Mijn vriend en ik hebben vanmorgen een ontzettende ruzie gehad! het begon rustig in de keuken, maar op een gegeven moment was het echt schreeuwen... waar de kleine bij was!! Hij begon zelfs te huilen! Ik heb er zo veel spijt van dat hij er bij was! Ik wil niet dat ons ventje, hoe klein hij nog is, ook maar iets mee krijgt van alle spanningen en ruzies! Hebben jullie dat ook wel eens gehad? ik schaam me zo erg! ps. ik wist niet precies waar ik dit moest plaatsten, en aangezien ons zoontje een half jaar, doe ik het maar bij baby-dreumes!
Meissie toch, dat overkomt de besten hoor! Ons ook namelijk . Nee, serieus: die dingen gebeuren. Je bent je er bewust van en zal een volgende keer wel opletten om het niet nog een keer te doen, toch? Bij ons is het ook 1 keer gebeurd en daar hebben we beiden van geleerd en we maken nooit meer ruzie waar de kleine bij is, althans niet schreeuwen naar elkaar.
Ja hoor hier is het ook weleens gebeurd! Afgelopen week was ik ook echt kwaad op mijn vrien dat hij te weinig helpt, heb toen ff flink zitten huilen (tjaa hormonen he!) en toen begon mijn zoontje ook! Ze zijn het zo weer vergeten hoor!
Ik ben geen voorstander van dat je kids er wel bij kunnen zijn oid, maar soms gebeurt het gewoon! Je kindje heeft misschien iets van de sfeer opgepikt, of schrok van t lawaai, of was anders missch. ook wel gan huilen? Van een paar keer houd je niks over. Anders is het als het wekelijks gebeurt! Het feit alleen al dat je er nu zo mee zit zal de volgende keer een bescherming zijn t anders te doen! En je kindje zal jullie ook vaak genoeg heel blij met elkaar zien, en dat telt allemaal mee! Hier gebeurt eht wel eens, en ook toen ze nog in de buik zat wel es.... we letten er goed op, maar helemala voorkomen dat al niet lukken Sterkte, en maak t weer goed he!
Hier ook weleens gebeurd hoor, was in de auto en hij sliep als een blok in de maxi cosi dus zal er niet veel van mee gekregen hebben denk ik en zoiets is denk ik nooit helemaal te voorkomen. Het enige wat je kan doen is er de volgende keer proberen op te letten maar ja, in het heetst van de strijd he..
mensen maken nu eenmaal wel eens ruzie... het is een prachtig voornemen om geen ruzie te maken waar de kinderen bij zijn maar niet echt haalbaar denk ik.... ligt er wel een beetje aan wat voor ruzie... als je kind er erg bang van word lijkt het me niet echt goed... maar tjee.... kan gebeuren hoor.... je bent je er toch bewust van.... gr Jose
Ik hoor 't vrij vaak: 'maar we maken geen ruzie waar de kinderen bij zijn'.. Nee, zeg ik dan, maar je hébt wel ruzie waar de kinderen bij zijn! Van een keer fikse mot aanhoren krijgen ze denk ik echt geen trauma's hoor. Als 't inderdaad maar geen schering en inslag is en je je kind ook laat merken dat je 't weer goed maakt naderhand..
nou dan had ik al in het traumacentrum moeten liggen. Ik heb er ook niets aan overgehouden hoor. Maar this niet leuk om te zien nee, als je kleintje ook ineens gaat huilen.
