Ik heb geen verstand van al die wettelijke dingetjes en alimentatie enzo hoor. Wil je alleen maar even zeggen dat ik helaas genoeg vrijgezelle jonge moeders in mijn kring heb, en die hebben stuk voor stuk nog allemaal sjans hoor, vandaag de dag is het niet meer zo not done om een alleenstaande moeder te zijn (logisch het lijkt wel of de mannen steeds sneller vluchten zucht...) En je ex komt zichzelf op een dag wel tegen, kom op, met een baby in huis is het allemaal even wat minder intiem, want alles staat in dienst van de baby, en nu met 10 maanden alweer de tweede, dat is hardstikke snel, dus logisch dat het even allemaal wat kalmer gaat toch? Gekke mannen, willen alles maar owee als het dan niet zo leuk is als hun bedacht hadden.
Voor langdurig samenwonende geld dat wanneer er langer als 5 jaar is samengewoond je recht hebt op partneralimentatie. Dus 5 jaar lang geregistreerd samen op het zelfde adres.. Je kunt tot 4 jaar vrijstelling van arbeidsplicht krijgen voorwaarde hiervoor is wel dat je ouder bent als 27 anders moet je namelijk ongeschoold zijn om hier recht op te hebben. Kinderalimentatie heb je recht op als hij de kleine heeft erkend. heeft hij dit niet dan kun je bij de rechtbank een dna test afdwingen. Als daaruit blijkt dat hij de vader is dan kan de rechter hem verplichten in de kosten te voorzien. Maak je niet druk om de kosten van een advocaat. bij de gemeente kun je een verklaring van onvermogen krijgen, aangezien je in de zorg werkt moet dat geen probleem zijn. je hebt dan recht op een pro deo advocaat. het is dan vaak niet zo dat je de beste advocaat krijgt maar in deze situatie is dat ook niet nodig. een vader die niet wilt erkennen zal altijd door de rechtbank worden gedwongen tot een dna test. Je hebt verder recht op allerlei toeslagen van de belasting dienst. kijk eens op www.berekenhet.nl hierop kun je precies berekenen waar je recht op hebt. Alleenstaande ouder toeslag en korting huursubsidie kinderbijslag noem maar op als je hierbij je kinderalimentatie en eventueel partneralimentie opteld dan kun je echt heel goed rond komen hoor in je uppie. Mannen zou ik me al helemaal niet druk om maken. Kinderen is tegenwoordig echt niet meer zo'n obstakel in een relatie. Mochten ze dat wel vinden dan zijn ze jouw en die kleine toch niet waard Overigens is een mediator altijd goedkoper als een advocaat dus mochten jullie enigzins door 1 deur kunnen dan kun je altijd proberen alimentatie en dergelijke via zo'n persoon te regelen. ook dit zijn veelal advocaten. Mocht je verder iets willen weten kun je altijd even een PB sturen Helaas genoeg ervaring hier liefs
O ja wat ik nog vergat te zeggen. kijk ook eens op Behoefte kinderalimentatie berekenen, ofwel wat kosten de kinderen hier kun je precies zien waar je recht op hebt. je zegt dat je 3 dagen werkt in de zorg? stel jij krijgt per maand 800 netto en je ex verdient 1500 euro netto dan kun je ongeveer hier vanuit gaan Kinderalimentatie 400 salaris 800 huursubsidie 80 Kinderbijslag per maand 130 Dan nog je alleenstaande ouderkorting en toeslag Ook betaal je als alleenstaande ouder bijna niets voor kinderopvang! Valt best mee toch als je het zo bekijk Positief blijven meid, het leven is echt een stuk leuker als hoe het er nu uitziet. geloof me
thx mamamei voor je goede tips, heb de sites bekeken en kon al goede berekeningen maken. dank je wel. t gaat hier wel redelijk, voel me nog steeds niet happy natuurlijk maar t zal heus wel weer komen. heb erg in dubio gestaan wat ik nou wil met deze zwangerschap, mijn verstand zegt afbreken maar mijn gevoel zegt houden.. keuzes pfff vind t zo ontzettend moeilijk..
