@lotte, ik moet er niet aan denken om haar een nachtje weg te brengen pfff. Ik heb een familielid die regelmatig de kids bij opa en oma dumpen om samen op vakantie te gaan.
Hier was Thijs 3 maanden toen we voor het eerst uit eten gingen (waren 1 jaar getrouwd). We hebben hem toen bij opa en oma gebracht. Om 22.00 waren we daar en hebben hem meegenomen naar huis, waar hij zijn laatste fles heeft gehad. Daarna lekker zijn eigen bedje in. Logeren heeft hij nog nooit gedaan en dat hoeft voor mij ook niet.
De discussie is... Mijn vriend wil graag een avondje weg (ik ook wel) Maar ik kan nog geen hakf uurtje zonder mijn kleine man .. En hij vind dit raar.. Hij vind dat we wel naar de film kunnen en de kleine bij opa en oma brengen .. Maar ik wil het niet!! ... Nog niet!
Thijs is nog maar 1 maand! Dat is nog heel jong hoor.. als jij er nog niet aan toe bent moet je het ook niet doen. Want dan geniet je niet van je avondje weg. Ik was zo labiel toen Kirsten net 1 maand was dat ik het al vreselijk vond als mijn vriend naar werk ging laat staan een avondje uit. Mijn vriend is daarin ook veel makkelijker, hij kan zo een weekendje weg zonder haar. Nou ik echt niet...
Ik ga nog liever geen half uurtje bij hem weg! ... En doe dit ook niet! Ik ga dit pas doen als ik eraan toe ben.. En ook niet eerder.. wat me vriend er ook van vind! Mannen zijn der makkelijker in!
Ja dat gevoel ken ik wel. Het is dat wij een jaar getrouwd waren, anders waren we ook niet weggeggaan denk ik. Nou gewoon thuis een filmpje kijken dan. Het komt vanzelf wel.
@aadjuh: ik begrijp je heel goed hoor, Thijs is nog zo jong! Laat die vent van je maar lekker kletsen hihi. Mijn kleintje is bijna 3 maanden, maar het liefst laat ik m ook nog geen half uur alleen hoor! Is gelukkig pas 1 x voorgekomen omdat ik even snel iets moest halen.
@ Aadjuh: heel begrijpelijk hoor dat je dat niet wil, ik zou 't dus ook gewoon niet doen. Je moet er echt zelf achter staan, anders zit je daar niet op je gemak bij de film. Milan is voor 't eerst bij opa en oma geweest (voor een paar uurtjes) toen hij 8 maanden was. Daarvoor was 'ie altijd lekker bij mij, vind het gewoon niet nodig om hem weg te brengen. Als we iets leuks gaan doen, kiezen we gewoon voor iets waar we Milan mee naartoe kunnen nemen. Logeren heeft 'ie nog nooit gedaan, maar dat willen we waarschijnlijk over een paar maanden wel gaan oefenen, voor het geval het nodig is als ik moet bevallen.
Bij ons was het met 4 maanden dat we een dagje weggingen. Onze dochter bleef toen bij de vaste oppas. Maar logeren bij opa en oma doen we nog niet, tot ze zelf kan beslissen of ze dat wil. Ik lig toch niet lekker te slapen als ze er niet is...
Aaron was drie maanden dat ik hem naar opa en oma moest brengen omdat ik naar school moest. Vond het helemaal niks. Maand geleden zijn we met familie weekend weg geweest. Aaron was mee en er werd gewoon gerookt (wordt weer boos). Dus sindsdien durf ik hem helemaal niet meer naar opa en oma te brengen. Laat staan logeren. Vind ik hem ook te klein voor. Als hij overstuur wakker wordt, moet mamma er zijn vind ik en ik kan hem niet uitleggen hoe logeren werkt. Dus dan maar niet.
4 weken, we hadden toen een bruiloft en me moeder heeft toen een paar uurtjes bij ons thuis opgepast. Echt uit logeren heeft ze voor het eerst gedaan toen ze volgensmij 7 a 8 weken was... Vanaf dat moment nog veel vaker... gemiddelt wel 1 a 2 keer per maand.
