Flabberguest door brief

Moeilijk, zeker omdat ik maar 1 kant van het verhaal ken. Maar de brief kwam op mij over alsof ze het zelf ook erg spijtig vond dat het zo moest lopen. Ik persoonlijk denk dat je 19 jaar vriendschap niet zomaar aan de kant kan/wil zetten! Het zou gewoon zonde zijn! Ga toch met haar een persoonlijk gesprek aan, mochten jullie elkaar dan alsnog van alles verwijten en elkaar bijna de hersens inslaan, dan kan je altijd nog beslissen om haar niet meer te zien, maar dan kan je daar later geen spijt van krijgen, dat je het niet geprobeerd hebt. 19 jaar is een lange tijd en volgens mij lang genoeg om een relatie zo stabiel te krijgen dat het wel tegen dit stootje kan!!! Succes!!!!

 

ik heb dit ook mee gemaakt.alleen dat duurde 24jaar .ik kreeg stank voor dank maar heb het eerst nog een paar keer goed gekregen maar voor korte duur is nu geen vriendschap meer .sterkte er mee.zeker nu laat het rusten er komt wel een kleine aan knuffel en sterkte gr

 

Beste TS,

Ik herken jouw situatie wel, heb pas ook zoiets meegemaakt. Mijn 'beste vriendin' (al jaren) en ook ceremoniemeester voor mijn bruiloft schreef me enkele maanden voor de bruiloft een brief dat ze geen cm en ook geen vriendinnen meer wilde zijn. Zonder dat er iets gebeurt was. Ze zat zelf in een dip en ervaarde mijn vriendschap niet als 'leuk' meer. En ze wilde ook niet dat ik contact met haar zou zoeken. En dat terwijl ik er altijd voor haar geweest ben en al haar problemen aangehoord heb en al naar nukken gepikt heb. Ik was er voor haar, toen ze bijna niemand anders had. Toen zij bijna twee jaar 'niet zo leuk was' doordat ze weer problemen had, heb ik dit geaccepteerd, want ik mijn ogen ben je vrienden in lief en leed. Enkele weken ervoor zei ze nog dat ik haar beste vriendin was. Yeah right. Een persoonlijk gesprek heb ik nooit kunnen hebben, want dat weigerde ze.
Het is echt balen als zoiets gebeurt. Ik zou denk ik een brief terug schrijven. Als je nu gaat afspreken zouden de gemoederen nog wel eens hoog op kunnen lopen. Schrijf een brief en leg daarin je gevoelens uit. Wat je vindt van haar brief, van de dingen die ze over je zegt. Verstuur het niet meteen en lees het nog eens na. In de brief kun je altijd nog voorstellen om af te spreken. maar dan heb je je zegje in ieder geval gedaan.
Maar meid, een tip: blijf er niet te lang mee bezig. Als ze niet begripvol op jouw standpunt wil reageren en daarbij blijft, dan heb je wellicht ook niet zoveel aan haar en levert het je alleen maar stress op! Heel veel succes!

 

ik vind dat ze in haar brief duidelijk omschrijft hoe het voor haar voelt. "alsof ze goed genoeg is om even een kadotje langs te brengen wanneer het jou uitkomt'. Ze voelt zich alsof ze niet/nooit belangrijk genoeg voor je is de laatste tijd.

Voor de duidelijkheid ik zeg niet dat dat terrecht is ik ken jullie immers niet!!

Maar; als ik dan jou verhaal lees dat schrijf je ook eigenlijk dat je weinig tijd hebt (niet alleen voor haar maar voor vanalles) door de kids, werk etc.
Als je zelf niet in de situatie zit waarin je het zo druk hebt (omdat je dus thuis zit bijv). dan heb je er geen idee van wat er op mensen af komen die wel alles moeten doen en dan ook nog eens een wat lastiger kindje erbij hebben zitten. Je kan je daar geen voorstelling van maken.

De vraag is natuurlijk; wat wil je zelf met deze vriendschap?wil je er nog wel energie insteken? Ik zou het even laten rusten en dan een goed gesprek met haar aangaan of een goed overdachte brief terug schrijven. Eentje waarin je niet alleen verteld wat voor een ellende jij zelf meemaakt maar ook uitlegt wat zij door de jaren heen voor jou heeft betekend. Probeer de brief open en zonder verwijten te schrijven..maar ook neit alle aandacht voor jezelf te eisen. Volgens mij kom je hiermee het verst.

succes in ieder geval, leuk is het niet.