meestal na 12 wkn breken ze geen zwangerschap meer af je krijgt eerst hele gesprekken enz maar na 12 wkn doen ze het niet meer omdat het dan echt een foetus is
claudianoa abortus kan nog wel hoor: In Nederland is abortus provocatus onder bepaalde voorwaarden toegestaan tot de foetus levensvatbaar is buiten het moederlichaam. Dit wordt door de Nederlandse overheid op basis van de huidige stand van de wetenschap geïnterpreteerd als een zwangerschapsduur van 24 weken gerekend vanaf de bevruchting [1]. Volgens de overheid houden Nederlandse artsen veelal een veiligheidsmarge aan omdat ze er zeker van willen zijn binnen de termijn te blijven[1], waardoor in de praktijk veelal een termijn wordt aangehouden van 22 weken en enkele dagen na de bevruchting. De onderste grens van levensvatbaarheid daalt door de vooruitgang die geboekt wordt in de neonatologie. On topic, vindt het echt heel moeilijk voor je. Zou het echt veel zwaarder voor je zijn 2 of 1 kind? Misschien dat deze zwangerschap je er juist doorheen sleept? Sterkte meid!
kind kan er niks aan doen dat het zo loopt, weghalen vind ik dan dus best gemeen en oneerlijk, plus dat ik denk dat je er ontzettende spijt van gaat krijgen. Je red het echt wel, met of zonder vriend.
kan niet zomaar, alleen met een verklaring van een psycholoog of psychiater waarin je ontoerekeningvatbaar wordt verklaart mbt opvoeding van je ongeboren kind, een afwijking die niet leefbaar is bij het kind etc. Niet omdat je man bij je weg is en je het kind dus niet wilt omdat je denkt dat je het niet redt met 2 kinderen, dan zeggen ze never nooit: ok. Dan gaan ze over adoptie beginnen.
Tot 20 weken word er helaas abortus gepleeg zonder dat daar verklaringen voor nodig zijn. Ik kan me voorstellen dat je situatie nu heel uitzichtloos lijkt maar ook jij komt er wel. Ik denk eerlijk gezegd dat je je keuze al gemaakt hebt. Dit denk ik doordat je zo enthousiast je afspraken onder je berichtjes hebt staan. Het feit dat je erover nadenkt om voor abortus te kiezen is denk ik angst voor wat er gaat komen.. Het feit dat je eraan denkt is gewoon een stukje realiteits besef. Het is ook niet niets om er ineens alleen voor te staan. Zeker met alle hormonen, je gevoel slingert je alle kanten op. Maar je bent niet de enige die in zo´n situatie zit. Ik hoop dat je een keuze maakt waar je later geen spijt van krijgt. Persoonlijk denk ik dat het heus wel heel moeilijk voor je zal worden, vooral emotioneel. Maar is die kleine dat niet waard? en zal hij/zij je daar ook niet doorheen helpen? Heel veel succes en sterkte meis liefs
vreemd... ik heb nogal eens situaties gezien dat vrouwen het na 16 weken lieten weghalen ivm verkeerde geslacht. Ben je niet in de war met Belgie? Daar mag het na 14 weken niet meer tenzij ernstige schade voor moeder of kind?
hey hey Idd mamamei, ik ben voornamelijk erg bang voor wat komen gaat, de ene dag voel ik me sterk en kan ik alles aan, de andere dag ben ik onzeker en ben bang dat ik het niet aan kan. Maar idd ik had mijn keuze met 8 wk al gemaakt toen ik de kleine met hartactie in beeld zag staan.. ik kan het niet weghalen.. al zou het wel kunnen. Ik moet dan wel naar amsterdam daar doen ze abortus vanaf 14wk. De behandeling is dan intensiever en idd altijd 5 dgn bedenk tijd. Heb het erover gehad met huisarts en vk. Ik ga ervoor, maar ik blijf ontzettend bang. Ik wil graag co-ouderschap maar ik vind mijn zoontje daar nu nog te jong voor en vader woont nog niet in de buurt. ( zit bij zijn moeder in huis) Dus eerst school halen, dan rustig zwangerschap uitzitten, bevallen, kindje opvoeden en knuffelen tot het 6 mnd is en dan hopelijk snel aan het werk.. liefst 4 dagen, anders 3. Ex wil ook de kinderen dus dan heb ik ook tijd voor mezelf en heb ik niet het gevoel dat ik helemaal alleen ben met 2 kindertjes. Ik wil alles in het belang van de kleintjes doen, dus zij moeten eraan toe zijn. Weet niet of het handig is om met een kleine baby te slepen van vader naar moeder, mijn gevoel zegt van niet, ex zegt juist wel omdat ze dan sneller wennen.. ik ben meer van rust en regelmaat.. weet t niet. t is spannend en ik hoop dat ik het red.. only the time will tell.. toch. thx allemaal.
