mijn zoontje is zo'n dikke boef! als hij geen eten meer wil gaat ie 'bellen blazen' en als er een spetter eten in mijn gezicht komt vind ik dat gewoon vies. om hem duidelijk te maken dat hij stout is, sla ik soms vrij hard op het tafelblad zodat ie alle aandacht voor mij heeft en zeg dan streng; nee jamie, mag niet! dan kijkt ie me even aan en begint daarna gewoon te lachen. dit doet ie dus altijd! inplaats van dat ie schrikt en het niet meer doet... ook heeft hij een nieuw aandachtstrucje gevonden wat hij 's middags bijna elke dag doet als ie op bed ligt. zodra ik de deur van zn kamertje dichtdoet, begint ie geluid te maken. soms duurt dit hooguit tien minuten, maarmeestal gaat ie maar door. dan kom ik terug in zn kamertje om hem zn speen en knuffel weer te geven en check even zn luier. 9 van de 10 keer heeft ie dan gepoept! hij weet gewoon dat ik hem er daarvoor alleen maar uithaal! hij is zo'n boeffie! maar lacht altijd en dan smelt je weer helemaal. hij komt volgensmij later overal mee weg dikke charmeur... herkennen jullie dit ook?
Ja! Ik lach me rot om mijn kleine boefie... Hij heeft nu door dat hij de kastdeur tegen de plantenpot kan slaan (die plant staat naast de kast), en dat dat een leuk geluid geeft. Dus dan zie ik hem vanuit mijn ooghoeken al stiekem naar die kastdeur toeschuiven, en zeg ik quasi-streng 'neeeejjj...' Dan kijkt hij mij aan en begint hij echt keihard te schateren...zo'n satanische lach lijkt het wel En het dan vervolgens toch doen he! Ook schudt hij zelf 'nee' als hij verwacht dat ik 'nee' ga zeggen, en ook dan is het weer lachen geblazen. Gisteren had hij de vreselijkste, smerigste, goorste, afschuwelijkste poepluier van zijn leven geproduceerd, en toen ik 'bah bah bah' etc. stond te roepen boven het aankleedkussen, had ik echt een sterk vermoeden dat hij me gewoon aan het uitlachen was...ik kon het gewoon zien aan zijn hoofd Ik vind het echt geweldig, dat boevengedrag. Nog wel
Hier ook zo'n kleine boevenmeisje. Ze heeft nu wat nieuws de hele dag schreeuwen, niet om vervelend te doen, maar het leukste is natuurlijk als er dan gereageerd wordt. Ik moet zeggen dat ik dit wel wat negeer straks denkt ze met schreeuwen alles gedaan te krijgen. En keihard nee schudden en er dan zelf het hardst om moeten lachen. Nu heeft ze in de gaten dat ze hond kan voeren vanuit haar eetstoel, de hond vindt dit ook erg leuk
Hier ook zo`n draakje! Hij mag sinds kort een paar keer per dag eventjes in de loopstoel. Hij loopt me dan overal achterna. Nu wil ik dat niet de hele dag door hebben natuurlijk, en moet hij af toe gewoon op zijn kleed spelen. En huilen dat ie dan doet! Zet ik hem in de loopstoel is het lachen geblazen! Erg toch! Dat nee schudden kan hij ook goed, als hij bij de houtkachel in de buurt komt begint hij nee te schudden. Gevolg dat we al een paar weken de kachel niet meer aan doen. Hij zit me gewoon uit te dagen! Maar wat een heerlijk jong is het toch! En er mag ook best wat pit in zitten toch! haha!
Ik heb een meid... een echte meid. Ze heeft ontdekt dat ze heel hard kan gillen. Toontje gillende keukenmeid zeg maar. Dat gezicht dat ze erbij trekt. Bijna trots gewoon. En dan het staan in bed en de box en huilen en gillen als ze wordt neergelegd. Vervolgens tovert ze weer een grote glimlach als ze weer staat.
Ik zag dat Eva ook geboren is op 06-06-09 mijn dochter ook. Maar precies wat jij omschrijft met gillen doet onze meid ook, geweldig vindt ze het
Voor ons wat het op zich wel een bijzondere datum. Het was de geboortedatum van een overleden neefje van mijn man (niet 06-06-09 maar wel 06-06-19xx). Dus ja wij zijn er blij mee
Hier ook!! naar de plantenbak kruipen en de aarde eruit halen, en ik maar nee zeggen, dat mag niet enzo en gewoon lachen en zo ondeugend uit zijn ogen kijken. Mijn slippers opeten terwijl ik dat niet goed en maar blijven uitdagen, ach het is zon moppie!
Ik bedoelde wat je van het gegil vind Kan me voorstellen dat je dan helemaal een extra emotie bij de datum hebt. Mijn overgrootmoeder is op 6-6-??? overleden. Toevallig, dat we allebei zo'n zelfde ervaring hebben. Bizar eigenlijk haha. het gegil van Eva is echt trommelvlies scheurend. Nog een streek trouwens: De honden-voer-en-water-bak. Die kan eigenlijk niet meer op de grond staan. Zodra ze die in de gaten heeft gaat ze er als een speer op af.
je noemt hem ook mooi in je banner boef haha Ja hier ook eentje hoor. Met eten draait ze haar hoofd en dan komt er eten op de wipstoel, maar wat ze dan doet echt heel al gaat ze het weer oplikken haha. Ook als ze iets doet en we lachen erom doet ze het zo weer. ze weet volgens mij echt dat ze grappig is.
