Ik zit een beetje in een dilemma. We zijn erachter gekomen dat de man van een vriendin van ons vreemdgaat maar we hebben geen bewijs in handen zeg maar... we hebben het wel gezien maar ik wil het haar heel graag vertellen maar hoe? ik heb het al eens meegemaakt met een andere vriendin van mij waar we haar vriend toen ook betrapt hadden. En toen heb ik het haar ook verteld maar dat is toen helemaal verkeerd afgelopen omdat hij een heel verhaal klaar had om te liegen en ze ons dus niet geloofde en we dus hele erge ruzie kregen. Naderhand is ze er dan wel achter gekomen maar die vriendschap is nooit meer geworden hoe het was. Nu wil het het gaan vertellen maar ik ben bang om weer zoiets te krijgen. Want we weten het echt zeker en hebben het met onze eigen ogen gezien dat ie met deze vrouw kuste en heel intiem was. Wat zouden jullie doen? We waren al aan het denken hoe we een of ander bewijs ervan kunnen krijgen zodat ze ons wel 100% geloofd.
ja echt 100% zeker....om hem erop aan te spreken vind ik best eng eerlijk gezegd...je weet nooit hoe iemand reageerd. Als ie b.v doordraaid dat we het weten ofzo... Ik was aan het denken om mss foto's te maken ofzo...zorgen dat ik altijd me fotocamera bij me heb en dan een foto ervan maken ofzo of gaan we dan te ver?
Ik zou het bij hem neerleggen. Je vriendin weet waarschijnlijk ook van de actie van de vorige keer met je vriendin. Dan kun je uitleggen dat je het niet durfde te vertellen omdat je bang was haar kwijt te raken. Je kunt hem uitnodigen, zeggen wat jullie gezien hebben. Hem vragen het op te biechten en anders doen jullie het? Succes, lijkt me vreselijk!
eerst met hem praten en hem voorleggen dat wanneer hij het niet vertled dat jij het dan doet. sterkte
Ik zou die vent confronteren. Laat hem het haar maar vertellen. Hoe moeilijk dat ook is. Ik heb ook een vriendin kwijt geraakt omdat ik eerlijk was. Dacht haar te beschermen. Zij was blind van verliefdheid en dacht dat ik gewoon uit was op haar vent terwijl ik zelf in een relatie zat. Ze zijn gaan samenwonen en ze kwam er later alsnog achter dat hij vreemdging. We zijn nooit meer vriendinnen geworden. Ik weet natuurlijk niet hoe goed jullie elkaar kennen en hoe goed jullie vriendschap is. Je zou haar wel is tussen neus en lippen door kunnen vragen wat zij zelf zou doen als ze bevoorbeeld jou man zou betrappen met een ander. Of ze ook eerlijk naar je toe zou komen. Dat opent misschien de deur dat het wat "makkelijker" word om het te vertellen. Verder zou ik het ook niet echt weten. Aan de ene kant willen we het natuurlijk allemaal graag weten als onze partner iets uitvreet wat niet hoord. Maar wanneer zoiets ineens voor je neus staat kan iemand wel eens heel anders reageren. Iig succes...want het is verschrikkelijk om zoiets te weten.
Als je het echt 100% zeker bent: Ik zou hem ermee confronteren en het hem zelf laten opbiechten aan je vriendin. En als hij het niet doet, alsnog zelf vertellen aan die vriendin. Vertel het op een openbare plek aan hem...kan hij weinig doen wel?
Gesprekje met je vriendin aangaan en zeggen: "Ik zit een beetje in een dilemma. We zijn erachter gekomen dat de man van een vriendin van ons vreemdgaat maar we hebben geen bewijs in handen zeg maar... we hebben het wel gezien maar ik wil het haar heel graag vertellen maar hoe? ik heb het al eens meegemaakt met een andere vriendin van mij waar we haar vriend toen ook betrapt hadden. En toen heb ik het haar ook verteld maar dat is toen helemaal verkeerd afgelopen omdat hij een heel verhaal klaar had om te liegen en ze ons dus niet geloofde en we dus hele erge ruzie kregen. Naderhand is ze er dan wel achter gekomen maar die vriendschap is nooit meer geworden hoe het was. Nu wil het het gaan vertellen maar ik ben bang om weer zoiets te krijgen. Want we weten het echt zeker en hebben het met onze eigen ogen gezien dat ie met deze vrouw kuste en heel intiem was. Wat zouden jullie doen? Wat zou JIJ doen?" En dan vragen wat zij zou doen als ze niet geloofd zou worden. En dan vragen of ZIJ het zou geloven als tegen háár wordt verteld dat haar man vreemd gaat.... En het dan vertellen...
ik zou het haar wel vertellen. wat eerder gezegd is ze weet waarschijnlijk ook van je vorrige vriendin en persoonlijk zou ik het wel willen weten dat me ventje vreemt zou gaan. En ik zou nog moeilijk gewoon tegen me vriendin kunnen doen als ik dit wist
Ik zou het hém niet eerst laten wetend dat je het weet. Want dan heeft hij de tijd om een verhaal te verzinnen...
