Onze dochter is nu 5 weken oud en ik laat haar nog zoveel mogelijk thuis. Ga dus niet naar verjaardagen of andere drukke dingen met haar. Ik krijg soms het idee, dat mensen dat maar raar vinden, want het is toch een gezonde baby die lekker groeit enzo. Maar ja, ik vind haar nog zo klein en ze heeft die rust nog zo hard nodig. Ik ben ook wel bang, dat ze ergens iets oploopt van verkoudheid of wat dan ook. Ben ik nu zo overbezorgd? Hoe gaan jullie daar mee om? Met het mooie weer ga ik wel lekker naar buiten met haar. Lekker een stukje wandelen.
allereerst nog van harte gefeliciteerd met de geboorte van jou dochter. en nee hoor ik vind je (nog) helemaal niet overbezorgt, vooral te vroeg geboren kindjes zijn gevoelig voor prikkels,en als je je kindje mee neemt naar verjaardagen en visites waar het druk is raakt je kindje al snel overprikkelt, en het is niet alleen vervelend voor je kindje maar ook voor jezelf wanneer jou kindje niet lekker in haar vel zit. wel vind ik dat ze ook moeten leren om door geluid enzo heen te slapen, dus zijn visites ook wel goed, je zou over een paar weken wanneer jij en je dochter er klaar voor zijn om wel op visite te gaan tegen de visite kunnen zeggen dat je best je dochter mee wil nemen... maar dat ze moet slapen en dat ze niet tegen haar moeten praten of actief doen omdat ze dan weer overprikkeld raakt, zo kun je je dochter laten wennen om door geluid etc, heen te slapen en de prikkels een beetje verwerken, (mijn zoontje is 1 maandje tevroeg geboren en zo hebben wij het gedaan, als mensen toch actief tegen hem gingen doen omdat hij nog niet sliep omdat hij het praten eigenlijk wel interessant vond... gingen wij gewoon naar huis.... ( na een aantal keer gezegt te hebben dat ze er niet tegen moeten praten) ligt er wel aan hoe druk het is hoor, als we gewoon op visite gingen bij mijn ouders bijv. tja dat zijn opa en oma, die mogen best even tutten vind ik...
Ik snap wel dat je met een prematuur kindje wat voorzichtiger bent, zeker de eerste maanden. Maar probeer dat wel een keer 'af te bouwen'. Dat je niet nog steeds zo voorzichtig bent als je Nienke 14 is Geniet van je kleine meid!
Er loopt hier nog een peuter rond van ruim 2 en 1/2 jaar. Ze is wel wat gewend. Maar tot nu toe heeft opa de oudste naar peuterspeelzaal gebracht, zodat ik Nienke nog niet steeds uit bed hoeft te plukken en mee te sjouwen. Vroeg me dus af, hoe sommige van jullie dit dus deden. Gelijk al mee sjouwen of nog even van alles weghouden. Ik merk wel, hoe drukker dat het hier is, hoe slechter ze drinkt en dat ze dan heel slecht in slaap kan komen.
Dan denk ik dat het zeker goed is om het nog even rustig aan te doen. Ze geeft het zelf al aan. Toch vind ik dat 'laten wennen' ook wel weer goed klinken. Inderdaad met bezoekjes aan grootouders bijvoorbeeld. (Dus niet een verjaardagsvisite met 30 man of een trouwfeest.) Kun je bij de kinderarts navragen wat geadviseerd wordt?
hoi! allereerst, van harte gefeliciteerd met jullie dochter! wij merkte ook dat onze dochter (geboren met 30 weken) snel overprikkelt raakte. dus verjaardagen en veel visite deden wij ook even niet aan! soms krijg je inderdaad wel eens te horen dat je je kind ook moet laten wennen aan geluiden maar ik vind vooral in het begin en bij prematuren kindjes dat je daar voorzichtig mee moet zijn. wij hebben het langzaam opgebouwd. nog steeds merken we aan haar dat het soms nog even teveel word hoor! en ze is nu 9 maanden.
