huh? Wat een verschil in beleid van ziekenhuizen zeg! ik wilde eerst niet dat het bezoek aan ons kleintje zat (UMCG), maar ik werd door de verpleegkundige erop gewezen dat hij juist liefde nodig had en dat het juist heel belangrijk was dat het bezoek aan ons kleintje zat. en dat hij niet ziek werd van bezoek, eerder van personeel dat van kind naar kind gaat. Naar aanleiding hiervan hebben we bezoek ons kleintje laten aanraken door de couveuse en dit vond hij erg fijn. eenmaal in het streekziekenhuis, toen hij ongeveer 5 weken oud was mochten mijn moeder en schoonmoeder hem voor het eerst vasthouden (dat was huilen geblazen, door de moeders dan, die het zo mooi vonden) Ons kleintje heeft ook 1 ballon naar zijn bedje gehad. Dat van 2 mensen mee naar binnen was ook zo bij ons, ook in het streekziekenhuis, maar daar mochten wij als ouders ook bij zijn, en in het UMCG en het ziekenhuis daarna moest dan 1 van de ouders weg. dat vond ik wel vervelend, je wilt het toch graag delen dat je voor het eerst je kindje mag laten zien.
Bij mijn zoontje mocht niemand hem aanraken behalve wij, en hij mocht alleen bij mijn man en mij buidelen (en alleen als hij stabiel genoeg was) . De couveuse mocht niet open met bezoek en aanraken ook niet. Opa's en oma's hebben hem pas vast gehouden toen hij een half jaar was. Maar dat was niet omdat wij dat niet wilde maar omdat hij steeds zo kritiek lag dat hij het grootste gedeelte slapend werd gehouden en vaak aanraking niet eens kon verdragen. Ik vind het super dat je zo met je vriendin begaan bent en ik was echt heel blij met rompertjes in maat 44. Liefs, josie
Zo'n verhaal heb ik dus ook gehoord van mijn tante. En was dus niet blij dat ze onze babys niet mocht aanraken. Ik snap beleid bij jullie wel, maar die van ons ook. Ik had me denk ik ook niet prettig bij gevoeld als anderen de babys zouden aanraken. Was veel te bang voor alles toen. Heb destijds mijn handen 100x per dag met alcohol schoongemaakt. Ook toen ze thuis kwamen. Een week voordat ze naar huis mochten (toen waren ze 5 weken) mochten onze ouders ze ook even vasthouden in het zkh. En daarna thuis pas. Bij ons waren ze in het streekzkh wel wat soepeler met aantal bezoek (beide ouders en 3-4 bezoek), maar dat was meer omdat wij daar 3 van de 5 couveuses bezet hielden, dus het zou niet te veel bezoek worden voor één kind. Bloem hoe gaat het met het kindje eigenlijk? Zijn er complicaties, groeit ie goed? En hoe gaat het met je vriendin?
Ik denk dat je vriendin het wel erg leuk zou vinden als je iets van klaartjes opstuurt. En alles vooral positief benaderd. Toen wij daar zaten (27 weken+2 dagen bevallen) wilde ik vooral dat iedereen positief deed. Gewoon feliciteren en als ik een kado voor Lois kreeg vond ik dat erg leuk. Deed me goed. Verder zou ik haar blijven mailen en smsen. Maar iets terug verwachten dat mag je niet. Ik had daar zelf niet altijd behoefte aan, omdat het zo druk was met de kleine. Maar dat betekent niet dat ze het niet fijn vind. Ik denk dat ze het erg fijn vind. En dat zal ook nog wel even duren. Ook als het kindje thuis is. Kan het zijn dat ze nog even heel druk is met het verwerken en met de verzorging van hun kindje. Ik zou gewoon doorgaan met wat je nu doet en er zijn voor haar. Ook al laat ze niet zoveel van zich horen de komende tijd. Want het is verschrikkelijk als je kindje zo moet lijden en vechten voor zijn plekje hier.. Wij zijn daardoor veel mensen kwijt geraakt... Succes!! En ik hoop dat je wat gaat opsturen en haar blijft steunen ook al voelt het miss voor jou eenzijdig, dat is het niet! Groetjes
Ik heb niet alle reacties gelezen, dus misschien schrijf ik wel iets wat al lang door iemand anders is geschreven. Sorry dan... Je vriendin heeft op dit moment vooral veel opbeurende berichtjes nodig denk ik. Maar, zoals ik in een eerder reactie zag, inderdaad niet van die 'dooddoeners' als; 'Het komt allemaal wel goed.' Dat is heel pijnlijk. Zeker in deze onzeker tijd. En ook omdat je bij deze termijn nog niet kunt zeggen wat het kindje er eventueel later aan over zal houden. Ikzelf vond het heel erg leuk om in het RMD-huis post te ontvangen. Leuke kaartjes, tekeningen van mijn leerlingen, enz. Maar ook cadeautjes zijn erg leuk. Veel mensen 'durven' dat nog niet, of denken er niet aan, terwijl dít voor jouw vriendin de kraamtijd is. En wat is er leuker dan in je kraamtijd veel cadeautjes voor je kleintje te krijgen? Kleertjes maat 44 zal het kleintje nog lang niet passen. Je kunt op internet ook kleertjes in nog veel kleinere maatjes vinden. Het kleinste rompertje wat wij kregen was maat 40 en het was zo gaaf toen onze jongens dat voor het eerst aankonden. Hopelijk heb je hier iets aan.