 

ik vind het een nette brief, ze is heel duidelijk en vindt het spijtig dat het zo gelopen is. daar kun je niet boos om worden, dat is háár gevoel en beleving.

als je zelf de verstandigste wilt zijn, zou ik niet boos reageren maar vragen om nog één keer af te spreken, om het óf uit te praten of af te sluiten. dan merk je wel hoe ze erin staat en of het definitief is. beschuldig haar niet, geef ik-boodschappen (blijf dus bij je eigen gevoel)

tenminste, als je er nog energie in wilt steken. ik vind dat ze het helemaal niet verkeerd aanpakt.

 

Moeilijk, ik zou sowieso niet meer sms-en over dit soort problemen. Of bellen of een brief terugschrijven, maar het gewoon eerst even laten rusten.
Dit is hoe zij het ervaart, misschien kun je nog 1 x duidelijk de situatie uitleggen waar jij nu inzit en wie weet is het wel gewoon een beetje over. Ben benieuwd hoe het verder gaat, altijd rot dat soort dingen.

 

Hi Meid... ik zou ook gewoon nog een keertje met haar afspreken.. ik heb ook wel eens zo'n conflict met een vriendin (1 van mijn beste) gehad... en uiteindelijk ging het nergens over!! Ik kreeg ook de schuld dat ik niets meer in de vriendschap strak... terwijl ik juist het gevoel had nooit meer wat van haar te horen. Uiteindelijk na wat gemopper en gepraat zijn we er wel uitgekomen.. Als het jou nog veel waard is deze vriendschap zou ik haar zeker nog een bellen of een afspraak met haar maken.. Sterkte meid!!

 

als jij er echt een volle week voor nodig hebt om een reactie op haar sms te geven en dat gebeurd vaker dan moet je daar inderdaad je conclusie uit trekken. ze heeft aangeboden naar jou toe te komen met de trein maar dat wordt afgewimpeld. ze zal er echt geen gat meer in zien en dat zul je dan moeten respecteren als je het niet op kunt brengen om even met haar te bellen en erover te praten. sorrie ik moet haar gelijk geven. je laat zelf niks horen een week om een sms te beantwoorden zeg nu zelf.

 

Laat het dan voorlopig even gaan, want dit is exact wat zij bedoeld. Geef het rust. Ook ik begrijp haar én jouw standpunt (ik vind haar brief juist heel goed), maar op korte termijn reageren in emotie, daar komt niks goeds uit voort

sterkte

 

lieve mirre.... laat het voor nu, hoe moeilijk het ook is even rusten. Ga na, in de tijd van de 'rust/pauze' of je haar en haar vriendschap mist...
Ik persoonlijk geloof dat vriendschappen over gaan en je bij elke fase in je leven nieuwe vrienden zal maken, die op dat moment bij je passen, dezelfde interesses delen etc.

vrienden blijven omdat je nu al 19 jaar vrienden bent, vind ik onzin... Het moet voor jullie allebei een toegevoegde waarde zijn. Ik denk dat als je nu gaat bellen, dan komt er of ruzie of je gaat het goed maken omdat het zo 'hoort' ...
maar komt het nog wel goed? Vrienden kunnen je iets zeggen, willen je helpen en geven oprecht om je. Ze zullen je niet willen kwetsen en ik vind dat zij dat met deze brief wel doet. Ze weet in wat voor situatie je nu zit, dat behoor je dan volgens mij te begrijpen. Jij had ook liever vrolijk rondgelopen met je zwangere buik, vol energie op je werk verschenen en bovenal geen gezondheidsproblemen met de kleine Dean gehad.

Nu kun je nog zeggen dat je samen 19 mooie jaren vriendschap gedeeld hebt... gaan jullie er allebei weer voor dan worden dat er misschien nog meer.. laat het niet eindigen met ruzie, maar kijk terug op een mooie vriendschap die 19 ja geduurd heeft. Ieder gaat dan zijn eigen weg weer en misschien kom je elkaar ooit weer wel eens tegen.

 

jeetje wat zal jij zacht uitgedrukt teleurgesteld zijn in haar!!
dat ze 19 jaar zo weg gooit via een broefje niet eens in contact gaat met mij en mij de kans geeft om mijn verhaal te doen!!

bij mij zou ze de deur hebben dicht gegooit en zou ik zoiets hebben van zoek maar uit!!
en anders zou ik haar bellen en om opheldering vragen, maar ben bang dat je dan alleen maar verwijten naar elkaar gaat maken..

 

Wow, lastig zeg.. Heel moeilijk om daar zo wat over te zeggen.

Wat me wel opvalt is dat je zegt dat je bij haar altijd je hart kon luchten maar dat je ook veel voor haar terug deed. Dit zijn echter voornamelijk materiele dingen die je noemt.
Ik kan me van haar kant voorstellen dat ze het idee had dat je altijd bij haar terecht kon als jij problemen had en dat zij jou nodig heeft en je er dan niet bent? (in haar ogen dan he). Daar kan je (voor een deel) natuurlijk ook niks aan doen door alle gezondheidsproblemen maar zo ervaart zij het en dan is het lastig om daar constant begrip voor te hebben.

