ik doe af en toe whaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa hihi lucht op hoor ff schreeuwen (op zolder dan)
Ik heb van mezelf een engelengeduld en dat werkt in mijn voordeel. Al moet ik zeggen dat we niets te klagen hebben over onze dochter. Als ze zo blijft als nu dan kun je er wel 10 hebben. Hopelijk blijft het zo en breng ik haar door dit te typen niet op ideeën hahahah
haha ind ik tel tot 10 en loop efe weg! heb nu al 6 maanden met een jongetje gezeten dat bijna alleen maar huilde en slecht sliep! En ooo wat kan je knettergek worden!
Tja mijn ventje wil veel aandacht en wil graag vermaakt worden. En tuurlijk zijn er momenten dat ik denk: pfffff nu even niet. Maar je doet er niks aan. Elke avond is helemaal voor mezelf en de dag is voor hem. Hij is pas 7 maanden gaat door enorme ontwikkelingen en blijkbaar heeft hij het daar enorm zwaar mee. Dat het voor mij minder prettig is, is af en toe klote, maar voor hem is het waarschijnlijk zwaarder. Hij wil mamma en mamma is er hoe dan ook voor hem. Ik kom dan gewoon even op de 2e plaats. En zoals al eerder gezegd: ga even wandelen, even buiten voor een sigaret of een frisse neus, plan een dagje winkelen zonder man en kind. Neem af en toe de tijd voor jezelf. Het is niet niks om een baby groot te brengen en het eerste jaar kan nou eenmaal ontzettend zwaar zijn. Het jammere is alleen dat mensen daar niet graag voor uit komen. Nou...ik vind het behoorlijk pittig .
@ san79: Ik vind het helemaal niet erg om zijn rommel op te ruimen, want anders was ik geen thuisblijfmama geweest . Het is ook niet zo dat ik me de hele dag aan hem loop te ergeren en ik heb er ook zeker niet altijd last van, maar je hebt gewoon soms van die dagen! De ene dag ben ik de hele dag zingend met hem bezig al spuugt ie me 5x onder, maar soms zit er een dagje tussen dat het lontje wat korter is (bijvoorbeeld door een onrustige nacht). Ik vind namelijk ook dat je dat gewoon moet kunnen zeggen en ik ben blij dat er andere mama's zijn die er ook soms zo over denken. Het moederschap is nou eenmaal niet altijd een roze wolk en af en toe even mekkeren mag dan best (ik dacht ook dat zo'n forum daar soms voor bedoeld is!) En trouwens, echt huilen in de box doet ie niet hoor! Als ie echt begint te huilen haal ik hem eruit, maar het gaat me meer om het zeuren om niks, dat niks goed is en hij het liefst alleen maar bij mij op de arm mee door het huis gaat. Hij is inmiddels best zwaar en ik kan hem dus gewoon niet de hele dag meenemen. Daar wil ik ook niet aan beginnen. Hij mag gerust mee op een boxkleed of in het wipstoeltje, maar op de arm kan ik gewoon niet de hele dag. Naja, blijkbaar verschillen we dan van mening!!
Yep, same here! Niks lucht zo op als even en oerklank eruit gooien! Wat ook wel eens helpt, als Zoë echt hééél moe is maar vertikt het om te gaan slapen en ik heb werkelijk ALLES al geprobeerd.... Even de koptelefoon op en héél hard Anouk of Lenny Kravitz luisteren. Na 5 minuutjes kan ik er weer tegenaan!