isademi co-ouderschap begint niet bij een pasgeboren baby hoor... pas bij een aantal maanden is dat. En voor co-ouderschap MOET je bij elkaar in de buurt wonen, dat is een vereiste. Maar goed, je moet eerst maar eens bedenken of je wilt dat je vriend het kindje erkent, ouderlijk gezag krijgt etc. Dat ligt nu helemaal bij jou. Sterkte meid en ik vind dit besluit heel sterk van je. Ik ben niet tegen abortus maar ik denk dat dit het besluit is waar je het beste mee kan leven!
thx debby, Ik zat gewoon erg te twijfelen en als vriendinnen en vrienden dan op mij in beginnen te praten en meningen geven dat ik beter af ben zonder de zwangerschap, ga ik nog meer twijfelen.. stom he dat ik zo beinvloedbaar ben voor andere meningen bah. Ik houd het en ik zie wel hoe het gaat komen. Mijn ex heeft deze kleine al erkend, en het gezag/voogdijschap zien we later wel. keuzes keuzes, gaat ie mee naar de vk, is ie bij de bevalling, wat komt er op t geboortekaartje enz enz. hij heeft zich al ingeschreven in deze stad, dus waarschijnlijk gaat er wel een jaar overheen voor hij een huisje heeft. Hij wil dan dat zijn nieuwe vriendin bij hem in woont..dan kan zij ook op de kinderen passen.. nou dat wil ik dus niet. Co-ouderschap is prima, maar zij past niet op. kan ik dat zwart op wit laten zetten? weet niet hoe zoiets gaat... de kindjes zullen dan 2 dagen op het kdv komen en misschien 1 dag oma. Maar voor de rest bij papa of mama en niet bij de nieuwe vriendin of misschien wel mijn vriend, dat vind ik gewoon niet kunnen. nog niet...
fontana ik vrees dat wanneer je co-ouderschap hebt je er niet veel over te zeggen hebt of die vriendin oppast of niet, dat is dan zijn verantwoordelijkheid... en bovendien weet je toch niet wat er gebeurd als jij er niet bij bent. Het grootste nadeel van co-ouderschap is dat als het niet bevalt, het heel moeilijk (vrijwel onmogelijk) terug te draaien is. Ik weet dat het heel moeilijk is, en vooral nu het helemaal nog vers is maar co-ouderschap werkt alleen als je het allemaal los laat. Het is ook een hele moeilijke eis die je stelt. Stel dat jij een nieuwe vriend hebt en je wilt even naar de supermarkt, mag die dan niet oppassen? Het is heel zuur en niet leuk, maar de nieuwe vriendin zal hoog waarschijnlijk een hele grote rol gaan spelen in het leven van je kinderen. Maar goed, ze is niet hun moeder en dat zullen de kinderen heus wel weten!
Abortus provocatus is volgens het artikel 296 van het Wetboek van Strafrecht (Titel XIX A - Misdrijven tegen het leven gericht) als misdrijf strafbaar, maar de Wet Afbreking Zwangerschap geeft een aborterende arts een strafuitsluitingsgrond, wanneer hij tot de bevinding is gekomen dat de vrouw verklaart zich in een "noodsituatie" te bevinden. het MAG geaborteerd worden tot 24 weken volgens de WAZ, maar ALLEEN als het bovenstaande van toepassing is. Als de vrouw dus in een noodsituatie is. Anders is het een misdrijf. Iemand die er met 20 weken achterkomt dat het een meisje is en liever een jongen wilde, mag echt niet ongestraft zo even een kind van 20 weken weg laten halen hoor. Dat is geen noodsituatie en dus gewoon strafbaar in het Wetboek van Strafrecht.
