Ongeveer 2 jaar geleden begonnen we serieus na te denken over een kindje. Na een jaar zagen we nog geen resultaat en voor ons een reden om naar de huisarts te gaan. In eerste instantie moest ik gaan temperaturen, omdat mijn cyclus erg regelmatig is. Kan een dagje schelen, maar geen gekkigheid. Mijn vriend heeft zich laten onderzoeken en er bleek niks aan de hand te zijn. Het temperaturen heb ik 2 maanden volgehouden. Elke dag met een thermometer in je .... is geen lolletje, want hierdoor werd ik erg met de neus op de feiten gedrukt. Af en toe vonden we het zelfs een soort van wedstrijd om te kijken wat voor kwaaltjes er bij kwamen en of ik misschien niet zwanger zou zijn en dit in een grafiekje neer te gaan zetten. Uiteindelijk zijn we nu bijna weer een jaar verder en nog steeds niks aan het handje. Ik ben in januari 30 geworden en mijn klokje tikt gewoon door. Nou heb ik natuurlijk nog heus wel de tijd. Maar kon ik maar gewoon een seintje krijgen dat ik uberhaupt zwanger kan worden. Het stomme is is dat ik nu nog kan hopen en wat nou als ik weer naar de huisarts ga en ga de hele molen door dat daar uitkomt dat ik helemaal niet zwanger kan worden? Dat vind ik eng! Dat houdt me een beetje tegen. Het is misschien stom en kop in het zand steken.... Inmiddels heb ik ook ovulatietesten gebruikt, maar die waren voor mij totaal niet helder. Al met al is het zo vaag. Zaterdag zou mijn NOD zijn en natuurlijk zoals het al bijna 2 jaar gaat voel ik van alles en is dit een rotweek! Was het maar zaterdag. Dan heb ik weer duidelijkheid en kunnen we verder met een nieuwe poging. Of toch maar es naar de huisarts?
Ik raad je aan wel naar de huisarts te gaan, en misschien is er wel helemaal niets mis maar vrijen jullie niet op het juiste moment omdat je bijvoorbeeld een kortere of juist net wat langere lutale fase hebt.... De gynaecoloog (ben er maandag voor het eerst geweest) heeft een inwendige echo gemaakt en alles zag er goed uit, dat ging allemaal heel rustig. Natuurlijk is het eng, maar je kan maar beter wel gaan. Sterkte en succes natuurlijk.
Dat hoor ik inderdaad ook wel meer dat er idd niets aan de hand hoeft te zijn en zijn we gewoon niet op de juiste momenten aan het klussen. Je hebt helemaal gelijk dat ik maar beter wel kan gaan. Nu de stap nog zetten. Aangezien mijn cyclus regelmatig is en blijkbaar wel een eisprong heb, kan er toch niets ernstigs aan de hand zijn? Ik denk maar ff hardop! Wat dit geestelijk allemaal niet met je doet is af en toe niet normaal! Dank je voor je reactie!
Graag gedaan hoor, en al is je cyclus niet regelmatig dan nog hoeft het niet perse allemaal niet goed te zitten. Ik moet zeggen dat ik echt een heeeeeel stuk geruster ben na gisteren die echo gehad te hebben. Gaan meis, en neem je mannetje mee, niet alleen gaan hoor tis allemaal best spannend en eng en je hebt elkaar nodig. Succes!
Het lijkt me verstandig om toch weer naar de huisarts te gaan en je door te laten verwijzen naar een gynaecoloog. Die zijn toch gespecialiseerder dan de huisarts en kunnen meerdere onderzoeken bij jou doen en je vriend ook nog eens onderzoeken. Het feit dat je cyclus regelmatig is zegt niet dat er niets met jou aan de hand is. Het zou bijvoorbeeld kunnen dat je vijandig baarmoederslijm hebt of dat je eileiders niet helemaal doorgankelijk zijn. Niet om je bang te maken hoor, en misschien is er wel helemaal niets aan de hand, maar er bestaat een kans dat dat wel zo is. Wellicht hebben jullie maar een klein beetje hulp nodig van het ziekenhuis en hoeven jullie niet nog een lange tijd in onzekerheid te proberen. Succes en sterkte ermee!
