ik vermoed dat mijn beste vriendin een alcoholprobleem heeft. vanaf het moment dat ik haar ken drinkt ze al extreem veel, en heeft echt een slechte dronk. een tijd geleden is ze ook gearresteerd omdat ze agressief en gewelddadig werd. heb toen ook gezegd als zij dat niet zou veranderen ik het contact zou verbreken. dit is toen wel veranderd, maar ze drinkt nog steeds extreem veel, en is erg gemeen, kwetsende opmerkingen ed. de laatste weken is het weer een stuk erger, ze is niet agressief ofzo, maar wel weer elke dag dronken. minimaal een fles wijn, of 4 halve liters bier per dag. ik zie haar best wel vaak, en het contact verbreken is nu geen optie. als iemand tegen haar zegt dat ze rustig aan moet doen, geeft ze als antwoord dat zij dat zelf wel kan bepalen, ze is geen klein kind. maar zo gedraagd ze zich wel! ook als iemand zegt dat ze hulp moet zoeken geeft ze als weerwoord dat de ander een probleem heeft met iets anders en daar zelf maar hulp voor moet zoeken. al zo vaak beloofd ze een week niet te drinken om te bewijzen dat ze niet verslaafd is, maar houd dit niet langer dan een dag vol. ik wil haar zo graag helpen, ze heeft echt een probleem. maar hoe kan ik haar dit in laten zien? het is zon lieve meid, maar die alcohol verpest alles.
Tjeetje wat moeilijk zeg.... En ik ben bang dat ze dit toch echt zelf moet inzien. Zoals je al zegt, wuivt ze alles weg en ziet niet in dat ze een probleem heeft. Sterkte ermee en ik hoop dat ze snel ziet dat ze hulp nodig heeft
Mijn ervering is als ze niet willen geholpen worden kan je ze niet helpen. Door de alcohol zijn ze hele egoistische mensen geworden. Hun zijn altijd het slachtoffer want hun zijn verslaafd en zijn zo ziellig. Nou ik heb er geen medelijden meer mee, want ze weten precies hoe ze je moeten bespelen. Want ze vinden jou ook niet ziellig als ze weer een blikje open trekken. Als ze hun alcohol willen hebben mag jij op dat moment doodvallen van ze. Sorry ik spreek uit ervaring, De (vader) van mijn dochtertje is alchollist. Is echt een super kerel, maar stoppen met drinken zal hij nooit. Zelfs niet voor zijn dochtertje hij dronk zelfs waar ze bij was en dus ladderzat was(stiekem).
het is een verslaving en ze kan alleen door een prof geholpen worden mits ze ook echt wil! en ik denk dat je dat woord vermoedelijk wel weg kan laten als ze elke dag een fles wijn achterover slaat, dan ben je gewoon alcoholist. jij kan haar niet helpen, hoe graag je ook wil, ze zal geholpen moeten worden door een prof. en dan nog is dit een levenslang probleem.
dat begrijp ik, maar is er een manier om haar in contact te brengen met een prof, als ze zelf niet inziet dat het een probleem is?
ja er zijn wel "interventies" zeg maar, dan kan je het beste via haar huisarts vragen hoe je dat moet aanpakken.
Je kunt inderdaad niets beginnen als zij het zelf niet wil... Moeilijk dit!! Ik heb ook geen idee hoe je kan zorgen dat ze zelf inziet dat het zo niet verder kan.... Heeft ze verder geen problemen (depressie? o.i.d.) waarmee zer geholpen kan worden? Je ziet vaak dat ze op die manier in gaan zien dat ze een verslaving hebben.. (heb er zelf ervaring mee, helaas) Wil je sterkte wensen en 1 ding, laat haar niet in de steek! Ze zal je uiteindelijk dankbaar zijn...
Dan moet je natuurlijk wel kunnen aantonen dat ze een gevaar is voor zichzelf en/of haar omgeving. Wij hebben mijn vader laten opnemen na ermee te dreigen hem te zullen colloqueren. Hij was totaal niet gemotiveerd, vond ook écht niet dat hij een probleem had ofzo. Hij dronk al zo'n 6 jaar, ik had hem ook al 5 jaar niet meer gezien om die reden (ik was té jong om hier goed mee om te kunnen gaan) maar ondertussen is hij wél al 4 jaar nuchter! Ik geloof zeker dat het nut heeft om haar gedwongen op te laten nemen maar weet niet of het je zal lukken...(weet ook niet of dit in NL hetzelfde verloopt als hier). Veel sterkte en succes! Ik vind het trouwens erg knap van je dat je haar niet laat vallen en zo bezorgd bent om haar. Ze is tenslotte ziek en het gedrag dat voortvloeit uit haar drinken/dronken zijn, blijven symptomen!!! Probeer dit te onthouden..hoe moeilijk het ook is... Lieve groetjes!
