Discussie (geen echte ruzie) bij baby

nou een discussie lijkt me niet een probleem.. wel als je daarbij je stem gaat verheffen en agressief overkomt...
hier hebben we ook weleens een meningsverschil en ook wel waar de kinderen bij zijn... maar als we er niet uitkomen door gewoon te praten dan wachten we tot onze meiden op bed liggen en praten daarna pas verder....

 

Hier ook weleens een meningsverschil waar de kleine bij is maar ik praat liever over dingen en dingen uit waar hij niet bij is... ben nogal emotioneel de laatste tijd en dat hoeft hij, zo klein als ie nog is, niet mee te krijgen.

 

Hier ook hoor, maar als we een meningsverschil hebben, dan hebben we dat gewoon waar de kinderen bij zijn. Hoort bij het leven denk ik maar en ze kunnen maar beter zien hoe je dat op een normale manier weer uitpraat. Kijk, als je nou gaat tieren of schelden of het is een erg zwaar onderwerp, dan zou ik dat niet doen waar ze bij zijn, maar anders vind ik het persoonlijk niet erg.

 

Waarom zou dat kwaad kunnen? ik denk juist dat het kwaad kan als een kind nooit eens zulke dingen meepikt, zware ruzie's met schreeuwen en schelden hoeft niet bij een kind maar ik ken ook iemand die dus gewoon alleen maar gezien heeft dat de ouders het met elkaar eens waren en pas toen ze ouder werd zag ze dat dat niet altijd nodig is, een meningsverschil hoeft trouwens ook niet altijd een ruzie te zijn

 

Ik denk idd ook dat het geen kwaad kan, zodat je kindje ook leert hoe je ermee omgaat als je het niet eens bent met iemand en hoe je dat oplost en het 'goedmaakt' zeg maar. Lijkt me alleen maar ok!

 

wij hebben dat thuis hier ook hoor. Soms ook wel eens met stemverheffing waar ons zoontje bij is. En wat doet hij dan. hehehehe hoor je dan. Hij ligt dan in een deuk. Maar ik denk dat hij het wel gewend is van toen hij nog in mijn buik zat. Toen was het erg hoor. Ik had zo'n last van mijn hormonen.

 

Nu ben ik wel heel benieuwd waarom dat zo zou zijn.......
Wij hebben namelijk zelden tot nooit onenigheid, dus ik verwacht dat mijn zoon niet veel discussies of 'ruzies' gaat meemaken. Maar dat is dus niet goed voor hem..?

 

Als wij ruzie maken, proberen we dit wel te doen waar de kinderen niet bij zijn.

Bij een discussie, proberen we ook meestal even te kijken waar we die kunnen voeren zonder kids.

Maar oke, soms hebben we weleens gewoon dat de kinderen erbij zijn, voel me daar dan wel schuldig over, en weet ook dat we dat niet moeten doen, gewoon omdat dat niet goed is voor ze! Maarja soms gaat het gewoon anders dan hoe ik denk dat het moet, en tja de emoties en spaningen voelen ze toch wel, of je nu wel of niet tegen elkaar schreeuwt . Daarom denk ik dus soms ook dat uitstellen ook totaal geen zin heeft, ze voelen toch wel dat er iets is. (kleine aanvulling, ruzie is hier niet met gooien, smijten en slaan. En schreeuwen is niet brullen zodat de buren het horen. Maar onder schreeuwen bedoel ik meer harder en veelal andere toon praten dan normaal).

Kortom ik vind het een best lastig iets. En we hebben best weleens tijden met wat meningsverschillen !

 

Ik vind eigenlijk dat als je normaal "ruzie" kunt maken, je dit ook kan doen waar kinderen bij zijn.
Zo leren ze juist hoe je fatsoenlijk met een meningsverschil om kunt gaan.
Een gewone ruzie bestaat hier dus ook niet uit geschreeuw en gedoe. We hebben het er dan gewoon over, kijken iets bozer, hebben wat minder geduld met elkaar, zuchten, rollen met ogen, doen welles/nietes etc.
Lijkt me niet schadelijk voor R en S
Elmo

 

Bij ons is het onmogelijk om geen meningsverschillen te hebben waar ons zoontje bij is...daar zijn we gewoon allebei te heetgebakerd voor Maar als één van ons echt uit zijn dak dreigt te gaan, stoppen we, en ruziën we op een ander moment verder. Schreeuwen en tieren doen we niet waar hij bij is.
Overigens hebben we niet alleen meningsverschillen waar hij bij is, maar doen we ook bewust juist heel lief tegen elkaar waar hij bij is. Knuffelen, elkaar een kus geven, gek doen met elkaar, etc. Allemaal menselijke emoties die een kind moet leren kennen.

