emma is vast komen te zitten met de geboorte en is met een vacuumpomp gehaald. Hierdoor heeft ze Ernse parese gekregen (zenuwaandoening aan haar linkerarm) hierdoor raden ze me sterk aan om bij de volgende een geplande keizersnede te doen. (omdat er een risico is op nog een erbse parese kindje). Nu is mijn vraag hoe hebben jullie de keizersnede eraren? Dus alles: de ruggenprik (of andere verdocing weet niet precies heo het werkt) ben je bij kennis? krijg je je kindje gelijk te zien? Hoelang moest je in het ziekenhuis blijven?Hoelang duurde het voor de wond minder pijnlijk was? kon je ook echt veel minder doen? hoe was de pijn? enz vooral het laatste wil ik graag weten. ik heb een zware bevalling gehad maar zie wel erg op tegen een keizersnede, ik hoor namelijk vaak dingen als dat de pijn zo erg moet zijn na de tijd. Graag wil ik ervaringen horen van andere meiden.
over narcoses kan ik je niet vertellen, heb een spoed keizersnee gehad, ik verloor al mijn bloed, lag al nok oud voordat ze me konden verdoven(kantje boord) maar over de keizersnee zelf kan ik je wel wat vertellen, de 1ste dag vond ik het ergst, je krijgt standaart ook een kateter, dus 1ste dag mag je er niet uit om zelf te plassen (gelukkig heb je die drang ook niet) die halen ze de volgende dag er weer uit en dan helpen ze je naar de wc, 1ste keer opstaan is wel pijnlijk, maar als je eenmaal handigheidje erin hebt (rug gedeelte goed omhoog en bed laag) dan gaat het alsmaar beter, en de pijn vond ik verder opzich mee vallen, maar goed je krijgt ook goede pijn stillers, en als je heel veel pijn hebt krijg je morfine, omdat ik daar niet goed tegen kan heb ik het maar 1 keer gevraagd, voorderest gewoon paracetamol. de wond geneest ook erg snel vond ik, en de pijn viel mij erg mee ik ben 1 week in het ziekenhuis geweest, maar dat kwam door mijn bloedverlies, normaal mag je na 2 of 3 dagen al naar huis, ligt totaal aan je herstel. wel heb ik thuis 1 week beneden geslapen, ik zag het traplopen niet zitten (hele steile trap) en onder de douche heb ik nog een tijd zittent gedaan. maar dat had allemaal met mijn bloed te maken.
jeetje wat heftig zeg! hoe kon dat dan dat je al je bloed verloor? Vind ik goed om te horen dat het met paracetamol goed te doen was voor je. ik schrok even dat ik las dat je een katheter krijgt. Na mijn bevalling kon ik niet goed plassen. een dag na de bevalling had k een liter urine in mijn blaas. ik kreeg een katheter. Ik heb er meerdere gehad want het ging niet goed en heb ook zelf moeten katheriseren. Wat een pijn had ik eraan, maar je voelt hem lijkt me niet als je een keizersnede hebt gehad? hier kwam hij tegen mijn hechtingen, deed veel pijn. Kon daardoor ook veel minder. was het je eerste kindje?
Hoi Ellen, Keizersnede vond ik 100% meevallen. Ik kreeg een keizersnede omdat ik een voorliggende placenta had waardoor ik niet op de natuurlijke manier kon bevallen. Ik kreeg eerst een katheter. Dat vond ik het meest vervelende. Ik vond het voelen alsof ik de hele tijd heel nodig moest plassen. Maar goed. Ruggenprik voelde ik amper. Daar zag ik erg tegen op maar viel erg mee. Na de keizersnede naar de uitslaapkamer om alles even te checken. (Al slaap je niet met een ruggenprik hoor) Daarna lekker naar je man en kindje als alles goed gaat met je kindje. Ik mocht na 2 dagen weer naar huis. Het klopt inderdaad dat je de 1e 24 uur in bed blijft. Dan blijft die katheter ook zitten. Daarna lekker zelf douchen. Napijn viel ook mee. Met paracetamol is het inderdaad goed te doen. Ik ging na de 'bevalling' al 3 x per dag de auto in en uit om naar mijn zoontje te gaan in het ziekenhuis. (Hij moest daar nog 12 dagen blijven) Was niet prettig qua pijn maar wel te doen. Ik adviseer je alleen om naar je lichaam te luisteren en je rust te pakken als dat kan. Maar ik vond alles 100% meevallen.