Het lijkt er een beetje op dat jullie beide andere verwachtingen hebben van een vriendschap. Als dat niet uitgepraat wordt dan kan het oplopen en zoals nu 'escaleren'. Ik denk dat er iets voor haar de druppel is geweest (die sms?). Ze heeft waarschijnlijk al een tijdje rondgelopen met een soort 'zie je wel' gevoel en op een gegeven moment was het klaar.
Het is niet helemaal eerlijk hoe ze het nu doet vind ik. Een brief schrijven is prima natuurlijk maar het is zonde om deze vriendschap 'weg te gooien' terwijl er naar mijn idee best over gepraat kan worden.
Probeer ook naar jezelf te kijken en je voor te stellen hoe dingen op haar overgekomen zijn. En als je zin hebt bel/schrijf haar maar kan me voorstellen dat je daar nu even geen zin in hebt. En misschien wel nooit
In ieder geval succes en sterkte!

 

Ach meis, ik kan ook goed begrijpen hoe gekwetst je bent. Soms zou je echt denken dat vriendschap een illusie is. Ik ken de situatie van geen van jullie beiden persoonlijk dus kan natuurlijk niet echt inhoudelijk oordelen. Ik weet wel uit ervaring hoe energie en tijdrovend een kindje is dat gezondheidsproblemen heeft. Mensen die gezonde kinderen hebben kunnen dat denk ik nooit 100% begrijpen en ook bij ons stuit dat nog wel eens op het nodige onbegrip. Maar goed, je hebt nu andere dingen aan je hoofd en te veel stress en zorgen is ook niet goed voor je ongeboren kindje. Ik zou het gewoon even een half jaartje laten rusten en nu even helemaal niet meer reageren. Dan kan je in de tussentijd ook voor jezelf nagaan in hoeverre het gemis van je vriendin jou parten speelt. Misschien mis je haar wel helemaal niet en dat zegt dan al genoeg. Mocht het echter blijven knagen dan zou ik over een maand of zes persoonlijk met haar afspreken op neutraal terrein en het een en ander doorspreken. Wie weet kijken jullie dan beiden weer heel anders tegen de vriendschap aan en kan deze dan alsnog hersteld worden.

Heel veel sterkte meis!

P.S. Denk trouwens dat je "flabbergasted" bedoelt

 

Ze legt idd haar gevoel goed en uit en hoe zij het ervaart maar vind het ook een beetje lullig dat ze dan zegt dat er altijd wat met je is(ziek,druk etc) Wat ik begrijp is dat je toch altijd wel voor elkaar hebben klaar gestaan. Jij dan misschien meer op het financiele vlak en zij misschien meer het emotionele.

Ik zou wel iets terug gestuurd hebben van: Ik heb jou nooit het gevoel willen geven dat je niet welkom bent en vind het jammer dat je hier niet eerder mee gekomen bent. Dan hadden we er nog over kunnen praten. Vind het wel jammer dat je zo over mij denkt(betrekking tot dat er altijd wat met je is) en dat doet ook echt pijn. Alsof je mij al die jaren en zeur hebt gevonden. Het is niet mijn keuze de vriendschap te beindigen maar jij hebt je keus al gemaakt en ik kan daar niks aan veranderen blijkbaar. Dan nog wel vermelden dat je de 19 jaar als een hele fijne vriendschap hebt ervaren en dat je haar ook het beste toewenst.(neem aan dat je dat ook doet)

Misschien beseft zij zich dan ook dat ze te snel geoordeeld heeft. En als je niet met ruzie uit elkaar gaat en je komt elkaar ooit weer tegen dan zit er misschien nog wat in. Maak geen knallende ruzie en verwijten. Zij voelt zich waarschijnlijk ellendig en jij ook.

Ik heb zelf een aantal maanden geleden een vriendschap van 15 jaar beeindigt en niet doordat zij mij iets had geflikt maar haar man. Dan kan ik gewoon niet meer met je omgaan. Dat werkt gewoon niet. We hebben wel af en toe mail contact maar dat is het voor voorlopig. Heb ook aan haar uitgelegd wat mijn gevoel is en dat ik nu niet meer kan geven. Gelukkig begrijpt zij mij heel goed en dat voelt heel fijn. Helaas heb ik haar zoontje daardoor nog nooit gezien en zij mijn zoontje maar 3 keer. En het doet pijn want wij beseffen ons allebei heel goed dat we zoveel hadden kunnen delen. Nu als moeders. Wij waren echt elkaars steun en toeverlaat. Maar goed mijn punt is, laat weten wat je gevoel is. Wij hebben daardoor in ieder geval nog wel contact waar we allebei op dit moment vrede mee hebben.