ik moet echt even mijn hart luchten!!! wij zouden na onze trouwen de pil de deur uit doen (trouwdag was 07-08-09) doordat me moeder 5 weken voor onze dag overleed hebben we de bruiloft verzet dus ook de pilstop datum! nu hebben we inmiddels alweer een tijdje een nieuwe datum 06-11-2010 en we hadden afgesproken om op 6-8-10 (dag van de ondertrouw) de pil de deur uit te doen, maar nu zegt ie ineens dat ie dat niet wil omdat het geld volgens hem niet op onze rug groeit! ik durf te zeggen dat we meer spaargeld hebben dan menig mens en nog is dat voor hem niet genoeg... ik voel me zo intens verdrietig nu
Aaahw meis, dat is niet leuk. Misschien is hij een beetje gaan nadenken en een beetje paniekerig geworden... Jullie moeten vooral heel veel praten saampjes en er samen goed uitkomen. Het kan nog heel lang duren voordat je uberhaupt zwanger kan worden.. daar moeten jullie ook rekening mee houden natuurlijk. Nou meis, praten praten praten, dat is het beste! Succes!! xx
Allereerst: wat erg dat je nu al je moeder moet missen! En zo kort voor je trouwen.......pfff das nie niks! Een paar weken geleden hadden wij het zelfde probleem. Omdat ik al 35jr ben en onze Megan niet "gemakkelijk" gekomen is wilde ik direct doorgaan met de tweede... Wij moeten dan ons huis verkopen en groter gaan wonen, maar dat doen we pas als de tweede in aantocht is of al geboren is omdat je geen zekerheid heb dat het gaat lukken. Voor mijn vriend is het allemaal een beetje snel maar hij begrijpt ook dat we er gewoon niet te lang mee kunnen wachten als we een tweede willen...........en dat willen we Ik zou, als ik jou was, vragen aan hem of hij wel zeker weet of hij kinderen wil krijgen? Misschien overbodig maar dat weet ik niet....als je het namelijk zeker weet dan krijg je zelf miss wat rust om de volgende dingen te vragen en hem ervan te overtuigen dat het allemaal best gaat! Je hoeft niet de duurste baby kamer en de duurste kleertje en de duurste kinder wagen..........wel het duurste auto zitje want dan spreek je over veiligheid Nee, een kind hoeft niet veel te kosten het is hoe duur je het zelf maakt..........en er zijn altijd redenen zat om het uit te stellen maar het als het onverhoopt niet lukt dan ben je blij dat je "vroeg" begonnen bent! Ik hoop dat je hem kan overtuigen de datum niet verder voor jullie uit teschuiven.........ik kan me zo voorstellen dat je nu heel graag aan je eigen gezin wil beginnen
hij heeft gewoon niet door hoe graag ik een kleintje wil (als ik ze mag krijgen) en tuurlijk ik begrijp dat je er allebei aan toe moet zijn maar mijn wens is zooo groot! (naja jullie weten wel hoe dat voelt) ik begin nu onderhand te denken dat hij helemaal geen kids wil!
jeetje wat een lastige situatie waar je in zit. Hierboven is het ook al geschreven, blijf praten met elkaar. Verder weet ik eigenlijks niets te zeggen, ,enkel dat ik je heel veel sterkte wil wensen en hoop dat jullie er samen uit gaan komen!!!! Liefs MIS
Ik begrijp volledig wat je bedoelt. Het moment dat je geliefde zegt dat ie niet wil wat jij zoooo graag wil. Datgene waar simpelweg geen compromissen over te maken vallen, (een half kind staat ook zo slordig) en dat - zo oneerlijk - niet rationeel, maar alleen emotioneel, te verantwoorden is. En dat geld is natuurlijk maar een excuus (denk ik). Eronder liggen waarschijnlijk een aantal angsten en onzekerheden... Totally been there. De grond slaat onder je voeten weg. Na twee jaar praten, huilen, wachten, hopen en wanhopen, zijn wij nu gelukkig weer op de goeie weg. Ik hoop heel erg voor je dat jullie dat ook weer raken. Heel veel sterkte.
net weer een flinke woordenwisseling gehad, en wat denk je... hij zei gewoon al het zo moet hoeft het helemaal niet mee! ben echt ontroostbaar nu het liefst ga ik gewoon even weg, ben zo kwaad dat ik hem niet eens kan aankijken!
Jeetje meis wat een elende zo, Ik zou even rustig worden en dan samen nog eens rustig praten wat hem nou echt bezich houd en waarom hij eerst wel graag wilde maar nu niet meer? Toen hij het graag wilde wist hij ook dat het wat geld zou kosten. Misschien dat hij graag eerst even na de bruiloft tot rust wil komen en weer even wat wil sparen een bruiloft kost natuurlijk ook niet niks natuurlijk. Zou hem en jezelf even wat tijd gunnen en zeggen dat je graag wil stoppen met de pil en sex wil met condooms omdat als hij er dan wel klaar voor is niet eerst helemaal van de pil af moet komen nog ofzo. Succes meis.
Och meis dat is wel heel erg!! Ik weet niet zo goed wat ik je nu moet vertellen........ Mijn verhaal: mijn ex en ik hadden het altijd over kinderen, tot aan namen aan toe. Hij gaf mij het idee dat hij ze net zo graag wilde als ik. Toen we een wonging gingen zoeken hebben we ook bewust voor een extra kamer gekozen. Maar toen ik begon over stoppen met de pil veranderde het hele verhaal in ene, zijn antwoord: nu niet, dan niet nooit niet! Daar kon ik het mee doen. Wij zijn nog drie weken samen geweest maar toen kon ik het niet meer. Mijn wens voor kinderen was groter als de liefde voor hem. Moet ik ook zeker vertelen dat we vaak rusie hadden en het allemaal ook niet meer zo lekker liep, maar zelfs als dit niet zo was geweest was ik nog bij hem weg gegaan. Even voor de duidelijkheid: Ik zeg niet dat je bij hem weg moet gaan!!! Dat was mijn keuze! Probeer met elkaar te blijven praten en duidelijkheid te krijgen over wat hij wil, want als jullie eenmaal getrouwd zijn en je komt er dan achter is het nog veel erger. Nu is het ook heel erg hoor! Ik heb maanden overgeven van verdriet, want ik was er kapot van! Sterkte en ik hoop dat jullie er gewoon samen uit gaan komen!
