Omdat ik zó over me heen laat lopen.. vooral door mn werk. Zal t uitleggen.. Sinds anderhalf jaar werk ik in de kinderopvang als invalkracht. 2008/2009 met oud op nieuw ontzettend ziek geweest met dik 40 graden koorts en een keelangina, ik kon alleen uit bed komen om op de pot daar naast te plassen, that's it.. Daarna werd t er niet echt beter op, in 2 maanden tijd 3x een keelangina dus ziek gemeld (want echt... werken kan je dan echt niet, hoe graag ik ook wilde). Toch maar naar de huisarts, bloed geprikt en wonderbaarlijk.. ziekte van Pfeiffer. In de invalpoule van 3 naar 2 dagen gegaan in overleg met mn leidinggevende om weer wat 'aan te sterken en beter te worden'. Het ging echt de goede kant op, was nooit meer ziek tot augustus 2009. Paar weken daarvoor een (functionerings)gesprek gehad met mn leidinggevende waarin werd aangegeven dat ik ontzettend mn best doe en dat zij dit ook in zag etc.. geen rare op of aanmerkingen en dat ik mondeling 18 uur vast toegezegd heb gekregen en dat dit alleen nog door het hoofdkantoor bevestigd/goedgekeurd moest worden schriftelijk. Ik was erg blij met die 2 dagen op een vaste groep! Iedere week vroeg ik wanneer het contract terug was, zodat ik m kon ondertekenen (vastigheid wie wil dat niet he in deze tijd). Het werd aldoor opgeschoven tot ik eind augustus een acute blindedarmonsteking kreeg, later bleek dat ie geperforeerd was, wat dus gevaarlijk is maar dat achterwege 8) Ik kreeg na een week telefoon wanneer ik weer aan het werk kon gaan? Ik zei dat ik het werkelijk niet wist en mocht ik dit wel weten, zou ik dit melden. Week erna werd er weer gebeld of ik meer wist.. nou nee, het deed nog erg veel pijn, dus deze week nog niet. Omdat ik er toch mee zat, ben ik de 3e week weer aan het werk gegaan, wat na 3 uur echt niet meer ging (eigenlijk eerder maar wilde dit niet toegeven) dus weer ziek naar huis.. Bij 5 weken voelde ik me alleen maar slechter worden dus weer terug naar het ziekenhuis, bloed geprikt en er bleek een onsteking bovenop gekomen te zijn, men kon zien dat deze al iets aan het minderen was, dus ze wilden er niks aan doen. Toen werd ik gebeld of ik op het kantoor wilde komen.. diezelfde middag al. Ach waarom niet dacht ik.. Mijn leidinggevende (en mijn nieuwe leidinggevende) waren er allebei. Er werd gezegd dat ik weer 'teruggezet' werd in mn 'oude invalfunctie' en dat ik dus geen vaste uren (meer) kreeg. Ik was in tranen.. vond het echt oneerlijk, ík kon hier immers echt niets aan doen. Maar vonden zij.. zij ook niet dus sja het was dit of vertrekken?! Voelde me genaaid. Na een aantal dagen wilde ik weer een gesprek met mn 'nieuwe' leidinggevende. Nou nou.. en wat ik nu wilde en hij vond dat ik mn werk niet goed deed en dat ik mezelf meer moest bewijzen, wat vanaf nu betekende dat ik alle dagen beschikbaar moet zijn (hoe dat moet met een peuter mag joost weten) maar anders waren er voor mij 10 anderen (en dat werd echt zo gezegd). Ik weer in tranen (dat gebeurd als ik me hulpeloos of boos voel) en zegt ie ook nog 'tranen doen me niks hoor, dus stop daar maar mee'. Hij vroeg hoe ik me nu voelde? Ik zei machteloos. Hij zei precies, jij geeft mij die macht, dus die pak ik.. Ik wilde echt bijna weglopen, maar mn eer behouden dus gebleven. Ik bood aan elke dag beschikbaar te zijn, in 'ruil' voor binnenkort wat vast in geschiedt (ging een nieuwe locatie open, dus wie weet zei hij nog). Nieuwe vestiging is in januari geopend, nieuwe leidsters zijn er, de laatste groep loopt vol en ik? Nog niks gehoord, 2 weken geleden maar eens een gesprek aangekaart waarop hij vroeg of ik misschien de maandagen en dinsdagen kon komen werken ivm ziekte (langdurig) ik zeg tuurlijk! Prima, ik regel wel wat met oppas etc.. en een paar dagen geleden hoor ik een ander meisje zeggen dat er al iemand anders voor is.. ik word hier zo in en in droevig van hè.. t vreet me op van binnen. Het werk is zooooo leuk, mn collega's en de kids ook.. maar dit.. dit maakt me kapot zo. Zit er stevig over te denken om het maar te stoppen. Nu heb ik net het rooster van Maart ontvangen en zie mezelf helemaal NIET ingeroosterd staan.. dat maakt mij zo :x Wie is er ook zo 'onzeker' en wat doe jij er aan? Kom jij wel voor jezelf op? Iemand tips? Liefs een erg bedroefde Patroes..