Helaas moet ik ook uit ervaring spreken. Mijn moeder is alcoholverslaafd. Zolang zij zelf het niet als een probleem ervaren zal het voor hun ook geen probleem zijn. En zolang dit het geval is kan niks, zelfs geen prof, ze helpen. Ik heb na jaren van kwetsende opmerkingen en dergelijke het contact met mn moeder verbroken, alleen om mezelf te beschermen. Ze trok mij mee de afgrond in. Wat jij moet doen moet je zelf bepalen. Uiteindelijk zal je ook aan jezelf moeten denken... Hopelijk komt het niet zo ver... Ik wens je alle sterkte toe die je nodig hebt... Liefs
In weet niet hoe het in Belgie werkt, maar het klinkt hetzelfde. Om een gedwongen opname te bewerkstelligen moet iemand bij wijze van spreken letterlijk met de strop in de handen staan. In deze situatie gaat het in ieder geval nooit lukken. Misschien dat ze nu niet gemotiveerd is om te stoppen met drinken, maar misschien staat ze wel open voor hulp? Al is het op andere vlakken en om haar in ieder geval in contact te brengen met een hulpverlener. Wellicht heeft ze problemen gekregen met werk, financien, sociaal leven en wil ze hier graag wel wat mee doen of is het alcoholgebruik een vorm van zelfmedicatie voor een onderliggend probleem (wat duchess ook al aangeeft). Het kan de eerste springplank zijn naar gespecialiseerde verslavingszorg. Wat je eventueel ook kan doen is contact opnemen met de dichtsbijzijnde verslavingszorg en vragen of zij tips hebben? Succes ermee en pas op dat je niet over je eigen grenzen heengaat. Het is heel bewonderingswaardig van je hoe je je vriendin steunt, maar het moet ten kosten van jezelf gaan.
het is echt alleen de alcohol waar ze hulp voor nodig heeft. zonder dat is ze echt een leuke sociale meid, die het allemaal goed voor mekaar heeft. zou het zo erg vinden als ze dat allemaal weggooit door die rot-drank! ik ga proberen weer met haar te praten als ze nuchter is, dat ik me echt zorgen maak om haar, maar heb dat al vaker gedaan en ben bang dat het niks uit haalt.
mijn moeder is alcoholist, dus ik weet er alles van helaas. Ze zal toch echt zelf iets moeten ondernemen en dat lukt pas als ze zelf wil. Er zijn tegenwoordig wel hulp programmas ook via internet, heel laagddrempelig en het schijnt toch te helpen dus misschien is het wel iets voor haar. Succes, en ik hoop dat je ook aan jezelf en je kleine dochtertje blijft denken!
Mijn moeder is alcoholiste (en ben niet de enige met dat probleem lees ik zo. ), en idd, als ze niet geholpen wil worden of zelf het probleem niet zo ziet doen ze niks, tenzij ze echt een groot gevaar is voor haar omgeving ofzo. Mijn moeder is verder ook heel leuk en aardig als ze nuchter is, tja...helaas weet ze dus ook altijd wel onze HA om te lullen als ik met 'm ga praten.
Ik heb precies hetzelfde meegemaakt met een vriendin van mij, echt vreselijk! Ik heb haar letterlijk moeten oprapen van de grond uit plassen water, terwijl ze zichzelf had bevuild, ze heeft dronken achter het stuur gezeten en een aanrijding veroorzaakt, gelukkig tegen een stilstaand, leeg voertuig. Haar rijbewijs is ingevorderd en ze moet allerlei psychologische tests ondergaan voor ze weer opnieuw rijlessen mag nemen. Wij, als haar vriendinnen, hebben echt alles geprobeerd, maar niks hielp...Ook zij heeft een hele vervelende dronk en na zes jaar heb ik een punt achter de vriendschap gezet...Hoe moeilijk ook, maar ze ontkent zelf een drankprobleem te hebben en stapt gewoon rustig dronken achter het stuur en wat als ze iemand doodrijdt?? Ik heb echt mijn best gedaan, maar op een gegeven moment was ik zo gekwetst en wanhopig, dat ik niet anders kon dan de vriendschap verbreken. Ze heeft gigantische schulden en deze lopen allen maar op en ze heeft al zes banen binnen een jaar versleten. Maar het ligt niet aan de alcohol, wij maken gewoon problemen die er niet zijn. Yeah right!