Het feit dat je cyclus regelmatig is zegt niet dat er niets met jou aan de hand is. Het zou bijvoorbeeld kunnen dat je vijandig baarmoederslijm hebt of dat je eileiders niet helemaal doorgankelijk zijn. Hoi Zora, Dit fenomeen heb ik al eens eerder gehoord van vrouwen die dit hadden en toch een babytje hebben gekregen dus ik weet dat ik me daar geen zorgen over hoef te maken. Het is fijn om te horen hoe een ander hierover denkt en het overtuigd me steeds meer om naar de gynaecoloog te gaan. Van alleen maar uitstellen krijg ik geen zekerheid en zal over de drempel heen moeten. En wat Mizzy ook zegt, je moet zeker niet alleen gaan en ik vind ook dat je samen voor een kindje gaat en er dan ook samen doorheen moet. Hopelijk zal het allemaal meevallen! Bedankt voor je reactie!
Wel gaan, hoor, Pietske. Als je niet gaat, maak je de drempel voor jezelf alleen maar steeds hoger. Misschien is het, zoals eerder gezegd, iets kleins waar makkelijk wat aan gedaan kan worden, maar misschien is het ook iets groters. Als dat het geval zou blijken te zijn, dan kun je nu nog allerlei kanten op met vruchtbaarheidsbehandelingen en dergelijke. Voor je het weet ben je 35 en dan kan het allemaal nog veel moeilijker worden. Ik weet het, heb qua zwanger worden makkelijk praten, maar ik vind dat je met je lichaam/gezondheid geen risico's moet nemen en dat je maar beter kunt weten of er iets aan de hand is en wat dan, zodat je verder kunt gaan bekijken hoe of wat. Sterkte, pak op een onbewaakt ogenblik gewoon de telefoon, draai het nummer van de huisarts en hang niet op als er wordt opgenomen
Ik zou na zo'n tijd proberen ook een doorverwijzing vragen voor de gyn. Volgens mij is het goed om nu eens wat meer dingen te laten onderzoeken. Bij ons zijn er geen oorzaken gevonden, maar nu na 2 jaar nog steeds niet zwanger terwijl wij iedere maand op het juiste moment klussen. Maar het is wel fijn om te weten of er iets mis is en om hulp te krijgen om toch een kans te hebben op een zwangerschap.
ik zou als ik jou was maar even naar de huisarts gaan ,en er op staan dat je door verwezen wil worden. succes met zwanger worden.
De ha heeft me wel makkelijk weer naar huis gestuurd met temperaturen, maar op dat moment wist ik ff niet beter. Nu weer een jaar later laat ik me zeker niet weer wegsturen zonder een doorverwijzing naar de gyn. Het is absoluut fijn om te weten of alles goed zit en ik zeker zwanger kan worden. We moeten maar de molen in. In feite zit er niks anders op om het zeker te weten. Bedankt voor jullie support! Spannend is het wel.....
Iemand in mijn omgeving is ook 2 jaar bezig geweest. Ze zijn de hele molen ook door gegaan, maar er is toen niks kunnen vinden. Heel frustrerend en waar ligt het dan wel aan? Pure pech? Inmiddels lopen er nu 2 lieve koters rond en valt alles op zijn plek. Wat je wel vaker hoort, ze waren op vakantie en ff niet met het zwanger worden bezig. En prompt! Ik heb geen ambities en ik ben geen carrierevrouw. We hebben een leuk huisje, een goede baan en zijn zo dol op elkaar. Het is zo welkom! Zoiets als, het zal de tijd nog niet zijn dat is de ene keer wat ik tegen mezelf zeg, maar de andere keer klinkt het als flauwekul! We zullen de molen in gaan.
Ik zou ook een verwijzing vragen, nee zelf eisen! Daar heb je recht op hoor! En ik kan me voorstellen dat het angstig is, stel je voor dat ze iets vinden...Maar stel je voor dat ze iets vinden wat ze makkelijk kunnen verhelpen, door bijv hormonen of zoiets dergelijks. Dan is het toch zonde om het niet zo snel mogelijk te doen en zekerheid te hebben! Succes meid, hou je ons op de hoogte?!?
