Meiden ik moet echt iets van me af schrijven. Mijn vriend loopt al maanden te kwakkelen met zijn gezondheid, rugklachten, later ook psychische klachten. Nu is hij afgelopen dinsdag in het zh opgenomen voor blindedarmontsteking. Zijn moeder is op vakantie in Brabant en hij is gisteren geopereerd. Toen mijn moeder en ik bij hem kwamen, was hij helemaal emotioneel, had veel pijn. Hij vroeg waarom zijn moeder er niet was. Hij is in het verleden altijd in de steek gelaten door zijn ouders, (zijn gescheiden) ze kozen altijd voor zichzelf. Nu belde ze mij gisteravond op en toevallig was ik toen nog bij mn vriend, toen heeft hij haar zelf gezegd dat ie verdrietig was dat ze er niet was en dat hij haar nodig heeft. Vanochtend belde ze mij op of ik al wat wist. Maar ik ben nog niet gebeld door het zh. Ze vertelde dat ze morgen thuis komt en dan s middags langs wil komen, omdat ze morgenavond ook al weer weg moet. Nou toen brak er iets in mn hoofd. Ik werd boos en verdrietig tegelijk. Ik heb haar toen ook gezegd dat ik het belachelijk vond dat ze niet even vanuit Brabant terug is gekomen om hem bij te staan. Al was het maar om succes te wensen met de operatie, of gewoon bellen en vragen of je even terug moet komen. Ik zou er altijd voor mijn zoon zijn, mijn moeder vond het ook vreemd. Als je in het buitenland zit snap ik het nog. En de operatie lijkt eenvoudig, maar het was echt heftig wat ik begreep van hem. Zijn moeder zei namelijk ook een paar keer dat het toch allemaal wel mee valt en geen lange operatie is enzo... Wat vinden jullie, ben ik te ver gegaan? Ik heb al een geschiedenis met zijn familie,zij zijn altijd al bot geweest tegen mij... Maar mijn vriend heeft al zoveel ellende gehad en elke keer lieten ze hem in de steek.
Nee vind ik niet. Ik vind het ook vreemd dat ze er niet is. Ik zat binnen twee minuten aan zijn bed ( aan het bed van mijn kinderen dus)
Lange operatie of niet als moeder zijnde wil je er toch zijn voor je kids ?? Nee ik vind niet dat je te ver bent gegaan ik vind je nog rustig gebleven ik had mijn schoonmoeder allang de huid vol gescholden .. '' Mag ik morgen middag langs komen want in de avond moet ik weer weg '' HALLLLOOOO je zoon ligt in het ziekenhuis tsss Nee sorry heb geen goed woord over voor zulke moeders ...
Maar ontopic: ik zou het ook niet normaal vinden... Ik zie alleen mijn ouders ook wel tot zoiets in staat hoor. Mijn schoonouders daarentegen zouden wel direct in de auto springen.
Ik vind ook niet dat je te ver gegaan bent hoor... Brabant is toch niet zover... al kom je inderdaad alleen maar even je gezicht laten zien.. laten weten dat je aan hem denkt... Sterkte verder met het herstel van je vriend, hopelijk knapt hij snel weer op.
Nee, je bent helemaal niet te ver gegaan. Je ziet je vriend daar liggen, met veel pijn en verdriet. Dan is het toch normaal dat je voor je partner opkomt? Ik zou precies hetzelfde hebben gereageerd als jij, misschien nog wel een tandje heftiger. Niet onzeker zijn, je vriend mag in zijn handen klappen met jou als partner die zo goed voor hem opkomt.
haha doet me denken aan mijn zus toen wij op vakantie waren in tr moest ze opgenomen worden vanwege voedselvergiftiging, uitdroging e.d. maar toen ik mijn ouders (gewoon in nederland) belde en zei wat er aan de hand was helemaal over de zeik natuurlijk vooral me moeder dus die had al n ticket gekocht om zo snel mogelijk naat turkije te kunnen komen tja en zo hoort het ook vind ik! dus wat jou schoonLoeder flikt vind ik geen stijl als moeder zijnde...
Vind niet dat je te ver gegaan bent hoor.. Als mijn zoon dit overkomt zou ik niet weten hoe snel ik er moest zijn.. Heb weinig goede woorden voor zulke moeders over.. Tss, ik moet morgenavond weer weg.. Een goede moeder zat na het telefoontje al in de auto op weg naar zh.. Nee hoor, groot gelijk.. Gelukkig heeft je vriend wel veel steun aan jou (en jouw moeder).. Heel veel beterschap gewenst.
Juist!!!! zo hoort een moeder ook te zijn. Ik vind het maar raar dat ze niet kwam. Ik snap echt dat ze dat kan. Wat de leeftijd ook is het is toch haar kind. En of de operatie nou kort of lang duurt. Hij heeft zijn moeder toch nodig
Lieve meiden dank jullie wel!!! Dit doet me goed om te lezen. Zijn fam ziet mij als onrust stoker omdat ik altijd over al wat van zeg. Maar het zijn gewoon rare mensen. Ik hou me 9 vd 10x al in. Ze had ook nog het lef om te vragen of Jason nog steeds bij mijn ouders was...eh ja we hebben daar saampies geslapen! Mijn ouders betekenen veel voor hem, mijn vader kon niet mee, maar hij vroeg ook de hele tijd naar hem. Ik ben trouwens niet echt vriendelijk gebleven hoor hihi, maar heb ook niet gescholden, maar wel met een hoge stem haha en half in tranen.
