Ik vraag me dat gewoon af. Ik ben dus van mezelf niet (zo) assertief en te onzeker. Iedere keer denk ik weer nou ga ik het vandaag anders aanpakken ik trek me mond open. Maar als het dan zover is, doe ik het toch weer niet. Ik begrijp het gewoon niet van mezelf. Ik heb een tijdje een manager gehad die zei gewoon echt waar het op stond en ik had zoiets van "dat wil ik nou ook". En dan vertelde ze me dingen waarvan ik dacht daar heb je helemaal gelijk in. Ik kan bijvoorbeeld geen nee zeggen. Dat lukt me nu redelijk. Ik ben er achter dat nee ook een antwoord is, hoewel ik vaker ja als antwoord geef. Nu nog durven mijn mond open te doen, het eeuwige "ik wil door IEDEREEN aardig gevonden worden"-complex draagt daar ook niet aan bij. Terwijl ik nuchter genoeg ben om te denken who cares! Maar hoe wordt je nou assertief. Het is een lekker chaotisch verhaal geworden.
gewoon doen !! t is eng in het begin.. en je zult je vast en zeker heel onzeker voelen op sommige momenten, maar hoe vaker je het doet, hoe meer je eraan went..
denk dat een cursus ook wel heel handig is heb em zelf ook gedaan en moet zeggen dat ik een stuk assertiever ben geworden
idd gewoon doen, hoe vaker je voor jezelf opkomt hoe makkelijker en natuurlijker het komt. ik liet ook altijd over me heen lopen en kwam nooit voor mezelf op, totdat ik merkte dat dat meer energie kost dan voor jezelf opkomen.
Doelen stellen en dan er stap voor stap aan werken en vervolgens is het een kwestie van herhaling waardoor je leert assertief te worden. Maar goed de vraag is hoe assertief wil je worden en wat vind je zelf en wat vinden anderen. Misschien voel jij je wel heel erg goed bij het ja zeggen en anderen bv te helpen en vind je omgeving dat je dit wat minder moet doen. Ga jezelf na wat je precies wilt en bedenk dan hoe je dit wilt bereiken.
Er zijn cursussen voor, als het je moeite kost om dit alleen aan te pakken is dat zeker een goed idee. Vooral omdat ze je daar ook vaak bewust maken van bepaalde dingen èn heel erg op lichaamstaal letten. Dit zijn soms toch dingen die lastig zijn zelf aan te pakken. Als je het eerst zelf wilt proberen, zou ik proberen kleine haalbare doelen te stellen. Aan mensen die te vaak ja zeggen en daar achteraf spijt van hebben, geef ik vaak als tip mee: geef niet gelijk antwoord. Zeg: "Vind je het goed als ik hier morgen op terugkom?" Zo kun je er even rustig over nadenken en eventueel even thuis overleggen. In het begin zou je je ook kunnen voornemen om minstens 1x per week nee te zeggen. (Tegen een ander dus, niet tegen jezelf )Dit is wat geforceerd, maar het is een trucje om je op weg te helpen. Door je voor te nemen 1x per week nee te zeggen, ga je waarschijnlijk ook wat kritischer naar een verzoek luisteren. Want als je er ja tegen zegt, moet je straks ergens anders nee tegen zeggen. Dit zijn maar voorbeelden hoor.
gewoon proberen! Je weet vast wel bij welke mensen je valkuil het grootst is, bijv dat je tegen je moeder noooooit nee kan zeggen. Dan ga je dat wel een keer proberen. En dan een keertje vaker. Je hoeft niet altijd nee te zeggen, maar af en toe voor jezelf kiezen is wel lekker.
wil je een beetje van mij en claudia hier van het forum krijgen. Wij hebben het eigenlijk een beetje teveel.
toen niet echt, het heeft wat tijd nodig om in te werken, maar merk wel dat ik nu toch makkelijk nee zeg en kom ook een stuk makkelijker voor mezelf op
Ik denk dat dat voor veel van dit soort cursussen waar is. Je probeert toch iets van jezelf te veranderen. Dat gaat niet ineens, het heeft tijd nodig. Wel goed om rekening mee te houden voor je begint. Fijn om te horen dat je er wat een hebt gehad.
Kan ook komen omdat ze het niet gewend zijn van je. Ik ben redelijk assertief, maar ik vind mijn werk geweldig en ben altijd wel te porren voor nieuwe dingen. Ik zeg dus (bijna) altijd ja als ik ergens voor wordt gevraagd. Ik heb ook veel verantwoordelijksgevoel, dus ik zal collega's die om hulp vraag ook altijd helpen. Maar na mijn mk moest ik even pas op de plaats maken en aan mezelf denken. Toen heb ik een aantal weken standaard op elk nieuw verzoek 'nee' gezegd. Dat werd me door een aantal mensen niet in dank afgenomen! Maar ja, ik maak al meer uren dan moet, dus ze konden er niks van zeggen. Gelukkig steunden mijn baas en een paar andere collega's mij wel, anders had ik het misschien niet volgehouden. Maar het was wel gek om te ervaren dat mensen een beetje boos worden op mij als ik 'nee' zeg, maar het een ander niet eens vragen. (Want die zegt toch nee.) En het dan die ander niet kwalijk nemen.
Ik kan alleen maar zeggen, gewoon doen! Ik was vroeger ook een stil verlegen muisje dat nooit veel terugzei, Resultaat: mensen lopen over je heen en je doet veel dingen die je eigenlijk niet wilt. Ik ben het gewoon anders gaan doen, dat leverde wel eens scheve gezichten op, maar mensen krijgen respect voor je, IK ben er ook en IK heb ook een mening, ik moet nu juist oppassen dat ik niet te hard overkom. Mensen gaan je anders behandelen, dus veel succes!
Dank voor alle tips dames. Zo'n training ga ik zeker naar kijken. En ik ga toch ook proberen om het gewoon te doen. Wel met kleine stapjes. Vind het ook wel erg fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die zo is/was.
Ik was ook zo maar toen ik in de horeca ging werken was dat heel gauw over. Ik moest continu vreemde mensen aanspreken,doodeng vond ik dat,want ik was heel onzeker en dacht dat ze mij stom oid zouden vinden(ben jarenlang gepest). Geleidelijk aan werd dit minder,nu durf ik bv ook mn mening te geven in een groep mensen,dat was eerst ondenkbaar en vreemde mensen aanspreken is ook niet eng meer,nu vind ik het zelfs leuk om in gesprek te raken met mensen die ik niet ken. Er gaat echt een wereld voor je open als je meer assertief bent. Misschien kan je een cursus doen.
Ik ken het gevoel! Dan zijn ze gewoon echt beledigd dat je ze niet wil helpen. Ik wil ook wel nog steeds iedereen helpen, maar niet ten koste van mezelf.