 

Knuffelen en zoenen mag hier ineens niet meer.
MIJNNNN PAPA, brult Ruben dan.
Ja...ze zijn dikke mik hoor, sinds ik uitgeschakeld was van ks nr. 2

 

wij wachten braaf tot ze op bed ligt, gelukkig komt het heel weinig voor, we hebben duidelijke afspraken gemaakt als we ruzie hebben niet waar de kleine bij is

 

bij jou ook al.als er hier een meningsverschil is gaat fynn hard lachen.
waardoor wij eigenlijk vergeten waar we over bezig zijn .
ik de zwangerschap was ik olok echt een tirran hoor. zo dat me vriend toen niet is gegaan is nog steeds een wonder

 

Ik denk dat het ligt aan wat je verstaat onder een ruzie of onenigheid, ik geloof niet dat jullie het echt altijd met elkaar eens zijn, nooit eens ongelijk over iets denken, dat hoort er dus ook bij en als jullie echt nooit ongelijk denken, bijzonder

 

Haha wij doen ons kind ook ernstig tekort

Natuurlijk is het goed als een kind leert hoe het met frustraties om kan gaan en hoe het op een 'goede' gecontroleerde manier kan aangeven dat je het ergens wel of niet mee eens bent. En als ouders ben je daar een voorbeeld in. Dus als je zelf op een goede manier kunt discussiëren en het niet tot een ruzie laat komen is dat zeker een goede les voor (wat oudere) kinderen. Maar als dit niet het geval is denk ik dat ze hier beter buiten gehouden kunnen worden. Natuurlijk is het menselijk om wel eens de controle te verliezen, maar denk niet dat kinderen hier bij hoeven te zijn. Als het wel eens een keer gebeurd is ook geen ramp hoor, we zijn allemaal maar mensen he

Liefs Elea

 

hier echt wel eens een meningsverschil en ook wel eens met stemverheffing. maar uit praten doen we ook en dan ook knuffelen en zo.
alleen als het gaat over een meningsverschil betreft de kinderen dan wachten we tot de kinderen op bed liggen of gaan wij apart, want dat doen we dus niet bij kinderen, want dan kunnen ze je uit spelen tegen elkaar. zo'n boef hebben we hier van vier

Ik denk dus ook waar de discussie of wat ook over gaat.

 

Hier maakt de kleine nog niet zoveel mee van de discussie's en ruzie's. Maar wij hebben duidelijk afgesproken dat we geen knallende ruzie maken waar de kleine bij is. Tuurlijk klopt het dat een kind ook moet leren dat er meningsverschillen zijn en dat papa en mama elkaar niet altijd even lief vinden en dat die meningsverschillen later ook weer uitgepraat worden. Maar ik vind het onnodig om mijn ventje getuige te laten zijn van knallende ruzie's, ik denk dat dit alleen maar een negatieve invloed op hem heeft in plaats van een positieve.

 

hier precies hetzelfde! vaak zijn het kleine onenigheidjes maar mijn vent is zoooo koppig, pfff! maar we hebben nooit echt ruzie en meestal doet hij zo dom dat ik er op het laatst alleen maar om kan lachen! maar hier inderdaad ook juist heel erg laten zien dat we ook erg lief zijn voor elkaar. altijd een kus voor iedereen als iemand thuiskomt en kus voor het slapen gaan en spontaan ff lekker knufelen! vind ook dat kinderen dit inderdaad moeten zien, net als meningsverschillen en onenigheid. zolang het maar weer opgelost wordt.
maar ik heb ook al voor de kleine er was 1 hele duidelijke regel en dat is; nooit met ruzie of wrok gaan slapen. mn vriend kon zich (tijdens mn zwangerschap vooral, terwijl ik tranen met tuiten huilde) zo omdraaien en slapen. nou dat kan ik dus niet. maakt me niet uit hoe laat of vroeg het is, het wordt uitgepraat zodat we met een normaal of goed gevoel wakker worden! dat heeft manlief inmiddels ook door, gelukkig komt dit (na de zwangerschap al helemaal) echt zelden voor.