Mijn opa (die helaas inmiddels is overleden) had echt een hekel aan ziekenhuizen. Zijn vrouw was er overleden en hij had er zelf ook langdurig gelegen. Als iemand in de familie in het ziekenhuis lag, dan kwam hij echt nooit in het ziekenhuis op bezoek. Maar daarin tegen toonde hij wel altijd belangstelling, elke dag bellen etc etc. Niemand nam het hem dus ook kwalijk dat hij niet op ziekenbezoek kwam. Maar zoals ik uit jou verhaal begrijp is er al veel meer gebeurt en laat ze haar zoon vaker vallen. Dit vind ik ook niet kunnen.
wat een moeder, maar zeer herkenbaar, nu ligt mijn man niet in het ziekenhuis, maar wij hebben in september (oktober officieel) een huis gekocht, ons eerste huis samen (maar ook het eerste huis van mijn man OOIT!) we zijn flink aan het verbouwen geweest (en nog!) mijn ouders hebben meegeholpen (al was het soms maar even oppassen op de kids zodat we onze handen vrij hadden) Nu komt mijn schoonmoeder aan waarom we nooit in het weekend meer langskomen (terwijl we dus al 2 keer in die tijd langs zijn geweest en daar een weekend klussen voor op moeten schuiven!!) Ze is nog geeneen keer wezen kijken naar ons huis, laat staan helpen, nee we hadden haar aan de telefoon en ze vroeg of ze wat kon doen, dus toen noemden we het lijstje op en zei ze; aah dat zijn allemaal kutklusjes, daar kom ik niet voor, mijn man had de telefoon hard staan zodat ik het ook kan horen, want ze speelt ons altijd uit tegen elkaar. Toen we daar zaten de volgende keer zei ze dus dat mijn man had gezegd dat ze niet hoefde te komen!! (sure hone) Mijn bloed kookt dan echt, ik vind dat zo zielig voor mijn man, helemaal geen interesse, hij is megatrots op ons eerste huis en zij kan geeneens komen kijken, alleen maar klagen dat we te weinig komen.. Sommige moeders zouden een flinke ass wooping moeten krijgen!!!
nee hoor je bent absoluut niet te ver gegaan. Ik kan me nog een soort gelijk verhaal vertellen en ik weet hoeveel pijn het doet. Ik heb 3 weken in het ziekenhuis gelegen. ze wisten toen niet wat er met me aan de hand was ik kreeg om de zoveel uur morfine plus versterker en nog kon dat de pijn niet drukken. Ik had mijn moeder nodig. ze is 2x een kwartiertje langs geweest terwijl ze notabene maar 5 min van het ziekenhuis vandaan woonde. maar het ergste vond ik nog,1 avond was ze bij iemand anders op bezoek in het ziekenhuis,dat wist ik. de hele avond heb ik naar de deur gekeken of ze even haar gezicht liet zien. maar ik heb de hele avond voor niets gestaard.ze kwam niet terwijl ze in het ziekenhuis was! mijn broertje woonde destijds bij zijn vader en woonde een uur fietsen van het ziekenhuis af. maar als hij een tussenuur had of hij was vroeg vrij.. dan zat hij aan bed.ook al sliep ik. hij zat er dan de hele tijd. Het heeft mij erg gestoken dat mijn moeder me zo in de steek liet.en mijn vriend en schoonouders waren woest. alleen hebben ze er nooit iets van gezegt. laatst pas 4 jaar na dato heb ik mijn moeder het voor de voeten gegooid.met als antwoord: ik voelde me niet welkom. met andere woorden het lag aan mij.. eerlijk gezegt vind ik dat je nog best mild hebt gereageerd. als er iets met mijn kind was stond ik direct
Pfffff wat een moeders, ik snap dat niet hoor!! Ik vind ook dat je goed hebt gereageerd.. dat ze al niet uit drzelf direct naar t ziekenhuis sjeest is een ding maar dat t dr geen moer lijkt te schelen op t moment dat haar zoon toegeeft zich rot te voelen en haar nodig te hebben.. ONGELOVELIJK! Ik heb 2 weken geleden in t ziekenhuis gelegen, een avondje, nachtje en ochtend en bij mij stond de verpleging zelfs ff raar op te kijken want hoewel ik pas rond 5en werd opgenomen stonden er een uur later 2 families aan mn bed hoor! zowel mijn ouders als schoonouders waren er meteen.. En voor de dag erna moest ik bijna een agenda kopen omdat zowel mn oma als tante als ouders en schoonouders alweer ff wilde komen. Er was echt geen kans dat ik een bezoekuur alleen zou liggen hoor! En zo hoort het toch?!!!!
Ik vind het niet netjes van je schoonmoeder.Het is haar zoon en daar wil je toch voor klaar staan? Helaas kan ik er over mee praten want ik heb ook van die fraaie schoonouders die geen belangstelling tonen aan ons.....en dus ook niet komen als een van ons dagen in het ziekenhuis ligt. Straks als ik een keizersnede ga krijgen liggen hun in Spanje in de zon!!!Terwijl ze wisten dat de kans zeer aanwezig was dat ze het kindje zouden gaan halen.
Ook al zouden ze t niet halen ze weten toch wanneer je moet bevallen ongeveer? mijn schoonouders gaan dan dus gewoon niet, zeggen gerust hun vakantie af als t ff te dicht bij de datum komt!
hier net zo hoor. ze hebben zelfs een "gewone" feestavond afgezegt omdat ik dan bijna uitgerekend was. en dat terwijl het feest niet verder van het ziekenhuis was dan ons en hun huis.