Ik heb eens wat rond zitten lezen en al heel wat topics zijn eraan vooraf gegaan en ook heel veel komt een beetje in de buurt van wat ik op ga schrijven! Toch is ieder verhaal weer uniek dus begin ik maar weer eens rustig te typen: Niels nu bijna 11 maanden begint heel sterk een eigen willetje te creëren. Heel leuk natuurlijk en super dat ie het zo goed doet. Maar oh, wat maakt het me soms onzeker als beginnend en onervaren moeder! Met eten bijvoorbeeld, vandaag hadden we spaghetti en hij had echt reuze honger. Hij heeft 1 hapje op maar spuugde het ook weer uit. Spaghetti heeft ie de laatste keer ook al niet op gegeten, maar ja, kan een dreumes van bijna 11 maanden al echt iets niet lekker vinden? Dus maar proberen , naar het 4 hapje kwam het er nog steeds vrolijk weer net zo uit als dat het erin ging en Niels had ondertussen echt dikke tranen verdriet! Dus maar even een noodpotje warm gemaakt en dit at meneer wel met smaak op evenals het toetje dat volgde! Zo ook met aardappels, boontjes en vlees gisteren. Wel de aardappels en de rest dus niet. Wel weer een toetje. Zo gaat het dus wel vaker met eten en ik vind dit zo moeilijk! Ik heb geen zin in strijd want dwingen kun je toch niet. Maar je wilt toch dat ze goed eten. Soms eet ie de dingen wel als je het helemaal fijn maalt. Maar dat moet toch ook niet meer de bedoeling zijn of zou het weer niet uitmaken? Macaroni uit het potje gaat nog, maar verse macaroni; nee, hoor! Och, en zo kan ik nog wel een tijdje doorschrijven over kleine dingetjes die wellicht een ieder van jullie meemaakt en waar al zo ontzettend veel over te lezen valt op dit forum. En dat je denkt van : o,ja, hmm, of die heeft het ook. Heeeeel soms heb ik het wel eens heeeeel eventjes gehad en word ik wat moedeloos maar als dat toetje dan weer begint te lachen weet je toch waar je het allemaal voor doet
Ik denk dat je hem inderdaad niet moet dwingen. Als hij iets niet lust dan houd het op, en zou ik het over een tijdje gewoon weer proberen. Mijn ene zoontje vond een tijd terug de zuurkool niet te eten. Nou ja goed dan maken we ook een potje voor hem warm. Van de week nog een keer geprobeerd en toen ging het al beter. Wij zijn altijd heel makkelijk geweest met eten en nu eten ze echt alles wat ze krijgen. En wij halen de staafmixer ook door hun eten zodat er niet teveel stukken inzitten.
Hey Het lijkt mij overkomen als hij nog niet klaar is om van tafel mee te eten... mijn idee hoor, als ik er langs zit... don't shoot me Het eten van tafel is tenslotte heel anders gekruid als die potjes, en waarschijnlijk ook een heel andere structuur. Als ik jou was zou ik gewoon nog een tijdje potjes geven, en dan nog eens proberen. Het lijkt mij als je iedere dag probeert en je geeft telkens iets anders als hij het niet lust, "wint" hij altijd. En als hij een sterke eigen wil heeft zou dat wel eens voor problemen kunnen zorgen. En misschien de dagen dat je nog eens probeert, en je moet toch een noodpotje warm maken, geen toetje geven? Dan heeft hij wel gegeten maar blijft de "beloning" weg. En jouw eten fijnmalen lijkt me dan net weer geen probleem, zo kan hij tenminste aan de andere smaken wennen. Nogmaals, ik kan er volledig langszitten... maar zo zou ik het aanpakken Groetjes en veel succes!
Maar hij heeft in het begin wel alles gegeten wat ik klaar maakte want een potje doe ik eigenlijk alleen als we eens weg moeten ofzo . En hij heeft ook nog nooit iets anders gekregen, vandaag was pas de eerste keer omdat ik echt zag dat ie mega honger had. Dus het lijkt mij niet dat het hem daarin zit. Als toetje krijgt hij gewoon een bakje volle yoghurt. Dus ik zie dat niet echt als beloning maar als aanvulling van. Daarbij denk ik zelf dat ie het verschil nog niet beseft van beloning of niet. Ik denk wel dat het nog iets te vroeg is inderdaad om volledig met de pot mee te eten, dus toch maar overstappen op de nog wat simpeler minder gekruide gerechten denk ik. thnks voor de tip
Wij lopen ook al twee maanden op deze manier te klungelen met het eten. Bij ons wil hij pertinent geen groente eten, maar bij oma eet hij het met smaak op. Mijn vers gekookte eten wilde hij sowieso al niet, en potjes gaan er ook maar met moeite in. 9 van de 10 keer wil hij die ook niet, of maar voor de helft. Dan was het huilen geblazen, de lepel uit je hand slaan, etc. Vreselijk, die strijd! Dus dan gaven we maar weer een fles pap voor het slapengaan, zodat hij niet met een lege maag naar bed ging. Maar sinds een paar dagen eet hij weer!!! Wat een halleluja-moment was dat zeg, toen hij voor het eerst weer zijn eten op had. En niet eens een potje, nee, hij eet al een paar dagen keurig mama's zelfgekookte hapjes op. Ik kwam op het lumineuze idee om zijn eten toch maar weer te gaan pureren met de staafmixer. Geen friezeltjes en froezeltjes erin, gewoon puree, net zoals toen ik net met bijvoeding begon. En dat eet hij dus wel... Ja, voor de spraakontwikkeling wordt geadviseerd om ze vooral veel stukjes te laten eten, maar met zijn gebrabbel zit het wel goed. Ik vind het nu even belangrijker dat hij weer gaat eten. Dus ik zou het gewoon lekker blijven pureren als ik jou was...doe ik ook
een toetje is toch geen beloning!!!!! maar een belangrijk melkprodukt als je met eten gaat belonen gaat er wel iets mis hoor! ik vind het wat anders met ijs of lekkere toetjes maar dan geef je toch wel yoghurt.