Ook hier een totale meevaller wat betreft de keizersnede!! Het is bij mij een spoedks geworden, dus ze hebben bij mij de ruggeprik tussen de persweeën door gezet. Was echt een verademing toen die begon te werken . Je krijgt idd een katheter, is even niet heel prettig, maar ik vond het niet bijzonder pijnlijk of lastig. De pijn vond ik achteraf heel erg meevallen, maar dat kan ook door alle emotie komen die er bij ons bij is gekomen. Ik heb als pijnstilling paracetamol + nog iets extra's gehad (geen idee meer wat) en dat hielp prima. Ik ben van zondag op maandagnacht bevallen en stond dinsdagochtend onder de douche en ging toen al zelf (zij het in zeeeeeer langzaam tempo naar de wc. Bij het douchen en naar de wc gaan (poepen) heb ik toen wel nog hulp gehad, maar plassen ging toen ook al zelf prima. Ik ben donderdagochtend naar huis gegaan en toen kon ik mezelf prima redden (stukjes lopen, zelf naar de wc, zelf douchen) alleen met afdrogen moest iemand mij even helpen. En natuurlijk doet het soms pijn en is het vervelend, maar de pijn is zeker wel te handelen! Thuis heb ik al diezelfde dag trapgelopen (ook heeeeel langzaam) en een week na de operatie zat ik alweer buiten de deur te lunchen. Maar dat kwam puur vanwege de situatie, ik denk dat je dat met een kindje thuis wel uit je hoofd laat!!! Achteraf heb ik 'spijt' dat Luuk niet met een geplande keizersnede is geboren (want ik zag ook onder andere op tegen de ks), want het is me enorm meegevallen!! (en dan had Luuk ws ook nog geleefd, maar dat is een ander verhaal). Hoe dan ook weet ik zeker: de volgende kinderen komen hoe dan ook met een ks!!! Het is nu ruim 7 weken geleden en ik heb ongeveer 4 / 5 weken nodig gehad om lichamelijk te herstellen (komt ook omdat ik de eerste week veel te veel gedaan heb en uit bed geweest ben ivm de crematie van Luuk) en sinds 3 weken gaat het gewoon echt heel goed. Ik kan weer fietsen, autorijden en huishoudelijke taken prima doen. Het stofzuigen en de zware boodschappen laat ik wel nog over aan manlief, maar de rest gaat echt prima. Hij zei trouwens gisteren nog tegen mij dat hij verbaasd staat om hoe snel ik hersteld ben van de operatie. Hij had echt verwacht dat ik weken en weken op de bank zou liggen (tja, mannen....) en hij is echt heel blij om te zien dat ik alweer vanalles zelf kan en doe.
Mijn dochter is ook met een keizersnede geboren (gepland). De ruggeprik viel mee, voelde er niets van, daarna hebben ze de katheter ingebracht, voelde ik dus ook niets van omdat het al verdoofd was. Heel snel na begin van de operatie was onze dochter geboren. Ze is toen eventjes meegenomen om te onderzoeken, maar binnen 5 minuten lag ze lekker bij papa in zijn armen naast me op de OK. Toen de operatie klaar was ging ik met mijn dochter in mijn armen naar de uitslaapkamer. Vandaar uit dus wederom met dochter naar de afdeling. Dit schijnt overigens per ziekenhuis te verschillen, bij sommige krijg je je kind pas te zien op de afdeling. Dit zou ik dus van te voren wel vragen voor dat je je er op verheugd je kindje direct te zien en dat het dan nog uurtje of 2 duurt. Ook hebben we op de uitslaapkamer direct aangelegd, omdat ik borstvoeding wilde geven. Dat was ook lekker. Op dinsdag morgen is ze geboren, woensdag ging de kathether en infuus (ik had morfine pomp, maar niet gebruikt) eruit. Die zelfde dag dus uit bed om te plassen. Vrijdag mocht ik naar huis (eigenlijk donderdag al, maar dat vond ik erg snel) Het is mijn 100% meegevallen. VOlgende keer zou ik het zo weer doen.
