Ik had alleen een VMBO diploma omdat toen ik 16 was echt geen zin meer had om verder te leren. Toen ik 21 was kreeg ik weer kriebels en ik heb de 21+ toets gedaan aan een hogeschool voor SPH en ik zit nu alweer in mijn 3e periode! Het gaat zo goed dat ik de enige van mijn klas ben die tot nu toe alles heeft gehaald. Valt prima te combineren en het is een hele leuke opleiding.
heeeeeeeeelooeuuuuu hier nog iemand met veel opleidingen maar niet echt een diploma (ja HBO-V propedeuse ben op het VBO begonnen, toen 3 jaar MLO gedaan (laboratorium onderwijs MBO) dat vond ik zo vreselijk saai dat ik toelatings examen heb gedaan voor het HBO-V, in een keer gehaald, en in 1 jaar mijn propedeuse, zonder herkansingen gehaald... maar na het 2e jaar , ging ik naar de universiteit voor een gesprek, ik wou na mijn hbo namelijk Biomedische wetenschappen gaan studeren . die man zei dat ik beter nu meteen kon beginnen, scheelde me weer 2 jaar, en kon ik makkelijk ( had beter moeten weten met wiskunde op VBO niveau, maargoed je gaat er vanuit dat een universitaire studie adviseur wel weet wat je wel en niet kunt ) dus ik stond zo perplext, voelde me een beetje overvallen toen hij me zomaar een papier gaf voor vrijstellingen voor al mijn deficienties (wiskunde, scheikunde op VWO niveau was verplicht) Dus ik me maar ingeschreven en toen een week later meteen begonnen, allllles in het engels (boeken) en ik begon met Biochemistry,had nooit en engels boek gelezen, en amper scheikunde gehad op dat niveau. Maar doordat ik een strevertje ben, ben ik er 100% voor gegaan, dat wil zeggen de eerste paar maanden dag en nacht leren, om alleen al het engels onder de knie te krijgen, moest eerst alles vertalen. vreselijk, Hoe het kan geen idee, maar het eerste jaar heb ik ALLES gehaald, behalve de wiskunde. en dat had ik kunnen verwachten, maar ik was zo trots op mezelf dat ik door bleef zetten, 3 jaar lang in totaal... hele zomers bijlessen wiskunde gevolgd voor 1000 euro, ik had nooit vakantie, want elke vakantie had ik wel hertentamens. zelfs met de kerst zat ik te leren... pure horror.. Dit heeft geresulteerd in een burn out, na 3 jaar lang teveel van mezelf eisen... ik storte compleet in en kon niet eens meer 5 minuten leren, ik nam niks meer op en kon alleen maar huilen huilen huilen en slapen... na maanden praten met mensen, hartkloppingen, depressies, besloten de knoop door te hakken en er mee te stoppen.... een jaar daarna besloten we voor een kindje te gaan, ik zag het niet meer zitten om nog weer helemaal met iets anders te gaan beginnen.... angst sloeg me echt toe.. en nu, heb ik het liefste zoontje van de wereld, mn vriend heeft een ontzettend goed lopende speelgoedwinkel en webwinkels waar ik veel in mee help, heb ik geen stress meer en geniet ik echt elke dag van het leven..... een papiertje zegt dus niet altijd alles!!!!! je kan ook gelukkig zijn zonder, al heeft dat lang geduurd voor ik dat wilde geloven... ahum, beetje lang verhaal, maar wel lekker om een keer van me af te schrijven, af en toe best nog moeilijk mee, zo lang gebikkeld voor uiteindelijk helemaal niks, allemaal door die stomme studieadviseur.... (heeft ook op zn kop gekregen toen NET GOED)
Helemaal mee eens. Ik ben zielsgelukkig met m'n gezin en hoe ik m'n leven kan leven. Als ik bekijk dat ik tien jaar terug bedlegerig was en hoe ik nú leef..... Dan heb ik veel om dankbaar voor te zijn en is m'n geluk groot... Maar toch wil ik persé een papiertje...
Natuurlijk betekend een papiertje niet alles, maar op een gegeven moment zijn je kinderen groot. En wat dan? Houd je leven dan op? Ben je dan ook van plan thuis te blijven? Daarnaast wil je altijd financieel afhankelijk zijn van je man/vriend? Wat als de relatie beeïndigd naar jaren. Dan heb je helemaal niks opgebouwd en dan doel ik met name op een pensioen en werkervaring.
Ik heb ook geen diploma's... Werk als poetsvrouw, gelukkig bevalt dat heel goed. Ik doe een thuisopleiding via NHA. In principe zou het goed te doen moeten zijn, maar vind het soms zo moeilijk om mezelf te motiveren.
moederLynn: Bij mijn opleiding moet je in het eerste jaar 180 uur stagelopen en 56 uur vrijwilligerswerk verichtten. Het stagelopen is erg leuk om te doen en ik ga iedere woensdagmiddag van 1 tot 5 naar een gezin toe. Het vrijwilligerswerk mag je helemaal zelf indelen naar je eigen agenda. Verder ga ik wel bijna elke dag naar school, maar na de toetswerken (iedere 10/11/12? weken) heb ik wel bijna 3 a 4 weken vrij! Het was aan mij de keus of werken of school. Ik heb school gekozen zodat ik mijzelf kan ontwikkelen en voordelen heb van roosters/vakanties. Bovendien ben ik geen werkpaard en zit ik liever in de schoolbanken.