Ons babytje kan nog geen mama en papa zeggen, heeft dit wel een tijd gedaan maar nu is het al 3 maanden foetsie. De kleine is nu iets meer als een jaar oud.
KOmt echt wel, hier was het eerst ook volop papa en mama, en ineens is het weg! Straks praten ze de oren van je hoofd, en ieder kindje is nou eenmaal anders met ontwikkelen
mijn zoontje zei als eerste papa, en toen pas mama. hij heeft daarna ik denk ook wel 3 maanden geen papa meer gezegd, en nu ineens weer wel.
Mijn dochter wordt over 3 maanden 2 en zegt sporadisch mama, papa (in ons geval op z'n Turks, baba) zegt ze iets vaker maar ook niet dagelijks.
Noelle is bijna 16 maanden en heeft een tijdlang wel 'gemamaat' en 'gepapaat', maar ze zei dit nog helemaal niet gericht tegen ons. Eigenlijk zegt ze nog helemaal niet veel woordjes, maar momenteel merk ik dat ze wat gerichter gaat praten, bijvoorbeeld 'bee' tegen haar beer en en al lange tijd zegt ze 'di' als ze iets dichtdoet en verder wordt er de hele dag 'ge-ooohhhht'. Ook zegt ze nu gericht 'Papa' tegen haar vader. Maar terwijl ze hele dagen voornamelijk met mij alleen thuis is, is 'Mama' nog steeds ver te zoeken. Het mmmm-en is alle lange tijd helemaal niet meer aan de orde, dus ze noemt mij nog steeds geen 'Mama' (snik, snik). Maar het gaat natuurlijk vanzelf wel komen en uit ervaring met mijn oudste, weet ik dat je dan uiteindelijk wel eens helemaal gek wordt, van het 'gemam' de hele dag.
Mijn dochter zei eerst mamma, toen een aantal maanden niets. En nu sinds kort is het heel veel mamma en baba (Turks), vooral mamma als ze iets wil hebben........... en als ze dan zo schattig mamma zegt krijgt ze natuurlijk ook alles voor elkaar .
Mijn dochter zei toen ze een jaar was 'hap' en wilde eten. Heeft ze een dagje gedaan, keek vervolgens tevreden rond met 'n blik die zoveel zei als 'zo, nu kan ik praten' en hield een half jaar d'r mond dicht... Ik dacht echt dat ze nooit meer iets zou zeggen, maar tegenwoordig ratelt ze me de oren van 't hoofd en staat er op haar rapport dat ze een zéér uitgebreide woordenschat heeft...
Ons meisje zegt pas sinds 1-1.5 maand Papa en Mama. Wij hebben ons er nooit druk om gemaakt, het komt wanneer het komt. En nu komen de woorden opeens heeeeel snel achter elkaar. Bij elkaar heeft ze binnen 3 maanden toch ruim 20 woordjes geleerd. (misschien is het in verhouding niet veel, maar wij zijn super trots! )
o gelukkig nog meer ouders met kindjes van 1+ die geen mama of papa zeggen, ze liep al met 8 maand en met 1 los, maar papa of mama zegt ze niet....... wel poes, was 1 van haar 1ste woordjes, en aaaaaaaaapp (aap) draai (draaien) oja en shit(mijn schuld)
hihi, hier net zo... maar dan word IK bedoelt... papa zegt ze wel heel duidelijk. Net alsof ze de 'm' nog niet kan zeggen ofzo. Verder praat ze korte woordjes: Po = poes Jas (toevallig wel heel het woord) boov (boven) op kaaaar (klaar) sinds dit weekend: koekoek (dit zegt oma, i.p.v kiekeboe ) -ijt = kwijt uis = uit achja, qua begrip is ze snel genoeg, maar qua praten wat minder, komt nog wel... Het gaat op dit moment iets sneller zo lijkt. Er komen weer wat (stukjes van) woordjes bij.
Hier vaak mamamama en papapapa maar echt bewust is het volgens mij niet helemaal. Ik zou me echt geen zorgen maken (doe ik zelf trouwens niet).
Geen zorgen maken. Mijn oudste zei toen hij een jaar was ook papa en mama, en vervolgens heel lang niet meer. En nu pas (hij is 2,5) begint het kletsen weer een beetje op gang te komen. Volgens het CB zou Ruben doof zijn en een taalstoornis hebben. Was ik het niet mee eens, want Ruben hoort alles, maar had gewoon geen zin om te praten.
Inderdaad sommige kinderen zeggen tot na hun tweede jaar nog nauwelijks iets en als ze dan uiteindelijk wel beginnen te praten, zijn het ineens hele volzinnen, want in de tussentijd hebben ze wel al een volledige woordenschat opgeslagen. Zo ging het met een neefje van mij ook. Die begon pas te praten rond zijn derde jaar en er mankeerde niets aan hem. Het CB adviseerde daarvoor ook logopedie, maar dat had totaal geen zin, want hij wilde niets nazeggen en zei bij vreemden al helemaal geen boe of bah. Hij had voordat hij het er zelf aan toe had inderdaad gewoon nog geen zin om te praten.
Onze dochter gebruikt papa en mama pas goed sinds ze een jaar of 2 is. Dat terwijl ze bij 6 maanden al voor het eerst mama zei. Ze gebruikte het maar zeer sporadisch, alleen in noodgevallen. Papa gebruikte ze veel vaker. Ze is nu heel erg bezig met wat van papa en wat van mama is en wie waar is. Als papa iets pakt wat van mij is protesteert ze meteen dat het van mama is en hij er van af moet blijven. Of dat papa met de auto weg is. En is ze tot de wonderbaarlijke ontdekking gekomen dat de andere kindjes op de creche ook een papa en mama hebben en dat die ook papa en mama heten. Maar dat is een heel ander niveau als bij een kind van 1. Met 1 jaar zei ze vooral "kat". Meestal had ze tussen haar 1e en 2e verjaardag zo'n 10-20 woordjes in haar vocabulaire. Soms kwam er weer eentje bij en raakte een andere weer in de vergetelheid. Mama was voor haar even vanzelfsprekend als haar eigen hand of voet, die is er gewoon altijd en hoef je niet te roepen.
Ja hier dus ook precies zo. Een paar maanden geleden verraste hij me ineens tijdens het eten (hij zei toen eerst alleen maar papa, mama, ja en nee). Ruben op fluistertoon: mama, mama Ikke: ja vent? Zeg het eens Ruben, fluisterend : mama, mama Ikke: ja, wat is er? Ruben nog steeds fluisterend: mama, mama, ik hou van je! Nou, toen kon ik geen woord meer uitbrengen en geen hap meer door mijn keel krijgen, van ontroering. Maar inderdaad bij vreemden niets durven zeggen. Het CB had het dus over die taalstoornis. Het enige goede daaraan was een extra (gratis) dag peuterspeelzaal. En ja, zo hollands als ik ben heb ik die wel aangenomen natuurlijk
bij ons ook. hij heeft het een tijdje gezegd toen stopte eerst het papa en was het heeld e dag mamamamamamamama en de laatste weken denk ik geregeld heeee?? hij zegt het eigenlijk nooit meer wat vreemd. ik denk dat hij ff druk is met iets anders ofzo.