Iedereen blijft hier niet rustig onder hoor. Gisteren nog in de supermarkt, niet luisteren, overal zijn handen aanzetten. Aan de kassa staat snoep (WAAROM DOEN ZE DAT TOCH????? :x), kon er niet vanaf blijven, 20 keer gezegd dat hij eraf moest blijven, dan gooit hij zich op de grond en blijft daar liggen. Ik was razend! Ik ben absoluut tegen slagen, maar op die momenten moet ik op mijn tanden bijten, ik had het echt gehad met hem. Ik weet dat schreeuwen niet helpt, ik weet dat negeren en zijn aandacht afleiden (meestal) wel werkt, maar soms heb je het fut gewoon niet meer. Ik voel me dan zo slecht dat het weer tot zo'n gedoe is moeten komen, want in discussie gaan met een 2-jarige heeft écht geen zin. Pfff, moeilijk soms..
Ik weet ook dat het totaal niet makkelijk is en ja ondanks alle goede adviezen die ik van het CB heb gehad en het hele Triple-P programma, verlies ik ook soms echt m'n geduld en dan weet mn meissie gelukkig wel hoe laat het is. Helaas is de leeftijd 2 of 3 jaar echt een leeftijd waarin ze je uit gaan testen, puur om te zien hoever ze kunnen gaan. Zeer vermoeiend op sommige dagen, maar gelukkig zijn er ook dagen bij dat je ze niet achter het behang wil plakken... Liefs, Duveldraakje
Het sokkenprobleem hebben wij hier dagelijks.. en ik ga daar ook niet meer moeilijk over doen maar ze kunnen niet altijd hun zin krijgen he.. lastig hoor
De wel bekende driftbuien, gaan die echt over ... Hier ook een voorbeeld, Als ze slapen gaat of net wakker wordt laat ik Dewi altijd even plassen op de wc. Maar af en toe heeft ze daar geen zin in dus als ze bv gaat slapen dan zeg ik ok dan ga je slapen. Maar ligt ze in bed krijgt ze totale paniek dat ze wilt plassen. Dusja dan gaan we ntuurlijk even plassen dat prijs ik alleen maar, mits het niet is dat ze dan meteen weer roept neeeeee, ik wil niet plassen (en zo gaat het dan even door wel/niet/wel/niet). Enja op een gegeven moment is ze zo overstuur dat ik haar even alleen laat, om af te koelen en dan schreeuwt ze het bijelkaar. Als ik dan even later bij haar kom en vraag of alles ok is dan zegt ze soms Neee of ja ( gzd ) en dan komt ze even knuffelen. Ik leg haar wel uit dat dat geen leuk gedrag is dat ze toont (op een rustige toon), want wil het toch even duidelijk stellen dat dat niet zomaar kan. Ook zo af en toe wilt ze haar pyama aan laten en geen andere kleertjes aan, ook een lastige.
@kat: hier is het juist dat de pyama niet aan mag savonds "boot slapen mama" en dan krijg je hem ook meestal echt niet aan. en dan als je hem wel aan krijgt.. is ze volgende dag extra vroeg wakker.. want dan wil ze kleren aan
Ik ben twee en ik zeg nee 't Is wel even flink flink lastig, maar gelukkig gaat het wel over hoor. Soms moet je er wel een jaartje voor uittrekken voordat ze wat handbaarder worden. Hier was het met onze oudste ook een feest met aankleden. Zoonlief wou absoluut niet dit of dat aan, tot in het oneindige bleef hij drammen. Grrrrrrr! Tenslotte zei ik vaak tegen hem: denk erop hoor, ik wil niet dat je deze trui aandoet vandaag. Of: pas op dat je je bordje niet helemaal leeg eet! Of: ik wil absoluut niet dat jij je speelgoed netjes in de mand doet. Ik weet wel dat het helemaal niet opvoedkundig verantwoord is, maar het hielp hier echt negen van de tien keer!
