haar ophaalt. Maar het blijven altijd lastige situaties! En, heb je het al besproken?
hoi heb t er wel met mijn vriend over gehad . hij zei dat hij er wel iets van zou zeggen ,ga denk ik wel een schriftje halen waarin ik mijn regels schrijf . dan maak ik er een oppas boekje van.
Hoi! Ik snap sommige (schoon)ouders echt niet. Ja ze hebben zelf kinderen gehad, maar er is in de loop van de jaren zoveel veranderd, dat wat vroeger misschien wel kon, nu vaak niet meer kan! Buiten dat..het is JOUW kind en jij bepaalt wat zij wel/niet te eten krijgt en wanneer ze moet slapen en wat ze qua kleding aan moet etc etc. Mijn dochtertje gaat ook 1x in de week naar mijn ouders, maar die doen precies wat ik zeg dat ze moeten doen qua eetschema en slaapschema. Ze bellen zelfs als ze twijfelen met iets om er zeker van te zijn dat ze niet tegen Kyra's patroon ingaan. Zo zou het ook moeten! Het is jouw kind en jij bepaalt hoe je het opvoedt en niet je schoonouders. Ik zou het bespreekbaar maken. Het ene kind heeft nu eemaal meer rust en regelmaat nodig als het andere kind en als jouw kind hier echt behoefte aan heeft, dan hoort ze dit ook te krijgen bij haar oppas (zover natuurlijk mogelijk is ).
Fijn dat hij je nu begrijpt en het met zijn moeder bespreekt. En hoop voor je dat ze je wensen respecteerd. Ik weet gewoon dat mijn schoonmoeder zich niet zal houden aan de dingen die ik wil. En niet om dwars te zitten maar omdat ze denkt dat zij het beter weet. Al kent ze Milan niet echt, en is nu 5 mnd oud en ze heeft hem denk ik 4 keer gezien. Maar ik en mijn vriend hebben afgesproken dat Milan daar pas gaat logeren als hij zelf duidelijk kan maken wat hij wil. Dat gaat dus nog wel even duren. Maar bij ons HOEFT het ook niet, dus dan is het wel anders denk ik.
De meeste opa's en oma's houden zich aan de regels (volgen de richtlijnen) van de moeder. Maar verder doen ze het op hun eigen manier. Ik had het hier gisteren nog met mijn moeder over. Over het forum dat er soms wel eens heel negatief over ouders van ouders wordt gepraat. Ik persoonlijk vind het echt niet kunnen. Het zijn en blijven je ouders. En ze hebben ons ook opgevoed. Hebben wij er trouma's aan overgehouden, dat we wel eens een tik kregen of werden vast gebonden in de slaapzak zodat we niet om konden draaien of op de buik werden gelegd om te slapen, of vroeg begonnen met fruit en groente hap? Nee toch? Ze weten best wat ze doen. Mijn moeder deed en doet nog steeds wat ik vraag als ik mijn zoontje daar breng. Maar geeft ze zijn fruithap bijv een keer smiddags dan sochtends of 3 boterhammen ipv 2 hoor je mij echt niet klagen.
Dat het ritme niet helemaal precies hetzelfde loopt als bij jezelf, dat lijkt mij ook geen probleem. Zelf loopt alles toch ook niet altijd volgens dezelfde planning. Maar een overstuur kind omdat oma zo nodig weg moest, iets te eten geven wat je zelf als eerste wilt proberen: dat hoort een oma niet te doen. Zo te horen kun je goed met je moeder en hebben jullie fijne afspraken. Maar jammer genoeg werkt dat niet voor iedereen.. Het gaat er ook niet om of je kind wel of geen trauma krijgt aan de manier van handelen, maar het gaat het om dat je zelf moet kunnen bepalen, vind ik. Dus ik begrijp het probleem wel degelijk...
wat jij nu zegt gaat absoluut niet over wat TS bedoelt, tussen jou en je ouders zijn geen communicatie misverstanden, daar gaat het hier wel om, wat zou jij doen als je uit je werk komt en je moeder heeft haar drukke agenda afgewerkt en je kleintje heeft daardoor niet kunnen slapen en is daardoor compleet uit zijn ritme? denk je dan nog steeds, ach, ze weten best wat ze doen? ik zou er wel wat van zeggen als dit gebeurde, niet om negatief te zijn maar om mijn kindje te beschermen.
Ik zou het eens rustig met je moeder erover hebben. Dat het toch belangrijk is dat de kleine op vaste tijden slaapt omdat ze anders overstuur raakt. Ik denk namelijk niet dat dit bewust word gedaan, en zou er ook niet te boos om zijn.