wij hebben alyssa altijd overal mee naartoe genomen waar het kon. tot nu toe hebben we het pas 1x meegemaakt dat alyssa erg aan het huilen was toen we uit eten waren. als jullie graag uit eten gaan zou ik het gewoon proberen en ook al werkt het een keer niet gewoon de volgende keer weer proberen. liefs doris
Ik denk dat het heel erg uitmaakt wat voor een soort kind je hebt: mijn dochter van net 2 is lichamelijk heel rustig en liep ook laat (zo kon je haar bijv. 's avonds in haar bedje leggen en vond je haar de volgende ochtend op precies dezelfde plek terug, zij heeft dan ook altijd onder een dekentje geslapen). Zij is juist veel meer een kletskont en klets je de oren van je hoofd. Wij kunnen haar heel goed mee uit eten nemen, maar kijken wel naar wat voor een soort restaurant dat is: ook kiezen we hooguit 3 gangen en vragen dan of het wat sneller kan worden opgediend. Als ze wil lopen, dan mag dat, maar wel aan mama's hand, zodat ze het personeel zeker niet voor de voeten loopt. Over het algemeen merk ik dat mensen juist heel leuk op haar reageren en mijn dochter zelf vermaakt zich ook prima. Maar als je een lichamelijk druk kindje hebt, dan is het veel moeilijker en zou ik er denk ik vanaf zien om hem of haar mee te nemen. Wij hebben Famke voor het eerst meegenomen naar een restaurant in een Landal park (waar ze kinderen meer dan gewend zijn) toen ze 4 maanden oud was, om eens te kijken hoe het ging. Ik moet je zeggen dat het eigenlijk maar heel moeizaam ging en mijn vriend en ik hebben ieder onze gangen apart van elkaar gegeten, terwijl de ander met een huilende Famke op de arm aan het rondlopen was. Toch zie ik dat het bij andereren met zo'n kleintje wel heel goed gaat en dat de baby lekker de hele avond in de wandelwagen ligt te slapen. Ik zou het inderdaad gewoon eens uitproberen, maar dan in een restaurant dat helemaal op kinderen ingericht is en waar veel ouders met kleine kinderen komen. Ik vind het niet nodig om elkaar te veroordelen om zijn of haar keuze: bij het ene kind kan het wel en bij het andere niet.... Veel plezier straks! Marla
Nou ja misschien scheelt het ook dat ons manneke pas 4 maanden is, ik heb hem 1 keertje bij ons mam gelaten omdat mn man en ik gingen winkelen en ik miste hem zoooo erg ha ha, ik vond het vreselijk. en ik werk 4 dagen per week vind dat best veel ook en dan mis ik hem ook veel en wil in het weekend zo veel mogelijk bij hem zijn...kweet niet zie het nu nog niet zo zitten, misschien verandert dat straks wel
Wij gaan extra vroeg eten (wij hebben altijd all inclusive hotels, en de kids mogen dan 1 uur langer opblijven maar ze liggen om 8 uur uiterlijk in hun bedje en dan blijven wij op de kamer (balkon) met wat lekker drinken e.d. Wij maken het thuis gewoon gezellig, wij hoeven niet eruit om het gezellig te maken namelijk. Overdag gaan we natuurlijk wel gewoon met de kids ergens eten.. Verder zijn wij ook heel erg "streng" wij gaan eigenlijk savonds niet weg als het niet nodig is, tot 1 jaar oud helemaal niet (een keer nood omdat mijn schoonvader op sterven lag en toen heeft ie bij mijn moeder geslapen) maar voor de rest vind ik dat niet nodig, als wij wat leuks gaan doen, dan doen we dat overdag met de kinders... en als de kinders op bed liggen maken we het thuis gezellig (als je maar creatief bent lukt dat prima!)
Maar goed mijn kids gaan ook niet naar KDV ofzo, Dean gaat sinds zijn 2,5 jarige leeftijd naar PSZ 2 middagen en dat vind ik meer dan genoeg eigenlijk.. de kids hier horen bij mama thuis , ze hebben nog heel hun leven om van huis weg te zijn...
Wij hadden, als we naar een 'echt' restaurant gingen wel altijd oppas. Mijn zoontje heeft namelijk nog nooit in een kinderwagen geslapen, en geloof me, ik heb echt uren gewandeld. Hij sliep alleen in zn bed. Heel fijn dat ie daar goed slaapt, maar het was ook fijn geweest als ie even een dutje zou doen in de kinderwagen of buggy. En nu is ie een ondernemende peuter die zo ongeveer 5 min kan zitten voordat ie keihard:uit! roept. Ook niet echt ideaal in een restaurant..en af en toe vind ik het ook wel lekker, alleen met mn vriend uit eten. Maar doen waarbij jij je goed voelt zou ik zeggen. Als jou kindje wel kan slapen in de wagen, waarom niet?
Ik zou ook oppas regelen. Ook ik vind het super irritant als er huilende kinderen zijn, als ik rustig wil eten... Sowieso zou ik mn kindje niet snel mee nemen, ook niet als ie ouder is, wat kan ik me kapot ergeren aan rennende en schreeuwende kinderen grrrr. Wij zijn vorige week dinsdag uit eten geweest, de kleine bleef toen bij opa en oma slapen. Helaas liep het avondje niet zoals gepland en belande mijn vriend op de ehbo, maar wij vonden het wel heeeerlijk even saampies zoals 'vroeger' In een vakantiepark zoals CP of Landal vind ik het al anders, daar kunnen mensen het ook verwachten dat er ook kindjes zijn.