Hee meid, Kijk anders eerst eens rustig aan hoe het gaat met alleen erkennen.. waarom wil je co ouderschap? bij erkennen heeft hij ook recht op een omgangsregeling alleen kun je dan wel de eindbeslissingen zelfstandig maken. Je bent verplicht hem in te lichten over belangrijke beslissingen maar uiteindelijk ben jij de persoon die de knoop doorhakt. Je moet doen waar jij je goed bij voelt en het aanvragen van ouderlijk gezag kan altijd nog. kijk eerst eens hoe het loopt en gaat.. mocht het dan mislopen sta je een stuk sterker. Maak je niet teveel zorgen over zijn nieuwe vriendin, dat zal de toekomst wel leren. waarschijnlijk kun je haar bloed wel drinken maar heeft hij haar ook niet allemaal mooie verhalen verteld? ik denk dat er een groot verschil is tussen wat zij weet en wat er werkelijk is gebeurd. Ben blij dat je niet voor abortus kiest. net als debby ben ik niet tegen abortus maar ik zal het ook niet aanmoedigen. je kunt tegenwoordig zoveel hulp krijgen. komop je ziet ze van amper 16 achter een kinderwagen lopen en dan zou het ons niet lukken? punt is hoe ouder je bent hoe meer je nadenkt over de consequenties van je daden.. misschien moeten we soms een voorbeeld nemen aan die meisjes van 16 en ons gewoon eventjes door het leven laten lijden na regen komt zonneschijn toch?
Ik wil je even heel erg veel sterkte en succes wensen. Dat je beinvloedbaar bent door je omgeving is logisch, het is ook allemaal niet niks. Dat je nagedacht hebt over abortus dat snap ik ook, maar ik denk dat je daar alleen maar ongelukkiger van wordt. Daar ga je ontzettend spijt van krijgen als je leventje weer op de rit is. Wat ik echt nog even kwijt moet is dat ik het een beetje raar vindt dat een aantal van jullie perse gelijk willen hebben tot wanneer je abortus kunt laten plegen. Misschien reageer ik een beetje overdreven, maar het viel me op en ik vind het niet zo gepast eigenlijk...
@marleen: Je hebt helemaal gelijk hoor. Ik wil alleen graag geloven(voor me eigen gemoedsrust) dat mensen niet zomaar voor abortus kiezen en als zij dit doen dat het echt uiterste nood is. Ik ga ervan uit dat TS hier niet zomaar over begint. Vind het dan niet kunnen dat mensen haar vertellen dat het niet kan, terwijl dit wel zo is verder blijft de keuze helemaal bij haar. Die keuze moet ze kunnen maken met de juiste informatie
wil je even heel veel sterkte wensen meid! kan je wel 1 ding zeggen... je zin "wie wilt mij nu nog" daar zou ik me niet zo druk om maken want in myn omgeving maak ik het ook veel mee... vriendin van my heeft 4 kindjes..en tog een hele lieve nieuwe vriend die gek is op hun alle 5... zyn genoeg mannen die voor jou en je kindjes zouden gaan ook al snap ik dat je dit gevoel hebt nu... en ik snap je maar al te goed over zijn nieuwe vriendin, ik zou er ook niet aan moeten denken, myn eerste zoontje heb ik ook alleen opgevoed, tot ik 2 jr geleden myn huidige vriend tegen kwam..gelukkig hebben de vader en ik geen contact want ik zou het ook moeilijk vinden om me kind bij een andere vrouw te laten... MAAR... een jaar duurt lang meis.. Misschien houdt hun relatie wel helemaal geen stand, wie weet valt het haar straks wel heel zwaar, 2 kindjes van een ander..kan allemaal..dus daar zou ik me nu niet zo druk over maken... al snap ik je gevoel wel heel goed.. lekker dubbel is het..en niet eerlijk succes meid!
Hey, Heb je verhaal ook gelezen en wil even zeggen dat ik het echt allemaal heel rot vind voor je! Denk dat het heel normaal is dat je juist nu heel beinvloedbaar bent voor meningen van anderen. Je zit in een situatie waarvan je nou eenmaal behoorlijk 'labiel' wordt en tel daar de hormonen bij op.. Misschien is het goed om af en toe een rust moment te nemen voor jezelf en dingen op te schrijven? Bijvoorbeeld welke dingen goed gaan en dingen waar je mee zit Of twijfels die je hebt en door welke meningen je gaat twijfelen? Als je dingen op papier zet wordt het soms helder voor jezelf. Zijn er docenten op je opleiding die je kunnen helpen? Je doet mwd toch? (heb ik ook gedaan..) Genoeg mw-ers daar Het kan zo lekker zijn om je verhaal kwijt te kunnen en erover in gesprek te gaan en tot inzichten te komen. Je kan jezelf helemaal suf denken namelijk en dan ben je het overzicht totaal kwijt. Ik vind dat je heel goed omgaat met alles! Je mag echt trots zijn op jezelf!