wat fijn dat het jullie meevalt. Katheter heb ik dus ook gehad en dat indoen vond ik ook niet erg. Borstvoeidng geven heeft dus ook geen nadelen? dat kan ook prima als je een ks hebt gehad? @ringeding goed dat je dat zegt Emma heeft bij mij dus maar heel even op mijn buik gelegd omdat ze nagekeken moest worden. Dat zou ik dus zeker vragen hoe dat bij ons gaat. Ik heb het eerste echte contact na de geboorte gelijk heel erg gemist. @evelientje. ik kreeg kippenvel van je bericht had echt tranen in mijn ogen. meid en het is nog zo kort geleden. Hoe gaat het met je?
Hoi Ellen, Mijn verhaal ken je al. En ik moet zeggen dat ik het heel erg vond meevallen. Ik heb uiteindelijk tot zondag in het ziekenhuis gelegen (ben op donderdagmorgen bevallen). Je krijgt idd een katheter. Hier in het ziekenhuis zeiden ze dat die bij een geplande keizersnee pas gezet wordt wanneer de ruggeprik al gezet is. Dus daar voel je dan niets meer van. Na het zetten van de ruggeprik (tussen een aantal persweeën door, moest twee keer gezet worden) duurde het voor mijn gevoel maar vijf minuten voor dat Nathan er was. Hij werd eerst heel even meegenomen (papa ging mee) en daarna werd hij naar mij gebracht en mocht ik hem lekker knuffelen. Ik vond wel dat het hechten best wel wat tijd in beslag na. Maar in totaal, met het bijkomen op de uitslaapkamer (dat moet ivm het uitwerken van de ruggeprik) duurde het een uur voordat ik weer bij mijn kleintje kon. Hij heeft in de tussentijd lekker bij papa op zijn blote borst gelegen. Dit is ook heel goed voor de borstvoeding later. Ik kreeg ook een morfinepomp met een eigen doseerknop. Daarnaast kreeg ik paracetamol en dyclofenac. Dit is wat betreft pijnstilling heel goed. Ik heb zelf weinig gebruik gemaakt van de morfinepomp. Wanneer ik naar huis ging mocht ik nog heel lang de paracetamol door blijven slikken. Dit kan je dan uiteindelijk gaan afbouwen. Wat ik denk dat heel goed geholpen heeft, is dat ik echt de zes weken die ervoor staan om te herstellen ook echt gebruikt heb. Dus bv niet stofzuigen en niet teveel van jezelf vragen. Ook al denk je dat het wel weer gaat. Daarna ging het bij mij heel snel steeds beter. Ik kijk er met een goed gevoel op terug. Dus ik zou me er niet te druk over maken. Ik denk dat in jouw geval een keizersnee echt een opluchting zal zijn in vergelijking met de bevalling van Emma. Groetjes Mariska
dank je wel voor je reactie. Hoe vond je de ruggenprik? deed die pijn? Hoor ik ook verschillende dingen over. Wat mooi dat je vriend nathan op zijn borst heeft gelegd. En dat dat helpt voor de bv wist ik niet. Lees ook dat de pijnstilling na de tijd voor jullie goed werkte. Ja en toch is het voor mij moeilijk te weten dat ik geen natuurlijke bevalling zal hebben mochten we nog een tweede mogen krijgen. ook al was de bevalling heel zwaar. Het is meer het gevoel dnek ik dat met Emma ik het niet helemaal zelf heb gedaan door de vacuum. misschien wel een soort van falen wat ik voel. wilde het niet toegeven maar ik denk wel dat ik het zo voel.
