Vandaag hebben we de echo gehad en helaas was het weer mis. We hebben er een hele nare na smaak van vooral omdat we naar een verloskundigcentrum moesten dit betekende dus alleen maar dikke buiken. We zaten te wachten op de echo en hoorde in de wachtkamer het hartje van een baby het stond zo hard dit was voor mij voldoende om in tranen uit te barsten om kwart over negen werden we naar binnen geroepen en het eerste wat ik in tranen zei dat dit echt niet prettig is voor vrouwen in mijn situatie nou dit snapte ze dus niet echt, toen kwam de echo en ja hoor het beeld wat we al zo vaak hadden gezien het is weer eens mis en ik was nog wel zo positief 1ding ik heb wel genoten van mijn zwangerschap dat neem niemand me weer af. Ik heb ook gelijk geergen gebeld en ik mocht als ik dat wilde gelijk komen maar heb gezegd dat ik een afspraak maak na dat het afgekomen is ik vertelde mijn verhaal en die vrouw kon goed begrijpen dat het voor ons een hel is om tussen deze dikke buiken te zitten ze was heel lief en ik zei ook mischien kunnen jullie niks doen voor ons maar alleen al het feit dat we niet tussen die buiken hoeven te zitten geeft zoveel rust. De grote vraag is ook waarom gaat het nu steeds mis waarom al 9x op een rij waarom is mijn lichaam niet in staat om 1 zwangerschap uit te dragen maar ik ben wel heel snel zwanger zoveel vragen en niemand heeft een antwoord soms kan het leven zo gemeen zijn.
Heel, heel veel sterkte. Ik weet hoe het voelt. Het is zo hard. Ik hoorde ook een hartje kloppen voor ik binnen moest en bij mij gebeurde er niets. Het is zo hard. Ik gun het jullie met heel mijn hart. Ik zei het al in een andere topic. Ik wordt hier boos van maar daar hebben jullie niets aan. Ik kan roepen dat het oneerlijk is maar dat weet jij zelf ook. Pff, ik baal. Veel sterkte meid!
Ik vind het zo vreselijk voor jou/ jullie.. ik word er zelf ook helemaal naar van. Onbegrijpelijk dat mensen geen begrip kunnen tonen voor mensen waarbij een zwangerschap niet van een leien dakje gaat. Pff kan me er kwaad om maken. Natuurlijk is het voor jou/ jullie pijnlijk om tussen de dikke buiken te zitten en zelfs een hartje te horen kloppen van een ander haar baby.. Wat fijn dat ze bij Geergen wel begrip voor jullie hebben. Nouja het enige wat ik kan zeggen is heel veel sterkte de komende periode. Pff wat moet dit hard en pijnlijk voor jullie zijn om dit 8 (!!) keer mee te moeten maken. Dikke knuffel!
minimuis, ik wens je echt zoveel sterkte toe de komende tijd.. ik heb zoveel respect voor je dat je zo in je leven staat zoals je doet... je bent een doorzetter en een doorbijter.. het heeft je tot nu toe niks gebracht, maar ik hoop echt dat ooit jou dit geluk wordt toegewezen voor al je inzet en moed.. Heel veel sterkte met dit nieuws en de verwerking van een naderende miskraam.. *knuf* ele
O meid, wat verschrikkelijk voor jullie. Doen ze bij Geertgen niet zelf de begeleiding tot 12 weken? In Zwolle bleef je bij de fertiliteitsafdeling tot je de 12 weken echo had gehad. Geen (zichtbare!) zwangeren in de wachtkamer dus. Onbegrijpelijk dat ze dat niet snappen, dat je sowieso nog naar binnen kon lopen en weer naar buiten langs alle buiken...ja, je moet wel natuurlijk... Misschien kun je naar een ander ziekenhuis waar ze je wel tot 12 weken blijven begeleiden? Ik krijg het helemaal koud van je verhaal en wou dat ik er wat aan kon veranderen...heel veel sterkte en dat het maar heel heel snel een keer goed mag gaan!
Het leven is ontzettend gemeen dat jullie dit negen keer moet overkomen! Alles hebben jullie over om een kindje te mogen krijgen, maar elke keer staan jullie weer met lege handen. Tien kleine lieve vlindertjes die zo gewenst waren en maar even bij jullie mochten zijn. Ik hoop echt met mijn heel mijn hart dat jullie wens ooit in vervulling mag gaan en dat jullie toekomt wat jullie verdienen. Liefs
Lieve Minimuis, wat een ontzettend verdrietig bericht. Ik vind het zo oneerlijk dat het jullie weer niet gegund is en kan me voorstellen dat de wanhoop je nabij is. En dan ook nog zo'n nare ervaring in de wachtkamer en stomme reacties, bah! Ik heb het je net al gesmst, maar als je wilt bellen is dat helemaal prima hoor! Vanuit hier wil ik je in ieder geval heel heel veel sterkte wensen en ik geef je in ieder geval een dikke knuffel
Lieve Minimuis, Ik weet ff niet zo goed wat ik kan/moet zeggen. De 9e zwangerschap, jullie 10e vlindertje .... ik ben met stomheid geslagen. Wat jullie moeten doorstaan is met geen pen te beschrijven. Ik vind het zo ontzettend erg voor jullie. Als er iets zou zijn wat ik voor jullie zou kunnen doen, zou ik het direct doen. Ik wens jullie héél, héél veel sterkte. Veel liefs, I S
Wij zaten tot vandaag bij een gyn in het ziekenhuis en daar is een aparte afdeling voor vrouwen die zwanger zijn die gaan dus naar het verloskundigecentrum en daar hoorde ik dus ook bij geen enkele medeleven want ik zei ook kunnen de dames net als ik niet de eerste 12weken onder begeleiding van de gyn blijven nee dus dit was niet mogelijk dit maakt voor mij de keus een stuk makkelijker om over te stappen naar geertgen waar ze ons ook progesteron voor gaan schrijven, en verdere onderzoeken doen.
Lieve lieve meid!!!!!!! heb zo aan jullie gedacht op het werk Dit mag echt niet waar zijn, wat afschuwelijk!!! Dit zou de baby worden wat op jouw of mijn verjaardag geboren zou worden, pffffffff weet ff niet wat ik tegen je kan zeggen Heel veel sterkte xxx
Lieve Minimuis, Tijdens mijn zoektocht naar Asherman onderwerpen op de zp heb ik al veel van je gelezen en ook in andere onderwerpen ben ik je naam vaak tegen gekomen. Dus ik wilde je toch even zeggen dat ik het echt verschrikkelijk voor je vind! Hier zijn nauwelijks woorden voor te vinden. Ik wil je graag super veel sterkte wensen met de verwerking van dit immense verdriet.
Bedankt lieve meiden het is moeilijk maar het is nog niet echt aangekomen ik ben bang dat als het af ga komen ik een hele harde klap ga krijgen. Hoe lang duurde het bij jullie als je al bruinverlies en buikpijn heb. Het is voormij nogal lang geleden dat het spontaan afgekomen is
Minimuisje, wat enorm vervelend! Krijg er de rillingen van! Bij mij kwam het de 1e keer al met bloedverlies voordat ik wist dat het mis was... De 2e keer begon ik te bloeden nadat ik op de echo had gezien dat het niet goed is... Mijn lichaam heeft dus alles vanzelf afgstoten maar zoals ik hier vaker leest duurt het bij sommige 1 week of langer... Sterkte met het enorme verlies!