Wat een gedoe meis. Wat oneerlijk klinkt het zo in de oren. lekkere leidinggevende die zo tegen jouw praat. Is er geen andere kinderopvangorganisatie bij jou in de buurt waar je kunt gaan werken? Want ik zal me er niet echt prettig bij voelen als ik zo weinig gewaardeerd wordt op mijn werk. Ik zou me, zoals jij de situatie nu omschrijft, eigenlijk best wel gebruikt voelen. Veel succes en kom voor jezelf op!! (maar niet walgen van jezelf hoor, het is ook heel lastig om in bepaalde situaties assertief te zijn!)
ik zou meteen gaan solliciteren, hier zou ik echt mijn conclusies uit trekken en vertrekken, helaas maar soms moet je keuzes maken voor je eigen geluk, dit houdt toch geen mens vol? hier wordt je wel onzeker van ja maar dat ligt niet aan jou maar aan het management!
Hoi Meis, Jeetje zeg wat een verhaal! Maar ik herken dit wel. Als ik jou was zou ik gewoon 100% verder gaan zoeken naar een ander baantje! Ik weet dat het moeilijk is in deze tijd, maar je moet positief blijven denken en gewoon zo veel mogelijk sollicitaties de deur uit doen. Ik heb ook een soort gelijk probleem meegemaakt.. Ik ben receptioniste en heb vaak thuis gezeten vanwege darm problemen .. toen dat over was (met medicatie) kreeg ik een keelontsteking en daaruit bleek dat mijn amandelen eruit moesten.. (2 weken uit de 'running') ik heb toen ik thuis zat ook helemaal niets gehoord van collega's, werkgever.. maar alleen maar van de arbo.. werd er ook erg verdrietig van had het helemaal niet meer naar mijn zin op mijn werk en zei er verder ook niets van. Ben nu ook opzoek naar een andere baan, waar ik wél gerespecteerd wordt en waar ik gewoon mezelf kan zijn! Ik hoop dat je snel iets anders vind meis! Knuf
lieve meid ff serieus laat je zo met je omgaan????? je wordt vernederd waar je bij staat man!!!!!!! "hoe voel je je?" Machteloos.. juist ja en die macht pak ik??? PIK JE DAT!!!!!!!! waarom blijf je daar ook inog in hemelsnaam werken. hoop maar niet op die vaste werktijden want als ze zo met je omgaan kan het ze werkelijk geen ene moer schelen wat jij wilt. en kom meer voor jezelf op anders laat je echt iedereen over je heen lopen..ooooww truusje zegt toch nooit nee dus we kunnen haar van alles aansmeren. dat je in tranen uitbarst kan ik goed begrijpen want dat "probleem" heb ik ook maar daar put ik juist mn mischien op dat moment woede uit en zal ik je dat laten merken ook. haal diep adem denk desnoods een tijd na voordat je wat zegt maar zeg iig iets terug!!!!!! bied weerstand! laten ze er niet zo makkelijk vanaf komen. kom op meid wees sterk anders blijft dit je voor altijd achtervolgen. als je iets niet wilt zeg je dat en hou je voet bij stuk. nee is nee klaar. gewoon doorbijten. het zijn ook maar mensen tegen wie je dan praat hoor. ze staan niet boven je ze zijn niet belangrijker jij moet ervoor zorgen dat zij jou nodig hebben en niet andersom. dit doen ze omdat jij hebt laten merken dat je niks terug durft te zeggen dat je niet boos durft te worden. gewoon doen!!! laat ze maaar eens schrikken en zien dat je wel je bek kan opentrekken. wees sterk he!!!!!!
