Hoi, Ik vraag me af of andere kids dit ook doen. Mijn zoon heeft een rare en vervelende gewoonte om soms uit het niets in mijn gezicht te krabben of uit te halen. voorbeelden 1. staat hij op de commode want ik ben hem aan het aankleden en zijn we lekker aant keten. Begint hij me te kriebelen, dus van die kleine kriebel vingertjes in mijn net, maar soms ook in mijn gezicht. En die nageltjes zijn natuurlijk zo afschuwelijk scherp, dus kras over mijn neus ofzo. Ik kan zien dat dat een ongelukje is en probeer hem uit te leggen dat we kriebelen alleen in de nek doen. 2. Zit hij op mijn schoot en zijn we aan het spelen krijg ik ineens een klap in mijn gezicht. Waarom? Geen flauw idee, zie de context met het spelen totaal niet 3. Zitten we werderom te spelen, hij voert me slokjes uit zijn beker, krijg ik ineens de beker vol in mijn gezicht. Zou een ongelukje kunnen zijn. Maar dit alles heeft dus tot resultaat dat ik steeds voorzichtiger met hem speel, mijn gezicht uit het bereik van zijn handjes probeer te houden en vooral erg verdrietig wordt van die uithalen. Ik kan hem er ook niet echt op aanspreken, want hij denkt dat ie leuk aant spelen is. Als ik hem boos aankijk, lacht ie alleen maar. Iemand ideeen/tips? Thanks, Audrey
Ja dit herken ik! Mijn zoon sloeg daarstraks, bij het naar bed brengen, bijna de bril van mij, en die van mijn man van het gezicht. Maar idd, hij haalt de laatste dagen wel vaker uit naar het gezicht.
Hier een meisje wat vooral tijdens het stoeien in ons gezicht wil slaan. Wij zijn hier heel duidelijk in, slaan mag absoluut niet. We zeggen je mag niet slaan en zetten haar even apart, dan halen we haar weer op en moet ze ons een knuffel geven en zelf ook nog eens zeggen dat het niet mag. Het wordt nu minder, maar als ze in een opstandige bui is weet ze soms niet van ophouden.
Het eerste voorbeeldje kan lompigheid zijn, dochter is soms ook te hardhandig. De 2de en 3de zie ik meer als grenzen testen en zou ik niet toestaan. Dochter wil mij nog weleens in mijn gezicht bijten of knijpen tijdens het spelen. We onderbreken het spel meteen en ik word boos op haar. Ik zeg dat het niet mag en zet haar op de gang, na 2 minuutjes terug en sorry zeggen met een knuffel. Daarna zijn we weer vriendjes. Dochter doet het nu steeds minder gelukkig.
We hebben hier die fases ook gehad, alsof ze de grens tussen gezellig spelen en te hard spelen niet goed weten. Wat wij deden was 1 keer waarschuwen, de 2e keer ging hij aan de kant (even ergens tegen de muur) en dan even negeren. Iets van 1,5-2 minuten. Dat maakte hier wel indruk. Vanaf 2 jaar zijn we hem ook naar de gang gaan brengen. Ook waarschuwen, en de 2e keer naar de gang voor 2 minuten. Maar dat was eigenlijk alleen nodig voor echte driftbuien, of bewuste agressieve probeersels
Ik heb het idee dat je kindje geen idee heeft dat zoiets pijn doet. En je gezicht is natuurlijk het interessants om tegenaan te kijken, maar ook tegenaan te meppen. Je ogen glimmen, je mond beweegt. Je hoofd draait, volgens mij is dat heel interessant voor kindjes. Als hij je slaat of mept, dan beweegt het nog meer! Jesse doet het gelukkig niet, en ik hoop dat hij het ook niet gaat doen. Wel besteden we veel aandacht aan het gezicht, door het zingen van een liedje. Misschien helpt het als je een liedje met hem zingt over je gezicht. Ken je dit liedje? Dit zijn m'n wangetjes, en dit is m'n kin, dit is m'n mondje met tandjes erin. Hier zijn m'n oren, m'n oogjes, m'n haar! Nu nog het neusje, en dan ben ik klaar. Mijn zoon vind dit echt een geweldig liedje, we zingen het meerdere keren per dag en hij wijst dan bij zichzelf of bij mij precies aan wat we zingen. Wat hij wel doet is me soms schoppen tijdens het verschonen. Hij kan lelijk schoppen in m'n buik of m'n borst of m'n schouder. En lachen dat hij dan doet! Volgens mij heeft hij ook echt niet in de gaten dat het mij pijn doet, want hij flikt het zo weer, ondanks ik er telkens wat van zeg.
Hm als Eva mij pijn doet, of dat nu bewust is of niet, word ik toch altijd flink boos hoor! Ze zijn nu oud genoeg om te leren dat ze voorzichtig moeten doen omdat ze anders iemand pijn doen.
Vraagje? Tikken julie je kids ook wel eens op de vingers, of billen? Wij hebben dat echt nooit nooit gedaan. Want dan is het natuurlijk lastig uitleggen dat je niet mag "slaan" Heb dit voorval bij vrienden gezien, kind sloeg er echt bewust op los. Maar de ouders dus ook flinke tik op de vingers enz. Ze kregen het niet afgeleerd. Toen vroeg ze aan mij, Sam heeft dat nooit gedaan he? Dus ik uitleggen hoe wij dat doen. En nu gaat het stukken beter.
Nee ik ben tegen slaan en het eens met jou hoe kan ik dochter leren dat ze niet mag slaan als ik haar zelf wel sla. Ik vind dat erg krom en doe het zelf absoluut niet. Als dochter mij slaat of op een andere manier pijn doet dan word ik boos en zeg dat ze me geen pijn mag doen. En ik zet haar op de gang.
Ik niet.. Ik zie het nut er niet van in, er zijn wel andere oplossingen te vinden. Als hij ergens aanzit wat niet mag, haal ik hem weg als hij luistert (als dreumes gewoon ergens anders neerzetten, herhaling doet wonderen, als peuter even naar de gang). Het zijn ook net kopieermachientjes, als jij slaat, gaat de kleine ook slaan. Het wordt iets normaals, en dat wil ik gewoon niet hebben. Als ik eens echt boos ben, dan zet ik mijn zoontje even ergens neer waar hij gaan kwaad kan (gang vaak) en ga zelf even ergens rustig zitten. Om na zo'n 2 minuten rustig hem aan te spreken op het probleem. Daarbij, als ik eens boos ben (gebeurd niet zo vaak), ligt een gedeelte van het probleem ook bij mij. Dan heb ik slecht geslapen, of even gestresst. Dan is een tik geven naar mijn idee echt onmacht en geen correctie. Dus zeker niet gepast..
Mijn dochter wil wel eens meppen, maar het is niet echt heel vaak hoor. Het is bijna het enige waarvoor ze hier meteen de gang op gaat! (okee, na 1 waarschuwing)
Ik ken het liedje niet, maar wij hebben onze eigen rituelen om alle onderdelen van het gezicht te leren kennen. Hij kan alle onderdelen benoemen en aanwijzen, dus ik denk dat dat wel goed zit. Hij kan ze ook heel lief aanwijzen op mijn gezicht, dus daar ligt het niet aan.