Ik zou er geen foto's van nemen, gaat misschien te ver maar dat wil niet zeggen dat je hem daarmee niet ´bang´ kan maken? Ga een gesprek met hem aan en vertel desnoods dat je het op foto hebt staan en dat als hij het niet vertelt de foto´s het wel doen..misschien is dat voor hem reden genoeg om het dan zelf op te biechten? Heel moeilijk dit, succes hoor!
dat is wel een goeie ja ze komt vanavond zowiezo langs dan ga ik het eens zo stellen. Maar wij hadden al zeker een jaar het vermoeden dat ie het deed en heb er toen niks over gezegd hoe ik erover dacht. omdat zij hem zo erg vertrouwd...eigenlijk te erg...We hadden het vermoeden al toen ze hier doodleuk vertelde dat hij op 2 dagen in de week(doordeweekse dag) tot 2 uur snachts bij vriend koffie gaat drinken :S Kan mss wel maar de meeste doen dat toch in het weekend en waarom mag de vrouw dan niet mee? En die vriend heeft ze ook nog nooit gezien.
ligt eraan hoe een goede vriendin het is. Is het mijn beste vriendin, dan vertel ik het haar gelijk. Tegen haar kan ik niet liegen. Is het een andere goede vriendin dan zou ik er over nadenken en misschien mijn man haar man laten confronteren. Komt beter over denk ik, als mannen onder elkaar. Is het een vage vriendin dan mogen ze het zelf uitzoeken, zou ik me niet mee bemoeien.
Tja ik zou hem laten weten dat ik op de hoogte ben maar goed het is niet aan mij om het haar te vertellen. bovendien is het de vraag of ze het wel wil weten. Hebben ze kinderen samen, is het iest wat overwaait, is het, het waard om het dan haar te vertellen? er zijn natuurlijk genoeg redenen om het haar wel maar ook om het haar niet te vertellen. In sommige gevallen vind ik het zelfs egoistisch van een man om het uit eigen schuld gevoel te vertellen. soms maak je meer kapot door het te vertellen dan het voor je te houden.
Iets te goed van vertrouwen idd. Kan je je meteen afvragen of ze je dan wel zal geloven als je het haar vertelt als zij er blijkbaar niets verkeerds in ziet dat manlief om 2 uur 's nachts bij een (voor haar onbekende) vriend zit.
waarom stuur je geen anoniem briefje? geen mens die weet dat het van jou af komt, maar zo krijgt ze het wel te horen! je zult je hoe dan ook in een situatie gaan begeven... waar je misschien niks mee te maken hebt, door een anonieme brief zul jij er buiten blijven, en je kunt net doen alsof je van niks weet , als die vriendin het aan je verteld! Als ze er niks mee doet, heb jij in ieder geval je plicht gedaan en je blijft buiten schot! xxx
@poemelke dat is ook wel een goed idee en als ze erachter komt kan ik haar nog altijd zeggen dat het van mij afkomt. Ik ga er eens over nadenken wat ik kan doen. @jessy ja ik zou het niet goedkeuren als mijn man tot midden in de nacht weg blijft. En vooral al ik die gene niet ken dan kon ie me op z'n minst een keer voorstellen
ik zou het wel zeggen hoor... je zou het zelf toch ook willen weten?? en als het echt een goede vriendin is gelooft ze je echt wel ook zonder bewijs! ik zou mijn beste vriendin in ieder geval blind geloven als ze mij dat zou zeggen... zou het als vriendin zijnde in ieder geval niet waarderen als je het me niet zou zeggen en ik er later achterkwam datjij het al die tijd geweten had je kan ook een brief naar haar schrijven alsje het niet durft te zeggen ofzo.. niet anoniem natuurlijk want dan ben je nog geen steek verder dan zal ze alleen denken dat iemand probeert te stoken