Logisch dat je dat bedoelde Maar het is inderdaad bizar.... Het gegil, tja als ik haar gezichtje zie wel grappig als ik aan mijn oren denk wat minder. Ik reageer er in die zin ook niet op omdat ik niet wilt dat ze de link legt gillen betekent reactie krijgen. Maar voor de rest laat ik haar het schijnt met stemontwikkeling te maken te hebben. Onze meid kruipt nog net niet dus de voer -en waterbak zijn nog veilig ben benieuwd hoe lang nog
hier ook zo'n klein boeve meisje ik moet soms uitkijken idd dat ik niet in lachen uitbarst..als ze me weer met een stralende lach aan zit te kijken...hier ook heel hard gillen en dan keihard lachen er achteraan...zet het meestal op negeerstand maar soms als ik dan dat bekkie zie dan moet ik stiekum toch wel weer lachen hoor...ze heeft ook sinds een week uitgevonden hoe ze bellen moet blazen met haar mondje...helemaal geweldig vind ze het...maar ze doet het wel met geluid...en niet al te zachtjes hihi..ze kruipt nog niet vooruit maar wel al in de achteruitstand....zo schuift ze de hele kamer door en zit overal aan met haar kleine handjes....als ik dan nee emily dat mag niet zeg...zit ze me eerst aan te kijken zo van dat weet ik wel mama....en gelijk daarna een brede lach en toch doen dan he!.
niesen als hij net een hap in zijn mond heeft en dan mijn richting op. Of inderdaad hoesten. en dan echt met zo'n uuuuggghhhhheeee erachteraan...hihihi
ik moet echt eigenlijk altijd wel lachen als we aan tafel zit.. Eva's table manners zijn gewoon te schandalig voor woorden.. alles inderdaad uitblazen... haar vingers in de mond doen en het eten eruit flicken hahaha... heerlijk!!! ik geef er eigenlijk weinig aandacht aan. meer als haar handje weg halen uit haar mond, of het rommeltje schoonmaken... ik zie zelf niet het nut in van haar laten schrikken.. ik ben niet van het laten schrikken.. ik geloof echt niet dat ze het verband nog snapt. ik zeg niet veel meer dan 'netjes eten Eva' en doe het bewegen van het mondje voor en maak een hmmm hmmm geluid. ze doet het per maaltijd nooit meer dan 1 keer.. maar idd ze moet ook altijd zo om lachen Ilse, hier ook een gillende keukevrouw hahaha en idd ze moet er vaak ook om lachen. al is dat nu eventje over, ze is nu meer in het dada dada en ppfffftttt
hier ook keihard huilen als ie in bed ligt en zodra je de deur van zn kamer open doet om te kijken wat er is, geeft ie je meteen weer de grootste glimlach. en ook als er een klodder eten op zn slabbetje of zn tafeltje tercht komt, meteen met de vingers er doorheen voelen. dit doet ie ook pas sinds kort. voorheen hoefde ik alles pas na het eten schoon te vegen en afspoelen. nu moet ik echt een nat doekje er bij hebben, anders gaat het via zn vongertjes op zn kleren, in zn haar, op mij en werkelijk overal...
Hier hetzelfde.... Eten vind meneer leuk om mee te spelen: bellen blazen met eten, niezen zodra er eten in de mond komt (al weet ik niet of hij dat expres doet). Eten van de slabber halen met de handjes en het heerlijk uitsmeren. Of met de slabber door het gezicht heen wrijven, waardoor echt overal eten zit..... Gelukkig vind hij veel eten ook lekker, en gaat er toch nog een hoop zijn mondje in. Als hij erg veel plezier heeft hebben wij ook een gillende keuken"meid"... Nooit aan gedacht om dat te negeren, ik lachte er altijd om....misschien toch maar eens mee beginnen met negeren, dan stopt hij er misschien mee.....(weer rust voor de oren). Kruipen doet meneer nog niet, niet voor of achteruit. Van rug naar buik draaien wel, maar hij kan nog niet terug, dus daar ben ik nog het meest mee bezig.....
Ooh...leuk dit!! Er staat ons nog een boel te wachten denk ik... Wij hebben meer een acrobaat: hoe wilder, hoe beter!! Meneer vindt het helemaal GEWELDIG als hij vanaf mijn schoot achterover leunt, met z'n koppie helemaal de diepte in . En lachen, gieren, brullen is het dan!! Trek ik hem weer op....hij laat zich meteen weer achterover "vallen" . De wereld "op z'n kop" ziet er blijkbaar nog veel leuker uit..... Dit belooft wat voor de toekomst...onze stuntpiloot...morgen mijn verzekering even upgraden....
haha herkenbaar allemaal.Die van ons is ook zo. Als ze iets doet wat niet mag en je zegt er wat van, kijkt ze je met zo'n stout/lachend koppie aan dat je vanzelf weer in een deuk ligt. (... en daarna doet ze het natuurlijk nog eens ) Ach ja, zo heb je later weer leuke verhalen te vertellen... O ja, zag nu pas dat het om boefjes van rond de 8 maanden ging. Die van ons is al 15 maanden. Het wordt er kennelijk dus niet beter op