hier soms hetzelfde,ik kan 2 dingen doen: - ik negeer hem en laat hem in zn sop gaarkoken - ik spreek hem hard en duidelijk toe dat hij normaal moet doen. en allebei werkt eigenlijk wel. eerst ging ik wel mee in zijn wensen maar nu heb ik zoiets van je bekijkt het maar ik ben gewoon "de baas"
Moest net ineens denken aan die surprise eieren op grijphoogte bij de kassa.. meestal zit ze bij de kassa in de wagen maar toen wegens goed gedrag nog niet (en ze moet het ooit leren dus dan maar als ze goed meewerkt ) maarja die eieren.. Al 3x gezegd dat hetniet mocht met de laatste keer dat ze in de kinderwagen moest.. (werkt eigenlijk altijd best goed) en 2 seconden later legt ze zo'n ei op de grond en schopt hem ZO de winkel in!! Nou no way dat je dan rustig blijft hoor zag het als in slow motion gebeuren maarja toch te laat natuurlijk. Nu is het wel grappig hoor maar pfoe toen was ik toch echt echt ECHT heel erg boos
Ik kreeg helemaal geen meldingen meer, dus ik zie nu pas de reacties! Pfffffff ben ik ff blij dat ik niet de enige ben. Ik ging me echt zorgen maken, ik zie om me heen eigenlijk alleen maar hele lieve brave rustige peuters. (of lijkt dit maar zo?) Haha. Gisterochtend heb ik haar weggebracht naar KDV en ja hoor, dikke tranen toen ik weer wegging. En toen ik haar weer op kwam halen wilde ze weer blijven! Jantje lacht jantje huilt. Ik probeer het ook maar een beetje te negeren allemaal maar soms komt echt het stoom uit mijn oren! Gelukkig is ze de laatste dagen weer erg lief, dat is fijn want dan kan ik weer een beetje positieve energie opbouwen!
Ik ken het gevoel! Die rotwinkels ook met hun snoep aan de kassa.. Ik denk dat er veel ouders uit wanhoop toch nog snoep kopen, uit wanhoop.. Goede verkooptacktiek natuurlijk, gebruik maken van driftige kinderen..
negeren kan ook helpen. kiezen uit twee dingen die jou keus zijn, heeft ze toch het idee dat ze zelf heeft mogen beslissen en als ze er in blijft hangen even met d eplantenspuit schrikken ze zo en stoppen ze vaak in een keer. klinkt hard maar werkt!
hier soms ook een driftkikker en ja gewoon negeren of even op de trap zeteen ofzo tot ze is afgekoeld en het werkt perfect
Hier kan ze af en toe ook boos worden om niets, maar soms heeft ze dat gewoon even nodig. Dan is zo'n klein dingetje gewoon even net wat de emmer doet overlopen en brult ze haar frustraties er uit. Vaak is het gewoon dat ze wat moe is of niet weet wat ze met haar gevoel aan moet en het goed kan verwoorden. Ik laat haar dan maar even brullen, het duurt vaak niet langer dan 5 minuten en gelukkig gemiddeld maar 1 keer per dag. Meestal zeg ik ook maar iets als 'het is niet fijn hè als .......', een beetje helpen onder woorden te brengen wat ze denkt en dan knikt ze ook meestal dat ze het er mee eens is. In discussie ga ik niet, zich op de grond gooien heeft ze een tijdje gedaan, maar dat negeer ik gewoon. Gebeurt het ergens terwijl ik weg moet, dan trek ik haar gewoon mee. Ze kan niet steeds haar zin krijgen, dus ik zeg ook vaak 'ja, dat is dan jammer'. Momenteel zegt ze vaak nu ook 'nou, dat is dan jammer' als ze iets niet mag, dan moet ik wel lachen! Oh ja, en ik zeg vaak van tevoren wat we gaan doen zoals 'je mag nog 5 minuten in bad, dan ga je er uit', dat scheelt ook merk ik, dan dat ik haar er opeens uit pluk.