Ook ik slik AD tijdens de zwangerschap. Na de 1e heb ik een postnatale depressie ontwikkeld, waar ik Lexapro ( Citalopram ) voor heb gekregen. Deze heb ik na 9 maanden stop kunnen zetten en alles was weer toppie. Nu met deze zwangerschap ging het ook weer helemaal mis.... Ben toen naar de psychiater gestuurd, en daar ook in therapie gegaan. Nu slik ik Escitalopram 10 mg, een hele lage dosering dus. Ik ga dat nu langzaam afbouwen naar 5 mg. Want het gaat gewoon goed, ik vergeet regelmatig een dag ( uuh hormonen? ) en daar merk ik helemaal niets van. Het enige waar ik 'bang' voor ben is een postnatale depressie. Ik wil niet weer in zo'n zwart gat vallen. Niet dat ik mijn kindje iets aandoe ofzo, maar ik voelde me zo k*t. Wil ik niet weer hoor! Daarom moet ik ook wel doorslikken, om een postnatale depressie te voorkomen. Ik kan trouwens ook gewoon BV geven. Ik moet wel in het ziekenhuis bevallen, en de baby moet even in de gaten gehouden worden. Ik ben nu onder controle van een gyn. een psychiater en een verpleegkundige van de PAAZ afdeling in het ziekenhuis. Baby doet het helemaal fantastisch. Loopt precies goed qua groei en alles ziet er erg normaal uit. Het is wel erg moeilijk, en zeker een risico. Maar ik zou mij echt niet 9 maanden zo kunnen voelen. Er loopt hier nog een klein manneke rond die mijn aandacht en liefde nodig heeft. Daarbij komt dat het bij mij hormonaal is. In 'gewone' omstandigheden heb ik geen AD nodig. Maar die hormonen die vrij komen tijdens de zwangerschap doen rare dingen met mij, ik word er dood ongelukkig van. Maar ik weet dat ik zonder kan, en dat ik er ook weer, gelukkig, makkelijk vanaf kom. Succes met je keuze en sterkte!!
Oh diegene die mij heeft verteld dat ik BV mag gaan geven, is een lactatiekundige van borstvoeding.nl. Ze is ook gespecialiseerd in medicatie. Heb een online consult bij haar aangevraagd voor 5. Omdat het zo'n lage dosering is, kan ik BV geven zonder verdere gevolgen. Hoef niets af te kolven, gelukkig. Maar ik vind het wel eng hoor, zou het mezelf voor altijd kwalijk nemen als mijn kindje iets zou hebben.
Ik had echt een flinke reactie getypt, maar ben hem kwijt. Misschien dat ik een andere keer nog puf heb.
Ik gebruik ook ad tijdens zwangerschap 5mg prozac (fluoxetine) heb dit bij mijn eerst ook gebruikt en nu dus weer kan ook niet zonder tijdens de zwangerschap vind het ook heel erg maar ja soms is het beter! Maar weten jullie precies hoe lang je nou in het ziekenhuis moet blijven als je ad gebruikt of hebt gebruikt ik wil namelijk wel proberen te stoppen met bevalling zodat ik wel bv kan gaan geven.
Bij mij in het ziekenhuis moet de baby 48 uur blijven. Maar ik mag wel BV geven bij de AD die ik nu heb.Zei eerst dat het Escitalopram was, maar het is Citalopram.
Nou ik heb vanmorgen met de vk gebeld over mijn dilemma. Zij vond dat als ik weer klachten had ik gewoon weer moest beginnen met ad. Een gestresste zwangerschap is gewoon echt niet goed zegt ze. Wel fijn dat ze daar zo resoluut in was, nu ben ik er ook iets zekerder over. Ik ga morgen dus beginnen met sertraline. De ha belt me vandaag nog even terug over wie me daarbij gaat begeleiden, hij of een psych. Bij mijn eerste hebben ze het feit dat ik ad nam eigenlijk niet serieus genomen toen ze geboren was. Anderhalf uur na de geboorte mocht ik alweer met haar naar huis. Ze is de eerste 2 weken erg zwak geweest, erg geel en ze dronk slecht. Ik ben in de eerste 2 weken 2 keer naar het ziekenhuis geweest met haar en het was kantje boord dat ze weer mee naar huis mocht. Die ervaring is wel heel erg geweest en dat wil ik niet weer. Ik sta erop dat ik en de kleine nu goed in de gaten worden gehouden en dat ze de kleine echt een tijdje in de gaten houden als hij/zij geboren is.
Is er geen psych in het ziekenhuis? Mijn psych zit dus op de PAAZ afdeling in het ziekenhuis, en heeft nauw contact met de gyn. en vlos. Deze komt ook na de bevalling even langs om te kijken hoe het gaat. Succes meid, ik hoop dat je snel opknapt!
Ik slik citalopram 40mg ivm angst en paniek stiirnis en ben nu 23wkn zwanger.Voordat ik zwanger werd diverse malen geprobeerd te stoppen maar dat werd helaas geen succes.Alles gaat goed met de kleine,krijg elke maand een echo en ben onder controle bij de gynecoloog.Beval onder medische indicatie in het ziekenhuis,ze hebben me verteld dat we 24/48uur moeten blijven ivm de kleine.Ik lees bij sommige van jullie over een slechte start van de kleine.Wat moet ik me daar bij voorstellen,waar had de baby last van?