Misschien moet hij wennen aan de smaak en de structuur van het nieuwe eten. Soms duurt het even voordat ze iets lekker vinden. Gewoon blijven proberen!
Dat toetje achterwege laten zodat hij niet beloond word zou ik niet doen. Je kindje is nog te jong denk ik om dat te begrijpen. Daarbij vind ik Yogurt geen echt toetje, het hoort gewoon bij de maaltijd. Zoals Mirell zegt vind ik IJs of een ander speciaal iets na eten meer een echt toetje.
Hier ook geklungel, bijna elke dag weer. Vlees eet ze wel, liefst gehaktballen... kip wil ze niet, spaghetti wil ze niet (en daar was ze altijd dol op) aardappels hoeft ze niet, groente ook niet....pfffff. Met heel veel geduld gaat er wel een beetje in en omdat ze zo licht is geef ik altijd maar een puddingtoetje omdat ze dan nog tenminste iets binnenkrijgt maar een avondfles daar begin ik niet meer aan. Sinds vrijdag zijn we daar definitief mee gestopt en als ik hem wel geef heeft ze 's ochtends weer geen honger voor haar pap. Ze is nog niet wakker geworden van de honger dus het zal wel weer 'een fase' zijn. Ik erger me er ook dood aan maar probeer aan tafel haar niet te laten merken dat mama zich irriteert
Geen punt van maken. Misschien was hij te moe en wilde daarom niet. Misschien was t toch niet wat hij dacht en viel het tegen. Wie weet wat er in dat kleine bolleke om ging? En als hij nu wat minder gaat eten is daar niks mis mee hoor. Is de leeftijd. Hij gaat minder snel groeien en dan word het geen hij nodig heeft ietsje anders en sommigen gaan rond deze leeftijd dan wat minder eten. Komt vanzelf weer goed. Niet onzeker van worden je doet t prima! Als een kind honger heeft dan eet het wel. En dan maakt t op deze leeftijd nog niet zo bar veel uit wat t is. Zolang t niet iets totaal nieuws is wat hij nog niet kent want dan kan t zijn dat er even wat tegen sputteren komt. En toetjes zijn idd rond deze leeftijd geen beloning maar extra kalk of vitamientjes (ligt er aan wat je geeft, yoghurt/kwark of fruit) Dus die kan je gewoon geven. Zolang jij maar alles aan blijft bieden wat hij eventueel nodig heeft komt t helemaal goed met t eten. Als je maar niet gaat pushen want dan gooit je manneke op den duur de kont tegen de krib en wordt het een strijd die jij gaat verliezen.
Ehm ik vind op een leeftijd dat ze straffen en belonen goed begrijpen een toetje wel degelijk een beloning. Je krijgt een toetje (extraatje) omdat je zo goed heb gegeten. Dit is echter nu nog niet ter spraken omdat hij pas 10 maanden is. Misschien zit hij in de ik wil niet eten fase, al gaan potjes er wel in. Hmmmm puree van maken zou dan de makkelijkste oplossing zijn. Ik zou het wel steeds blijven proberen maar wat niet wil dan ook niet opdringen en lekker wat anders geven.
Timo heeft ook n tijd gehad dat hij eigen gekookt eten niet wilde eten en potjes wel, precies zo hij had echt wel honger maar zodra het eerste hapje binnen was hup zo weer uit de mond uit frustratie gaf ik m dan meestal toch maar weer een potje vreselijk vond ik het, en ineens was het over ik heb er niks bijzonders gedaan gewoon doorgegaan met eigen gemaakt eten geven. En ineens at ie het wel hij krijgt nou heel af en toe nog een potje als wij iets eten wat hij nog niet kan eten ivm te pittig ofzo maar verder eet ie nu altijd hetzelfde
Hey Ons zoontje krijgt zijn melkproduct zowieso binnen per dag met melk drinken. En hij is dol op yoghurt. Maar hij weet ook, slecht gegeten, dan blijft het bij het eten. Dan zwijgen we gewoon over het toetje. We spreken niet over het toetjes als een beloning, maar hij krijgt het alleen als hij goed gegeten heeft. Vandaar ook dat ik belonen tussen aanhalingstekens gezet heb. Groetjes!
onze kleine man doet moeilijk als er stukjes inzitten. en dan kan het cb nog zo hard roepen dat zijn mond eraan toe is om stukjes te leren eten en bla bla. hij wil dan niet eten stikt er bijna in en ik geef het echt niet na 1 hapje op. amar als je 10 keer in je hapje eten stikt met ministukjes dan houdt het voor mij op. hij krijgt gewoon gepureerde prut en eet dat wel. het zij zo. iets anders aanbieden doe ik niet . ik wil hem niet gewend maken dat als het meneer niet aanstaat dat hij dan drama kan maken en wat anders krijgt. alleen krijgt hij dan als toetje ipv opvolgmelk een lepel of 2 pyamapap erbij. en s avonds ook. ( wij geven pas gewone melkproducten na de eerste verjaardag ivm allergie) over of hij het wel of niet lust. de ene site zegt dat een kindje minstends 5 keer iets geproeft moet hebben om te kunnen weten of hij het lust de andere zegt zelfs 20 keer. laten we het er maar op houden dat 2 keer te weinig is om al te kunnen zeggen dat hij het niet lust.