Ik heb een spoedks gehad ivm scheuring van placenta na de draaipoging.. Zetten van catheter vond ik niet pijnlijk.. Ruggeprik was wat gevoelig want na 5x prikken zat het pas goed. Ik kreeg na kort onderzoek Esmee even op de borst en later is ze met mijn vriend naar de afdeling gegaan om aantekleden etc. Op de uitslaapkamer is Esmee voor het eerst aangelegd. Esmee is dinsdag om 15.59 geboren en de volgende dag 10.00 was de catheter er uit en werd ik gewassen. Ik heb toen Esmee al geholpen met verzorgen ( badje etc). Donderdag morgen zou ik naar huis mogen maar de gyn wou me nog zien ivm spoedks. En Esmee was te veel afgevallen ( bv).. ( is uiteindelijk helemaal goed gekomen). Vrijdagmorgen om 10.00 waren we thuis.. Traplopen etc was pijnlijk maar te doen. Natuurlijk doet de wond pijn, ( na een natuurlijke bevalling doet je onderkant ook pijn , denk ik ) En moet je rustig aan doen. Maar het viel me echt mee..
Hoi Ellen, Wat betreft jouw gevoel van falen komt mij heel bekend voor. Ook voelde ik dat zo omdat mijn zoon met een keizersnede is gekomen. Alsof ik het zelf niet heb afgemaakt. Ik weet niet eens wat een wee is. Er zullen vast vrouwen zijn die dan zeggen ' Wees blij dat je niet weet wat een wee is want het is zeer pijnlijk'. Maar toch hoop ik bij een eventuele volgende zwangerschap een natuurlijke bevalling te hebben. Dus ik snap jouw gevoel helemaal.
Hoi Ellen, Lastig wanneer je dat gevoel hebt dat je het niet zelf gedaan hebt. Maar je hebt juist super hard ervoor gewerkt. En misschien kan je dat ook verstandelijk wel berederen, maar ik snap dat het soms lastig is om dat ook zo te voelen. Met je vraag of een ruggeprik pijnlijk is kan ik je niet zo goed helpen. Ik vond het niet heel fijn, maar dat had meer te maken met het feit dat ik voorover moest buigen. En dit met een dikke buik en tussen de persweeën door. Dus het prikken zelf heb ik geen moeite mee gehad. De weeën waren in ieder geval heftiger! Groetjes Mariska
Ook ik heb een ks gehad nadat ze hadden geprobeerd mij in te leiden op dag 1. `s Avonds op dag 2 zat ik om 9:00 uur nog steeds op 5 cm en werd het een ks. Ik had weeenopwekkers via het infuus en constant weeen dus van de katheter heb ik niets gemerkt. De ruggeprik had ik `s middags al gehad en daar hoefde alleen bijgespoten te worden. De ks is me 100% mee gevallen, ik kreeg dochter ook meteen bij me. Maar ze moest mee voor onderzoek omdat het niet zo lekker ging met haar. Ze was erg misselijk. Het ergste vond ik de uitslaapkamer ik moest erg lang blijven liggen daar, ze waren me ook nog vergeten op te halen en op "mijn" afdeling was het erg druk. Ik wilde naar mijn dochter toe, ik wist niets. `s morgens om 6 uur werd ik wakker van de pijn en kreeg ik morfine. Dat zou ik niet aanraden, de prik doet pijn en je wordt er suf van. De volgende keer bijt ik wel op mijn tanden tot 8 uur toen mocht ik pas een paracetamol. Ik mocht niet drinken nml. Omdat de ks pas `s avonds was mocht ik zaterdag de hele dag in bed blijven. Katheter mocht er meteen uit als ik maar zou plassen. Draaien met wassen was niet zo heel erg prettig maar verder had ik weinig last ervan. Zondagochtend moest ik uit bed en gaan douchen. Mijn schoonzus had me bang gemaakt, maar het viel heel erg mee. Zelf had schoonzus overigens nooit een ks gehad dus luister niet naar zulke mensen. Doe na een ks rustig aan, niet te veel lopen. Ik moest naar de kinderafdeling met een rolstoel bijvoorbeeld. Ook geen of weinig traplopen.