Toen Jamila 3 weken was waren mijn man en ik 5 jaar samen, toen zijn we uit eten gegaan. Jamila was bij mijn moeder, we zaten alleen niet rustig te eten wat we vonden het beide heeeel vreemd om zonder haar weg te zijn. Volgens mij waren we binnen 1,5 uur weer terug . Pas toen ze rond de 5 maanden was gingen we vaker af en toe samen weg, maar logeren nee, Jamila heeft nog nooit ergens gelogeerd. Vind logeren ook nog helemaal niet nodig, als ze zelf aangeeft dat ze een keer bij opa en oma of oma wil logeren is het prima maar tot die tijd lekker in haar eigen bedje
Ik kan je gevoel heel goed voorstellen hoor, maar misschien is het een idee (als je eraan toe bent) dat opa en oma bij jullie komen oppassen en dat jullie gaan als de kleine op bed ligt. Dan mis je niet veel en de baby is in zijn eigen vertrouwde omgeving. Dat hebben wij gedaan toen we voor het eerst een avondje weggingen (van 20.00 tot 22.00 of zo ). Toen waren de kindjes 2,5 maand ongeveer. Nu gaan ze trouwens wel vaak logeren bij opa's en oma's, elk kindje ong. 1x per maand (we wisselen af )
Zes weken oud was ze nog maar. We hadden voor de bevalling al afgesproken dat we er na ongeveer 6 weken een avondje uit zouden gaan. Toen het moment daar was heb ik zitten huilen in de auto, haha. Verschrikkelijk vond ik het!! Maar eenmaal in het restaurant was het wel heel fijn om weer even met z'n tweetjes te zijn.
Toen onze meid 3 weken oud was, hebben mijn ouders een uurtje of 2 bij ons opgepast. Wij hadden een feestje. Met 9 weken is ze voor het eerst uit logeren geweest. Maar toen sliep ze al wel door, en ze vond het op een ander ook prima. Nu slaapt ze zo'n 2x in de maand bij opa en oma. Maar dat is ivm met ons werk..
Milan is nu 7 mnd en is nog nooit bij opa of oma geweest. 1 keer bij de buren omdat ik onverwachts moest werken. Maar verder nog niet.
De oudste was een week of 3 toen ik hem voor het eerst een uurtje bij mijn moeder liet. Heerlijk, even alleen boodschappen doen. Hij sliep toen overigens wel de hele tijd, dus heeft er niets van gemerkt. Met 9 weken is hij een avondje daar geweest, toen zijn man en ik samen uit eten geweest. En pas met 13 maanden heeft hij voor het eerst gelogeerd. Maar dat was meer omdat wij er zelf toen pas aan toe waren, dan hij, haha. De jongste heeft met 7 maanden al voor het eerst gelogeerd, omdat ik toen helemaal kapot was van de gebroken nachten en ik echt even uit moest rusten. Sindsdien logeren ze samen ongeveer 1 x per maand een nachtje bij opa en oma. De oudste logeert heel af en toe (1x per jaar of zo) ook wel eens bij mijn schoonouders, maar die wonen vrij ver weg en kennen de jongste nog niet zo goed, dus die laat ik daar nog niet logeren.
TS, ik snap je gevoel hééél erg goed hoor! Ik ben zelf ook moeilijk in het "loslaten". Toen Zoë bijna 3 maanden was, zijn we naar een concert geweest (ik had helemaal geen zin) en toen heeft mijn zwager bij ons thuis opgepast. Dat ging heel goed. Toch was dit voor mij niet een teken dat ik wel vaker een avondje weg kon. En als ik wel weg ga (is nog maar 1 keer gebeurd), dan wil ik het liefst dat mijn vriend thuis is, ipv een oppas. Wij zijn dus ook nog steeds niet eens lekker met z'n 2en uiteten of naar de film geweest. Het is zelfs zo erg, dat als ik aan het werk ben liever heb dat mijn schoonmoeder bij ons thuis komt, ipv dat Zoë daar heen gaat ivm het slapen. vnvnd zelfs heb ik eigenlijk een etentje met collega's, ik heb gezegd dat ik geen oppas heb omdat ik bij mijn meisje wil zijn. een leugentje om bestwil, denk ik dan maar! En het ergste, 29 april hebben wij een bruiloft en volgens mijn vriend moet Zoë dan maar bij opa en oma gaan slapen. Nee!! ik wil dat niet! Onzin, want ze is dan bijna 9 maanden. Maar ik vind het zoooo moeilijk! Je moet het pas doen als je er zelf aan toe bent, maar neem mij niet als voorbeeld, want ik ben daarin wel erg moeilijk heb ik soms het idee...
Jeetje lisszy...ik zou jou stuk zelf getypt kunnen hebben!! Echt ALLES is herkenbaar voor mij. Ik heb idd ook t idee dat ik er vrij erg in ben , in het loslaten. Mijn zoontje is nog wel jonger, maar denk dat dit gevoel voorlopig wel zo blijft! Ook al is hij super makkelijk en ging het laatst heel goed toen hij anderhalf uur bij de neef van m'n partner was, toch voelt het niet makkelijker nu. Ik wil ook liever dat m'n partner bij m is als ik weg moet. Ik word al onrustig van het idee dat bijv. mijn schoonmoeder zou oppassen! Straks doet ze iets wat ik niet wil..pfff haha