Ik deel je gevoel hoor. Hier net zo'n mannetje. Ik hou me voor dat het minder wordt als hij ouder wordt En nee....het is echt niet altijd een roze wolk. Je hebt zelf ook wel eens een offday en als je kindje dan ook nog de energie die je hebt helemaal opslokt, dan mag je daar best af en toe van balen. Vrouwen die beweren dat ze het allemaal maar best vinden, liegen denk ik gewoon .
zingen leid haar ook meteen af en gaat vrolijk mee brabbelen heb er eigenlijk helemaal nog geen moeite mee gehad (wat niet is kan nog komen natuurlijk)
zingen doen wij hier ook vaak, verlaagt volgens mij ook mijn bloeddruk op zo'n moment en idd, wat niet is, kan nog komen, maar voor hetzelfde geld niet hoor! ieder kindje is natuurlijk anders, net als iedere mama, maar geduld bewaren hoort er vroeg of laat altijd bij, denk ik
Het ligt natuurlijk ook aan je kindje en hoe je zelf bent. Aaron is de eerste drie maanden alleen maar aan het krijsen geweest en toen alles goed was, bleek het gewoon ook een ontzettend veeleisende baby te zijn met een zeer nadrukkelijk aanwezige eigenwil waar je absoluut niet omheen kan. En 9 van de 10 dagen is dat best, maar als ik ziek/moe/ongesteld ben, dan heb ik daar ook wel eens even geen trek in. Zingen helpt hier ook heel goed inderdaad!
hebben wij hetzelfde kind ? Hier ook een veeleisend manneke en hoewel ik dat meestal helemaal leuk vind (met name dat wijze bekkie ), is het soms wel wat vermoeiend ja.... en o wat is het dan fijn als iemand dat herkent!!
Ja herkenning is heel fijn! Zeker als je om je heen alleen maar over gemakkelijke baby's hoort lol. En ik vind het juist echt veel charme hebben dat zijn karakter zo jong al zo prominent aanwezig is, maarja, baby's kun je nog zo weinig duidelijk maken (zoals gillen om mamma's aandacht is niet helemaal de bedoeling ).
pets op dr billen, een tik op de vingers! Oh ik heb zeker wel die momenten dat ik denk HOU JE AUB FF STILLLLL!!! Maar tegen over mn meisje blijf ik rustig en meestal lachen...Hoe zwaar het soms ook is! Merk wel dat nu het de laatste 4 dagen wat betert met dr gaat ik veeeel vrolijker ben, we lachen nou zoveel samen! Dat heb ik 10 maanden moeten missen, en dan had ik vaak zoeits van pfff blij datik er weer even uit kan te werken
Herken het gevoel ook wel hoor... zeker bij het slaan en bijten (wat met het bijten vooral een onbeholpen uiting van liefde moet voorstellen ) vind ik het wel eens moeilijk rustig te blijven als ze me echt pijn doet!! En ja, dat gejengel in de keuken als je echt even moet koken... Alle tips die voorbij zijn gekomen gelden ook voor mij: - ff een peukie op het balkon (lekker voorbeeld, maar wat doe je eraan ) - zingen - iets heeeeel geks doen wat ze absoluut niet verwacht (ik zette van de week een pan omgekeerd op mn hoofd... de driftbui sloeg gelijk om in de slappe lach!!)
Ik moet zeggen dat ik er hier zelden last van heb. We hebben ook een raar meisje dat alles goed en prima vind. Maar ja, er zijn natuurlijk van die momenten, maar ook die momenten zijn binnen no time opgelost. Alleen als ze s'avonds (en dat is nog maar 3x gebeurd) niet wil gaan slapen dan ga ik na 3x welterusten te hebben gezegd naar buiten om een sigaretje te roken en meestal is ze daarna wel stil en anders moet vriendlief het overnemen . We hebben gewoon een tevreden meid, hopen dat de 2de dat ook gaat worden.
Whaha, dat zal zeker een mooi gezicht zijn geweest! Helaas is mijn ventje denk ik nog te jong om dat soort dingen te snappen! Maar ik ga hem zeker onthouden . Wat ik nu wel eens doe is gewoon vrolijk met hem meedreinen, vindt ie ook heel vreemd en dan kijkt ie me raar aan! Het stopt er niet door hoor, maar ik ben wel weer wat rustiger, haha @ boefjesmamma: idd lastig om een kleine baby dat soort dingen duidelijk te maken! Lucas gaat altijd heel lief lachen als ik hem terechtwijs (als ie bijv. op mijn tepel bijt....)