@ellen: het is inderdaad nog maar 7 weken geleden. En het zijn hele heftige weken geweest op emotioneel vlak ja.... Het gaat goed met ons. Ik merk dat het lichamelijk opknappen ook wel weer helpt om lekkerder in mijn vel te zitten en daardoor kan ik veel meer behappen. Maar moeilijk is het zeker!! Voor wat betreft je gevoel dat je het niet helemaal zelf hebt gedaan of gaat doen bij een ks, dat snap ik helemaal. Daar had ik ook moeite mee en daarom wilde ik ook een natuurlijke bevalling proberen. Maar om eerlijk te zijn (en dat heeft echt te maken met het overlijden van Luuk) zal het me de volgende keer worst zijn of ik het zelf doe (niet dus, want daar heb ik geen zin meer in) en of ik een wee voel en pijn heb (want de emotionele pijn is mega-groter dan lichamelijke pijn). Ik ga voor zo min mogelijk risico's en ik ga vooral voor een huilend kindje in mijn armen!! Dus schijt als dat betekent dat ik niks 'zelf' doe aan een volgende bevalling!!! Maar nogmaals, het gevoel is herkenbaar en als Luuk nog hier was geweest had ik waarschijnlijk hetzelfde gevoel van 'falen' gehad hoor!!!
Lieve dames, Mijn zoontje lag in een stuit (draaipoging mislukt) en is om die reden op 7 januari dmv een geplande keizersnede geboren. Ik was ook erg teleurgesteld dat ik geen "normale" bevalling zou meemaken maar de keizersnede is me echt 100% meegevallen! De planning, de voorbereiding en de wetenschap dat dit voor mijn zoontje het veiligst was, heeft hierbij erg geholpen. Terwijl ik nog op de OK lag, zei de gynaecologe ook meteen dat het goed was dat ik het niet vaginaal geprobeerd had omdat de navelstreng om zn nekje zat en het daarom sowieso een keizersnede zou zijn geworden. @ Evelientje, ik las af en toe mee op het stuit-clubje en las na de geboorte van mijn zoontje jouw verhaal. Ik vind het zo verschrikkelijk voor jou & je man. Ik heb er geen woorden voor. De tranen springen me nu weer in de ogen. Ik kan me niet voorstellen waar jullie doorheen gaan! Fijn te horen dat het relatief goed gaat. Hoe dan ook heel veel sterkte. @ Ellen, Laat je door het ziekenhuis gewoon heel goed de procedure uitleggen wat betreft de ruggenprik (niets van gevoeld), katheter (ingebracht na ruggenprik), je kindje op de OK (even vastgehouden), de recovery (maar 20 minuten op gelegen) en het aanleggen (binnen anderhalf uur na de keizersnede; borstvoeding kwam prima op gang). Hoewel ik de eerste nacht heel veel naweeen heb gehad (was ik niet op voorbereid), is het herstel me ook alles mee gevallen. Ik voelde me letterlijk elke dag beter. Het is wel frustrerend dat je de eerste dagen niet zo mobiel bent en je eigen kind niet kunt pakken etc, maar aan de andere kant zijn er genoeg vrouwen met een normale bevalling die het lichamelijk ook heel zwaar hebben en lang moeten herstellen. Ter relativering: ik vond de borstvoeding lichamelijk (en psychisch) zwaarder. En daarnaast, de zorg in het ziekenhuis en de gedeelde verantwoordelijkheid vond ik achteraf ook wel prettig. Bovendien, ons zoontje is onze eerste en omdat ik niet zo veel kon, deed mijn man heel veel in het ziekenhuis. Als dit anders was geweest, ben ik bang dat ik nogal veel naar me toe getrokken zou hebben en hem misschien wat minder de kans had gegeven ook alles te ontdekken (want mama weet alles beter ). Succes!