Met het kindje gaat het nu redelijk, hij is ziek geweest maar is daar aardig van opgeknapt. Hij krijgt nu 12 x 7 cc op een dag. Hij krijgt ook een ander soort beademing waarbij het niet zo diep in zijn neusje zit. Hij werd ook al wat voller en weegt ruim 1 kilo. Hij is van 18 januari dus toch al bijna 4 weekjes. Ik ga gewoon voor een rompertje in maat 44, hij mag nu nog geen kleertjes aan. Het gaat ook om het idee toch? Dan stuur ik over een paar weekjes iets anders. Bedankt voor jullie adviezen, het is fijn om dit van jullie te horen omdat jullie dit ook meegemaakt hebben.
oh maar dat mochten we ook hoor.. maar is dat niet afhankelijk vd baby.. ciaràn was gezond alleen prematuur ..maar babies die ziek waren daar mochten ze alleen met de handen de couveuze in... mijn vriend mocht de volgende dag al buidelen ik helaas nog niet vanwege dat ik me te ziek voelde heel naar was dat.. maar wel super blij dat hij het wondertje wel mocht vasthouden...{_
hoi bloem geef haar deze site door als ze er klaar voor is kan ze zien dat wel allemaal tegen hetzelfde aan hebben gelopen het heeft mij enorm geholpen ...
Onze jongens waren ook gezond en 'alleen prematuur', maar ze mochten echt niet steeds uit de couveuse. Gelukkig maar... Onze ouders hebben ze pas vast mogen houden toen ze bijna naar huis gingen. En eerder mochten ze ze wel aanraken, maar verder nog niet. Moest er eerlijk gezegd ook niet aan denken.
de verpleging zal ze vast wel vast gehouden hebben lijkt me maar goed.. mijn moeder mocht hem ook vasthouden aangezien zij het belangrijkste in mijn leven is op kind na was dat een heel fijn gevoel .. ciaran was inmiddels al 33.5wk hij vond het heerlijk om vast gehouden te worden en dat zeiden de zusters ook. tis een allermans vriend gelukkig...
Nog een vraagje; hoe vonden jullie het om mails te krijgen en te lezen van wat andere meegemaakt hebben? Ik wilde haar b.v. vandaag iets mailen over ons weekend en dat ons zoontje was gevallen, blabla verhalen dus eigenlijk. Is dat stom als ik haar dit allemaal mail, zo van; lekker belangrijk eigenlijk. Snappen jullie wat ik bedoel?
Deze vind ik lastig. Het is heel erg afhankelijk van hoe ze zich op het moment voelt en hoe het met de kleine gaat. Het is inderdaad fijn om wat afleiding te krijgen en iets anders te horen, maar (begrijp me niet verkeerd), het kan moeilijk zijn als de verhalen over kinderen gaan. Ik weet dat ik het bijv fijn vond om de vakantieverhalen van mijn vriendinnen te lezen via mail, maar heel moeilijk om over de kraamtijd en afbouw van bv bij een andere vriendin te praten. Maar het kan zijn dat jouw vriendin daar goed nuchter in is. En als het met haar kleine goed gaat dat ze het juist leuk vindt om te lezen, hoe het met jullie gaat en wat er gebeurt buiten het ziekenhuis.
bij ons ging het precies zo.. wel handen desinfecteren ect en as je verkoude was liever niet aanraken maar de zusters namen hem zelfs mee als hij snachts wakker was... ze hebben juist liefde en aanraking nodig mits ze niet ziek waren natuurlijk.. ballon ocht niet vanwege d kleine ruimte ..kinder afd had ze wel..