Onze kinderen zijn geboren met 30,5 weken. Ze zijn met 36 weken thuisgekomen. Wij hebben ze toen echt de eerste 3 weken alleen boven gehouden, niet eens in de woonkamer. Ze moesten heel erg aclimatiseren van het ziekenhuis naar een (voor hun andere!) huis. Pas toen we merkten dat ze heel rustig sliepen en niet te geprikkeld waren mochten ze langzaam naar beneden. Pas na hun uitgerekende datum heb ik ze naar beneden gebracht als visite kwam. Toen ze 2,5 maand oud waren gingen we voor het eerst op visite. Misschien waren wij te voorzichtig, maar ik merk dat onze kindjes daardoor nooit overgeprikkeld waren. We hebben het heel rustig opgebouwd, maar wel zo dat ze met 4 maanden gewoon een weekend gingen logeren bij opa en oma. Toen hadden ze al nergens meer last van. Nu kun je ze echt overal mee naar toe sleuren, ze vinden alles best. Ik zou zeggen, kijk heel goed naar je dochter. Kijk hoe ze reageert op haar omgeving, en luister aub niet naar anderen. Een prematuur kindje is in het begin heel anders dan een aterme baby. Je dochtertje zit nu toch pas ergens rond haar uitgerekende datum? Ze zou nu pas geboren worden, hou daar rekening mee! Andere mensen slepen hun 2 dagen oude baby toch ook niet naar een verjaardag?
Niek is geboren met 32 weken en wij hebben de eerste tijd ook erg rustig aan gedaan. Niek was ook erg gevoelig voor prikkels dus die probeerden we zo veel mogelijk te vermijden, dus weinig visite en op bezoek gegaan e.d. Als we wat gingen doen dan hielden we dat op 1 ding per dag. Zodat hij alles rustig kon verwerken. En zodra ik merkte dat Niek het te veel werd gingen we weer naar huis. Moet zeggen dat we er erg veel baat bij gehad hebben om hem vooral de eerste paar maanden zo min mogelijk aan prikkels bloot te hebben gesteld. We hebben nooit problemen gehad met slapen oid. En eigenlijk doen we het nu ook nog wel zo, niet te veel op een dag zodat hij alle (nieuwe) indrukken rustig kan verwerken. Wat Adi al zegt goed kijken naar je kindje, ze geven zelf wel aan wanneer het te veel wordt.
Ik vind je helemaal niet overbezorgd, maar een gezond verstand hebben! Premature kindjes hebben nu eenmaal meer tijd nodig om te wennen. Ze zijn zoals hier al wel meer genoemd is veel sneller overprikkeld. Dus helemaal niet gek dat je jouw dochter nu nog niet overal mee naar toe neemt. Mijn dochter is met 33,5 week geboren en toen zij eenmaal uit het ziekenhuis was, heeft het nog wel ruim 2 maand geduurd voor we echt met haar op visite gingen. En dat was nog maar naar opa en oma. Als we zelf kraamvisite kregen, dan liet ik haar gewoon in haar wiegje slapen en dan mochten ze even snel gaan kijken. Op die manier kwam ze aan haar rust, die ze zo hard nodig had om groter te groeien. Kijk goed naar je kleine meisje en gun haar de rust.
Mijn jongens zijn geboren met 28 weken en kwamen na 8 weken ziekenhuis thuis. Dat was op 22 november 2008, de 1e paar weken hebben wij ze ook best wel veel binnen gehouden, maar dat was meer omdat er veel mensen erg verkouden waren. Daar waren we dus wel voorzichtig mee. Kerst enzo hebben wij gewoon met familie gevierd, en begin januari zijn ze nog mee geweest naar een drukke verjaardag. Dat ging allemaal goed. Maar ik zou zeggen doe waar jij je het beste bij voelt, maar sla er niet in door.