hier ook helaas zo nu en dan weleens. We proberen het niet te doen en dat lukt ook meestal wel maar tja soms... Als het vuur eenmaal hoog opgeladen is gebeurd het weleens dat je je niet meer kan inhouden. Op een gegeven moment ging de kleine huilen van ons en toen was het voor ons duidelijk van kappen nu, niet wwar de kleine is. Je kunt het nooit helemaal voorkomen. In het ' echte' leven hebben mensen nou eenmaal weleens ruzie en die boodschap is niet verkeerd zolang je maar ook laat zien dat het weer bijgelegd word
Ik denk dat het helemaal niet slecht is wanneer je kindje verschillende emoties ziet. Als je altijd alleen maar vrolijk en blij moet zijn dan kent hij in de echte wereld later ook niets met ruzie. Als hij ook maar ziet dat ruzie niets slechts is en dat je het dus bijlegt. Dan is het toch goed. En ja, niet iedere dag ruzie maken natuurlijk en ook niet op alles slakken zout leggen. Maar mensen hebben nu eenmaal ruzie!
Dat klopt hoor Roema, het is goed als kinderen in aanraking komen met alle emoties en dat leren ze meestal toch wel van hun ouders. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat je maar iedere dag ruzie moet maken waar de kleine bij is, integendeel. Maar ook ruzie is een onderdeel van het leven soms. Gisteren was ik zelf heel verdrietig bijvoorbeeld en tja, kan dat niet verbergen voor mijn meissie hoor maar dat hoeft ook niet, verdriet hoort erbij. Zolang ik maar vaker laat zien dat mama ook heeeeeel vrolijk kan zijn!
nee maar wel eens meegemaakt dat er iemand (echt een aso) mij en schoonmams uit ging schelden omdat we op het (brede) fietspad liepen met de kinderwagen. ik werd toen heel boos en ik heb gezegd dat ik niet met hem in discussie ging met een kindje van 6 maanden erbij. Ik kon hem wel wat want hij stond erg te schelden en zijn vriendin ook. de kleine sliep gelukkig wel door. mijn man en ik hebben nooit ruzie, wel eens niet met elkaar eens en daar praten we dan gewoon over. ik moest ook wel eens huilen en dan nam ik de kleine dicht tegen me aan (heb ik wel eens gelezen dat dit dan goed is voor de baby). oja, nu ik er toch over na denk, ik ben 1 keer heel boos geweest, omdat ik de nieuwe gordijnen boven opgestofzuigd had en ze wilden er niet meer uit. Dit was vlak voordat mijn zoontje opnieuw moest worden opgenomen in het ziekenhuis voor een operatie en ik ging totaal door het lint, heb geschreeuwd en tegen muren aangeschopt enzo, de kleine was beneden bij mijn man en schrok hier heeeel erg van.
Hier laatst ook fikse ruzie. Stemmen werden echt wel verheven, maar baby-lief ginge gewoon mee schreeuwen en met zijn hand op tafel slaan. Hij vond het wel grappig geloof ik Niet dat dat een rede is om vaak ruzie te hebben, want ben er ook helemaaaal geen voorstander van om ruzie te maken waar je kinderen bij zijn.
Precies, helemaal met Draak eens. Het is niet erg om ruzie te hebben waar de kinderen bij zijn (niet te vaak natuurlijk en niet te heftig), waar het om gaat is dat je laat zien dat je het weer goed maakt. Kinderen maken ook veel ruzie, op die manier leren ze dat je het daarna wel moet oplossen. Dus zolang het niet te vaak gebeurt en de ruzie niet te hoog oploopt (want dan kun je beter even weg gaan), is er niks mee.
ik begrijp wel wat je bedoeld, maar ik denk toch dat het (vooral in de eerste levensjaren) niet goed is voor je kind als je ruzie maakt. Omdat het kind dan nog alles op zichzelf betrekt, en denkt dat het zijn schuld is dat zijn papa en mama ruzie hebben.
Weet je,..het hoort ook een beetje bij het leven. Tuurlijk moet je niet dagelijks de boel bij elkaar schreeuwen, maar het moet ook niet kunstmatig zijn. Ik ben opgevoed in een gezin waar vooral tevreden de emotie was en ik heb weinig geleerd van andere emoties in een gezin. Nou en die zijn er wel hoor. Jij bent een mens en je vriend ook.