@mamavanesmee zo 5x dat lijkt me ook geen pretje. Wat fijn dat je gelijk de verzorging al hebt kunnen doen. En ik lees dat het aanleggen dus ook wel goed ging. Ja ik had heel veel pijn aan mijn onderkant maar de vacuum is er ook aan te pas gekomen. En ik bleek een urineweginfectie te hebben en een katheter denk dat dat ook zeker niet geholpen heeft kwa pijn. Het doet me echt goed te lezen dat jullie het toch heel erg meegevallen is. Ik hoor vaak juist verhalen dat het verschrikkelijk is. @pasja83 Ja tuurlijk zijn weeen erg pijnlijk maar begrijp zo goed dat je het ook zou willen voelen. Ik was heel benieuwd naar de weeen toen ik zwanger was. Ik vind het heel fijn dat je me begrijpt. @ikke20 Nee dat lijkt me zeker geen pretje. Ik hoor ook wel dat een ruggenprik in de weeen geen aanrader is zeg maar, dat ze dat vervelender vinden als de prik zelf. @yolanthe nou lekker is dat dat ze je gewoon vergten. Ik vraag me dan wel eens af met zulke dingen hoe dat mogelijk is. Je wil zo graag naar je kindje. waarom moct je niet drinken? of is dat normaal na een ks? Ging het plassen na het verwijderen van de katheter gelijk goed? Wat raar dat je schoonzus een mening erover heeft en je bang maakt als ze zelf niet eens een ks heeft gehad. Ik heb na de bevalling ook niet gelijk goed kunnen lopen had erg veel pijn. Een rolstoel is dan zeker erg fijn! @evelientje Ik vind het heel knap hoe je erover schrijft. En ooh wat begrijp ik jouw goed dat het je niet uitmaakt op welke manier je bevalt bij een volgende. Het is zo moeilijk want je hebt je gevoel die zegt ik wil het op de natuurlijke mnaier doen, ook al weet je dat het het beste is voor je kindje om bijv een ks te doen. En je doet het alles voor je kindje dat die maar gezond is. En ik zal voor de volgende ook voor een ks gaan als ze dat zeggen, maar je bent natuurlijk wel verdrietig erover dat veranderd niet. Heel erg veel sterkte met de verwerking! @jetje precies je weet dat het het beste is voor je kindje en dat zal ook zeker wel meewerken voor mij straks mocht er een tweede komen en mocht ik in het zh alle vragen hebben gesteld. De gezondheid gaat voorop altijd. ik had een beeld voor me en dat was dat ik zo graag thuis wilde bevallen. toen dat niet doorging was ik al verdrietig. en het is allemaal anders gelopen en dat moet je een plekje geven. Het is fijn dat je de nazorg zo fijn hebt ervaren. Dat er mensen bij je in de buurt zijn die je kunnen helpen. Ik wil in iedergeval liever niet in ons zh bevallen ivm de vorige bevalling heb ik er geen vertrouwen in. Mochten jullie kindjes trouwens wel bij jullie op de kamer? of moesten ze op de kinderafdeling? en mag je trouwens nog kiezen voor een zh welke je wil bevallen? (geplande ks)?
@ ellen: ik ben gewoon in het ziekenhuis in alkmaar bevallen, waar ik dus ook onder controle liep bij de gyn ( en dat doe je automatisch als je een geplande KS krijgt). Bij mij lag mijn dochter bij me op de kamer, 's Nachts kon ze eventueel wel naar de kinderkamer op de afdeling zodat ik kon slapen. Hwet ligt er natuurlijk ook aan of je kindje op tijd of veel te vroeg geboren is en of ze gezond zijn.... In dit ziekenhuis doen ze als het even kan een 1 persoonskamer als je een ks krijgt. Maar soms is het zo druk, dat je wel op zaal ligt. Dit lijkt me dan wel lastig als dan ook de kids bij de moeder liggen... ze huilen nooit te gelijk natuurlijk.... Maar ik zou als ik jou was een keer een rondleiding vragen in het ziekenhuis en dan vragen stellen....Het is zo verschillend per ziekenhuis
Ik vond de keizersnee echt verschrikkelijk. De ruggeprik was ik nog het meest bang voor maar daar heb ik echt helemaal niks van gevoeld. Dus dat viel echt heel erg mee. Tijdens de keizersnee zelf lag ik heel erg te trillen waardoor ik me steeds niet goed voelde, was ook erg misselijk. Tijdens het hechten hebben ze verdoving erbij moeten doen omdat ik dat begon te voelen. Op de uitslaapkamer ben ik echt plat gespoten met morfine omdat het echt veel pijn deed. Ook de dagen erna heb ik als zeer pijnlijk ervaren. Vooral de 1e keer opstaan was echt een hel. Mijn man moest me helpen en dat deed echt veel pijn, net of de boel weer wat open scheurd ofzo. Ik ben op maandag bevallen en mocht woensdag eindelijk douche, daarna voelde ik me langzaam beter. Die zelfde woensdag heb ik zelf weer wat stukjes gelopen. Ik heb in totaal 5 dagen in het ziekenhuis gelegen. Helaas kwam ik niet echt tot rust omdat mijn zoontjes nog in het ziekenhuis lagen, dus wij hebben 3.5 week 180 km moeten rijden om hun te bezoeken. Dan merk je dat autorijden ook niet echt prettig is. Ik ben eind september bevallen en in januari weer gaan sporten. Wel heel rustig aan gedaan omdat ik het tijdens het sporten wel steeds het litteken voelde. Bij de 1 gaat het heel goed en bij de ander wat minder. Bij mij in het ziekenhuis lag ook een vrouw die 1 dag na de keizersnee perse naar huis wou. Daar stond ik echt van te kijken.