Hoi, goh, wat een vervelende situatie. Ik denk niet dat je boos op jezelf hoeft te zijn hoor. Je heb ze er zo te lezen herhaaldelijk op geattendeerd dat ze je nog iets beloofd hadden.... Heb jij tijdens het functioneringsgesprek dat zo goed ging nog een formulier meegekregen? Staat daar niet op dat ze je een vaste aanstelling beloven? Je kunt namelijk de rechtsbijstand inschakelen. Helaas is het nou eenmaal zo dat werkgevers niet zo dol zijn op medewerkers die zich vaak ziekmelden. Hoe onrechtvaardig ook, want jij kunt er helemaal niks aan doen! Verder zijn er twee problemen lees ik. 1. je krijgt geen vaste uren. Als ik jou was zou ik hiervan werk maken! Dan maar met juridische hulp. 2. je hebt een eikel van een baas. Het is juist knap van je dat je je niet hebt laten kennen en gewoon rustig gebleven bent. Hij heeft wel een probleem. Het is gewoon een autoritair figuur die thuis waarschijnlijk gigantisch onder de duim gehouden wordt maar dat terzijde. Ik kan me voorstellen dat je dichtklapt van zo'n figuur, maar je mag best aangeven dat zijn gedrag niet gepast is en dat hij zijn macht misbruikt! Ik moest voordat ik Julien had ook wel snel huilen als ik boos werd. Nu heb ik daar geen last meer van omdat ik gewoon heel duidelijk voor mijn gezin kies en dat ze daar op mijn werk echt geen roet in het eten hoeven te gooien. Ze hebben bijvoorbeeld aan mij ook gevraagd of ik buiten mijn 3 vaste dagen om de carnavalsmaandagkon komen werken. Mijn baas stond er ook op omdat iedereen carnaval ging vieren. Ik heb toen gezegd dat dat er niet in zit, geen verklaring, helemaal niks. Waarom gaat hem geen barst aan! Nou veel succes en ik hoop dat je eruit komt. Wees vooral niet boos op jezelf.
sorry hoor maar waarom zegt iedereen metteen dat ze opzoek moet gaan naar een andere baan? moet ze niet eerst leren een beetje dr mond open te trekken? anders wordt er altijd over haar heen gelopen. tuurlijk is het bedrijf waar ze werkt niet fijn maar zo kun je wel jaaaareeeen van de ene werkgever naar de ander huppelen omdat je niks durft te zeggen als je niet tevreden bent over iets.
ik zou niet voor zo´n zieke cultuur willen werken, dat heeft niks met het voor mezelf opkomen te maken want dat doe ik wel, als mijn manager zo tegen me deed was het voor mij klaar, met zulken valt niet te praten!
ik snap dat je daar niet meer wilt werken maar bij ts ging het er vooral om dat ze niet zo goed iets terug durft te zeggen als het haar niet zint. en wat is er mis mee om alsnog duidelijk te maken dat je niet gecharmeerd bent van zijn manier van werken? zij zien haar nu als een zwak figuur omdat ze op alles ja en amen knikt.
ja je hebt ook wel gelijk dat ze nu eerst flink voor zichzelf moet opkomen maar ze zoeken volgens mij een reden om haar te ontslaan en die hebben ze dan, het blijft dubbel, ja ze moet voor zichzelf opkomen maar ze kan ook voor zichzelf opkomen door te zeggen, ik heb ander werk, jullie bekijken het maar.
maar goed ontopic.. tips heb ik niet echt voor je. bij mij draait er een soort knoppie om en ratel ik in 1 keer alles eruit. en heel vaak tel ik dan ook in mn hoofd..oke 1 2 3 daar gaat ie.. en als ik nog niet durf begin ik weer opnieuw 1 2 3 en mischien bij 5 keer tellen pas komt alles eruit en als je nog iets te zeggen heb zeg je het maar ik heb mn woordjes eruit. en als het geen discussie waard is ben ik er ook gauw klaar mee.
Patroeschka, het kan ook effectief zijn om je gevoel op papier te zetten met ook de beloftes die in het verleden zijn gedaan en het feit dat ze die beloftes weer intrekken terwijl jij met toch wel hevige gezondheidsproblemen te kampen had. Ik zou erop staan dat je weer een gesprek aan kunt gaan met het management. Misschien ook met die baas. Anders kun je nog contact opnemen met het hoofdkantoor of in ieder geval aangeven dat als ze je op locatie niet horen je de brief naar het hoofdkantoor stuurt. Dit is geen dreigement maar gewoon opkomen voor je rechten. De sfeer is nu toch al niet wat hij moet zijn dus jij kunt daar zelf niets aan verpesten als je gewoon duidelijk en netjes blijft. Ik weet zeker dat je jezelf daarna een stuk sterker voelt. Wat de uitkomst dan ook is! Succes nogmaals.
eerlijk gezegd denk ik juist niet dat ze haar willen ontslaan. ze weten dat ze er graag wilt blijven werken vanwege de leuke kids en collegas. dus gaven ze haar de keus..of je werkt meer dagen of we hebben nog 10 anderen klaar staan. ze hebben dus mensen nodig die die dagen kan opvullen die zij nu moet werken. als ze haar wilden ontslaan hadden ze dat allang gedaan door bijv, haar contract niet te verlengen. als je het zo bekijkt hebben ze haar nodig en niet andersom.