Bij mij werd de kleine wat blauw geboren , ze heeft toen extra zuurstof gehad. Hierna was ze wat te suf om te drinken. Ik mocht wel al een uur of 2 na de bevalling naar huis (achteraf niet slim geweest). Thuis werd ze nog suffer en ze werd te geel, waar ze ook weer moe van was. De kleine dronk te weinig en viel te veel af. Ik ben in de eerste week 2x met haar naar het ziekenhuis geweest omdat het niet goed met haar ging. Het scheelde maar weinig en ze had daar moeten blijven. Voor mij is dit alles als nieuwe mama best wel traumatisch geweest zo in de eerste week. Ik zal er bij de 2de ook op staan dat de kleine een tijdje blijft zodat ze de boel in de gaten kunnen houden. Maar ja of dit alles door de ad is gekomen weten we natuurlijk niet he.
Ik neem nu trouwens sinds 3 dagen een halve sertraline. Ik voel er nog helemaal niks van, maar ja dat duurt ook wel even natuurlijk. Het scheelt wel dat ik alles nu verteld heb aan iedereen (vk, ha familie) het is net of ik het nu wat makkelijker kan dragen en ik voel me wat minder 'zwak'. Gister hebben we een 12 weken echo gehad, oh wat was dat mooi!! Een kindje van 6,5 cm maar toch al helemaal af, we konden zelfs de vingertjes zien. De kleine was heerlijk aan het bewegen. Het maakt alles dan toch ineens wat echter. Ik was van tevoren ook bang dat ik een paniekaanval zou krijgen bij de echo maar dat viel echt reuze mee! Ik vond de kleine zo mooi dat ik helemaal afgeleid werd.
Blauw, enorm slechte Agpar (pas na tien minuten op 6 ofzo), hartje wat steeds even stopte met kloppen, extreem fladderig.
Jeetje dat klinkt wel heel heftig! Je zult wel erg geschrokken zijn toen... Weet je ook of dit door de ad is gekomen?
Ik mag afbouwen! Zit nu op 10 mg citalopram, ik ga naar 5 mg. Wellicht ga ik het helemaal stoppen, zit erg in dubio na de bevalling.... Ben een beetje bang om een postnatale depressie te krijgen. Maar we zitten dan wel in het voorjaar, met Nathan zat ik echt in de donkere dagen, en het is allemaal wat makkelijker. Ik weet wat me te wachten staat, bij de 1e overviel het me zo. Moeilijkmoeilijk, maar het liefst stop ik natuurlijk!
Kan me voorstellen dat het erg moeilijk is! Het scheelt inderdaad wel dat je in het voorjaar is dat is alles en iedereen wat vrolijker, is goed voor je gemoedstoestand Bij mijn eerste adviseerde ze mij om niet helemaal te stoppen ik ben een halve startdosis blijven gebruiken omdat ze dan makkelijker konden ingrijpen bij een postnatale depressie. Op die manier zou ik makkelijk kunnen ophogen na de bevalling en zou ik niet opnieuw aan de med's hoeven te wennen. Dit is mij toen heel goed bevallen. Ik ben nu net weer begonnen met een halve startdosis, hoop dat dit net genoeg is om de angsten wat minder heftig te krijgen. Ik wens je heel veel succes met afbouwen, je kunt het meid!
Jep, dat is ook de gedachtegang momenteel. Daar in tegen merk ik dat het weer mij erg kan beinvloeden als ik last van die hormonen heb. Nathan is in oktober geboren, en in december begon het erg slecht te gaan. Het overviel me ook allemaal heel erg. Nu weet ik wel wat me te wachten staat. Ik ga ook BV geven, dus wellicht helpen die hormonen mij ook wat. Had sowieso al een lage dosis, net even die schop onder mijn kont die ik nodig had. Maar op 1 of andere manier ben ik er nu van overtuigd dat ik ook wel zonder kan! Laat de lente nu maar komen, dan ben ik er klaar voor
Jeetje heftig,was je er wel op voorbereid? Die slechte apgar-score hadden ze dat van te voren verteld? Vooral die hartproblemen lijkt me heel eng.Hoe lang duurde het voordat het goed op gang was? Later nog problemen ondervonden? Wat is fladderig? Aszz,sterkte met afbouwen!!
Ik zou niet weten hoe ik je zou kunnen helpen, kan alleen maar vertellen dat ik niet wist dat ik zwanger was, en elke dag een flinke dosis Cymbalta moest nemen. Ik wist pas met 10 weken dat ik zwanger was. Dus ben gelijk moeten stoppen met de antidepressiva. Vond dat erg moeilijk, maar nu gaat het heel goed zonder.
Ik wist dat er problemen konden zijn, ja. Wat die precies zouden zijn was niet bekend. Overigens ben ik heel goed opgevangen daarna. Na twee dagen mocht mijn zoontje van de hartbewaking af, maar kreeg hij nog wel een hartslagmeter (voor nogmaals twee dagen). Daarbij zakte zijn hartslag zo'n vier keer per dag in. Dat was best eng, maar gelukkig was het wel steeds maar van korte duur. Fladderig is het schrikkerig wat baby's uberhaupt hebben na de geboorte (flink met armpjes zwaaien enzo). Mijn zoontje had dat nog veel erger dan andere baby's, ook was hij heel prikkelbaar enzo. Ons zoontje is wel een zorgenkindje gebleven, maar volgens de kinderarts komt dat niet door de ad. Die ad hebben alleen gevolgen gehad voor de eerste paar dagen, puur het afkicken. (Ik gebruikte trouwens wel een vrij hoge dosis ad, nl 40 mg Cipramil) Zelf gebruik ik nu niets, maar ga ik op de dag van de bevalling weer beginnen met meds. Ik heb hier bewust voor gekozen, wilde dit niet meer meemaken. Omdat de baby het, ondanks alles, goed doet, durfde ik dat ook aan. Dus ondanks mijn zware stress is de baby goed aan het groeien en lijkt het nu helemaal gezond en sterk.