na een lange aanloop naar de bevalling eerst 1,5 dag weeen zelf toen inleiden en 48 uur later nog niet verder dan 3,5 cm en wel al 8 uur lang een weeenstorm hebben ze mij s'avonds laat geopereerd de kleine kreeg het zwaar. de ruggenprik hebben ze bij mij geprobeerd te zetten eerder op de avond al en er zijn 3 man bij geweest en ze hbeben alles geraakt maar de ruggenprik lukte echt niet dus mijn keizersnee is onder narcose geweest. Het katheter viel mij mee de narcose ook. wel hebben we toestemming aan de arts en anesthestist moeten vragen of mijn man er bij mocht zijn dit mag niet altijd. hij mocht erbij na het intuberen en nadat de gynecoloog mijn buik al geopened had. onze kleine had helaas een slechte start en moest naar dekinderafdeling mijn man mocht mee toen ik wakker werd 3 kwartier na start operatie was mijn man er weer en werd ik gelijk meegenomen naar de kinderafdeling later op zaal de dag verder na de operatie opp bed b lijven maar dezelfde avond heb ik al gestaan de eerste paardagen was het gevoelig maar je krijgt een handigheidje hoe je alles het beste kan doen Ik mocht na 5 dagen naar huis dit kwam door de kleine die toen pas mocht thuis ging het gelijk goed heb de kraamzorg de deur gelijk uitgezet wel had ik er heel veel baat bij dat mijn bed niet omhoog stond zo laag mogelijk ging het beste met in en uitstappen nu na 7 weken weinig last meer alleen met de koude dagen veel last gehad van het itteken
Geplande is natuurlijk anders dan een spoed. Ik had al een ruggenprik (epiduraal) en die is bijgespoten tijdens de spoedsectio. Jij zal dan een spinale ruggenprik krijgen, die wat meer bijwerkingen heeft zoals hoofdpijn. Ja, ik had na 20 min. mijn zoon aan de borst en omdat het dus zonder narcose was hoefde ik niet naar de verkoever. Moet je even navragen hoe dat met spinale anesthesie zit. Ik moest nog 4 dagen blijven, maar dat was omdat mijn ventje teveel was afgevallen EN omdat ik ernstige zwangerschapsvergiftiging met pre-eclampsie had. Meestal mag je de tweede of derde dag wel naar huis. Je vraagt er zelf om, maar ik had echt vreselijk veel napijn van de wond. Niet zozeer van buiten, dat is maar een sneetje, maar echt pijn van binnen. Zo'n 5 weken heftig, daarna nog wel een tijd hoor! Maar goed; ik was ook heel ziek en verzwakt, dan is het herstel gewoon langer. Hoe ik het ervaren heb? Het moest en daarom ben ik blij dat alles zo goed is gegaan en ik heb helemaal geen gevoelens dat ik het anders had gewild. Ik was zo ziek en al een week bezig met bevallen, dat ik blij was dat ik m'n zoontje in m'n armen kon sluiten! Besef wel dat als je bv wilt gaan geven dat meestal pas na een paar dagen gaat, zeker na een geplande keizersnee. Maak vantevoren duidelijk wat je wilt en laat je niks aanpraten! Het was zwaar (afkolven en fingerfeeden om de twee uur), maar had na een week mijn kind terug aan de borst, ik wist dat hij het kon, maar hij was gewoon te zwak en zie mijn banner! Oh ja; da's een goede; zet je bed NIET omhoog!! Wat een pijn!