Ik weet niet welke omgeving je woont en of dit wat ik ga zeggen wel relevant is voor jouw omgeving: Is er een Meldpunt Zorg en Overlast bij jou in de buurt? In jou stad? Anders even googlen. Bij een meldpunt komen overlast klachten van buurtbewoners maar ook zorgmeldingen binnen... De medewerkers van het meldpunt verzamelen deze info (vaak ook na 1 melding) en gaan contact opnemen (of hebben overleg met de verschillende disciplines van jouw stad: denk aan GGD, verslavingszorg, algemeen maatschappelijk werk etc) met verslavingszorg of maken zelf een analyse en doen een netwerk onderzoek... Aan de hand daarvan wordt er hulpverlening ingeschakeld die dan ook op huisbezoek komen. Dit is laagdrempeliger voor je vriendin dan zelf hulp zoeken... Ze gaan in gesprek met haar etc. Nogmaals wie weet heb je niets aan deze informatie, want ik weet niet hoe het daar werkt!
Helaas in mijn directe omgeving meegemaakt en verslaafden liegen, bedriegen en zien zelf niet in dat ze een probleem hebben... Heb toen een brief aan die persoon geschreven, dat deed de ogen openen en traject van afkickkliniek werd in gang gezet. Zag dit als laatste optie en heeft geholpen! Heel veel succes hiermee Krijg altijd weer kippenvel als ik dit soort dingen lees...
heb je enig idee waar ik deze kan vinden, hoe dat precies heet ofzo? @ lola, dat meldpunt ga ik eens zoeken, dat lijkt me ook wel geschikt! @ nancy, helaas, heb al verschillende brieven geschreven, en niet geholpen
Ook mijn moeder is alcoholist en ik weet hoe vervelend het is als je ziet dat iemand het zo voor zichzelf verprutst. Maar zoals hier al eerder is gezegd moet zij wel zelf inzien dat ze een probleem heeft en ze moet er ook echt daadwerkelijk wat aan willen doen. Want ookal bedoel je het hartstikke lief maar allerlei manieren zoeken om haar te helpen heeft weinig zin als zij zelf nog niet op het punt is dat ze in ziet dat ze hulp nodig heeft en ook echt geholpen wil worden. Voordat ze dat punt bereikt kan je weinig voor haar betekenen denk ik persoonlijk. Misschien zou ze een van je goedbedoelde ideeen aannemen en zogenaamd proberen om er echt mee te stoppen, maar wanneer ze nog steeds niet echt erkend dat ze een probleem heeft en wanneer ze nog niet het punt heeft bereikt dat ze zelf ook echt wil stoppen, zal ze haar best niet doen en zal het helemaal niks uithalen. Sorry voor mijn misschien wat negatieve stukje, maar ik spreek helaas uit ervaring. Mijn moeder is al 20 jaar verslaafd en heeft het meerdere malen geprobeerd ondanks dat ze zelf eigenlijk niet wist of ze wel wilde stoppen. En ze is dus tot op de dag van vandaag nog steeds verslaafd. Ik weet dat ik niks meer voor haar kan doen en we hebben dus de afspraak gemaakt dat ze alleen mag bellen of op bezoek kan komen wanneer ze niet gedronken heeft, want ik heb haar genoeg in die toestand gezien en ben daar dus ook klaar mee.
Je zou ook eens kunnen informeren bij de verslavingszorg bij jou in de omgeving. Ik weet nog van de tijd dat ik zelf aan het afkicken was, dat er ook bijeenkomsten en hulp was voor mensen in de omgeving van verslaafden die het zelf niet inzagen. Weet niet of je daar uberhaubt iets in ziet maar ik weet dat ze daar wel precies leerden hoe ermee om te gaan en hele goede tips gaven hoe tot een verslaafde door te dringen... Maar het is en blijft heel erg moeilijk als iemand het niet zelf in ziet, denk ik. Maar vergeet niet, het is echt een ziekte. Ik heb mensen boos op me gehad omdat ik volgens hun niet wilde stoppen, maar zo zat het niet in elkaar. Het is een beetje engeltje-duiveltje, je bent jezelf niet meer maar de verslaving spreekt.. Dat maakt het ook zo moeilijk.
Helaas hier ook veel ervaring met een alchohol verslaving niet zelf gelukkig maar wel (te) dichtbij meegemaakt... Is echt heel moeilijk en als diegene het probleem zelf niet inziet heb ik er een hard hoofd in. Moeilijk, sterkte!