Ik ben het met je eens. Als je een ondernemend en onderzoekend jong kind hebt kan je simpelweg niet verwachten dat hij/zij uren en uren netjes aan tafel blijft zitten. Mocht je echter een passief kind hebben dat "het allemaal wel best vindt" en niet zo ondernemend/onderzoekend is dan wordt het natuurlijk een ander verhaal. Maar goed, die twee van ons zijn allebei bijzonder ondernemend en nieuwsgierig dus dan is het na een uurtje aan tafel wel zo'n beetje gedaan met het lief stilzitten. En "echt" uit eten gaan duurt bij ons langer dan een uur, ergo de oppas.
Ik zou het persoonlijk ook niet doen.. ten eerste zou ik het inderdaad vervelend vind als ze gaat huilen en ten tweede zit je ook niet lekker te eten.. als je de kleine mee hebt.. En tja over een poosje als ze wat groter is kan je het altijd proberen!! Lekker oppas regelen en saampjes gaan....
Zo hoor ik het graag....en zo voeden wij onze kinderen ook op. Andere mensen niet tot ovelast zijn, dus ook niet in restaurants. Maar helaas denken het meerendeel van onze medelanders daar anders over. :x
Nou jaaa zeg, wat een reakties! Ik reageerde idd een beetje pinnig, omdat een stuk of 10 dames voor mij riepen dat je "toch zeker zonder je kinderen uit eten moet gaan". Ik vind dat onzin. en daarnaast ben ik verre van een tiran, haha je zou me moeten kennen! Ik durf te wedden dat ik meer softie ben qua strengheid dan de gemiddelde moeder. En nee, mijn kind hoeft niet stil te zitten, maar toevallig kan ze zich prima vermaken met een boekje of wat speelgoed. En daarna een bord eten. Ze hoeft echt niet met haar handjes over elkaar te wachten tot wij klaar zijn. en duh, avondgevuld tafelen doen we niet met een klein kind, maar eten in een restaurant is gewoon uit eten, bull dat het dan meteen sjiek moet zijn.
Oh en dan nog even over karakter (en dan hou ik erover op); onze dochter vind uit eten gaan gewoon heel gezellig, kan ook goed komen omdat we dat gewoon regelmatig doen. Dat bedoelde ik met kwestie van opvoeding. Ik zou haar niet weg willen houden bij dat soort gelegenheden. Winkelen echter is geen optie met haar. Of het moet even snel, dan lukt het net. Dat vind ze dus niet gezellig. Ik heb dus heus geen perfect kind. Maar ik had het winkelen wel leuker voor haar kunnen maken in het verleden, zodat ze het nu ook nog leuk had gevonden. Dat heeft niks te maken met iets opleggen of verbieden!
Met een baby vind ik het niet handig... neemt nogal veel plek in en het eet niet rustig. Andere mensen tot last zijn vind ik ook not done maar dat is per kind verschillend. Mn 2de huilde nooit maar je blijft zitten met zo´n kinderwagen ed. Nu ze wat groter zijn gaan we wel regelmatig uit eten. Niet naar de betere tenten hoor maar een italiaan, griek enz. dat gaat allemaal goed sinds de jongste ong anderhalf is (en de oudste 3)
wij nemen ons meisje overdag rustig mee ergens eten maar na 19 uur ligt ze op bed en dan is ze ook niet te genieten dus dat gaat niet lukken, echt ´s avonds tafelen in een restaurant doen we dus met zijn 2en en alleen als we oppas hebben. ons meisje vindt het trouwens echt leuk om met ons de stad in te gaan overdag en ergens wat te drinken/eten dus als ze ouder is en langer kan opblijven nemen we haar rustig mee uit eten.
Sorry, maar dit is jouw qualificatie: mijn dochter is verre van passief en feit dat ze het gezellig vindt om met ons mee uit eten te gaan en lekker blijft spelen aan tafel, betekent niet dat ze passief en afwachtend is: integendeel! Sorry, maar deze opmerking vind ik erg generaliserend en niet kloppend! En daarnaast is mijn dochter niemand tot overlast, want daar houd ook ikzelf totaal niet van.
tsja Marla, blijkbaar denken mensen meteen dat kindjes afgericht zijn als ze een uurtje netjes aan tafel kunnen blijven zitten! Wij zitten elke dag wel 3 kwartier aan tafel te eten, gezellig toch! En hier zeker ook geen passief kind, hahaha!
hier ook een kind die het gezellig vindt om aan tafel te zitten en uit eten te gaan. Wij zitten vaak te wachten tot meneer eens zijn buik vol heeft. En het is een behoorlijk druk jongetje die normaal niet stil kan zitten behalve als het om eten gaat haha. Nikis passiefs aan. Dus ik vind dat je een kind gewoon mee kan nemen maar soms is het ook wel eens relaxt zonder
Gaarne dan een tip om het driekwartier lang uit te zingen aan tafel voor zo'n kleine, want mijn dochter van anderhalf is na een minuut of tien klaar met in haar eten klooien en prikken en moet dan de rest van de tijd vermaakt worden met speelgoed om überhaupt nog een hap te nemen Dusse... misschien kan ik wat van jullie leren?
Die van mij eten ook hun eten netjes binnen 10 minuten op (klooien niet ermee) ik heb ze namelijk zo opgevoed dat ze hun eten lekker en snel opeten