Nou ik vind het er op lijken dat ze je er uit willen hebben, niet lullig bedoeld, maar waarom eerst zo lang wachten met het contract en daarna zeggen flexibel inzetbaar, dus alle dagen moet je kunnen en ze weten dat dat bijna onmogelijk is met een kleine, want overal hebben ze graag vaste dagen oppas, behalve oma en opa's..weet het niet hoor, vind het in ieder geval erg oneerlijk..maakt jou ook onzeker op deze manier. en dat moet toch niet de bedoeling zijn van je werk. heel veel sterkte in ieder geval..
Je werkt als invaller, toch? Is dat alleen op dat kinderdagverblijf, of ook op andere kinderdagverblijven in de buurt? Anders zou ik namelijk eens de organisatie bellen en vragen of ze je eens naar een ander KDV kunnen sturen waar ze bijvoorbeeld tijdelijk/langdurig iemand nodig hebben. Dat je erg graag wilt werken maar dat je je op dit KDV niet (meer) fijn voelt om de redenen/situatie die jij zojuist hebt opgenoemd. Ik vind dat je daar behoorlijk als grof vuil wordt behandeld, en ik persoonlijk zou zeker op zoek gaan naar iets anders. Maar ik ging daar niet weg zonder eerst eens even goed duidelijk te maken dat je zulk gedrag niet accepteert en dat je met respect behandeld wilt worden! Ik heb zelf ook als invaller gewerkt op verschillende KDV's, en je bent inderdaad 'maar' een nummertje. Voor jou zijn er inderdaad 10 anderen. Het is alleen zo jammer dat je ook zo behandeld wordt en dat je niet als volwaardig wordt gezien (althans, is mijn ervaring) Heel veel succes meid!
he get patries, is er weer gedonder..de zoveelste keer joh, ik zou mn conclusue nu wel trekken. weet dat je de centen hard nodig hebt,maar als dit maakt dat jij van jezelf walgt, dan is het het allemaal niet waard! stoppen daar joh!
hey patries!! (eerst een hele dikke knuffel voor jou!) Wat een gezeur weer zeg daar op dat kinderdagverblijf. Is er een baas boven die nieuwe leidinggevende? Misschien eens tijd om daar een gesprek mee aan te gaan? En probeer aan je collega's te vragen of ze jouw functioneren op papier willen zetten voor je. Dit zou je dan in een gesprek kunnen laten zien. Jouw collega's weten toch het beste hoe je functioneerd? Helaas weet ik geen wondermiddel om meer zelfvertrouwen te krijgen (dan had ik hem ook gebruikt, en was ik nu ws erg rijk ). Maar weet dat jij een een topmeid bent!! En dat je het niet verdient dat mensen zo met je omgaan!! misschien toch maar eens goed om je heen gaan kijken? Wat is je belangrijker : een baan waar leuke collega's zijn maar waar je niet met respect behandeld word of een baan met (ws) ook leuke collega's en waar je wel met respect behandeld word?
Die man heeft aan mn collega's gevraagd hoe ik functioneer en die hebben echt een goed woordje voor mij gedaan zeg maar.. hij zegt ook dat hij met een schone lei wil beginnen (laatste gesprek) en dat hij weet dat hij soms een botte eikel is bla bla.. hij zei ook tegen mij dat hij niet met me kan opschieten maar als mn collega's zeggen dat ik goed functioneer, legt hij zich er bij neer. Het gaat er gewoon ook om hoe ik word behandeld en gekleineerd etc.. hij heeft gewoon een (negatief) beeld van mij en die houdt hij.. Hij komt beloftes gewoon niet na etc..
erg fijn dat je collega's een goed woordje voor je gedaan hebben! Neem van me aan dat doen niet alle collega's! Ik denk dat ik een gesprek zou willen met de persoon die boven die man staat. En dan aangeven hoe hij met jou omgaat en je behandeld!
.... ik had heel snel ander werk gevonden en die vent eens goed de waarheid gezegd.... meid, zo kun je echt niet tegen je laten praten!! Vind het heel erg voor je