Bij mij was het vruchtje de vorige keer niet ouder geworden van 6,5 week. En ik ben dus echt een vruchtje verloren ter grote van een grote knikker ongeveer. Daarna werd het bloeden meteen een stuk minder.
Ik verloor in één keer veel bloed dus heb ik het ziekenhuis gebeld en ik mocht meteen komen. Daar hebben ze mn bloeddruk gemeten en bloed afgenomen om het ijzergehalte te bepalen en daarna heb ik een echo gehad. Op de echo was niets meer te zien dus volgens de gyn was ik het al kwijt. Thuis aangekomen gingen we naar bed toe en toen zag ik "iets" hangen toen ik naar de wc wilde gaan. En ja hoor daar was ons kindje... En ja ik vond het eng, heb meteen mn man geroepen en we hebben er samen naar gekeken. Ik was wel opgelucht dat het nu over was en we verder konden met ons leven.. als is het erg confronterend om je kindje zo te zien natuurlijk.
Pff jeetje daar ben ik dus bang voor dat moment!! Maar idd volgens mij ben je dan opgelucht op een bepaalde manier. Wat ga jij nu doen nog afwachten?
Ja ik ga het weer afwachten. Ik ben bang voor de risico's die bij een curretage komen kijken. Ik geef mn lichaam de kans om het zelf af te stoten. En ja het wachten is vreselijk en iedere keer denk je "vandaag komt het" als je een beetje bloed verliest en als het dan niet zo is ben je weer teleurgesteld. Maarja.. het gaf me de vorige keer toch een goed gevoel dat mn lichaam het zelf gedaan heeft.
ja ik verlies nog geen bloed en voel ook niks.....ja het is een moeilijke beslissing en ik geef mijn lichaam de tijd die curetage kan altijd nog....krijg maandag nog een echo toch nog even een bevestiging omdat je blijft twijfelen.. Ik zal even uitleggen waarom, ik heb pas na 9 dagen na nod positef getest dus later een eisprong gehad. In het zk gaan ze gewoon van je nod uit....nu denk je dan soms zou er mischien nog geen hartje kunnen kloppen? Stom maar ja je blijft denken omdat je ondertussen je gewoon zwanger voelt en geen mk voelt aankomen. Daarom is het ook beter voor mij als mijn lichaam het zelf oplost zo blijf ik niet meer malen snap je?
Ik krijg dinsdag ook nog een echo, maar door mn eerdere miskraam weet ik dat het over is. Ik ga geen hoop meer hebben, dat had ik de vorige keer ook, maar een groeiachterstand zo vroeg in een zwangerschap kan niet en dan krijg je alsnog een miskraam, of het moet dus zo zijn dat je minder ver bent. Ik heb jouw topic toen ook een beetje gevolgd en weet dat jij laat getest hebt. Wie weet is het toch zo dat je minder ver bent. Hoe ver zou je nu dan zijn als je die dagen er af trekt?
Ik weet eigenlijk niet vanaf wanneer ze al een hartje zien kloppen? Maar de vorige keer toen het niet goed was bij ons zag je alleen een stipje met wel een kloppend hartje. Ik weet niet wat jullie (qua grootte) op de echo gezien hebben?
,mmmm volgens mij is er iets begonnen net... Had al een paar dagen flinke hoofdpijn en voelde me echt niet lekker! Nu de hele dag al ongikrampen en nu net zag ikdat ik bruin/roodbloed verlies en voe de krampen ereger worden, dus het is eindelijk begonnen!!! Hoop dat het goed doorzet en we morgen al kunnen kijken of het schoon is daarbinnen....pff ben wel opgelucht dat het gaat beginnen!! En jij?
@ Cindy: ik weet hoe je je voelt. De opluchting dat je lichaam het kindje zelf af gaat stoten is zo fijn maar tegelijkertijd is het weer confronterend omdat je weet dat het nu echt over is. Heel dubbel dus. Veel sterkte de komende uren en succes met je echo morgen!
Dames goedemorgen, Ik kom wel met een heel bijzonder nieuws.....vandaag weer echo gehad en je gelooft het nooit!!!! HET HARTJE KLOPTE!!!!! AAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH Niet te geloven!!! Ik ben nu 7,3 weken en blijkbaar waren we te vroeg de vorige keer.......