Gefeliciteerd met de geboorte van je dochter Stroopie! Oooohhhhhhhww stroopie, ik moet NOG denken aan die keer dat mijn zus met mijn snotterige neefje op `kraambezoek`kwam toen ons kleintje eindelijk thuiskwam met 37 weken. Hij heeft 8 weken en 1 dag in het ziekenhuis gelegen. ze hadden 2 uur gereden. Mijn zus zei tegen haar zoontje, Geef hem maar een kusje. Ik heb ze de deur gewezen.... afschuwelijk. Hierop heb ik contact met mijn huisarts opgenomen die zei dat ik nog maaaanden snotterige kinderen (tot een paar weken na de uitgerekende datum) de deur moest wijzen en ook vooral niet naar de winkel moest gaan met Ons kleintje. Fijn om die bevestiging te krijgen. Je kindje heeft het zwaar gehad afgelopen tijd dus geef haar nu even die rust en bescherm haar. gelukkig is het allemaal goed gekomen, ook de relatie met mijn zus maar ik weet dat die angst van verkouden bezoek / mensen met een koortslip etc voor mij een heel afschuwelijke tijd was. Je hebt zulke leuke dingen in je hoofd gehaald: eindelijk mag je hem aan iedereen laten zien! maar dat is helaas niet de werkelijkheid. Je moet super voorzichtig zijn. en ja, mensen begrijpen het niet. Zij hebben niet meegemaakt wat jij hebt meegemaakt. Ze waren heus wel meelevend, maar zij hebben het niet meegemaakt: De vraag Overleeft hij het wel? Zou hij er iets aan overhouden? En dan een paar weken later dat je kindje op sterven ligt omdat hij een bacterie binnen heeft gekregen, en voor de zoveelste keer om zijn leven vecht. Zij worden er een beetje pissig van dat je na 4 weken thuis NOG steeds vraagt of ze hun handen hebben gewassen. Maar dan dacht ik: Als IK daar niet om denk dan gaat ie zo weer het ziekenhuis in. na 5 maanden zijn we met hem naar verjaardagen etc gegaan en met 5,5 maanden ging hij 2 keer per week naar het KDV. Hij is nu super tevreden en altijd al heel gemakkelijk met verjaardagen. Hij heeft geen last van prikkels en ook nooit gehad.
Allereerst van harte gefeliciteerd met de geboorte van je dochter. Ik vind ook niet dat je overbezorgd bent hoor. Je moet doen wat je eigen gevoel je ingeeft. Als je dat niet doet en ze wordt een keer ziek dan denk je misschien: had ik maar... Mijn dochter is met 32 weken geboren een heeft door ziekte 3 maanden in het ziekenhuis gelegen. Ik was in het begin vooral bang dat ze iets op zou lopen. Ik was niet extra voorzicht bij m'n ouders of schoonouders of schoonzussen want die wisten wel hoe ze ermee om moesten gaan, maar tegen al het bezoek die langs wilde komen zeiden we dat ze niet mochten komen als ze ziek waren en dat ze hun handen moesten wassen. Als we naar een verjaardag gingen hebben we in het begin even de opa's en oma's laten oppassen en pas later ging ze met ons mee. Nu gaat ze overal mee naar toe en ben echt niet extra voorzichtig meer. Ik zou zeggen: volg je gevoel.
hoi ik vindt je niet overbezorgt ik heb zelf een zoontje die met 30,6 is geboren en die kan ook niet veel hebben we gaan dan wel 1x in de week naar opa en oma en dat vindt hij al te druk dus dan huilt hij veel en begint zich zelf te over strekken en wil dan haast niet meer drinken en zodra we thuis zijn dan wordt die weer rustig de ka heeft mij ook gezecht dat het nog niet verstandig is om met hem naar verjaardagen te gaan wat daar kunnen de kindjes juist ziek van worden en ik merk ook dat die daar nog niet klaar voor is je kent je kind zelf het beste en luister daarna