toen onze dochter jarig was ze werd 1 jaar kwam ze ook al zonder kadootje vond ik ook al raar..... onze dochter heeft 3 weken in ziekenhuis gelegen in een traktie en toen kwam ze ook niet langs. het is dus niet een makkelijke relatie maar beetje moeizaam
`dat is dus niet veel wat je weet,raar hoor ik denk dat ik haar toch zou bellen en zeggen wat je gehoord hebt, je mag toch altijd vragen om meer duidelijkheid te hebben?
ik heb mijn schoonmoeder voor kerst gesproken door de telefoon en ze beloofde mij te bellen in de eerste week van 2010 en ze zei nog wel nee echt waar ik beloof het met mijn hand op mijn hart. ik vroeg toen of ze wel wist wat dat betekende
jeetje wat jammer dat het zo is gelopen (ik weet niet precies hoe het verder zit). Maar apart smsje ook, heel erg afstandelijk.
volgens zijn dat kindjes die in tractie liggen door een heupluxatie of een femurfractuur (als ik het goed heb)
kindjes met een heupluxatie worden dan opgehangen in een stellage met gewichten zodat alles uitgerekt word en op de goeie plek komt daarna heeft ze 12 weken gips gehad en nu draagt ze nog een spreidbroek
mijn man zei tegen mij dat ie van zijn stoel viel dat ze dienstspullen belangrijk vind.... hij was 18 in dienst is nu 40 of ie die spullen zowiezo nog aankan
jeetje, ik dacht dat je misschien wel in belgie woonde en dus een belgisch woord gebruikte. maar dit is ook niet niks..
Wat rot Mirell. Wat vind je man van dit alles? Klinkt wel een beetje als einde relatie met je schoonmoeder. wat een raar mens.
Inderdaad, het blijft raar zo Ookal heb je weinig contact, zoiets groots als een verhuizing deel je toch iig met je zoon? Vreemd hoor.... Hier ook weinig contact met mijn schoonmoeder. Hoewel we geen ruzie hebben, het eigenlijk altijd wel gezellig hebben als we elkaar zien, komt ze hier zo goed als nooit (en we wonen echt maar 5 minuutjes lopen van elkaar af). En vroeger was ze wèl altijd erg bezig met haar kleinkinderen (mijn man zijn zussen hebben al kids, waarvan de jongste 14 is, wij zijn echt latertjes wat kinderen betreft), dus het steekt me eigenlijk wel, waardoor ik ook mijn kop in de wind gooi....Maarrrrr, mocht ze ooit gaan verhuizen, dan zal ze dat wel even vertellen hoor, dat dan weer wel
ik heb in 2009 heel vaak met haar gebeld over haar afstandelijke gedrag en beloofd aan haar dat ik in 2009 zou vechten voor de oma van mijn kind maar in 2010 moet ik rust vinden in iets wat zei kennelijk niet wil. denk dat ze echt verplicht op zit met verjaardagen bij ons wand anders zou ze wel meer intresse hebben naar haar kleindochter. zelfs dat die 1 werd had ze geen kadootje voor haar mee genomen wat moet ik nou kopen voor een baby vn 1 was haar antwoord.
ik heb ook in december huilend tegen haar gezegt dat ik er zo van baal om achter zijn moeder aan te lopen en dat ik wel eens huilend voor de foto van mijn eigen moeder sta en dan denk ik wou dat er een andere oma in dat lijstje zat mijn moeder zou wel dolblij geweest zijn met mijn meisje mijn vader zijn nieuwe vriendin is wel een superoma hoor! maar toch je moeder of schoonmoeder is toch natuurlijker
Ik vind het knap dat je er voor hebt willen vechten, ik heb het nooit gedaan. Graag of traag hoor. In mijn geval bedenk ik me dat zìj degene is die iets dierbaars mist, niet mijn kids, die hebben gelukkig andere mensen om zich heen die hen wèl de moeite waard vinden om van te houden (oa mijn schoonzussen, gelukkig zijn zij anders als hun moeder)....
Wat raar zeg van je schoonmoeder. Is ze altijd al zo geweest dan? Hoe was ze toen je zwanger was? En heb je toen wel een kraamcadeautje gekregen? Heeft ze wel aan jullie verteld of gesmst waar ze naartoe gaat verhuizen?
mijn man heeft 1 dag na mijn dochter haar 1e verjaardag met haar gepraat en het ligt niet aan ons zegt ze dan. ze heeft het druk en ze zal haar best doen en beloofd dingen die ze niet na komt ze is de 20e jarig en ik zou een kaart sturen de eer aan mezelf houden maar ik kan dat gewoon niet meer
Vind dat je wel goed je best doet om het contact te behouden met haar,maar als ik het zo lees heeft zei dus totaal geen interesse,wat vind je man ervan? Als mijn (schoon) moeder zoiets deed,dan had ik het maar zo gelaten denk ik,ik ben niet een type om er achter aan te gaan,en al helemaal niet als ze zo zouden doen tegen mijn kind,vervelend hoor. Als je mischien zou vragen waarom ze zo doet? nodig haar uit en zeg tegen d'r dat jullie met haar willen praten,of ketst ze dat ook af? groetjes