Absoluut, zal zeker een verwijzing eisen! Ja, stel dat ze iets vinden, maar ik weet inderdaad ook dat ze je ook niet weer op straat zetten en er mogelijkheden zijn om het te verhelpen mocht het te verhelpen zijn. Ik weet nu nog van niks dus jezelf bang maken gaat erg makkelijk Ik was vorige week donderdag echt ontzettend beroerd. Heel duizelig en last van mijn buik. Weinig eetlust. Kom er vanmorgen achter dat dat mijn innestellingdag was.... Maar ja, zo blijf je jezelf voor de gek houden. Maar op de dag zelf was ik er niet mee bezig. Nog 3 dagen en dan heb ik weer zekerheid.... De week voor mijn NOD vind ik steeds moeilijker worden. Heb jij ook onderzoeken gedaan, Marjolein103? En Kvinna, gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik hou jullie zeker op de hoogte!
Ja ik heb ook altijd allerlei kwaaltjes die ik in verband breng met een zwangerschap. Denk alleen dat als ik erop zou letten, dat ik ze dan ook zou hebben als ik aan het begin van mn cyclus zit haha! Ik hoop voor jou dat het natuurlijk echt iets mag betekenen en dat je zwanger bent!!! maar je kan jezelf soms ook zo gek maken, puur omdat je zo graag wilt... Maar we houden moed, hoop dat je snel positief mag testen! Wij zijn ons eerste kindje verloren aan een afwijking. Door allerlei testen bleek dit niet erfelijk te zijn gelukkig. Bij de keizersnede van mijn 2e dochtertje kwamen ze erachter dat ik een afwijking heb aan mijn baarmoeder, waardoor ik nu extra goed in de gaten wordt gehouden. Een heel ander soort testen dus, maar ik vind het wel fijn dat ze het nu weten en er ook op kunnen inspelen mocht dat nodig zijn...
Wat vreselijk om te horen dat jullie je eerste kindje zijn verloren! Daar zijn geen woorden voor. Het is wel fijn dat je goed in de gaten gehouden wordt doordat je een afwijking hebt aan je baarmoeder. Zo geeft dat jullie hopelijk ook een rustig gevoel. Het is heel vervelend om elke keer maar met je lichaam bezig te zijn. Al is het de ene keer meer dan de andere keer. Ben op zich wel een nuchter mens en kan het vaak wel relativeren, maar soms laat mijn verstand me in de steek. Aangezien ik achteraf dingen heb gevoeld ga ik weer twijfelen. Ik ben trouwens nooit overtijd en toen ik paar maanden geleden 5 dagen overtijd was dacht ik nog niet: ik ben zwanger. Misschien heeft er wel iets gezeten, maar heeft mijn lichaam het afgestoten. Wie zal het zeggen? Hopelijk zal ik het weer meemaken, maar dit keer met een positieve test!
Dank je voor je lieve woorden! Fijn om te lezen dat je er redelijk nuchter onder blijft. Maar ik kan me ook voorstellen dat je op een gegeven moment er wel een beetje doorheen kan zitten... Als het al zo lang duurt. Ik bedoel als je die wens hebt, dan wil je het liefst zo snel mogelijk zwanger zijn (althans ik dan) en dan is iedere maand teveel... En dat je van alles gaat voelen aan je lichaam is ook heel begrijpelijk! Ik hoop ook echt dat je heel snel een positieve test in handen mag hebben! Heb je voor jezelf iets van een keuze gemaakt, zo van ik probeer nog x maanden zelf en als het dan niet gelukt is, dan ga ik naar de dokter?
Eens, ik heb voor mijn zoontje toen ook inwendige echo gehad om te kijken of er een eitje rijpte......en voila. Daarna was een stuk geruster. Maar twee mnd tempen is niet veel hoor, daardoor heb je nog niet goed inzicht in je cyclus, moet je echt wat langer volhouden wil je inzicht krijgen in.....succes meid!
De ene maand vreet het meer aan me dan de andere maand. Deze maand dus meer... Ik wil in elk geval zaterdag afwachten en als er dan weer niks aan de hand is dan zal ik de ha bellen. Mijn vriend en ik willen nu wel weten waar we aan toe zijn. Ik hoop dat ik net als goofychick en mizzy1982 geruster zal zijn als er een gerijpt eitje is. Klopt, 2 maanden tempen is niet veel en had misschien door moeten gaan. Toch had ik al een duidelijk inzicht wanneer mijn eisprong was. Maar je hebt gelijk. Fijn om de mening van een ander te horen! Doet me zeker goed en door jullie begin ik het minder eng te vinden en wat ik al wist wordt bevestigt: ik ben zeker niet de enige in dit schuitje....