Hoe oud zijn jullie? Ik zou er even over ophouden totdat de gemoederen wat zijn bedaard. En daarna zou ik tijdens een diner er opnieuw rustig over beginnen. Bespreek met hem de mogelijkheden. Kom met tegenargumenten. En vertel hem dat er altijd een 'maar' is te bedenken. Vraag hem bovendien wanneer hij dan wel denkt dat de tijd er klaar voor is. Geef hem daarbij aan dat jij de zekerheid wil dat hij ooit kinderen wil en dat hij daarin eerlijk moet zijn.
hij is 29 en ik 24! we hebben gisteren wel gepraat maar doordat ik eigenlijk zoo boos op hem was heb ik de helft niet gehoord van wat hij allemaal vertelde! wat hij wel zei is dat hij absoluut kinderen met mij wil! dus das dan wel een positief iets... ik denk dat hij ergens bang voor is, maar ik weet absoluut niet wat! we hebben afgesproken dat vanavond uitgebreid gaan praten! hij zei later dat hij hele erge spijt had van deze opmerking, en dat hij het het helemaal niet zo bedoeld had! dus ik wacht vanavond even af en dan zie ik het wel... in ieder geval bedankt voor al jullie lieve reacties!!!!
als allereerst jeetje meid wat een verhaal! Ik weet dat mijn kinderwens mijn allergrootste wens is, maar of mijn wens me liefde voor hem overtreft dat weet ik niet! maar zoals het er nu uitziet hoef ik daar niet tussen te kiezen! ik zei gisteren tegen hem: ben je bang dat als ik vandaag stop met pil dat ik morgen zwanger ben en dat ik overmorgen moet bevallen?! toen zei hij nee dat is het niet! ik denk dat ik mijn gevoel ff op papier gaat zetten!
Dat hij in ieder geval uiteindelijk kinderen wil, is inderdaad positief. Ik kan me jouw frustratie wel voorstellen. Als je als vrouw eenmaal wil, dan moet het het liefst ook nu gebeuren. Koudwatervrees... Mijn man had het ook, maar zette gelukkig wel door. Toen ik eenmaal zwanger raakte, vond hij het fantastisch. Wij zijn zelfs begonnen aan kinderen terwijl ik nog studeer. Bovendien gaan we nu voor nummer 2 terwijl we maar 2 slaapkamers hebben. We hadden ook kunnen zeggen dat het nu allemaal niet mogelijk is, maar waarom? Het lukt echt wel! Je vriend moet het alleen nog inzien... Probeer er in ieder geval eens rustig over te praten, zonder heel erg emotioneel te worden. In die toestand kom je waarschijnlijk niet met de beste argumenten en zal je vriend je minder serieus nemen.
ik hoop dat me vriend er snel vanaf komt die koudwater vrees! weetje we hebben een appartement met 3 slaapkamers, genoeg geld op de bank, allebei vaste baan, kortom alles wat ons hartje begeert (als ik een kindje even buiten schot laat) dus ik snap eigenlijk niet waar hij zo bang voor is! daarom wil ik mijn gevoel op papier zetten, ik ben bang dat als ik het uit ga spreken dat ik me alleen maar boos ga maken en daardoor ga huilen!
Even buiten de eigenlijke inhoud van dit topic om... Je wilt voor je trouwdag stoppen met de pil zodat je op je trouwdag misschien al wel net zwanger bent. Heb je er ook bij stil gestaan dat er best veel mensen zijn die de eerste maanden van de zwangerschap echt enorm beroerd zijn? Heb er zelf gelukkig geen last van gehad, maar ken meerdere mensen in mijn omgeving die echt honds beroerd waren en waar geen pilletje tegen hielp. Je weet nooit vantevoren dat je dat niet zult krijgen...
he meid bedankt voor het mee denken! mochten we toch stoppen met de pil op 06.08.'10 moet ik eerst maar hopen dat ik zwanger mag zijn op de bruiloft en mocht ik misselijk zijn tja dan is dat maar zo, het is toch al een vreemde ochtend (dag)! ik moet zeggen ik weet absoluut niet hoe het voelt zwangerschapsmisselijkheid maar mijn kinderwens is er al zo lang dat ik het er (denk ik) wel voor over heb! ik wil wel zeggen dat ik dit absoluut niet als aanval bedoel, vind het juist super dat je er aan denkt...
Miss c jeetje vervelend zeg!! maar dit is voor mij best herkenbaar... Ik ga 8 jaar met mijn vriend ik ik wist van jongs af aan dat ik jong moeder wilde worden( natuurlijk als de situatie dat toe laat) Ik heb het hier veel over gehad en hij was er nog niet aan toe. tot we lekker op vakantie waren er heel veel over gesproken hadden, en ineens wilde hij het ook dol graag. ben nu 14 maanden bezig en hij is nu zelfs een beetje overspannen omdat het allemaal niet wil lukken. ik denk ook dat sommige mannen gewoon aan het idee moeten wennen het is natuurlijk best een verantwoording wat ze krijgen en dat is vaak heel raar voor ze!! Je moet er gewoon goed over blijven praten!! wens jullie heel veel succes liefsss